CezaMuhakemesi

CMK Baronet, avukatların CMK (Ceza Muhakemesi Kanunu) görevlerini takip etmeleri için kullanılan bir sistemdir. Bu sistem sayesinde avukatlar: Bölgesindeki günlük görevlendirmeleri ve puan listelerini görebilir. Çalışma bölgelerini, çalışma günlerini ve gece/gündüz durumlarını detaylı bir şekilde belirleyebilir. Mazeret bildirebilir ve görevlendirme yazılarını yazdırabilir. Görevlendirme yazılarını yazdırabilir. CMK Baronet sistemine giriş için ilgili baronun resmi internet sitesine girip Baronet linkine tıklamak ve Baro tarafından verilen sicil numarası, kullanıcı adı ve şifre bilgilerini kullanmak gereklidir.

Özel güvenlik görevlileri, aşağıdaki hallerde yakalama yapabilir: Suçüstü hali. Kaçma tehlikesi. Kimlik belirleme imkanı olmaması. Yakalama emri veya mahkumiyet kararı. Tehlike durumu. Olay yeri ve delillerin korunması. Özel güvenlik görevlileri, yakalama yetkilerini sadece görevli oldukları süre içinde ve görev alanlarında kullanabilirler.

CMK atamaları, görev yapılacak ilgili kolluk, savcılık veya mahkeme biriminin CMK Merkezine bildirimde bulunması üzerine robot sistemi üzerinden yapılır. Atama süreci şu şekilde işler: Görevin sisteme kaydedilmesiyle birlikte, istekli avukatlar arasından mazeret bildirmemiş ve ilk sırada bulunan avukata otomatik arama yapılır. Aranan avukat görevi kabul ederse, ilgili listesindeki puanı gündüz görevleri için 1 puan, gece görevleri için 0,5 puan artırılır ve 24 saat süreyle mazeret otomatik olarak işlenir. Avukat görevi reddederse veya ikinci kez aramayı cevaplamazsa, robot sistemi sıradaki diğer istekli avukatlara arama yapmaya devam eder. İstekli avukat, Baronet sistemi üzerinden görevlendirme alınacak gün ve saat dilimlerini düzenleyebilir.

CMK (Ceza Muhakemesi Kanunu) mevzuatı, Türkiye'de ceza muhakemesinin nasıl yapılacağını, bu sürece katılan kişilerin (hâkim, savcı, avukat, şüpheli, sanık vb.) hak, yetki ve yükümlülüklerini, korumaya ilişkin tedbirleri ve mahkeme kararlarına karşı denetim yollarını düzenleyen geniş anlamlı kurallar bütünüdür. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 4 Aralık 2004 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde kabul edilmiş ve 1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe girmiştir. CMK mevzuatına şu sitelerden ulaşılabilir: mevzuat.gov.tr; cocukhaklari.barobirlik.org.tr; barandogan.av.tr.

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (CMK) 141. maddesi, suç soruşturması veya kovuşturması sırasında kişilerin uğrayabileceği zararların tazmini ile ilgilidir. Bu maddeye göre, aşağıdaki durumlarda zarar gören kişiler devletten tazminat talep edebilir: Kanunlarda belirtilen koşullar dışında yakalanan, tutuklanan veya tutukluluğunun devamına karar verilen; Kanuni gözaltı süresi içinde hakim önüne çıkarılmayan; Kanuni hakları hatırlatılmadan veya bu haklardan yararlandırılma isteği yerine getirilmeden tutuklanan; Kanuna uygun olarak tutuklandığı halde makul sürede yargılama mercii huzuruna çıkarılmayan ve bu süre içinde hakkında hüküm verilmeyen. Tazminat talepleri, zarara uğrayanın oturduğu yer ağır ceza mahkemesinde karara bağlanır.

CMK'ya göre soruşturma evresi, yetkili mercilerce suç şüphesinin öğrenilmesinden iddianamenin kabulüne kadar geçen evredir. Soruşturma evresinin amacı, söz konusu suçun oluşup oluşmadığını tespit etmek ve kamu davası açılarak kovuşturma evresine geçilip geçilmeyeceğini belirlemektir. Bu evrede Cumhuriyet savcısı, doğrudan veya adli kolluk görevlileri aracılığıyla her türlü araştırmayı yapabilir ve kamu görevlilerinden bilgi talep edebilir. Soruşturma evresi, iki şekilde sona erer: Kovuşturmaya yer olmadığı kararı (takipsizlik). Kamu davasının açılması.

Bilirkişi raporuna itiraz, raporun taraflara tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde yapılabilir. Bu süre, hak düşürücü olup, itiraz edilmemesi durumunda rapor taraflar için kesinleşir.

Beraat alan kişi, aynı fiil ve sanık için tekrar yargılanamaz. Ancak, yeni ve güçlü delillerin ortaya çıkması durumunda yargılamanın yenilenmesi talep edilebilir.

CMK 109, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun "Adli Kontrol" başlıklı maddesini ifade eder. Adli kontrol, bir suç şüphesi altında bulunan kişinin tutuklanmasına alternatif olarak getirilen ve belirli şartlar ve süreler çerçevesinde özgürlüğünün kısıtlanmasını içeren bir tedbirdir. CMK 109'a göre adli kontrol kararı verilebilmesi için şu şartlar sağlanmalıdır: Şüpheli veya sanık hakkında kuvvetli suç şüphesi olmalıdır. Dosyada somut deliller mevcut bulunmalıdır. Bir tutuklama nedeni bulunmalıdır. Adli kontrol süresi, suçun niteliğine ve yargılamanın seyrine göre değişiklik gösterebilir.

5271 ve 5275 sayılı kanunlar arasındaki temel fark, kapsamları ve konularıdır: - 5271 sayılı Kanun, Ceza Muhakemesi Kanunu'dur ve ceza davalarının soruşturma ve kovuşturma aşamalarını düzenler. - 5275 sayılı Kanun ise Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'dur ve ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazına ilişkin usul ve esasları düzenler. Bu kanunlar, Türk ceza adalet sisteminin farklı yönlerini yönetir; 5271 sayılı kanun yargılama süreçlerini, 5275 sayılı kanun ise cezaların infazını ilgilendirir.

Kanun yararına bozma, hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümlerde hukuka aykırılık bulunması durumunda, Adalet Bakanlığı'nın bu karar veya hükümlerin bozulması istemiyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na başvurmasıdır. Kanun yararına bozma başvuru nedenleri arasında maddi hukuka veya usul hukukuna ilişkin hukuka aykırılıklar yer alır. Kanun yararına bozma başvurusu yapma yetkisi, Adalet Bakanlığı'na aittir. Kanun yararına bozma, kesinleşmiş hükümlerin infazını kendiliğinden durdurmaz; infazın durdurulması isteniyorsa, kararla birlikte ilgili yargı mercilerinden ayrıca talepte bulunulması gerekir.

CMK'ya göre temyiz edilemeyen kararlar şunlardır: İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları. İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararları. Hapis cezasından çevrilen seçenek yaptırımlara ilişkin ilk derece mahkemesi kararları ile ilgili olarak bölge adliye mahkemesince verilen; seçenek yaptırımlara ilişkin her türlü kararlar ve istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararlar. İlk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272. maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkumiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dahil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları. Adli para cezasını gerektiren suçlarda ilk derece mahkemelerinden verilen hükümlere ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları. Sadece eşya veya kazanç müsaderesine veya bunlara yer olmadığına ilişkin ilk derece mahkemesi kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararları. On yıl veya daha az hapis cezasını veya adli para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararları. Davanın düşmesine, ceza verilmesine yer olmadığına, güvenlik tedbirine ilişkin ilk derece mahkemesi kararları ile ilgili olarak bölge adliye mahkemesince verilen bu tür kararlar veya istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararlar. Yukarıdaki bentlerde yer alan sınırlar içinde kalmak koşuluyla aynı hükümde, cezalardan ve kararlardan birden fazlasını içeren bölge adliye mahkemesi kararları. Ayrıca, Türk Ceza Kanunu'nda yer alan bazı suçlar nedeniyle verilen kararlar, temyiz edilemeyecek kararlar arasında olsa bile, CMK madde 286/3 gereğince temyizi mümkündür.

Haksız tutuklama komisyonu başvurusu için örnek dilekçe aşağıdaki sitelerde bulunabilir: hukuk-ag.com. mihci.av.tr. tuncsuditol.av.tr. Başvuru dilekçesi hazırlanırken, her olayın kendi özgü koşullarına dikkat edilmeli ve bir avukattan hukuki destek alınmalıdır. Başvuru için gerekli bazı belgeler: haksız tutuklamayı gösteren mahkeme kararı; maddi ve manevi zararları destekleyen belgeler; başvuru dilekçesi ve varsa tanık beyanı. Başvuru şekli: Tazminat komisyonu başvuruları, UYAP üzerinden değil, fiziki evrak ile doğrudan veya posta yoluyla yapılmalıdır.

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) madde 223/2'ye göre, sanık hakkında aşağıdaki hallerde beraat kararı verilir: Yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması. Yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması. Yüklenen suç açısından failin kast veya taksirinin bulunmaması. Yüklenen suçun sanık tarafından işlenmesine rağmen olayda bir hukuka uygunluk nedeninin bulunması. Yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması (delil yetersizliği veya hiç delil olmaması). CMK madde 223/9'a göre, derhal beraat kararı verilebilecek hallerde durma, düşme veya ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilemez.

CMK'da "işin önemi" ifadesi, tutuklama kararları ve bazı diğer hukuki durumlarla ilgili olarak kullanılan bir terimdir. Tutuklama kararları bağlamında, "işin önemi" şu durumlarda tutuklama kararı verilemeyeceği anlamına gelir: Kuvvetli suç şüphesinin varlığını gösteren somut delillerin ve bir tutuklama nedeninin bulunmaması. Verilmesi beklenen ceza veya güvenlik tedbirinin, işin önemiyle ölçülü olmaması. Bu terimler, ceza muhakemesinin adil ve etkili bir şekilde yürütülmesini sağlamak amacıyla düzenlenmiştir.

CMK 223/2-e, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223. maddesinin 2. fıkrasının e bendini ifade eder ve "yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması" durumunu kapsar. Bu maddeye göre, suçun sanık tarafından işlendiğine dair yeterli, kesin ve inandırıcı delil bulunmazsa beraat kararı verilir. Bu madde kapsamında beraat kararı verilebilmesi için şu unsurlar önemlidir: Delil yetersizliği. Şüpheli durumlar. Bu madde, özellikle FETÖ/PDY davalarında delil yetersizliği veya şüphenin sanık lehine değerlendirilmesi nedeniyle sıkça uygulanır.

Evet, müdafi (avukat), soruşturma evresinde dosya içeriğini inceleyebilir ve istediği belgelerin bir örneğini harçsız olarak alabilir. Ancak, müdafiin dosyayı inceleme veya belgelerden örnek alma yetkisi, soruşturmanın amacını tehlikeye düşürebilecek ise Cumhuriyet savcısının istemi üzerine sulh ceza hâkiminin kararıyla kısıtlanabilir. Bu kısıtlama, yalnızca belirli suçlara ilişkin yürütülen soruşturmalarda uygulanabilir. Yakalanan kişinin veya şüphelinin ifadesini içeren tutanaklar, bilirkişi raporları ve adı geçenlerin hazır bulunmaya yetkili oldukları diğer adli işlemlere ilişkin tutanaklar hakkında kısıtlama kararı uygulanmaz.

Evet, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) kapsamında bazı durumlarda zorunlu müdafilik uygulaması bulunmaktadır. Zorunlu müdafilik gerektiren durumlar: Şüpheli veya sanığın çocuk olması. Şüpheli veya sanığın kendisini savunamayacak derecede malul, sağır veya dilsiz olması. Alt sınırı beş yıldan fazla hapis cezasını gerektiren suçlardan dolayı yapılan soruşturma ve kovuşturmalar. Şüpheli veya sanığın müdafi bulundurulması zorunlu olmasa da, her aşamada isteğe bağlı olarak müdafi seçimi yapılabilir.

Uzlaştırmacı, UYAP'ta şu şekilde görev alır: 1. Eğitim ve Sınav: Uzlaştırmacı olarak görev yapabilmek için öncelikle uzlaştırmacı eğitimini tamamlamak ve yazılı sınavda başarılı olmak gereklidir. 2. Sicile Kayıt: Eğitimi başarıyla tamamlayanlar, uzlaştırmacı siciline kayıt başvurusunda bulunabilirler. 3. Görevlendirme: Uzlaştırmacı, Cumhuriyet savcısının onayıyla uzlaştırma bürosunca görevlendirilir. 4. Süreç Yönetimi: Uzlaştırmacı, müzakerelere başlamadan önce taraflara uzlaştırma sürecini ve gizlilik yükümlülüğünü açıklar. Görevlendirme yetkisi, cezai uyuşmazlığın niteliği ile taraf sayısını göz önünde bulundurarak Cumhuriyet savcısına aittir.

CMK'nın 224. maddesi, karar ve hükümlerde gerekli oy sayısını düzenler. Bu maddeye göre: Mahkemece karar ve hükümler oybirliği veya oyçokluğuyla verilir. Karşı oya tutanakta yer verilir ve gerekçesi de tutanakta gösterilir. CMK'nın 225. maddesi ise hükmün konusunu ve suçu değerlendirmede mahkemenin yetkisini belirler. Bu maddeye göre: Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir. Mahkeme, fiilin nitelendirilmesinde iddia ve savunmayla bağlı değildir.