Vefalı insan, kendisine yapılan iyilikleri unutmayan ve gerektiğinde karşılığını ödeyen, verdiği sözde duran, dostlarının zor günlerinde yanlarında olan kişidir. Vefalı insanlar, aynı zamanda bivefa olan, yani vefasız insanlara da iyilikle yaklaşırlar. TDK'ya göre, vefalı olma, "sevgide bağlılık, minnettarlık, sözünde durmak, borcuna sadık olmak, dostluğu sürdürmek, sadakat" anlamlarına gelir. Mevlana, vefayı "arkada bıraktıklarını, yaktığını yabana atmamak; dostluğun asaletine, bir dua sonrası verilen sözlere, hayallere ihanet etmemek; ulvi güzellikleri dünyaya satmamak" olarak tanımlamıştır.