PaylıMülkiyet

Paylı mülkiyet ve elbirliği mülkiyet arasındaki temel farklar şunlardır: Sahiplik Oranı: Paylı mülkiyette her sahibin belirli bir oranı vardır. Elbirliği mülkiyetinde taşınmazın tamamı tüm ortaklara aittir, belirli bir pay yoktur. Devir ve Satış: Elbirliği mülkiyetinde satış veya devir işlemleri için diğer ortakların rızası gereklidir. Paylı mülkiyette sahipler, paylarını özgürce satabilir veya devredebilir. Yönetim ve Karar Alma: Elbirliği mülkiyetinde kararlar oybirliğiyle alınır. Paylı mülkiyette kararlar pay oranlarına göre şekillenir. Tasarruf Yetkisi: Paylı mülkiyette her malik kendi payı üzerinde serbestçe tasarrufta bulunabilir. Elbirliği mülkiyetinde malikler ancak oybirliği ile karar alarak tasarrufta bulunabilirler. Pay Durumu: Paylı mülkiyette her malikin belirli bir payı varken, elbirliği mülkiyetinde maliklerin payları belirsizdir. İşlem Serbestisi: Elbirliği mülkiyetinde bu tür işlemler için tüm maliklerin rızası gereklidir. Paylı mülkiyette her malik kendi payını üçüncü kişilere devredebilir, rehin verebilir veya pay üzerinde intifa hakkı tesis edebilir.

Paylı malikin hakları, Türk Medeni Kanunu'nun 688 ile 700. maddeleri arasında düzenlenmiştir. Paylı malikin bazı hakları: Kullanma hakkı: Her paydaş, diğer paydaşların haklarını ihlal etmemek kaydıyla paylı mülkiyet konusu maldan yararlanabilir ve kullanabilir. Tasarruf hakkı: Payını serbestçe devredebilir, satabilir, bağışlayabilir veya rehin verebilir. Gelirden yararlanma hakkı: Pay oranı kadar gelirden faydalanır. Paylı malikin yükümlülükleri: Giderlere katılma: Ortak malın korunması ve bakım giderlerine payları oranında katılmak zorundadır. Zararların paylaşımı: Malın uğrayabileceği zararlar da pay oranına göre paylaşılır. Paylı mülkiyet ile ilgili konularda bir avukata danışılması önerilir.

Paylı (hisseli) tapuda satış şu şekilde yapılır: 1. Kendi Hissesini Satma: Bir ortak, kendi hissesini dilediği kişiye tek başına satabilir. 2. Tüm Taşınmazın Satışı: Tüm taşınmazın satılabilmesi için diğer tüm paydaşların onayı gereklidir. 3. Önalım Hakkı: Satış, diğer paydaşlara noter ile bildirilirse, 3 ay içinde önalım talepli dava açılabilir. 4. Tapu İşlemleri: Satış, tapu sicil müdürlüğünde resmi işlemlerle gerçekleştirilir. Önemli Notlar: Paylı mülkiyette satış için bir avukattan hukuki destek alınması önerilir. Hisseli tapu satışında, hacizli alacaklıların satışa itiraz etme imkanı yoktur.

Paylı mülkiyette, her ortak kendi payını bağımsız olarak satabilir. Ancak, taşınmazın tamamının satışı için tüm paydaşların onayı gereklidir.

Evet, şufa ve ön alım hakkı aynı şeyi ifade eder. Şufa (ön alım) hakkı, paylı mülkiyette bir paydaşın taşınmaz üzerindeki payını kısmen veya tamamen üçüncü bir kişiye satması halinde, diğer paydaşlara satılan bu payı öncelikle satın alma hakkı veren bir haktır.

Şufa hakkı, diğer bir deyişle önalım hakkı, paylı mülkiyet ilişkisinde bir paydaşın taşınmaz üzerindeki payını tamamen veya kısmen üçüncü bir kişiye satması durumunda, diğer paydaşlara aynı şartlarla bu payı öncelikli olarak satın alma veya satışın kendilerine devrini talep etme yetkisi veren bir haktır. Şufa hakkının iki türü vardır: 1. Kanundan doğan şufa hakkı: Paylı mülkiyet ilişkisinde, taşınmazın paydaşlar arasında satılması durumunda kullanılır. 2. Sözleşmeden doğan şufa hakkı: Kanunda belirtilen şartları taşıyan bir önalım sözleşmesi ile doğar. Şufa hakkının kullanımı için bazı şartlar: Taşınmazın paylı mülkiyet konusu olması. Mülkiyetin tamamen veya kısmen satılması ya da ekonomik bakımdan satışa eşdeğer bir işlemle devri. Satışın üçüncü bir kişiye yapılması. Şufa hakkı, yenilik doğurucu bir hak olarak kabul edilir; bu hakkın kullanımı, hak sahibinin tek taraflı irade beyanı ile gerçekleşir ve karşı tarafın kabulüne gerek duymaz.

Şufa (önalım) hakkını kimler kullanabilir? Paydaşlar: Şufa hakkı, ancak paylı mülkiyette paydaşlar tarafından kullanılabilir. Gerçek kişiler: Kişisel bir alacak hakkına sahip olanlar veya taşınmazda sınırlı bir ayni hakka sahip olanlar şufa hakkını kullanamaz. Tüzel kişiler: Tüzel kişiler de paydaş olmaları durumunda şufa hakkını kullanabilirler. Birden fazla paydaşın şufa hakkını kullanması halinde, hisse oranlarına bakılmaksızın şufa konusu pay, şufa hakkını kullanan paydaşlar arasında eşit bir şekilde paylaştırılır.

"Diğer paydaşın rızası alınmadan paylı mülkiyet konusu malda tasarrufta bulunamaz" ifadesi, Türk Medeni Kanunu'nun 223. maddesinin 2. fıkrasına göre, eşler arasında paylı mülkiyetin söz konusu olduğu durumlarda, bir eşin mal üzerindeki tasarruf işlemlerinin diğer eşin rızasına bağlı olduğu anlamına gelir. Bu düzenleme ile kanun koyucu, eşler arasında mevcut olan paylı mülkiyet ilişkisine üçüncü kişilerin dahil olması sebebiyle eşler arasında doğabilecek huzursuzluk ve sorunları engellemeyi amaçlamıştır. Ancak, bu hüküm sadece eşlerin paydaş olduğu paylı mülkiyet ilişkilerine uygulanır; bir mal üzerinde eşler dışında üçüncü kişiler de paydaş ise bu hüküm uygulama alanı bulmaz. Ayrıca, bir eşin borcundan dolayı payının haczedilmesi ve cebri icra yoluyla satılması, diğer eşin rızasına bağlı değildir.

Paylı mülkiyet, ortaklığın giderilmesi (izale-i şuyu) davası sonucunda veya aşağıdaki durumlarda sona erer: Payların devri: Paylı mülkiyetteki bir paydaş, kendi iradesiyle payını başka bir kişiye devrederse. Tüm paydaşların anlaşması: Paylı mülkiyet ilişkisi, tüm paydaşların anlaşmasıyla sona erdirilebilir. Eşyanın tamamen yok olması: Paylı mülkiyet konusu eşyanın tamamen yok olması durumunda. Kamulaştırma: Paylı mülkiyet konusu eşyanın kamulaştırılması halinde. Cebri icra satışı: Paylı mülkiyet konusu malın cebri icra yoluyla satılması durumunda. Ayrıca, hukuki bir işlem gereğince veya paylı malın sürekli bir amaca özgülenmiş olması sebebiyle paylı mülkiyeti devam ettirme yükümlülüğü bulunmadıkça, paydaşlardan her biri malın paylaşılmasını her zaman isteyebilir.

Mülkiyet çakışmasının iki ana nedeni vardır: 1. Paylı Mülkiyet: Bir taşınmazın veya malvarlığının birden fazla kişi arasında paylaştırılması durumunda ortaya çıkar. 2. Elbirliği Mülkiyeti: Ortakların belirlenmiş payları yoktur ve her biri taşınmazın tamamına eşit haklara sahiptir. Bu durumlar, mülkiyet haklarının çakışmasına ve çeşitli hukuki sorunlara yol açabilir.

Evet, paylı mülkiyet hissesinin haczedilmesi mümkündür. Türk Medeni Kanunu'nun 688. maddesinin üçüncü fıkrasına göre, paydaşlardan her biri kendi payı bakımından malik hak ve yükümlülüklerine sahiptir ve bu payı haczettirebilir. Haciz işlemi, paylı mülkiyet ilişkisinin niteliğine göre yapılmalıdır; eğer paylı mülkiyet hissesi taşınır bir mal üzerindeyse, haczin taşınır malların haczi hükümlerine göre gerçekleştirilmesi gerekir. Ancak, haciz ve paraya çevirme işleminin hangi hükümlere göre yapılacağı İcra ve İflas Kanunu'nda düzenlenmemiştir.

Paylı mülkiyette, diğer paydaşın rızası olmadan kullanım hakkı yoktur. Her paydaş, payı oranında hakka sahip ve yükümlülük altındadır: Olağan yönetim işleri. Önemli yönetim işleri. Olağanüstü yönetim işleri ve tasarruf işlemleri. Hiçbir paydaş, salt kendi iradesiyle, diğer paydaşların rızası olmadan paylı mülkiyete konu malı hukuki işleme konu edemez, örneğin; satamaz, kiraya veremez, rehin gösteremez.

Banka ipoteğinde ön alım hakkının nasıl kullanılacağına dair bilgi bulunamadı. Ancak, genel olarak ön alım (şufa) hakkının kullanımı şu şekilde gerçekleşir: Paylı mülkiyet: Bir paydaş, taşınmaz üzerindeki payını üçüncü bir kişiye sattığında, diğer paydaşlar ön alım hakkını kullanarak aynı şartlarla bu payı satın alabilirler. Dava: Ön alım hakkı, alıcıya karşı açılan bir dava ile kullanılır. Süreler: Satışın hak sahibine bildirildiği tarihten itibaren 3 ay içinde veya her halde satış tarihinden itibaren 2 yıl içinde davanın açılması gerekir. Şartlar: Ön alım hakkının kullanılabilmesi için taşınmazın paylı mülkiyete tabi olması ve payın üçüncü bir kişiye satılması gerekir. Ön alım hakkı ile ilgili detaylı bilgi ve danışmanlık için bir avukata başvurulması önerilir.

Paylı mülkiyet hak sahibi ifadesinin AFAD ile bir bağlantısı bulunamamıştır. Ancak, paylı mülkiyet hak sahibi ile ilgili şu bilgiler değerlendirilebilir: Paylı mülkiyet hak sahibi, paylı mülkiyet kapsamındaki her bir kişiye denir. Paylı mülkiyet, birden fazla kişinin, maddi olarak bölünmemiş bir eşya üzerinde belirli paylarla malik olması durumunu ifade eder. Türk Medeni Kanunu’nun 688. maddesi, paylı mülkiyeti düzenler ve bu maddede, paydaşların her birinin kendi payı oranında malik hak ve yükümlülüklerine sahip olduğu belirtilir. Daha fazla bilgi için bir avukata danışılması önerilir.

Önalım hakkı, bir taşınmazın paydaşlarından birinin, payını üçüncü bir kişiye satması durumunda, diğer paydaşlara aynı şartlarla bu payı öncelikle satın alma yetkisi veren bir haktır. İki tür önalım hakkı vardır: 1. Sözleşmeden doğan (sözleşmesel) önalım hakkı: Taşınmaz maliki tarafından bir kişiye sözleşme ile tanınan haktır. 2. Kanundan doğan (yasal) önalım hakkı: Paylı mülkiyete tabi bir taşınmazın paydaşlarının sahip olduğu haktır. Önalım hakkı, taşınmazın satışı veya ekonomik bakımdan satışa eşdeğer her türlü işlemin yapılması hallerinde kullanılabilir. AYM (Anayasa Mahkemesi) önalım hakkı ile ilgili bir karar bulunamamıştır.

Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 688 ve 691-692 arasındaki farklar şu şekildedir: Madde 688: Paylı mülkiyet düzenlemelerini içerir. Madde 691-692: Paylı malın yönetimi ve tasarrufuyla ilgili kuralları belirler. - Madde 691: İşletme usulünün veya tarım türünün değiştirilmesi, adi kiraya veya ürün kirasına ilişkin sözleşmelerin yapılması veya feshi, toprağın ıslahı gibi önemli yönetim işleri için pay ve paydaş çoğunluğuyla karar verilmesi gerekir. - Madde 692: Paylı malın özgülendiği amacın değiştirilmesi, korumanın veya olağan şekilde kullanmanın gerekli kıldığı ölçüyü aşan yapı işlerine girişilmesi veya paylı malın tamamı üzerinde tasarruf işlemlerinin yapılması, oybirliğiyle aksi kararlaştırılmış olmadıkça, bütün paydaşların kabulüne bağlıdır. Bu maddeler arasındaki temel fark, 691. maddenin önemli yönetim işlerini, 692. maddenin ise olağanüstü yönetim işlerini ve tasarrufları düzenlemesidir. 691. madde için çoğunluk kararı yeterliyken, 692. madde için tüm paydaşların oybirliği gereklidir.

İzale-i şüyu (ortaklığın giderilmesi) davasında paylı mülkiyet, tarafların anlaşması sağlanamadığında zorla satılabilir. Bu davada iki satış yöntemi vardır: 1. Aynen taksim: Malın fiziksel olarak bölünmesi mümkünse, paydaşlara bölünerek verilir. 2. Satış suretiyle: Malın açık artırma usulüyle satılması ve satış bedelinin paydaşlar arasında payları oranında dağıtılması. Satışın paydaşlar arasında artırmayla yapılmasına karar verilmesi, tüm paydaşların rızasına bağlıdır.

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi'nin ön alım hakkına dair kararına dair bilgi bulunamadı. Ancak, ön alım hakkı (şufa hakkı) hakkında genel bilgi verilebilir. Ön alım hakkı (şufa hakkı), paylı mülkiyette bir paydaşın payını üçüncü bir kişiye satması durumunda, diğer paydaşlara aynı şartlarla öncelikle satın alma yetkisi veren bir haktır. Bu hak, iki şekilde ortaya çıkabilir: 1. Kanundan doğan (yasal) ön alım hakkı: Paylı mülkiyete tabi bir taşınmazın paydaşlarının sahip olduğu haktır. 2. Sözleşmeden doğan ön alım hakkı: Taşınmaz malikinin bir kişiye verdiği, en fazla 10 yıl süreli olabilen ön alım hakkıdır. Ön alım hakkı, dava açılarak kullanılır ve satışın hak sahibine bildirilmesinden itibaren üç ay, satıştan itibaren ise iki yıl içinde kullanılması gerekir.

"İotal hakkı" hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, benzer isimler taşıyan bazı haklar hakkında bilgi mevcuttur: İntifa hakkı: Türk Medeni Kanunu'nda düzenlenen, bir kişinin başkasına ait bir şeyi kullanma ve yararlanma yetkisi veren bir sınırlı ayni haktır. İptal hakkı: Tüketicilere, belirli koşullar altında, bir sözleşmeyi 14 gün içinde herhangi bir sebep göstermeksizin iptal etme hakkı tanır. Eğer başka bir konuda bilgi arıyorsanız, lütfen daha fazla detay verin veya farklı bir terim kullanın.

Türk Medeni Kanunu (TMK) Madde 692, paylı mülkiyet durumunda olağanüstü yönetim işleri ve tasarrufları düzenler. Maddeye göre: Paylı malın özgülendiği amacın değiştirilmesi, korumanın veya olağan şekilde kullanmanın gerekli kıldığı ölçüyü aşan yapı işlerine girişilmesi veya paylı malın tamamı üzerinde tasarruf işlemlerinin yapılması, oybirliğiyle aksi kararlaştırılmış olmadıkça, bütün paydaşların kabulüne bağlıdır. Paylar üzerinde taşınmaz rehni veya taşınmaz yükü kurulmuşsa, paydaşlar malın tamamını benzer haklarla kayıtlayamazlar.