Maddeler

HMK 202 ve 203 maddeleri, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda yer alan senetle ispat zorunluluğu ve istisnaları ile ilgilidir. HMK 202 maddesi şu şekildedir: "Delil başlangıcı MADDE 202- (1) Senetle ispat zorunluluğu bulunan hâllerde delil başlangıcı bulunursa tanık dinlenebilir. (2) Delil başlangıcı, iddia konusu hukuki işlemin tamamen ispatına yeterli olmamakla birlikte, söz konusu hukuki işlemi muhtemel gösteren ve kendisine karşı ileri sürülen kimse veya temsilcisi tarafından verilmiş veya gönderilmiş belgedir". HMK 203 maddesi ise senetle ispat zorunluluğunun istisnalarını düzenler ve şu durumları kapsar: 1. Altsoy ve üstsoy, kardeşler, eşler, kayınbaba, kaynana ile gelin ve damat arasındaki işlemler. 2. İşin niteliğine ve tarafların durumlarına göre, senede bağlanmaması teamül olarak yerleşmiş bulunan hukuki işlemler. 3. Yangın, deniz kazası, deprem gibi senet alınmasında imkânsızlık veya olağanüstü güçlük bulunan hâllerde yapılan işlemler. 4. Hukuki işlemlerde irade bozukluğu ile aşırı yararlanma iddiaları. 5. Hukuki işlemlere ve senetlere karşı üçüncü kişilerin muvazaa iddiaları. 6. Bir senedin sahibi elinde beklenmeyen bir olay veya zorlayıcı bir nedenle yahut usulüne göre teslim edilen bir memur elinde veya noterlikte herhangi bir şekilde kaybolduğu kanısını kuvvetlendirecek delil veya emarelerin bulunması hâli.

Üç tane sıvı madde: 1. Su. 2. Alkol (örneğin, metil alkol, etil alkol). 3. Yağ (bitkisel veya hayvansal kaynaklı, örneğin zeytinyağı, ayçiçek yağı).

Günlük hayattan 10 saydam madde örneği şunlardır: 1. Cam. 2. Su. 3. Plastik. 4. Hava. 5. Mika. 6. Buz. 7. Kristaller. 8. Şeffaf jelatin ve selofan. 9. Kontakt lensler. 10. Bilgisayar ekranı.

Su emmeyen maddeler şunlardır: Plastik; Cam; Naylon; Alüminyum folyo; Sandalye; Çivi; Mermer; Fayans.

İİK 289 ve 294 ile 295 maddeleri arasındaki farklar şunlardır: 1. İİK 289 Maddesi: Bu madde, kesin mühlet kararını düzenler. 2. İİK 294 Maddesi: Bu madde, kesin mühletin alacaklılar bakımından sonuçlarını belirler. 3. İİK 295 Maddesi: Bu madde, kesin mühletin rehinli alacaklılar bakımından sonuçlarını düzenler.

İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi'nin 8. ve 9. maddeleri şunlardır: 8. Madde: Herkesin, anayasa ya da yasayla tanınmış temel haklarını ihlal eden eylemlere karşı yetkili ulusal mahkemeler eliyle etkin bir yargı yoluna başvurma hakkı vardır. 9. Madde: Hiç kimse keyfi olarak yakalanamaz, tutuklanamaz ve sürgün edilemez.

Saf ve saf olmayan maddeler şu şekilde tanımlanır: 1. Saf Maddeler: Sadece tek bir tür atom veya molekülden oluşan maddelerdir. 2. Saf Olmayan Maddeler (Karışımlar): Farklı cins atom veya moleküllerin bir araya gelmesiyle oluşan maddelerdir. - Homojen Karışımlar: Dışarıdan bakıldığında tek bir maddeye benzeyen karışımlardır (örneğin, tuzlu su, şekerli su). - Heterojen Karışımlar: Farklı maddelerin gözle görülebildiği karışımlardır (örneğin, kum, yağlı su, ayran).

Ateşte eriyen maddeler şunlardır: 1. Buz. 2. Şeker. 3. Çikolata. 4. Tereyağı. 5. Mum. 6. Margarin. 7. Plastik. 8. Kaymak.

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 59. ve 60. maddeleri şu şekildedir: Madde 59: Bu maddede sayılan görevlere, Devlet memurluğu sınavına girmeden ve diğer atanma, sınavlar, kademe ilerlemesi ve derece yükselmesine ilişkin hükümlerle bağlı olmaksızın, tahsis edilmiş derece aylığıyla memur atanabilir. Madde 60: İstisnai memurluklara, 48. maddede yazılı genel şartları taşıyan kimselerden atanmalar yapılabilir.

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 389 ve 391. maddeleri ihtiyati tedbirle ilgili düzenlemeleri içerir: 389. madde: 1. Mevcut durumda meydana gelebilecek bir değişme nedeniyle hakkın elde edilmesinin önemli ölçüde zorlaşacağından ya da tamamen imkânsız hâle geleceğinden veya gecikme sebebiyle bir sakıncanın yahut ciddi bir zararın doğacağından endişe edilmesi hâllerinde, uyuşmazlık konusu hakkında ihtiyati tedbir kararı verilebilir. 2. Birinci fıkra hükmü niteliğine uygun düştüğü ölçüde çekişmesiz yargı işlerinde de uygulanır. 391. madde: 1. Mahkeme, tedbire konu olan mal veya hakkın muhafaza altına alınması veya bir yediemine tevdii ya da bir şeyin yapılması veya yapılmaması gibi, sakıncayı ortadan kaldıracak veya zararı engelleyecek her türlü tedbire karar verebilir. 2. İhtiyati tedbir kararında; - Tedbir talep edenin adı, soyadı, yerleşim yeri ve Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası, - Tedbirin sebebi ve delilleri, - Tedbirin konusu ve türü, - Teminat tutarı ve türü yer alır. 3. İhtiyati tedbir talebinin reddi hâlinde, kanun yoluna başvurulabilir ve bu başvuru öncelikle incelenip kesin olarak karara bağlanır.

Harçlar Kanunu'nun 129. ve 131. maddeleri şu şekildedir: 129. Madde: Kendi kısımlarında ödeme zamanı tespit edilmemiş olup da, mahiyetleri icabı işin sonunda alınması lazım gelen harçlar; harç alacağının doğması tarihinden itibaren 15 gün içinde ödenir. 131. Madde: Harçlar, bu kanunun ilgili kısımlarında yazılı şekillerde ödenir.

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 37. ve 38. maddeleri şunlardır: 37. Madde: Öğrenim durumları, hizmet sınıfları ve görev unvanları itibariyle azami yükselebilecekleri derecelerin dördüncü kademesinden aylık almaya hak kazanan ve son sekiz yıllık süre içinde herhangi bir disiplin cezası almayan memurların, kazanılmış hak aylıklarının kadro şartı aranmaksızın bir üst dereceye yükseltilmesini düzenler. 38. Madde: Kademe kavramını tanımlar ve derece içerisinde, görevin önemi veya sorumluluğu artmadan, memurun olumlu sicil almasına ve bulunduğu derecedeki hizmet süresine bağlı olarak aylığındaki ilerleyiş adımını ifade eder.

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 67. ve 68. maddeleri şunlardır: 67. Madde: Kadrosuzluk sebebiyle derece yükselmesi yapamayan memurların aylıkları, öğrenim durumları itibariyle yükselebilecekleri dereceyi aşmamak şartıyla işgal ettikleri kadroların üst derecelerine yükseltilir. 68. Madde: Derece yükselmesi yapılabilmesi için: 1. Üst derecelerden boş bir kadronun bulunması, 2. Derecesi içinde en az 3 yıl ve bu derecenin 3. kademesinde 1 yıl bulunmuş olması, 3. Kadronun tahsis edildiği görev için öngörülen nitelikleri elde etmiş olması, 4. (Mülga: 13/2/2011 - 6111/101 md.) şarttır.

HMK 175, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 175. maddesi anlamına gelir. Özetle, madde şu hükümleri içerir: - Tanıklığa ilişkin 249, 250 ve 259 ila 263. madde hükümleri, niteliğine aykırı düşmediği sürece isticvapta da uygulanır. - İsticvap, davanın taraflarının dinlenmesini içerirken, tanıklık üçüncü kişilerin dinlenmesini içerir.

657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 45. ve 48. maddeleri şu şekildedir: 45. Madde: "Hiçbir memur sınıfının dışında ve sınıfının içindeki derecesinin altında bir derecenin görevinde çalıştırılamaz". 48. Madde: Devlet memurluğuna alınacaklarda aranacak genel ve özel şartları düzenler. Bu şartlar şunlardır: Genel Şartlar: 1. Türk vatandaşı olmak. 2. Yaş şartlarını taşımak. 3. Öğrenim şartlarını taşımak. 4. Kamu haklarından mahrum bulunmamak. 5. Belirli suçlardan mahkûm olmamış olmak. 6. Askerlik durumunu uygun olmak. 7. Akıl hastalığının bulunmamak. Özel Şartlar: 1. Görev yapılacak kurumun özel mevzuatında belirtilen diğer şartları sağlamak.

56/1-c ve 57/1-a maddelerinin birlikte olması durumunda kusur oranı, her bir maddenin ayrı ayrı değerlendirilmesiyle belirlenir. - 56/1-c maddesi, şerit izleme ve değiştirme kurallarına uymama anlamına gelir ve bu durumda kusur oranı %75 olarak kabul edilir. - 57/1-a maddesi, kavşaklarda ilk geçiş hakkını vermemek anlamına gelir ve bu durumda kusur oranı da %75 olarak değerlendirilir. Bu nedenle, her iki maddenin birlikte olması durumunda toplam kusur oranı %150 olacaktır, çünkü her bir maddeye %75 oran uygulanır.

Diyamanyetik maddeler, bağıl manyetik geçirgenlikleri 1'den biraz küçük olan maddelerdir. Bu tür maddeler, bir manyetik alanın mevcudiyetinde yerleştirildiklerinde, temel mıknatısları uygulanan manyetik alana zıt yönde yönlendirirler. Diyamanyetik maddelere örnek olarak cıva, altın, bakır, bizmut, elmas, gümüş, kurşun ve silikon gösterilebilir.

Umumi Hıfzıssıhha Kanunu 309 maddeden oluşmaktadır.

İcra ve İflas Kanunu'nun 359. ve 360. maddeleri şunlardır: Madde 359: "İcra memurları, yaptıkları muameleden dolayı her daire ve makam ile doğrudan doğruya muhabere edebilirler". Madde 360: "Masrafların peşin verilmesi".

İcra ve İflas Kanunu'nun 349. ve 344. maddeleri arasındaki fark şu şekildedir: - Madde 349: İcra mahkemesinde görülen davalarda yargılama usulünü düzenler. - Madde 344: Kira tespit davalarını kapsar ve kira bedelinin artırılması veya belirlenmesi ile ilgili hükümleri içerir.