Tasavvuf

Hâce Ubeydullah Ahrâr'ın bazı eserleri: Risâle-i Vâlidiyye; Risâle-i Havrâiyye; Fıkarât; Melfûzat; Rukaât (Mürâselât).

Necip Fazıl Kısakürek'in "Çile" şiirinde kullandığı bazı edebi sanatlar şunlardır: Sembolizm: Şiirde çile, ateş, diken, karanfil gibi imgeler aracılığıyla soyut kavramlar somutlaştırılmıştır. Lirizm: Şiir, yoğun bir sembolizm ve lirizm taşır. Dil Kullanımı: Sade ve derin anlamlarla dolu bir dil kullanılmıştır. Ses ve Ahenk: Kelimelerin ses uyumu ve ahenkli dizilişi, okurda estetik bir haz uyandırır. İmgeler: Şiirde anlam derinliği yaratacak kelimeler seçilmiş ve bu kelimeler birbirini tamamlayarak bir anlam evreni oluşturulmuştur. Ayrıca, şiirde emir kipiyle kurulmuş bir dil kullanımı da dikkat çeker.

Sufi, "tasavvufî hayat tarzını benimseyerek Hakk’ın yakınlığını kazanmaya çalışan kimse" anlamına gelir. Sufi kelimesinin kökeni hakkında farklı görüşler bulunmaktadır: Yün: Arapça "sûf" kelimesinden türemiştir; bu kelime yün anlamına gelir ve mutasavvıfların zühd ve dünyayı terk etmenin bir işareti olarak giydikleri yün elbiseyi ifade eder. Ashab-ı Suffe: Bu kelime, Ashab-ı Suffe'ye (Mescid-i Nebevî'nin sofasında oturan sahabeler) mensup veya onlara benzeyen kimse anlamına gelebilir. Diğer görüşler: Çöl bitkisi "sufâne", "duruluk ve temizlik" anlamındaki "safâ" gibi farklı köklerden de türemiş olabileceği düşünülmektedir. Sufi unvanı, II. (VIII.) yüzyıldan itibaren yaygınlaşmaya başlamıştır.

Massignon'un "Hallâc-ı Mansûr'un Mistik Şehidi" adlı eseri, Hallâc-ı Mansûr'un yaşam öyküsünü ve idam sürecini, özellikle onun "mistik şehitlik" kavramını nasıl benimsediğini ele alır. Mistik şehitlik, Hallâc'ın Allah'a ulaşmak için ölümü bir geçiş töreni olarak görmesi ve bu süreçte aktif bir fail olarak kurbanlığını kabul etmesi anlamına gelir. Eserde, Hallâc'ın ibadetlerinde ve yaşam tarzında mevcut statükoya meydan okuması, "Ene'l-Hakk" (Ben Hakk'ım) demesi ve bu sözünden dolayı zındıklıkla suçlanması gibi olaylar da ele alınır. Massignon, bu çalışmasıyla Hallâc'ın yaşam öyküsünü tarihsel düşünce içinde özgürleştirmiş ve olayın kayıp kısımlarındaki boşlukları doldurmaya çalışmıştır.

Vird çekmenin bazı faydaları: Manevi hastalıkların tedavisi: Vird, müridin kalbindeki manevi hastalıkları yok etmesi için verilir. Allah'ın sevgisinin kalbe yerleşmesi: Vird sayesinde kalp, dünya sevgisinden arındırılıp Allah'ın gerçek sevgisiyle dolar. Nefsin ıslahı: Zikir, nefsin çirkin sıfatlarını değiştirir. İlahi feyizlere ulaşma: Vird, kalbe manevi feyizler ve ilahi hediyeler kazandırır. Kalbin şifası: Vird, kalbin gafletten uyanması ve şifa bulması için günlük bir ilaç hükmündedir. Virdin etkili olabilmesi için bir mürşidin gözetiminde çekilmesi önerilir.

Sülük, farklı kültürlerde çeşitli anlamlar taşır: Tıbbi kullanım: Antik çağlardan beri tıbbi amaçlarla kullanılır; kan dolaşımını artırma, kan akışını iyileştirme ve iyileşmeyi hızlandırma gibi etkileri nedeniyle değer verilir. Kültürel önem: Antik Mısır, Yunan ve Roma medeniyetlerinde sağlık ve iyilik için önemli bir araç olarak görülürken, bazı kültürlerde spiritüel veya dini amaçlarla da ilişkilendirilir. Sembolizm: Sülük, bazı mitolojik anlatılarda da yer alır; örneğin, Herkül'ün elinde bir sülük tuttuğu mitolojik bir tasvir vardır. Günümüzde de tıbbi amaçlar için kullanılan sülükler, bilimsel temellere dayanır ve sağlık profesyonelleri tarafından steril koşullarda uygulandığında güvenli kabul edilir.

Eline, beline, diline sahip olmak, Türk tasavvuf geleneğinde kişinin kötülüklerden sakınması ve iyi bir ahlaka sahip olabilmesi için en fazla dikkat etmesi gereken hususları formüle eden bir ifadedir. Eline sahip olmak, başkasının hakkına el uzatmamak, haram kazançtan sakınmak ve daima helal kazanç sahibi olmak anlamına gelir. Beline sahip olmak, başkasının ırz ve namusuna göz dikmemek ve iffetli olmak demektir. Diline sahip olmak, gıybet, dedikodu, yalan ve hakaret gibi dil ile işlenebilecek kötülüklerden sakınmak gerektiğini ifade eder. Bu kavramlar, Kur'an ve Sünnet'te üzerinde durulan hususlardır.

Kaygusuz Abdal'ın "Bir Kaz Aldım Ben Karıdan" şiiri, bir kaz simgesiyle dönemin inançsal ve toplumsal yaşamı içinde yaşanan zorlu koşulları ve sorunların çözülmezliğini anlatır. Şiirde geçen bazı sembollerin anlamları: Kaz: Kaba saba, riyacı, gösterişçi, duygusuz, kabiliyetsiz bir insan tipini temsil eder. Kırk gün: Müridin benliğini terk etmemesi nedeniyle olgunlaşamadığını ifade eder. Kafdağı: Hayal âleminde dolaşmak, büyüklenmek, gurur ve kibir anlamına gelir. Bulgur: Müridin benliğinden vazgeçmemesi nedeniyle yaşadığı şaşkınlığı simgeler. Şiir, toplumsal eleştiri ve yergilerin simgeler ve gerçeküstü unsurlarla harmanlandığı bir mizah örneğidir.

Leyla ismi, aşk sembolü olarak kabul edilir çünkü: Tasavvufi düşüncede Leyla, ilâhî aşkı ve muhabbeti temsil eder. Arap, Fars ve Türk edebiyatlarında Leyla, özellikle "Leyla ile Mecnun" hikayesiyle aşkın, tutkunun, imkânsızlığın ve fedakârlığın sembolüdür.

Yunus Emre, 13. yüzyılın ikinci yarısı ile 14. yüzyılın başlarında Anadolu'da yaşamış büyük bir mutasavvıf ve şairdir. Özellikleri: Dil: Şiirlerini Türkçe yazmıştır, bu da Anadolu Türkçesinin oluşumuna ve edebi bir dil haline gelmesine katkı sağlamıştır. Eğitim: İyi bir mescid ve medrese eğitimi almıştır; Arapça ve Farsça bilmektedir. Etkilendiği Kişiler: Ahi Evran, Mevlana, Hacı Bektaş Veli gibi isimlerle aynı dönemde yaşamış ve bazılarıyla görüşmüştür. Eserleri: Risâletü'n-Nushiyye ve Divan en önemli eserlerindendir. Yaşam: Hayatıyla ilgili bilgiler menkıbe türündeki rivayetlerden oluşmaktadır.

''Arifler Yolunun Edepleri'' kitabı, Seyyid Muhammed Saki Elhüseyni hazretlerinin Nakşibendî âdabıyla ilgili olarak irşad vazifesine başladıktan sonraki izahlarını ve tavsiyelerini içerir. Kitapta ele alınan bazı konular şunlardır: Edep kavramı. Yaratılış amacı. Zikir ve edep. Kitap, Nakşî-Hâlidî yolunun rehber kitaplarından biri olarak kabul edilir.

Ziya Paşa'nın Terkîb-i Bend'i, genellikle devrin sosyal konuları üzerinde durur ve kişisel tecrübelerden hareketle kaleme alınmıştır. Şiirde ele alınan bazı konular: İnsanın özü. Sosyal yaşamın insan üzerindeki etkisi. Dünyanın faniliği. İnsanlardaki aşırı isteklerin faydasızlığı. Zamanın vefasızlığı. Toplumsal dengesizlikler. Sıkıntı çekenlerin kaderi. İnsanın zaafları. Toplumdaki menfaatçiler ve değersiz kişiler. Baskı ve adaletsizlikler. Şiir, bilgece nasihatler ve coşkulu bir anlatım içerir. Terkîb-i Bend, aynı zamanda Divan şiiri geleneğinin bir örneğidir.

Buğday filmini izlememek için bazı nedenler: Tasavvufi anlatım ve politik eleştiriler: Film, tasavvufi bir hikaye anlatsa da, bazı izleyiciler tarafından politik olarak konumlandırılan yönetmenin tutumu nedeniyle eleştirilmiştir. Hikaye ve kurgu sorunları: Filmin başlangıcı ile bitişi arasında alaka eksikliği olduğu ve hikayenin beklentileri karşılayamadığı belirtilmiştir. Sembolizm ve anlatım: Bazı izleyiciler, filmin daha fazla sembolizme başvurmasının ve açık bir anlatım kullanmamasının beğenilerini azalttığını ifade etmiştir. Konu bütünlüğü: Filmde, özellikle Andrei karakterinin hikayeden çıkması ve bazı soruların cevapsız kalması, hikaye bütünlüğünü bozmuştur. İzleme kararı, kişisel tercihler ve beklentilere bağlıdır.

Kaygusuz Abdal'ın Saraynâme adlı eseri, dünyaya gelmekten maksadın ibadet etmek ve Allah’ı tanımak olduğunu anlatır. Saraynâme'de yer alan tasavvufî kavramlar belirli bir usul ile tespit edildikten sonra tasavvuf perspektifinden açıklanır. Saraynâme boyunca kendisinden Ahmed, Muhammed ve Mustafa isimleriyle bahseden Kaygusuz Abdal, peygamber/nebî olarak Hz. Muhammed'i bütün nebilerin önünde bir konuma koyar ve âlemlerin kendisi hatırına yaratılmış olduğu şeklindeki kabule katılır. Saraynâme'nin diğer manzum eserlerine kıyasla daha “kuru” olduğu, ancak yer yer lirik söyleyişlerin de bulunduğu belirtilir. Saraynâme dışında, Kaygusuz Abdal'ın diğer eserleri de incelenerek mensup olduğu gelenek ve tasavvuf anlayışı ortaya konur. Saraynâme'nin içeriği hakkında daha fazla bilgi edinmek için aşağıdaki kaynaklar kullanılabilir: dergipark.org.tr'de yayımlanan "Kaygusuz Abdal’da Peygamber Tasavvuru ve Hz. Muhammed İmajı (Saraynâme’sindeki Anlatılara Göre)" başlıklı makale; akdeniz.edu.tr'de yer alan "Kaygusuz Abdal'ın Saraynâme adlı eserinde tasavvuf anlayışı" başlıklı tez.

Konevi dergisinde yer alan makalelerden bazıları şunlardır: Mevlânâ ve Aşk, Hüseyin Kocabıyık. İslâm Tasavvufunun Tarihi Gelişmesi, Erol Güngör. Sosyal Güvenlik Açısından Zekât, Turan Yazgan. Orucun Farz Oluşundaki Hikmet, Sami Gülışık. Çağımızı Aydınlatan Maddiyete ve Rûhaniyete Feyz Saçan Fatiha Suresi, Mehmet Eminoğlu. Çile Medeniyeti, Nedim Altındağ. Ay Fethi ve Fezâ İstasyonları, Mehmet Eminoğlu. İslâmiyet ve Türkler, Naci Yıldırım. Türk-İslam Medeniyeti, Murat. Ayrıca, Konevi Anadolu Lisesi'nin çıkardığı bir dergi de bulunmaktadır. Bu derginin 2024 yılında çıkan ilk sayısında yer alan bazı makaleler şunlardır: "Sunuş" (Hacer Yadigâr). "Giriş" (Arif Demirtaş). "Konevi Anadolu Lisesi" (Ünzüle Oymak). "İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya" (Mihri Fidancı). "Cumhuriyet" (Necati Mustafa Güden). Konevi dergisinde yer alan diğer makaleler hakkında bilgi bulunamadı.

Hayır, tayy-i mekan ve tayy-i zaman aynı şey değildir. Tayy-i zaman, kısa olan zamanın uzuna çevrilmesi, bir an içinde çok uzun bir zaman yaşanması anlamına gelir. Tayy-i mekan ise, bir anda uzak bir mesafeye gidilebilmesi, mekân kaydının ortadan kaldırılması demektir. Bu kavramlar, tasavvufta olağanüstü durumlar olarak kabul edilir.

Çile kelimesi Farsça kökenli olup, TDK'ye göre dört farklı anlama sahiptir: 1. Zahmet, sıkıntı. 2. Dervişlerin kırk gün süreyle kendilerine uyguladıkları perhizli ve zahmetli dönem. 3. İpek, yün, pamuk vb. her türlü iplik demeti. 4. Yay kirişi. Ayrıca, halk arasında çile kelimesi, daha çok sıkıntı, üzüntü, keder anlamında da kullanılır.

Arifler Yolu, farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşıyabilir. İmam Gazali'nin "Ariflerin Yolu" kitabı, ariflerin manevi yolculuğunda karşılaşabilecekleri zorluklar ve bu zorluklarla başa çıkma yöntemleri ile manevi yükselişin nasıl olması gerektiğine dair tavsiyelerde bulunur. Seyyid Muhammed Saki El-hüseyni'nin "Arifler Yolunun Edepleri" kitabı, Hak yoluna ulaşmak için gereken edepleri, ariflerin dilinden anlatılan bir yolculuk olarak ele alır.

Eşref Ali et-Tehânevî'nin bazı eserleri: Hadislerle Hanefi Fıkhı; Hanefi İlmihali; Tehzibü'l Ahlak; Hayatü'l Müslimin; Mukaddime I ve II; İlaüssünen: Hadislerle Hanefi Fıkhı Usül İlaveli. Ayrıca, Tehânevî'nin bine yakın eseri olduğu bilinmektedir.

Kasın en büyük düşmanı olarak şunlar sayılabilir: Hareketsizlik. Romatizmal hastalıklar. Ayrıca, uzun saatler boyunca televizyon veya bilgisayar karşısında oturmak da bel ve sırt kaslarında hasara neden olabilir.