Platon

Hayır, Platon'un bir gün bara girmesi gerçek değildir. Bu, Harvard'lı felsefe profesörleri Thomas Cathcart ve Daniel Klein'in "Plato and Playtpus Walk Into A Bar... Understanding Philosophy Through Jokes" adlı kitabında yer alan kurgusal bir hikayedir. Kitap, felsefeyi mizah yoluyla açıklamayı amaçlar ve 10 temel felsefe başlığını ele alır.

Geleneksel karakter eğitiminin kurucusu olarak kabul edilen kişi Platon (MÖ 428-348) ve Aristoteles (MÖ 384-322) gibi antik Yunan filozoflarıdır. Platon, karakter eğitimini vatandaş yetiştirmenin en önemli bileşeni olarak görmüş ve devlet yönetimi ile bireyin karakteri arasında karşılıklı bir etkileşim olduğunu vurgulamıştır. Aristoteles ise karakterin çocukluktan başlayarak yaşam boyu pekiştirilen alışkanlıklarla inşa olduğunu ifade etmiştir. Ayrıca, Johann Friedrich Herbart (1776-1841) da eğitimin öncelikli misyonunun karakter gelişimi olduğunu savunmuş ve bu süreçte kavram öğrenmenin gerekliliğine vurgu yapmıştır.

İdea, Yunanca "idein" kelimesinden türemiş olup, "görmek, algılamak" anlamına gelir. Platon'un "idealar kuramı"na göre, dünyadaki her şey idealar aleminin bir yansımasından ibarettir. İdea kelimesi ayrıca şu anlamlara da gelebilir: niyet; nosyon; rey; zehap; inanç; kanı; tasarım; mülahaza; düşünü; tasarı.

Geometri katı cisimleri, özellikle Platon tarafından evrenin temel yapı taşları olarak düşünülmüştür. Katı cisimler geometrisi ise Antik Yunan'da Pisagorcular ve Eudoxus gibi matematikçiler tarafından geliştirilmiştir.

Platon'un dört temel ilkesi şunlardır: 1. İdealar Teorisi: Gerçeklik, duyularla algılanan nesnelerin dünyası ve idealar (kavramlar) dünyası olmak üzere ikiye ayrılır. 2. Metafizik İlkeleri: - Kozmos: Varlık, düzen ve birlik içindedir. - Hiyerarşi: Varlıklar, bilgi ve değer bağlamında kademelidir. 3. Erdemler: - Bilgelik: Yöneticilerde bulunur. - Yiğitlik (Cesaret): Koruyucu sınıfta (askerler) bulunur. - Ölçülülük: Hem koruyucu hem de yöneticiler için geçerlidir. - Adalet: Tüm sınıflar için geçerlidir; her sınıfın kendi işini yapması anlamına gelir. 4. Devlet Anlayışı: Devlet, toplumu doğal iş bölümüne dayandırır ve her organ, bütün içinde yaşamını sürdürür.

Platon'a göre erdemli vatandaş, erdemli bir birey olarak tanımlanır ve bu, bilgelik, cesaret ve ölçülülük gibi erdemleri bünyesinde barındıran kişidir. Bilgelik, yöneticiler sınıfında bulunur ve devletin yönetiminde önemli bir rol oynar. Cesaret, bekçi sınıfında, yani askerlerde bulunur ve toplumun güvenliğini sağlar. Ölçülülük ise işçi sınıfında, yani çiftçiler ve zanaatkarlarda bulunur ve üretimde bulunarak devletin maddi ihtiyaçlarını karşılar. Platon'a göre, erdemli bir vatandaş, sadece bireysel olarak değil, kamusal olarak da değerlidir ve toplumda istikrara ve başarıya ulaşmak için bireysel ahlak ön koşuldur.

Platon'un mağara benzetmesinde mahkumlar, felsefeden yoksun sıradan insanları veya halkı temsil eder. Bu mahkumlar, çocukluklarından beri bir mağarada, sırtları mağaranın aydınlık kısmına gelecek şekilde, elleri, ayakları ve boyunları bağlı olarak yaşarlar. Benzetmede mağaradan çıkıp gerçek dünyayı gören ve gölgelerin gerçek olmadığını anlayan kişi filozofu temsil ederken, mahkumların zincirlerinden kurtulup dışarı çıkmaları ise aydınlanmayı ve idealar dünyasına ulaşmayı simgeler.

"Hakikat, mağaranın dışındaki güneş gibidir" sözü, Platon'un "Mağara Alegorisi"ne atıfta bulunur. Platon'a göre insanlar, mağara duvarına yansıyan gölgeleri gerçek sanarak yaşarlar. Bu alegoride güneş, hakikati, bilimi ve gerçeğe dayanan bilgi ve anlayışı temsil eder.

"En büyük zafer, kendini fethetmektir" sözü Platon'a aittir.

Varlığı idea olarak kabul eden filozoflardan bazıları şunlardır: Platon; Aristoteles; Farabi; Berkeley; Hegel.

Sokrates ve Platon, demokrasiye karşı mesafeli bir tutum sergilemişlerdir. Sokrates'in demokrasi hakkındaki düşüncelerinden bazıları şunlardır: Oy kullanmanın bir "yetenek" olduğunu ve bu yeteneğin insanlara sonradan, dikkatle ve sistematik bir şekilde öğretilmesi gerektiğini savunmuştur. Halkın, devlet yönetiminde söz sahibi olmasının tehlikeler barındırdığını düşünmüştür. Bir hükümdarın, popülaritesinden dolayı değil, gerekli becerilere sahip olduğu için seçilmesi gerektiğini belirtmiştir. Platon'un demokrasi hakkındaki düşüncelerinden bazıları ise şunlardır: Demokrasinin, ideal devlet düzeninin çöküş sürecindeki son aşamalardan biri olduğunu öne sürmüştür. Demokrasinin, fakir kesimin işine yarar bir rejim haline geldiğini ve anarşizme yol açtığını savunmuştur. Ahlaki değerlere önem veren iyi yetiştirilmiş bir devlet adamı sayesinde demokrasinin düzeltilebileceğini ifade etmiştir. Platon'un aktardığı bir olayda, Sokrates'in kendisi de demokrasinin adaletsiz bir yüzüyle karşı karşıya kalmıştır.

Sokrates'in TV'de ne anlattığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, Sokrates'in felsefesinin temelinde diyalektik yöntem olarak bilinen, soru-cevap yoluyla araştırma yöntemi yer alır. Sokrates'in TV'de ne anlattığına dair bilgi bulunabilecek kaynaklar hakkında bilgi bulunamadı.

9786054473403 ISBN numarasına sahip Platon ve Platonculuk kitabı, Walter Horatio Pater tarafından yazılmıştır.

Platon, varlığı idealar dünyası ve fenomenler dünyası olmak üzere ikiye ayıran filozoftur. İdealar dünyası, asıl gerçek olan, değişmeyen ve kendi kendisiyle hep aynı kalan dünyadır. Fenomenler dünyası, meydana gelip yok olan, değişen nesnelerin dünyasıdır.

Sokrates ve Platon arasındaki ilişki, Platon'un Sokrates'in öğrencisi olmasından kaynaklanır. Platon, Sokrates’in ölümünden sonra Akademi adlı okulu kurmuş ve Sokrates’in fikirlerini erken dönem diyaloglarında aktarmıştır. Sokrates ve Platon'un ilişkileri, eğitim anlayışları ve insana bakışları açısından da farklılık gösterir: Eğitim Anlayışı: Sokrates, insan merkezli bir eğitim anlayışı ortaya koyarken, Platon iktidar ve otorite merkezli bir eğitim anlayışı benimsemiştir. Bireye Bakış: Sokrates, her bireyin eğitimle kendini geliştirebileceği potansiyeline inanırken, Platon ruhları bakımından iyi doğmuş olanlar ile kötü doğmuş olanlar arasında ayrım yapmıştır.

Platonik negatif teoloji, Platon'un düşüncelerine dayanan ve Tanrı'yı olumlu sıfatlarla değil, ne olmadığını belirterek tanımlamayı amaçlayan bir teoloji türüdür. Bu yaklaşımın temel ilkeleri şunlardır: Tanrı'nın aşkınlığı. İnsan dilinin sınırluluğu. Tanrı'nın ifade edilemezliği. Platon, Tanrı'nın bilinemez ve ifade edilemez olduğunu savunarak negatif teolojinin öncülerinden kabul edilir.

Hayır, Sokrates'in Savunması ve Ksenophon aynı değildir. Sokrates'in Savunması, Platon tarafından yazılmış, Sokrates'in yargılanma sürecini, mahkumiyetini ve ölümünü anlatan bir diyalogdur. Ksenophon'un Sokrates'ten Anılar adlı eseri ise, Sokrates'i geleneksel değerlere bağlı, dindar ve bilge bir yurttaş olarak tasvir eder. Her iki eser de Sokrates hakkında bilgi verse de, farklı bakış açıları ve içerikler sunarlar.

Eflatun'a göre insan, "toplumsal (siyasal) bir hayvandır". Ancak, bu tanım genellikle "insan, sosyal bir hayvandır" şeklinde yanlış yorumlanmıştır.

"Atlantis: Kaybolan Ülke" adlı eserin kaç yaş üstü olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, Atlantis efsanesinin, Yunan filozof Platon tarafından anlatılan ve genellikle çocuklar için uygun olmayan karanlık temalar içeren bir hikaye olduğu söylenebilir. Atlantis, Platon'un diyaloglarında, yarı tanrı, yarı insan krallardan oluşan güçlü bir konfederasyon tarafından yönetilen, Akdeniz'in büyük bir kısmını fethetmiş ancak sonunda tanrıların cezalandırmasıyla yok olmuş bir uygarlık olarak tasvir edilir.

MS 2. yüzyıl felsefesini etkileyen bazı filozoflar ve yaklaşımlar şunlardır: Platon ve Aristoteles: Platon'un idealizm ve Yeni-Platonculuk, Aristoteles'in ise mantık ve varlık anlayışı bu dönemde etkili olmuştur. Epikürosçuluk: Mutluluk için dünyevi hazlardan uzak durulması gerektiği düşüncesi bu dönemi etkilemiştir. Sofistler: Kesin bilginin var olmadığını ve bilgi arayışının anlamsız olduğunu savunmuşlardır. Stoa Öğretisi: Ahlak ve irade konularında kaderci bir yaklaşım sergilemiştir. Bu dönemde felsefe, genellikle inanç konularının akılsal kanıtlamalarında araç olarak kullanılmış ve teolojiye yaklaşmıştır.