CezaHukuku

5237 sayılı kanun, Türk Ceza Kanunu'dur.

Kabahat ve suç arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Yaptırım Türü: Suçun karşılığı ceza ve güvenlik tedbirleri iken, kabahatin karşılığı idari para cezası ve idari tedbirlerdir. 2. Hukuki Değerlerin İhlali: Suç, kamusal düzenin sağlanması için korunması gereken hukuki değerlerin ağır şekilde ihlalini ifade ederken, kabahat daha hafif bir haksızlık olarak kabul edilir. 3. Tüzel Kişiler: Suçlarda tüzel kişilerin ceza sorumluluğu kabul edilmezken, kabahatlerde tüzel kişilere de idari yaptırım uygulanabilir. 4. Teşebbüs: Suça teşebbüs mümkünken, kabahate teşebbüs mümkün değildir. 5. Kast ve Taksir: Suçlar genellikle kast ile işlenirken, kabahatler hem kasten hem de taksirle işlenebilir.

Zincirleme suç (TCK 43) şu durumlarda uygulanır: 1. Aynı suç işleme kararı: Failin bir suç işleme kararı altında, aynı suçu değişik zamanlarda veya tek bir fiille birden fazla kişiye karşı işlemesi. 2. Suçların aynı olması: İşlenen suçların temel şekli veya daha ağır/daha az cezayı gerektiren nitelikli şekillerinin aynı kabul edilmesi. 3. İstisna suçlar: Kasten öldürme, kasten yaralama, işkence ve yağma suçlarında zincirleme suç hükümleri uygulanmaz. Zincirleme suçun uygulanabilmesi için fiiller arasında hukuki kesinti olmaması ve suçların aynı mağdura yönelik olması gerekir.

Türk Ceza Kanunu (TCK) ve Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) arasındaki temel farklar şunlardır: 1. TCK'nın Amacı ve Kapsamı: TCK, suç işlenmesini önlemek, toplumu korumak ve suçluları rehabilite etmek gibi amaçlara sahiptir. 2. CMK'nın Amacı ve Kapsamı: CMK, ceza yargılamasının yürütülmesine ilişkin kuralları ve bu yargılamaya katılan kişilerin hak, yetki ve yükümlülüklerini düzenler. 3. Dava Açma ve Şikayet Süreci: TCK'da şikayet, kural olarak Cumhuriyet savcılığına veya kolluğa yapılırken, CMK'da doğrudan icra ceza mahkemesine yapılır. 4. Soruşturma Aşaması: CMK'da soruşturma aşaması bulunurken, icra ceza mahkemelerinde soruşturma aşaması yoktur.

Kast ve taksir, ceza hukukunda suçun manevi unsurlarını oluşturan iki farklı kavramdır. Kast, bir kişinin suçu bilinçli ve isteyerek işlemesi anlamına gelir. Taksir ise, suçun bilerek ve isteyerek işlenmesi yerine, dikkatsizlik, tedbirsizlik veya öngörü eksikliği gibi nedenlerle meydana gelmesi durumudur.

Türk Ceza Kanunu (TCK)'nun amacı şu şekilde belirtilmiştir: 1. Kişi hak ve özgürlüklerini korumak. 2. Kamu düzen ve güvenliğini sağlamak. 3. Hukuk devletini korumak. 4. Kamu sağlığını ve çevreyi korumak. 5. Toplum barışını korumak ve suç işlenmesini önlemek.

Kovuşturmaya yer olmadığına dair karar (KYOK), Cumhuriyet savcısının yürüttüğü soruşturma sonucunda, şüpheli hakkında yeterli şüphe oluşturacak delil bulunamaması veya kovuşturma olanağının bulunmaması durumunda verdiği karardır. Bu karar, soruşturma evresinin sona erdirilmesi ve kamu davası açılmaması anlamına gelir.

TCK'nın 128. maddesi, "İddia ve Savunma Dokunulmazlığı" başlığını taşır ve şu şekildedir: > (1) Yargı mercileri veya idari makamlar nezdinde yapılan yazılı veya sözlü başvuru, iddia ve savunmalar kapsamında, kişilerle ilgili olarak somut isnadlarda ya da olumsuz değerlendirmelerde bulunulması halinde, ceza verilmez. Ancak, bunun için isnat ve değerlendirmelerin, gerçek ve somut vakıalara dayanması ve uyuşmazlıkla bağlantılı olması gerekir.

"Resen" ve "re'sen" terimleri farklı bağlamlarda kullanılsa da, temelde aynı anlama gelirler: kendiliğinden, herhangi bir talep veya başvuru olmadan yapılan işlem. Hukuki bağlamda ise "re'sen" terimi şu anlamlara gelir: - İdare hukuku: İdarenin kendi kendine, talep olmaksızın bir sonuca varmak için harekete geçmesi. - Ceza hukuku: Savcının, mağdurun şikayeti olmasa bile kamu davası gerektiren suçlarda soruşturma başlatabilmesi. - Medeni usul hukuku: Hakimin, bazı delilleri kendiliğinden araştırması veya tanıkları dinlemesi. Vergi hukukunda ise "ikmalen tarh" kavramı kullanılır ve bu, daha önce beyan edilmiş veya tarh edilmiş bir vergiye ilişkin olarak sonradan ortaya çıkan matrah farkı üzerinden ek vergi tarh edilmesi anlamına gelir.

TCK 159 ve 160 ile TCK 158 arasındaki farklar şunlardır: 1. TCK 159: Dolandırıcılık suçunun, bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla işlenmesi halinde, şikayet üzerine, altı aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezasına hükmolunur. 2. TCK 160: Kaybedilmiş olması nedeniyle malikinin zilyedliğinden çıkmış olan ya da hata sonucu ele geçirilen eşya üzerinde, iade etmeksizin veya yetkili mercileri durumdan haberdar etmeksizin, malik gibi tasarrufta bulunan kişi hakkında, bir yıla kadar hapis veya adli para cezası öngörülür. 3. TCK 158: Dolandırıcılık suçunun nitelikli hallerini düzenler ve bu hallerde üç yıldan on yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası öngörülür.

Uzlaşma ve uzlaştırma arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Uygulama Alanı: - Uzlaşma, genellikle ceza hukuku alanında, suç mağduru ile faili arasında uzlaşma sağlanması için kullanılır. - Uzlaştırma, aile içi uyuşmazlıklar, ticari anlaşmazlıklar, işçi-işveren uyuşmazlıkları gibi geniş bir yelpazede medeni hukuk davalarında uygulanabilir. 2. Süreç ve Tarafların Rolü: - Uzlaştırma süreci, savcılık tarafından önerilebilir veya mağdur ve şüpheli tarafından talep edilebilir. - Uzlaşma sürecinde ise tarafların rızasıyla başlar ve arabulucu, tarafların kendi çözümlerini üretmeleri için rehberlik eder. 3. Ücret ve Yasal Şartlar: - Uzlaştırma süreci ücretsizdir. - Uzlaşma için yasal şartların oluşması gerekirken, uzlaştırmaya başvurmak için herhangi bir yasal şart yoktur.

TCK'nın 157 ve 158. maddeleri arasındaki fark, dolandırıcılık suçunun işleniş şekline ve cezasına göre belirlenir. TCK Madde 157 basit dolandırıcılık suçunu kapsar ve bu durumda: - Ceza: 1 yıldan 5 yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezası. TCK Madde 158 ise nitelikli dolandırıcılık suçunu düzenler ve daha ağır cezalar öngörür: - Ceza: 3 yıldan 10 yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezası. - Nitelikli haller: Dini duyguların istismarı, kamu kurumlarının araç olarak kullanılması, bilişim sistemlerinin kullanılması gibi belirli yöntemler veya koşullar altında işlenen dolandırıcılık.

Suç ve cezaların yasaklanması, temel hak ve özgürlüklerin güvence altına alınması ve kamu otoritesinin keyfi kullanımını önlemek amacıyla kanunilik ilkesi çerçevesinde düzenlenmiştir. Bu ilke, şu temel prensipleri içerir: - Hangi eylemlerin yasak olduğunun önceden bilinmesi: Kişilerin yasak eylemleri önceden bilmeleri, temel hak ve özgürlüklerin korunması için gereklidir. - Kanuni düzenlemelerin sınırları: Yasama, yürütme ve yargı erklerinin kanuni düzenlemelere saygılı hareket etmesi ve bu düzenlemelerin açık, anlaşılır ve sınırlarının belli olması gerekir. - Yorum yoluyla kapsamın genişletilmemesi: Yargı organının, kanunlarda belirlenen suç ve cezaların kapsamını yorum yoluyla genişletmemesi esastır.

Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması (HAGB) kararı, adli sicil kaydına işlenmez.

Kast çeşitleri, ceza hukukunda iki ana kategoriye ayrılır: doğrudan kast ve olası kast. 1. Doğrudan Kast: Failin belirli bir sonucu elde etmek amacıyla bilinçli ve isteyerek hareket etmesidir. 2. Olası Kast: Failin gerçekleştirdiği eylemin sonucunda suçun meydana gelme olasılığını bilmesine rağmen bu eylemi yapmaya devam etmesi durumudur.

Kastın unsurları iki ana başlıkta toplanır: bilme ve isteme. 1. Bilme: Failin, suç tipinde tanımlanan unsurların fiilin işlendiği sırada biliyor olması gerekir. 2. İsteme: Suç tipinde yer alan unsurların istenmiş olması gerekmektedir. Bu unsur, kendi içinde doğrudan kast ve olası kast olmak üzere ikiye ayrılır: - Doğrudan Kast: Failin, belirli bir neticeyi elde etmek istemesi durumudur. - Olası Kast: Failin, suçun kanuni tanımındaki maddi unsurların gerçekleşebileceğini öngörmesine rağmen, hareketine devam etmesi ve fiilinin olası sonuçlarını kabullenmesi durumudur.

Cinsel istismar ve cinsel taciz arasındaki temel fark, mağdurun yaşı ve eylemin niteliğidir. - Cinsel istismar: 18 yaşından küçük çocuklara karşı yapılan cinsel saldırı veya kötüye kullanımı ifade eder ve Türk Ceza Kanunu'nun 103. maddesinde düzenlenmiştir. - Cinsel taciz: Bir kişinin rızası olmaksızın cinsel içerikli söz veya davranışlarla rahatsız edilmesini kapsar ve Türk Ceza Kanunu'nun 105. maddesinde yer alır.

Devlet, aşağıdaki durumlarda el koyma yapabilir: 1. Kamu yararı: Devletin, yol, baraj, köprü gibi kamu yararına yapacağı işlemlerde, projede belirtilen yerlerde tapulu alanlar varsa bunları kamulaştırması. 2. İmar planları: Belediyelerin imar planları neticesinde, kişilerin özel arazilerini park, bahçe, otopark, okul gibi alanlara ayırması. 3. Ceza hukuku: Suç işlenmesinin önlenmesi, genel sağlık ve genel ahlakın korunması gibi sebeplerle, hakim kararı veya yetkili merciin yazılı emri ile özel mülklere el koyma. 4. Mali suçlar: Soykırım, uyuşturucu ticareti, kaçakçılık gibi katalog suçlarda, malvarlığı değerlerine el koyma.

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 54. maddeleri şunlardır: 53. Madde: Belli Hakları Kullanmaktan Yoksun Bırakılma: - Kişi, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak, belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılır. - Bu haklar arasında kamu görevinde bulunma, seçme ve seçilme ehliyeti, velayet hakkı, vakıf ve dernek yöneticiliği gibi yetkiler yer alır. 54. Madde: Eşya Müsaderesi: - Kasten bir suçun işlenmesinde kullanılan veya suçtan meydana gelen eşyanın müsaderesine hükmolunur. - Kamu güvenliği, sağlığı veya genel ahlak açısından tehlikeli olan eşyalar da müsadere edilir.

Tutuklamaya itiraz b.a., "tutukluluğun devamına itiraz" anlamına gelir. Bu, tutuklama kararı verilen kişinin, tutukluluk halinin sürdürülmesi kararına karşı itiraz etmesi demektir.