VUK

VUK 359 maddesi, Vergi Usul Kanunu'nun vergi kaçakçılığı suçlarını ve cezalarını düzenleyen maddesidir. Bu madde kapsamında suç olarak kabul edilen fiiller ve ilgili cezalar şunlardır: 1. Muhasebe hilesi, sahte hesap açma, yanıltıcı kayıtlar (VUK 359/a-1). 2. Defter ve belgeleri tahrif etme, gizleme, sahte belge kullanma (VUK 359/a-2). 3. Sahte belge düzenleme ve kullanma (VUK 359/b). 4. Resmi belgeleri izinsiz basma veya kullanma (VUK 359/c). 5. Ödeme kaydedici cihazlara veya denetim sistemlerine müdahale (VUK 359/ç). Ayrıca, VUK 359 kapsamında vergi kaçakçılığı yapanlara, vergi ve cezaların ödenmesi durumunda ceza indirimi uygulanabilir.

VUK 370 ve 371 maddeleri aynı anda kullanılabilir, çünkü bu maddeler farklı durumları kapsar. - VUK 370: İzaha davet müessesesini düzenler ve verginin ziyaa uğradığına dair ön tespitler yapıldığında mükelleflere açıklama yapma imkanı tanır. - VUK 371: Pişmanlık hükmünü içerir ve mükelleflerin vergi kanunlarına aykırı davranışlarını kendiliğinden bildirmeleri durumunda vergi ziyaı cezalarından kurtulmalarını sağlar.

VUK, Vergi Usul Kanunu'nun kısaltmasıdır ve 213 sayılı kanun olarak da bilinir. VUK'un amacı, vergi sisteminin işleyişini düzenlemek ve vergi tahsilatının etkin bir şekilde yürütülmesini sağlamaktır. Bu kanun, aşağıdaki konuları kapsar: Vergi mükellefleri ve sorumluları. Vergilendirme süreci. Defter ve belge düzenlemeleri. Vergi inceleme ve denetim esasları. Vergi suç ve cezaları. Zamanaşımı ve itiraz süreçleri.

VUK 359 cezası, Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesinde düzenlenen vergi kaçakçılığı suçlarına göre değişmektedir: 1. Basit usulsüzlükler için 18 aydan 5 yıla kadar hapis cezası öngörülmüştür. 2. Sahte belge düzenleme ve kullanma gibi ağır suçlar için 3 ila 8 yıl arasında hapis cezası uygulanmaktadır. Ayrıca, vergi kaçakçılığı suçlarında pişmanlık gösterilmesi ve vergi ve cezaların ödenmesi durumunda cezalarda indirim yapılabilmektedir.

Özel onay izaha davet, Vergi Usul Kanunu'nun (VUK) 370. maddesi ile düzenlenen izaha davet uygulamasının bir parçasıdır. İzaha davet, vergi incelemesine veya takdir komisyonuna sevk edilmeden önce, vergi kaybına neden olabilecek durumların açıklığa kavuşturulması amacıyla mükelleflere yapılan bir çağrıdır. İzaha davet süreci şu şekilde işler: 1. Yazılı bildirim: Mükellefe izaha davet yazısı gönderilir ve izah etmesi gereken konu ile süresi belirtilir. 2. Mükellefin açıklaması: Mükellef, 15 gün içinde yazılı veya sözlü olarak açıklamada bulunabilir. 3. Değerlendirme: Yapılan izah, komisyon tarafından değerlendirilir ve kabul edilirse, mükellef hakkında inceleme veya ceza uygulanmaz. 4. Ceza indirimi: İzahın yetersiz olması halinde, mükellef vergi ziyaı cezası ile karşılaşabilir, ancak izaha davet sonrası beyan yapılırsa, vergi ziyaı cezası %20 oranında uygulanır.

Vergi Usul Kanunu (VUK) 359/b-8 sınırı, vergi ile ilgili bilgiler içeren defter, belge ve kayıtların yok edilmesi durumunda uygulanan ceza süresini ifade eder ve bu durumda 3 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası öngörülmüştür.

Vergi Usul Kanunu (VUK) kapsamında ceza indirimi, aşağıdaki şartların sağlanması durumunda yapılır: 1. İhbarnamenin tebliğ tarihinden itibaren 30 gün içinde ilgili vergi dairesine başvuru yapılması gerekmektedir. 2. İndirimden kalan vergi ziyaı, usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezalarının vadesinde veya 6183 sayılı Kanunda belirtilen türden teminat gösterilerek vadesinin bitmesinden itibaren 3 ay içinde ödenmesi gerekir. 3. Cezanın dava konusu yapılmamış olması şarttır. Bu koşullara uyulduğunda, vergi ziyaı, usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezalarının yarısı (%50) indirilir.

EBIT (Faiz ve Vergi Öncesi Kâr) ve VUK (Vergi Usul Kanunu) arasındaki fark şu şekildedir: - EBIT, bir şirketin temel operasyonlarından elde ettiği kârı faiz ve vergi giderleri hariç olarak ölçer. - VUK, Türkiye'de vergi işlemlerinin ve muhasebenin düzenlenmesini sağlayan yasal çerçevedir. Dolayısıyla, EBIT bir finansal analiz terimi iken, VUK yasal ve düzenleyici bir kavramdır.

VUK 160, Vergi Usul Kanunu'nun 160/A maddesi anlamına gelir ve sahte belge düzenleme veya kullanma faaliyetinde bulunan firmaların vergi mükellefiyetlerinin sona erdirilmesi ile ilgilidir. Bu maddeye göre: - Mükellefiyetin Durdurulması: Sahte belge düzenlediği veya kullandığı tespit edilen firmanın vergi mükellefiyeti durdurulur ve vergi dairesi ile tüm ilişkileri askıya alınır. - Kodun Kaldırılması ve Yeni Firma Açma: Firmaların bu koddan kurtulması ve yeni bir firma açabilmesi için vergi incelemesi talep etmesi, vergi borçlarını ödemesi ve usulsüzlük veya hataları düzeltmesi gerekmektedir. - Hazine ve Maliye Bakanlığı'nın Yetkisi: Bakanlık, bu maddeye ilişkin usul ve esasları belirleme yetkisine sahiptir.

VUK 353/10 maddesi, Vergi Usul Kanunu'nun özel usulsüzlük cezalarını düzenleyen bir hükmüdür. Bu maddeye göre, Maliye Bakanlığı'nın özel işaretli görevlisinin ikazına rağmen durmayan aracın sahibi adına 900 TL özel usulsüzlük cezası kesilir.

VUK'a göre özel ödeme zamanları şunlardır: 1. İkmalen, re'sen ve idarece tarh edilen vergilerde ödeme zamanı: Bu vergiler, taksit zamanlarından önce tahakkuk etmişse, taksit süreleri içinde; taksit süreleri geçtikten sonra tahakkuk etmişse, geçmiş taksitler tahakkuk tarihinden başlayarak bir ay içinde ödenir. 2. Memleketi terk ve ölüm gibi mükellefiyetin kalkmasını gerektiren hallerde ödeme zamanı: Bu gibi hallerde, beyan üzerine tarh olunan vergiler beyanname verme süreleri içinde ödenir. 3. Vergi mahkemesinde dava açma dolayısıyla tahsili durdurulan vergilerde ödeme zamanı: Bu vergilerden taksit süreleri geçmiş olanlar, vergi mahkemesi kararına göre hesaplanan vergiye ait ihbarnamenin tebliği tarihinden itibaren bir ay içinde ödenir. 4. Uzlaşma konusu yapılan vergi ve cezalarda ödeme zamanı: Uzlaşma vaki olduğu takdirde, uzlaşma tutanağı vergi ve cezaların ödeme zamanlarından önce ilgiliye tebliğ edilmişse, kanuni ödeme zamanlarında; ödeme zamanları geçtikten sonra tebliğ edilmişse, ödeme süreleri geçmiş olanlar uzlaşma tutanağının tebliğinden itibaren bir ay içinde ödenir.

VUK 359 ve 349 nolu tebliğ farklı konuları ifade eder: 1. VUK 359: Bu, Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesini ifade eder ve vergi kaçakçılığı suçlarını düzenler. 2. 349 nolu tebliğ: Bu, muhtemelen Vergi Usul Kanunu ile ilgili başka bir tebliğdir. Ancak, spesifik bir bilgi bulunamamıştır.

78-mük.355/1-3 maddesi, Vergi Usul Kanunu'nun (VUK) mükerrer 355. maddesinin 1. fıkrasının 3. bendini ifade eder. Bu madde, özel usulsüzlük cezalarının hukuki dayanağını ve uygulanma esaslarını belirler ve elektronik ortamda beyanname vermeme veya belgelerin süresinde gönderilmemesi gibi durumlar için ceza öngörür.

VUK 3. madde, Vergi Usul Kanunu'nun "Vergi Kanunlarının Uygulanması ve İspat" başlıklı maddesidir. Bu maddenin iki ana bölümü vardır: A) Vergi Kanunlarının Uygulanması: Bu bölümde, vergi kanunlarının lafzı ve ruhu ile hüküm ifade ettiği, lafzın açık olmadığı hallerde ise hükümlerin, kanunun yapısındaki yeri ve diğer maddelerle olan bağlantısı göz önünde tutularak uygulanacağı belirtilir. B) İspat: Bu bölümde ise vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu vurgulanır.

TFRS (Türkiye Finansal Raporlama Standartları) ve VUK (Vergi Usul Kanunu) arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Değerleme İlkeleri: TFRS'de değerlemenin amacı, varlık ve kaynakların gerçek durumunu göstermek iken, VUK'ta verginin matrahını hesaplamaktır. 2. Finansal Tabloların Sunumu: TFRS, şeffaf, uluslararası piyasalardan fon toplamayı kolaylaştıran, maliyetini azaltan ve karşılaştırılabilir bir raporlama amaçlarken, VUK'ta mali bilançoların çıkarılması önemlidir. 3. Gelir ve Giderlerin Muhasebeleştirilmesi: TFRS'de tamamlanma yüzdesi yöntemi kullanılarak her yıla ait kar veya zarar ayrı ayrı hesaplanır. 4. Stokların Değerlemesi: TFRS'de stoklar, maliyet bedeli ve net gerçekleşebilir değerden düşük olanı ile değerlenirken, VUK'ta maliyet bedeli ile değerlenir. 5. Karşılık Ayrımı: TFRS'de ihtiyatlılık kavramı uygulanarak karşılık ayrımına izin verilirken, VUK'ta karşılık ayırmak için öncelikle finansal işlem gerçekleştirilmelidir.

EBIT (Earnings Before Interest and Taxes) hesaplaması, Vergi Usul Kanunu (VUK) kapsamında şu iki formülden biriyle yapılabilir: 1. Gelir ve Giderlerden: EBIT = Toplam Gelir – Faaliyet Giderleri (faiz ve vergi hariç). 2. Net Gelirden: EBIT = Net Gelir + Faiz Gideri + Vergiler.

İkinci derece usulsüzlük, Vergi Usul Kanunu (VUK) uyarınca belirlenen ve daha hafif aykırılıkları içeren usulsüzlük türüdür. İkinci derece usulsüzlükler şunlardır: 1. Veraset ve intikal vergisi beyannamelerinin birinci ek sürede verilmesi. 2. Ekim-sayım beyanlarının yapılmaması, eksik veya yanlış beyan yapılması. 3. İş başlama bildirimleri dışındaki bildirimlerin zamanında yapılmaması. 4. Vergi karnesinin alınmaması. 5. Defterlerin geç tasdik edilmesi. 6. Beyanname, belge ve bildirimlerde şekil şartına aykırılık. 7. İşlemlerin doğruluğunu bozmayan belgelerin ibrazının yapılmaması.

Vergi kaçakçılığı suçu kapsamında, Vergi Usul Kanunu (VUK) madde 359'a göre belirlenen zamanaşımı süresi 8 yıldır.

VUK 357 ve 358 maddeleri ile Mükerrer 355/1-1 maddesi gereğince ifadeler, Vergi Usul Kanunu kapsamında farklı anlamlar taşır: 1. Mükerrer 355/1-1 maddesi: Bu madde, vergi mükelleflerinin belirli yükümlülüklerini yerine getirmemesi durumunda uygulanacak özel usulsüzlük cezalarını düzenler. 2. VUK 357 ve 358 maddeleri: Bu maddeler hakkında spesifik bir bilgi bulunmamakla birlikte, genel olarak vergi usulüne ilişkin diğer düzenlemeleri içerdiği düşünülebilir.

213 Sayılı Vergi Usul Kanunu (VUK) Mükerrer 359/1-b-1 Maddesi, defter, kayıt ve belgeleri tahrif edenleri veya gizleyenleri kapsar ve bu fiilleri işleyenlere on sekiz aydan beş yıla kadar hapis cezası öngörür.