Nişasta

Evet, mısır unu farklıdır. Mısır unu, mısır tanelerinin öğütülmesi ile elde edilir. Mısır ununun bazı çeşitleri: doğal mısır unu; organik mısır unu; Rize mısır unu; Trabzon mısır unu; yerli mısır unu. Ayrıca, mısır unu ile mısır nişastası da farklıdır.

Modifiye nişasta, genellikle güvenli olarak kabul edilir ve bilinen herhangi bir yan etkisi yoktur. Ancak, bazı durumlarda dikkat edilmesi gereken noktalar vardır: Alerjik reaksiyonlar: Özellikle mısır gibi bitkilerden elde edilen modifiye nişasta, bu bitkilere alerjisi olan bireylerde reaksiyonlara neden olabilir. Aşırı tüketim: Yüksek miktarda modifiye nişasta içeren işlenmiş gıdaların aşırı tüketimi, kilo alımı ve metabolik bozukluklarla bağlantılı olabilir. Oksidite nişasta: Yüksek konsantrasyonlarda oksidite nişasta ishale neden olabilir. Modifiye nişasta, gıda, kozmetik ve ilaç endüstrilerinde yaygın olarak kullanılır. Herhangi bir sağlık sorunu veya diyet kısıtlaması durumunda, kullanmadan önce bir uzmana danışılması önerilir.

Tat ve Tukaş nişasta aynı değildir. Tat Nişasta, Tezcanlar Yatırım A.Ş. bünyesinde yer alan ve 80’den fazla ülkeye ihracat yapan bir firmadır. Bu iki şirketin nişasta ile ilgili faaliyetleri farklı alanlarda olabilir, ancak aynı firma veya ürün değildir.

1 yemek kaşığı nişasta 8 gram eder.

Bitki hücrelerinde glikojen depolanmaz. Glikojen, hayvanlarda ve bazı mikroorganizmalarda bulunan bir enerji depolama molekülüdür. Bitkiler, karbonhidratlarını glikojen yerine nişasta formunda depolar.

Hayır, mısır unu ve mısır nişastası aynı değildir. Mısır unu, mısır tanelerinin tamamının öğütülmesiyle elde edilir. Mısır nişastası ise mısır çekirdeğinin yalnızca endosperminden (iç kısmı) elde edilir. Kullanım amaçları ve dokuları da farklıdır: Mısır unu, ekmek, kek ve diğer unlu mamüller yapımında kullanılır. Mısır nişastası ise genellikle koyulaştırıcı ve kıvam verici bir madde olarak kullanılır.

Nişasta, içindeki moleküller su molekülleriyle karşılaştırıldığında çok büyük oldukları için katı gibi davranır. Nişasta ve su karışımı, üzerine bir kuvvet uygulandığında su molekülleri nişasta parçacıkları arasından çıkar ve nişasta molekülleri bir arada kümelenir. Eğer karışım yavaş hareket ettirilir veya akmasına izin verilirse, nişasta molekülleri birbirini geçebilir ve karışım sıvı gibi davranabilir.

Nişastanın ayıracı iyot çözeltisidir. Nişasta, iyot çözeltisi ile mavi-mor renge dönüşür.

Yoğurtta nişasta olup olmadığını anlamak için iyot testi yapılabilir. Testin yapılışı: 1. Homojen hale getirilen yoğurt örneğinden 2-3 ml bir deney tüpü içerisine alınır ve üzerine 2-3 ml damıtılmış su ilave edilerek iyice karıştırılır. 2. Homojen hale getirilen karışım üzerine 2-3 damla lugol çözeltisi eklenir, karıştırılır ve görünüm kaydedilir. 3. Mavi renk oluştuğu takdirde nişasta ilave edildiği sonucuna varılır. Yoğurtta yapılan hilelerin tespiti için kesin sonuçlar elde etmek amacıyla bir laboratuvara başvurulması önerilir.

Nişastalı yoğurt, dengeli bir diyetin parçası olarak sağlıklı kabul edilebilir. Sağlık faydaları: Bağırsak sağlığı: Probiyotik bakteriler içerdiği için sindirim sistemine faydalı olabilir. Kemik sağlığı: Kalsiyum içeriği sayesinde kemik sağlığını destekleyebilir. Kas gelişimi: Yüksek protein içeriği, kas gelişimini destekleyebilir. Potansiyel zararlar: Aşırı kalori alımı: Eklenen şeker ve nişasta nedeniyle kalori içeriği yüksek olabilir. Glisemik yük: Yüksek glisemik indeks, kan şekerinde ani yükselmelere yol açabilir. Alerjik reaksiyonlar: Nişasta kaynaklı alerjisi olan bireylerde risk oluşturabilir. Şeker hastaları veya insülin direnci olan bireylerin, nişastalı yoğurdu dikkatli tüketmesi önerilir. Herhangi bir sağlık sorunu veya alerjiniz varsa, nişastalı yoğurt tüketmeden önce bir uzmana danışmanız önemlidir.

Türkiye'de nişasta en çok buğday, pirinç, patates ve mısır gibi bitkilerde bulunur. Mısır: Türkiye'deki nişasta üretiminin büyük bir kısmı mısırdan elde edilir. Buğday: Buğdaydan elde edilen nişasta, unun öğütülmesi sırasında elde edilir ve çeşitli gıda ürünlerinde kullanılır. Patates: Patatesten elde edilen nişasta, genellikle mutfaklarda sosları kalınlaştırmak ve pişirme işlemlerinde kullanılır. Ayrıca, nişasta üretimi için kassava (manyok, tapyoka) ve tatlı patates gibi bitkiler de kullanılmaktadır.

Nişasta, bitkilerde kloroplastlar ve lökoplastlar adı verilen özel organellerde depolanır. Kloroplastlar, fotosentez yoluyla glikoz üretir ve bu glikoz, nişastaya dönüştürülerek depolanır. Lökoplastlar ise renksiz organellerdir ve nişasta depolamak için kullanılırlar. Nişastanın depolandığı bitki organelleri arasında tohumlar, yumrular, kökler ve meyveler de bulunur.

Nişastayla yapılan bazı kurabiye çeşitleri: Nişastalı bayatlamayan kurabiye. Akışkan çikolatalı kurabiye. Leopar kurabiye. İki renkli rulo kurabiye. Muzlu pudingli kurabiye. Tatlı pastane kurabiyeleri. Elmalı turta kurabiye. Haşhaşlı kurabiye. Un kurabiyesi. Ayrıca, tereyağlı nişastalı kurabiye, kakaolu ve sade nişastalı kurabiye, tırtıl kurabiye, kül kurabiyesi gibi çeşitli nişastalı kurabiye tarifleri de bulunmaktadır.

Portakallı pelteye 2 tepeleme yemek kaşığı mısır nişastası konur. Alternatif olarak, 4 yemek kaşığı buğday nişastası da kullanılabilir. Nişasta, az suyla küçük bir kapta inceltilmelidir.

Şeker kamışı ve şeker pancarı dışında şeker, aşağıdaki bitkilerden ve hammaddelerden elde edilebilir: Mısır, buğday, patates gibi bitkiler. Meyveler. Ayrıca, şeker üretimi için şeker melası, yüksek fruktozlu mısır şurubu ve jelatin şeker gibi işlenmiş şeker türleri de kullanılır.

Nişastanın jelleşmesi, nişasta granüllerinin su ve ısı etkisiyle şişmesi ve çözünür hale gelmesiyle gerçekleşir. Bu süreç şu şekilde ilerler: 1. Isıtma ve suda karıştırma. 2. Jelatinleşme. 3. Soğutma ve kurutma. Jelleşme sıcaklığı, kullanılan nişastanın türüne, konsantrasyonuna ve ortamın nem içeriğine bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Arap mutfağında baklava hamuruna buğday nişastası veya mısır nişastası kullanılır. Buğday nişastası, hamura sertlik ve esneklik verirken dayanıklılık da kazandırır. Nişasta, yufkaların ince açılabilmesi için aralara serpilir.

Nişastalı ilaçlar genellikle tablet formülasyonlarında kullanılır ve bağlayıcı, seyreltici ve parçalayıcı olarak işlev görür. İşte bazı nişastalı ilaç türleri: 1. Mısır Nişastası: Gıda endüstrisinde yaygın olarak kullanılan bir koyulaştırıcı ve stabilizatördür. 2. Patates Nişastası: Tabletlemede yapışma önleyici ve yağlayıcı olarak kullanılır. 3. Buğday Nişastası: Kuru doldurulmuş kapsül formülasyonlarında dolgu matrisinin hacim ayarlaması için kullanılır. 4. Modifiye Nişastalar: İlaç taşıyıcı olarak ve çeşitli endüstriyel uygulamalarda kullanılır. Ayrıca, ishal tedavisinde nişasta bazlı jeller ve karışımlar da geleneksel tıpta kullanılmaktadır.

Soğuk suda nişasta kullanıldığında, nişasta tanecikleri daha belirgin olur ve suda daha az çözünür. Soğuk suda nişasta kullanımı için bazı öneriler: Tatlı yapımında: Kaynar sütün bir kısmı kaseye alınır, üzerine ılık süt eklenir ve nişasta eleyerek ilave edilir. Cilt bakımında: 100 gram nişasta bir bardak suda eritilir, 800 gram kaynayan suyun içine dökülür, ateşten indirilir ve karıştırmaya devam edilir. Nişasta ile çalışırken, sıvıların çok sıcak veya çok soğuk olmamasına özen gösterilmelidir.

Bici bici yaparken dikkat edilmesi gereken bazı püf noktalar: Muhallebinin kıvamı: Nişasta ve su karışımını hazırlarken nişastanın içinde kalıntılar bırakmamaya özen gösterilmeli, topaklanmayı önlemek için su yavaş yavaş eklenmeli ve sürekli karıştırılmalıdır. Pişirme: Muhallebiyi pişirirken sürekli karıştırmak, pürüzsüz bir kıvam elde etmeyi sağlar. Dinlendirme: Muhallebinin buzdolabında en az 2-3 saat dinlendirilmesi önerilir. Şerbet: Şerbeti hazırladıktan sonra soğumaya bırakmak, muhallebinin tadını bozmadan tatlandırmasını sağlar. Buz: Bici bicide kullanılan buzun taze ve temiz olmasına dikkat edilmelidir. Gıda boyası: Gıda boyası kullanmak istemeyenler, kırmızı lahana veya pancar gibi sebzelerin suyundan faydalanabilir.