TarihiYemekler

Hatay'ın en meşhur ürünlerinden bazıları şunlardır: Künefe: Tel kadayıf ve peynirin birleşimiyle yapılan, üzerine şerbet dökülen bir tatlıdır. Tepsi kebabı: Zırh bıçak yardımıyla hazırlanan ve odun ateşinde pişirilen bir kebap türüdür. Biberli ekmek (katıklı ekmek): Çökelek, biber salçası ve baharatlarla hazırlanan, genellikle sabah kahvaltılarında tüketilen bir lezzettir. Zeytin ve zeytinyağı: Hatay, kaliteli zeytin ve zeytinyağı üretimiyle ünlüdür. Baharatlar: Kekik, zahter, kimyon, sumak gibi baharatlar Hatay mutfağında sıkça kullanılır. Peynirler: Dil peyniri, örgü peyniri, Antakya çökeleği gibi çeşitli peynirler üretilir. Tatlılar: Kabak tatlısı, cezerye, Hatay künefesi, cennet çamuru gibi tatlılar meşhurdur. Çalpak pekmezi: Hatay'da üretilen geleneksel bir pekmez türüdür.

Kaynanam bilmesin helvası, geçmişi 16. yüzyıla uzanan, Osmanlı mutfağında bilinen bir helva çeşididir. Eskiden gelinler, çok güzel bir helva yaptıklarında kaynanalarının sürekli istememesi için bu helvaya "Kaynanam bilmesin" derlerdi, bu yüzden helvanın ismi bu şekilde ortaya çıkmıştır. "Kaynanam bilmesin" helvası, İstanbul'da "leb-i dilber" (dilber dudağı) adıyla bilinirken, Rumeli'de "yengem duymasın helvası", "ninem duymasın helvası" veya "çangi" olarak da anılmaktadır.

Osmanlı mutfağında yüzlerce çeşit yemek bulunmaktadır. Bu yemeklerden bazıları şunlardır: kebap; döner; baklava; börek; pilav; dolma; köfte; mutancana; ballı mahmudiye; kul aşı. Osmanlı mutfağındaki yemeklerin tam sayısına dair kesin bir bilgi bulunmamaktadır.

İskilip dolmasının meşhur olmasının birkaç nedeni vardır: Osmanlı dönemine dayanan tarihi. Özel pişirme tekniği. Kullanılan malzemeler. Özel günlerde yapılması. Toplumsal dayanışma.

Kahke, özellikle Orta Doğu ve Türkiye'nin güney bölgelerine ait bir hamur işidir. Türkiye'de kahke yapılan bazı yöreler: Gaziantep: Un, şeker, zeytinyağı, mahlep, susam ve nohut mayası ile yapılan Gaziantep kahkesi, Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescillenmiş ve coğrafi işaret almıştır. Hatay: Ramazan Kömbesi ve Zahterli Köy Kahkesi gibi çeşitleri bulunur. Ayrıca, Suriye, Lübnan gibi ülkelerde de yaygın olarak tüketilir.

Nemse böreği, Osmanlı mutfağına ait bir börek çeşididir.

Ünye'nin meşhur pastası, "Ünye Pastası" olarak bilinir. Ünye Pastası'nın malzemeleri: 250 gr. tereyağı (oda ısısında yumuşamış); 2 su bardağı toz şeker (oda ısısında beklemiş); yarım çay bardağı sıvı yağ; 1 su bardağı yoğurt; 2 adet yumurta + 1 adet yumurta akı; 1 adet portakal kabuğu rendesi (limon kabuğu da olabilir); 1 paket kabartma tozu; 1 paket vanilya; 1 silme çay kaşığı karbonat; yeterince un. Üzeri için: 1 adet yumurta sarısı. Hazırlanışı: 1. Tereyağı, sıvı yağ, yumurta, yumurta akı, yoğurt, toz şeker ve rendelenmiş portakal kabukları karıştırılır. 2. Vanilya, kabartma tozu, karbonat ve elenmiş un azar azar eklenerek yumuşak, ele yapışan bir hamur elde edilir. 3. Hamur, üzeri nemli bir bezle kapatılarak 2-2,5 saat dinlendirilir. 4. Dinlenen hamurdan portakal büyüklüğünde bezeler koparılarak, yuvarlak veya uzun şekiller verilir. 5. Yağlı kağıt serili fırın tepsilerine yerleştirilen hamurların üzerine yumurta sarısı sürülür ve 170 derece fırında 20-25 dakika pişirilir. Ünye Pastası, özellikle bayramlarda ve özel günlerde ikram edilen bir lezzettir.

Tire Sandviçi, özel malzemeleri ve yapım tekniği sayesinde meşhurdur. Meşhur olmasının bazı nedenleri: Ekmek: Tire'ye özgü, hafif tatlı ve yumuşak bir ekmek kullanılır. Sucuk: Tire'nin kendine has sucuğu ile hazırlanır. Pişirme: Kömür ateşinde, tahta ağırlık ile bastırılarak pişirilir. Ek malzemeler: Domates, maydanoz, salça ve margarin gibi malzemelerle zenginleştirilir.

Hasanpaşa köftesinin meşhur olmasının bazı nedenleri: Tarihçesi ve kökeni: Osmanlı İmparatorluğu dönemine uzanan bir geçmişi vardır ve kökeni Gaziantep'e dayanır. Benzersiz tat: Temel malzemeleri arasında bulgur, biber salçası, soğan, baharatlar ve nar ekşisi bulunur. Hazırlanışı: Fırında pişirilmesi, köftenin suyunun içinde kalmasını sağlar ve bu da köfteye farklı bir lezzet katar. Kültürel önemi: Türk mutfağının geleneksel lezzetlerinden biri olup, özel günlerde ve kutlamalarda sıkça tercih edilir.

Gül kaymak, özellikle Afyonkarahisar şehrinde meşhurdur.

Meyan şerbetinin Gaziantep'in olmasının bazı nedenleri: Gastronomi kültürü: Gaziantep, UNESCO tarafından gastronomi alanında yaratıcı şehirler kategorisine dahil edilmiştir. Üretim: Gaziantep'te, özellikle yaz aylarında ve ramazan ayında yoğun olarak tüketilir. Kullanılan malzemeler: Antep meyan şerbetinde ana bileşenler meyan lifleri ve meyan tozlarıdır. Tarihî önem: Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde yüzyıllardır tüketilen bir içecektir.

Trabzon ekmeğinin farklı olmasının bazı nedenleri: Pişirme yöntemi: Trabzon ekmeği, taş fırınlarda odun ateşinde pişirilir. Hamur mayası: Genellikle ekşi maya kullanılır. Malzeme: Hamurun içinde kullanılan özel malzemeler, örneğin soya fasulyesi veya lor peyniri, ekmeğe farklı tatlar katar. Doğallık: Kullanılan unun doğal olması ve katkı maddesi içermemesi. Dinlenme süresi: Mayalanan hamurun şekil verildikten sonra bir süre dinlenmeye bırakılması. Kıvam: Uzun süre mayalanarak hazırlandığı için ekmek geç bayatlar ve günlerce tazeliğini koruyabilir.

Trabzon ekmeğinin farklı olmasının bazı nedenleri: Pişirme yöntemi: Trabzon ekmeği, taş fırınlarda odun ateşinde pişirilir. Hamur mayası: Genellikle ekşi maya kullanılır. Malzeme: Hamurun içinde kullanılan özel malzemeler, örneğin soya fasulyesi veya lor peyniri, ekmeğe farklı tatlar katar. Doğallık: Kullanılan unun doğal olması ve katkı maddesi içermemesi. Dinlenme süresi: Mayalanan hamurun şekil verildikten sonra bir süre dinlenmeye bırakılması. Kıvam: Uzun süre mayalanarak hazırlandığı için ekmek geç bayatlar ve günlerce tazeliğini koruyabilir.

Tire pidesinin meşhur olmasının bazı nedenleri: Malzeme kalitesi: Tire pidesinin en belirgin özelliklerinden biri, kullanılan malzemelerin tazeliği ve kalitesidir. İnce hamur: Tire pidesinin hamuru oldukça ince ve çıtırdır. Çeşitli seçenekler: Tire ilçesinde kıymalı, peynirli, sucuklu, kuşbaşı etli ve sebzeli gibi çeşitli pide çeşitleri bulunmaktadır. Tarihî geçmiş: Tire pidesinin kökeni Osmanlı dönemine kadar uzanmaktadır. Geleneksel yapım: Pide, geleneksel yöntemlerle hazırlanmaktadır.

Kırkağaç köftesinin meşhur olmasının bazı nedenleri: Yerel malzemeler: Kırkağaç köftesi, ince bulgur, az yağlı kıyma, bayat ekmek içi gibi yerel malzemelerle hazırlanır. Özgün tarif: Köftede kullanılan baharatlar ve malzemelerin kombinasyonu, bölgeye özgü bir lezzet oluşturur. Yoğurma tekniği: Köfteye lezzetini veren önemli bir unsur, yoğurma işlemi ve bu işlemin süresidir. Servis şekli: Genellikle yoğurt ile birlikte sunulur. Kültürel önem: Kırkağaç köftesi, aile ve arkadaş toplantılarında, kutlamalarda sıkça yer alır ve sosyal bir simge olarak kabul edilir.

Eski Türk mutfağında bulunan bazı yemekler şunlardır: Tutmaç: Erişte benzeri hamur ve et suyuyla hazırlanan bir çorba. Kebap: Etin çevirerek pişirilmesi. Sucuk: Hayvan bağırsaklarına kurutulmuş veya kavrulmuş et, un ve baharat doldurularak yapılan bir yiyecek. Pastırma: Dilimlenmiş ve tuzlanmış etlerin deri kılıflara doldurulup kurutulmasıyla elde edilen bir yiyecek. Keşkek: En iyi buğdaydan yapılıp etle pişirilen ve dövülerek hazırlanan bir yemek. Mantı: Hamur içine kıyma veya başka iç malzemeleri konularak suda haşlanan bir yemek. Höşmerim: Yağ ve şekerden yapılan bir peynir tatlısı. Akıtmaç: Yörük ve Türkmenlerin saç üzerinde yaptığı hafif bir hamur yemeği. Bulamaç: Un, yağ ve yoğurtla yapılan bir yemek. Banduma: Yufka temelli, tavuk veya av hayvanlarının etiyle yapılan bir yemek.

Kayseri'nin meşhur keki hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, Kayseri'nin meşhur tatlılarından bazıları şunlardır: Nevzine tatlısı. Yoğurt tatlısı. Gül tatlısı. Aside tatlısı. Altın kesesi.

Beyaz baklava, iki farklı bölgede meşhurdur: 1. Zonguldak: Devrek ilçesinde yapılan beyaz baklava, yaklaşık 100 yılı aşkın bir süredir yöre halkı tarafından bilinmekte ve düğün, bayram gibi özel günlerde tüketilmektedir. 2. Bartın: Bartın Beyaz Baklavası, Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescillenmiş ve coğrafi işaret almıştır. Her iki beyaz baklava türü de, iç harcı ceviz ve nişastadan oluşan, eşkenar dörtgen şeklinde kesilip bir gece kurumaya bırakılıp, ertesi gün üzerine eritilmiş tereyağı gezdirildikten sonra fırında pişirilen tatlılardır.

Çekirdekli simit, özellikle Tarihi Safranbolu Fırını ile ilişkilendirilir. Ayrıca, Unpak Pastanesi'nin çekirdekli simidi de meşhurdur; bu simit işlenmemiş doğal undan yapılır ve üstünde susam yerine tane tane ay çekirdeği içi bulunur. Çekirdekli simidin belirli bir bölgeye özgü olarak meşhur olduğu bir yer hakkında bilgi bulunmamaktadır.

Bursa tahanlısının (tahinli pide) meşhur olmasının birkaç nedeni vardır: Osmanlı mutfağı geleneği: Tahinli helva geleneğinin bir uzantısı olarak, Osmanlı döneminden günümüze kadar gelmesi. Benzersiz lezzet: Susam, pekmez ve şekerin birleşimiyle hazırlanan tahinli karışımın özel tarifi. Coğrafi işaret: Bursa'nın coğrafi işaretli ürünlerinden biri olması, yerel ve ulusal düzeyde tanınmasını sağlamıştır. Gastronomik miras: Bursa'nın en sevilen tatlarından biri olarak, hem Bursalılar hem de şehir dışından gelenler tarafından büyük ilgi görmesi. Tarihi fırınlar: Tarihi Taş Fırını gibi uzun yıllardır hizmet veren ve meşhur tahanlı pidesi ile tanınan fırınların bulunması.