TürkMutfağı

Yağlama, Kayseri yöresine ait meşhur bir yemektir.

Afyon pidesinin neden kalın olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, Afyonkarahisar'da yapılan pidelerin genellikle kalın olduğu belirtilmiştir. Afyonkarahisar'da pide yapımı geleneksel yöntemlerle gerçekleştirilir.

Arap simidi, genellikle susamla kaplı yuvarlak biçimli ekmekler anlamına gelen "simit" olarak bilinir ve farklı bölgelerde çeşitli malzemelerle yapılır. İstanbul'da simit, un, su, maya, tuz ve susam ile hazırlanır. İzmir'de ise simide "gevrek" denir ve bol susamlı olarak yapılır; ayrıca önce pekmezde, sonra fırında pişirilir. Osmanlı döneminde saray mutfağında sıkça yapılan kandil simidi, kandil gecelerinde komşulara ve ihtiyaç sahiplerine dağıtılan geleneksel bir lezzettir. Balkanlarda "gjevrek" veya "djevrek" olarak bilinir. Arap simidi hakkında spesifik bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, simidin genel olarak un, su, maya ve susam gibi malzemelerle yapıldığı bilinmektedir.

Kaymaçina tatlısı, Türk mutfağına ait bir lezzettir ve Kayseri yöresine özgüdür.

Sütlü bulgur çorbası, Bitlis yöresine aittir.

Firkiye yemeği içinde şu malzemeler bulunur: Et: Genellikle kuşbaşı doğranmış kuzu eti kullanılır. Meyve: Ham haldeki badem (çağla). Sebzeler: Kabak ve yeşil soğan. Baharatlar: Tuz, karabiber ve isteğe bağlı olarak pul biber. Diğer malzemeler: Maydanoz ve limon. Yemek, tereyağı ve zeytinyağı ile de hazırlanabilir.

Çankırı ilinin en meşhur yemeği Sarımsaklı Et olarak kabul edilmektedir.

İnegöl cağ kebabının özelliği, kuzu etinin özel bir yöntemle hazırlanması ve odun ateşinde pişirilmesidir. Ayrıca, cağ kebabı diğer kebaplardan farklı olarak yatay bir şiş üzerinde sunulur ve etlerin ince dilimler halinde kesilmesi ile servis edilir.

Nazilli pidesi, ince hamuru, bol malzemesi ve çıtır çıtır kenarları ile meşhurdur. Bu pidenin ününde, Nazilli'nin uzun yıllara dayanan pide kültürü ve bölgesel fırıncıların katkısı da etkilidir.

Kuzu ciğeri ile Arnavut ciğeri aynı şeydir. Arnavut ciğeri, geleneksel olarak kuzu ciğerinden yapılan bir Türk yemeğidir.

Vakfıkebir ve Trabzon ekmeği arasında temel fark, kullanılan ekşi maya oranıdır. - Vakfıkebir ekmeğinde 100 kilogram una 5 kilogram ekşi maya eklenir. - Çavuşlu ekmeğinde ise bu oran 100 kilogram una 10 kilogram ekşi mayadır. Ayrıca, Vakfıkebir ekmeğinin özelliği, taş tabanlı fırında pişirilmesi ve uzun süre bayatlamamasıdır.

Zaim Usta'nın en iyi yemeği olarak genellikle "acılı güveç" tavsiye edilmektedir.

Gendeme çorbası, Ordu ve Giresun yörelerinde meşhur bir çorbadır.

Malatya pidesinin özellikleri şunlardır: 1. Yöresel Malzemeler: Malatya pidesi, yöresel malzemelerle zenginleştirilir ve taze sebzeler, kaliteli etler ve yerel peynirler kullanılır. 2. Hamur Kıvamı: Pidenin hamuru, ne çok sert ne de çok yumuşak olacak şekilde hazırlanır, bu da pidenin lezzetini artırır. 3. Pişirme Yöntemi: Pideler, odun ateşinde pişirilerek altın sarısı rengi ve çıtır çıtır kenarlarıyla görsel bir şölen sunar. 4. Çeşitlilik: Kıymalı, kuşbaşılı, peynirli, sucuklu ve tavuklu gibi çeşitli pide türleri bulunur. 5. Geleneksel Tarifler: Pideler, Malatya’nın geleneksel tarifleriyle hazırlanır ve bölgenin lezzet mirasını taşır.

Kayseri mantısı, bir kaşığa 40 tane sığacak şekilde yapılır.

Çorum peyniri, özellikle Kargı tulum peyniri, şu adımlarla yapılır: 1. Süt Hazırlığı: Hayvanlardan sağılan taze süt, süzülür ve 24-25°C'ye kadar ısıtılır. 2. Mayalama: Sütün içine 100 ml peynir suyu ve 5-6 damla mikrobiyal rennet (peynir mayası) eklenir. 3. Pıhtılaşma: 15-18°C'de 24 saat bekletilerek sütün pıhtılaması sağlanır. 4. Süzme: Pıhtı, bezden yapılmış özel süzme torbalarına alınır ve peynir suyunun uzaklaşması için 5-7°C sıcaklıktaki odada 24 saat çengellere asılır. 5. Baskı Uygulama: Daha sonra torbalar, aynı odada su çıkışını hızlandırmak için tahta oluklara yerleştirilir ve 24 saat boyunca baskı uygulanır. 6. Tuzlama ve Yoğurma: pH değeri 5.0'e ulaştığında pıhtı kırılır, kuru tuzlama (%2-2.5) yapılır ve 15-18°C'de el ile iyice yoğrulur. 7. Tulumlara Basım: Günlük olarak üretilen peynirler, 15-20 kg'lık daha büyük bez torbalara iyice sıkıştırılarak konur ve tekrar aynı odada muhafaza edilir. 8. Olgunlaşma: Bez torbalar tamamen dolunca peynirler, 50 kg kapasiteli daha büyük torbalara hava kalmayacak şekilde baskılanır ve yaz ayları boyunca olgunlaştırılır. 9. Paketleme: Son olarak peynirler, 0.5, 1 veya 1.5 kg'lık ve geleneksel yöntemle koyun derisinden üretilen tulumlara sıkıca doldurulur ve tüketilinceye kadar bu tulumlarda saklanır.

Haytalı tatlısı, Hatay yöresine meşhurdur.

Türkiye'nin milli tatlıları arasında öne çıkanlar şunlardır: 1. Baklava: İnce yufka tabakaları arasına ceviz, fıstık veya badem konularak hazırlanan ve üzerine şerbet dökülen tatlı. 2. Künefe: Kadayıf, peynir ve şerbetin birleşimi olan, genellikle fırında pişirilip Antep fıstığı ile servis edilen tatlı. 3. Lokum: Şeker, nişasta, su ve çeşitli tatlandırıcılarla hazırlanan, farklı meyve ve fıstık aromalarıyla zenginleştirilen tatlı. 4. Sütlaç: Pirinç, süt, şeker ve vanilya ile yapılan, fırında pişirilip tarçınla servis edilen tatlı. 5. İrmik Helvası: İrmik, şeker, tereyağı ve suyla yapılan, genellikle antep fıstığı veya cevizle süslenen tatlı. Bunun yanı sıra, kazandibi, aşure ve tulumba tatlısı da Türk mutfağının diğer önemli tatlıları arasında yer alır.

Böğrüdelik, Cihanbeyli'nin meşhur yemekleri arasında şunlar bulunmaktadır: Katık çorbası; Et topalağı; Macir topalağı; Kavurga; Su böreği; Arabaşı; Tirit; Calla; Erişte; Çılbır.

Gaziantep'in en meşhur kahvaltısı "beyran" olarak kabul edilir.