Tıp

Hematolog, hematolojik kanserler olarak adlandırılan lösemi, lenfoma ve miyelom gibi kan kanserlerine bakar.

Anti-HBS seviyesinin yüksek olması, Hepatit B virüsüne karşı bağışıklık kazanıldığını gösterir. Bu durum, iki şekilde ortaya çıkabilir: 1. Hepatit B aşısı olunduğunda, vücut yeterli düzeyde antikor üretir ve bu antikorlar kanda yüksek seviyede bulunur. 2. Daha önce Hepatit B enfeksiyonu geçirildiğinde, vücut enfeksiyonu yenerek antikor üretir ve bu antikorlar ömür boyu kanda kalır. Anti-HBS seviyesinin yüksek olması, kişinin Hepatit B virüsüne karşı korunduğunu ve yeniden enfeksiyon riskinin düşük olduğunu işaret eder.

AST (Aspartat Aminotransferaz) seviyeleri, aşağıdaki hastalıklarda yükselebilir: 1. Karaciğer Hastalıkları: Hepatit (viral, alkolik, ilaç kaynaklı), siroz, karaciğer yağlanması ve karaciğer kanseri. 2. Kalp Hastalıkları: Miyokard enfarktüsü (kalp krizi), kalp kası hasarı. 3. Kas Hastalıkları ve Yaralanmaları: Kas distrofileri, travmatik yaralanmalar. 4. Diğer Nedenler: Pankreatit, hemolitik anemi, sepsis. AST seviyelerinin yükselmesi, sadece bir hastalığın belirtisi olup, kesin tanı için bir doktora başvurulması gereklidir.

MR (Manyetik Rezonans) görüntülemede birçok hastalık ve durum tespit edilebilir. Bunlardan bazıları şunlardır: Beyin ve sinir sistemi hastalıkları: Beyin tümörleri, inme, multipl skleroz, epilepsi. Omurga ve omurilik hastalıkları: Bel ve boyun fıtıkları, spinal kord yaralanmaları, omurga tümörleri. Eklem hastalıkları: Diz, omuz, kalça gibi eklem bölgelerindeki yaralanmalar, kıkırdak hasarı, romatoid artrit. Karaciğer, böbrek ve karın içi organlar: Karaciğer tümörleri, safra kesesi taşları, böbrek hastalıkları. Kalp ve damar hastalıkları: Kalp damarlarında tıkanıklıklar, kalp kapak hastalıkları, anevrizma. Meme ve jinekolojik hastalıklar: Meme kanseri, rahim hastalıkları. MR sonuçlarının yorumlanması ve teşhisin konulması genellikle bir radyolog veya uzman doktor tarafından yapılır.

APTT (Aktive Parsiyel Tromboplastin Zamanı) değeri, aşağıdaki hastalıklarda yükselebilir: 1. Hemofili: Faktör VIII, IX veya XI eksikliklerine bağlı olarak. 2. Von Willebrand hastalığı: Pıhtılaşma faktörü eksikliğinde. 3. Karaciğer hastalıkları: Karaciğerin pıhtılaşma faktörlerini yeterince üretememesi durumunda. 4. Heparin kullanımı: Antikoagülan olarak heparin alındığında. 5. Dissemine İntravasküler Koagülasyon (DIC): Yaygın intravasküler pıhtılaşma bozukluğu. 6. Lupus antikoagülanı: Bağışıklık sistemi bozukluklarında. APTT yüksekliği, kanın normalden daha yavaş pıhtılaştığını gösterir ve bu durum çeşitli sağlık sorunlarının habercisi olabilir.

Ablasyon işlemi sonrası hastanın hastanede kalma süresi genellikle 1 gündür.

Baş ağrıları iki ana grupta sınıflandırılır: birincil ve ikincil baş ağrıları. Birincil baş ağrıları, ağrının başlı başına kendisi olduğu durumlardır ve bu gruba giren bazı türler şunlardır: - Gerilim tipi baş ağrısı: En sık görülen türdür, stres, yorgunluk gibi nedenlerle ortaya çıkar. - Migren: Şiddetli ve periyodik ağrılarla karakterizedir, bulantı ve kusma eşlik edebilir. - Küme tipi baş ağrısı: Göz çevresinde yanma ve saplanma şeklinde ağrı yapar, genellikle bahar aylarında daha yoğundur. İkincil baş ağrıları ise vücuttaki bir sorunun, hastalığın belirtisi olarak ortaya çıkar ve bu gruba giren bazı türler şunlardır: - Hipertansiyon: Yüksek tansiyon baş ağrısına yol açabilir. - Beyin tümörleri: Tümörler baş ağrısına neden olabilir. - Sinüzit: Burun çevresindeki hava kanallarının iltihaplanması sinüzit baş ağrısına yol açar. Baş ağrısı şikayetlerinde kesin tanı ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Romatoloji bölümü, kas-iskelet sistemi ve bağ dokusunu etkileyen çeşitli hastalıkların tanı ve tedavisi ile ilgilenir. Bu hastalıklar arasında en sık görülenler şunlardır: İnflamatuvar romatolojik hastalıklar: romatoid artrit, ankilozan spondilit, sedef romatizması, gut. İnflamatuvar bağ dokusu hastalıkları: sistemik lupus eritematozus, dermatomiyozit, polimiyozit. Yumuşak doku hastalıkları: fibromiyalji, tendinit, miyalji. Genetik eklem bozuklukları: Ehlers-Danlos sendromu, Marfan sendromu. Sinir sıkışmaları: servikal radikülopati, karpal tünel sendromu, siyatik. Ayrıca, romatoloji bölümünde osteoporoz, osteomalazi gibi kemikleri etkileyen hastalıklar da tedavi edilir.

Endokrinoloji, hormon üreten bezlerin (endokrin bezler) çalışma sistemi ve ürettikleri hormonlarla ilgilenen bir tıp dalıdır. Bu nedenle, endokrinoloji aşağıdaki hastalıklara bakar: Şeker hastalığı (diyabet): Pankreasın insülin üretememesi veya kullanamaması sonucu kan şekerinin yükselmesi. Tiroid hastalıkları: Hipertiroidi (tiroid bezlerinin aşırı çalışması), hipotiroidi (az çalışması), guatr ve tiroid kanseri. Obezite: Vücutta aşırı yağ birikmesi. Kısırlık: Kadınlarda veya erkeklerde çocuk sahibi olamama durumu. Büyüme bozuklukları: Çocuklarda büyüme hormonu eksikliği veya fazlalığı. Osteoporoz: Kemiklerin zayıflaması ve kırılgan hale gelmesi. Menopoz ve andropoz: Yaşla birlikte hormonal değişiklikler. Hipofiz bezi hastalıkları: Hipofiz tümörleri ve yetmezliği. Böbreküstü bezi hastalıkları: Cushing sendromu (kortizol fazlalığı), Addison hastalığı (kortizol eksikliği). Endokrinoloji, bu hastalıkların teşhisi, tedavisi ve önlenmesi konusunda uzmanlaşmış hekimler olan endokrinologlar tarafından ilgilenilir.

Endokrinoloji ve metabolizma hastalıkları birbiriyle ilişkili ancak farklı tıbbi uzmanlık alanlarıdır. Endokrinoloji, vücuttaki hormonların salgılanması, işlevi ve düzenlenmesi ile ilgilenen bir tıp dalıdır. Metabolizma hastalıkları ise vücudun enerji üretimi, besin maddelerinin işlenmesi ve atık maddelerin uzaklaştırılması gibi metabolik süreçleri etkileyen bozuklukları kapsar. Dolayısıyla, endokrinoloji ve metabolizma hastalıkları farklı ancak örtüşen alanlara sahiptir.

Memede kitle, düzensiz sınırlı, sert kıvamlı ve hareketsiz olduğunda tehlikeli olabilir. Tehlike arz eden diğer belirtiler arasında meme şeklinde bozulma, meme ucunda yer değişikliği veya kanlı akıntı, ciltte kızarıklık, morarma ve çöküntüler yer alır. Memede kitle tespit edildiğinde, kesin teşhis ve uygun tedavi için bir doktora başvurulması önemlidir.

Emar (MR) çekiminde birçok hastalığın teşhisi konulabilir. İşte bazıları: Beyin ve sinir sistemi bozuklukları: Beyin tümörleri, inme, multiple skleroz (MS), sinir hasarları. Kas ve iskelet sistemi hastalıkları: Eklemler, bağlar, kaslar ve kemiklerdeki hasar ya da iltihaplanmalar. Kalp ve damar hastalıkları: Damar tıkanıklıkları, kalp kapakçık sorunları ve kalp kası problemleri. Karaciğer ve böbrek hastalıkları: Karaciğer yağlanması, böbrek taşları ve diğer organlardaki yapısal bozukluklar. Kanser: Emar, kanserli hücrelerin ya da tümörlerin varlığını net bir şekilde ortaya koyabilir. Emar çekimi, uzman bir doktor tarafından değerlendirilmelidir.

Hemogram testi, kan hücrelerinin sayısını ve oranlarını ölçerek birçok sağlık durumunu değerlendirmeye yardımcı olur. Bu test, aşağıdaki parametrelerin değerlerini gösterir: Kırmızı kan hücreleri (eritrositler): Oksijeni akciğerlerden vücudun diğer bölgelerine taşır. Beyaz kan hücreleri (lökositler): Vücudu enfeksiyonlara karşı korur. Trombositler: Kanın pıhtılaşmasını sağlar ve kanamayı durdurur. Hemogram testi, aşağıdaki durumların teşhisinde kullanılır: Anemi: Kırmızı kan hücrelerinin eksikliği. Enfeksiyonlar: Beyaz kan hücrelerinin sayısındaki artış veya azalış. Kanama bozuklukları: Trombosit sayısının belirlenmesi. Kronik hastalıklar: Diyabet, böbrek hastalıkları ve kalp hastalıklarının izlenmesi. Bu test, rutin sağlık kontrollerinin bir parçası olarak da yaptırılabilir.

ONCSM hisse, Oncosem Onkolojik Sistemler Sanayi ve Ticaret A.Ş.'yi temsil eder ve bu şirket kanser tedavisinde kullanılan ekipman, tıbbi cihaz, diagnostik testler ve koruyucu ekipman üretimi yapmaktadır.

Hemolize neden olan faktörler genel olarak dört ana kategoriye ayrılır: 1. Fiziksel Faktörler: Kan örneğinin alınması sırasında aşırı baskı uygulanması, yanlış iğne boyutu veya çapı kullanılması, ani hareketler yapılması, örneklerin aşırı sıcaklık veya soğukluğa maruz kalması gibi fiziksel etkenler hemolize yol açabilir. 2. Kimyasal Faktörler: Kan örneğinin alındığı tüplerde kullanılan antikoagülanların uygun olmaması, örneklerin taşınması sırasında kullanılan maddelerin eritrositlere zarar vermesi ve örneklerin alındığı yerin temizliğine dikkat edilmemesi hemolize neden olabilir. 3. Biyolojik Faktörler: Hastanın mevcut sağlık durumu (hemoglobinopati, anemi gibi), eritrositlerin hastanın yaşına bağlı olarak daha hassas olması gibi biyolojik etkenler hemolizi tetikleyebilir. 4. Teknik Hatalar: Laboratuvar ortamında yapılan işlemlerin uygun olmayan koşullarda saklanması, testlerin uygun olmayan yöntemlerle yapılması ve örneklerin karıştırılması sırasında aşırı kuvvet uygulanması gibi teknik hatalar da hemolize yol açabilir. Ayrıca, genetik bozukluklar, enfeksiyonlar ve bağışıklık sistemi bozuklukları gibi faktörler de hemolize neden olabilir.

Kadavranın sonunda, yani eğitim ve araştırma süreci tamamlandıktan sonra, ceset özel ilaçlama ve tahnit işlemlerinden geçirilerek üç ila on yıl arasında bozulmadan saklanabilir. Daha sonra, bağışçının veya yakınlarının izniyle, ceset dini usullere uygun olarak defnedilir.

EGFR (Glomerüler Filtrasyon Hızı) değerinin 60 mL/dak/1,73 m²'nin altında olması böbrek fonksiyonlarının zayıfladığını ve tehlikeli bir durumu işaret eder. Özellikle 15 mL/dak/1,73 m²'nin altındaki değerler, böbrek yetmezliği gibi ciddi sorunların habercisi olabilir ve diyaliz veya böbrek nakli gibi ileri tedavi yöntemlerini gerektirir.

Açlık kan şekeri seviyesi, sağlıklı bir bireyde 70-100 mg/dL arasında olmalıdır. Bu değer 126 mg/dL ve üzerine çıktığında, diyabet tanısı konulabilir.