BitkiFizyolojisi

Hayır, turgor ve osmotik basınç aynı şey değildir. Osmotik basınç, suyun çekim gücüdür; çözünen maddelerin suyu kendine doğru çekme eğilimidir. Turgor basıncı ise, hücre içindeki suyun hücre zarına yaptığı basınçtır. Osmotik basınç ile turgor basıncı arasındaki fark, emme kuvvetini oluşturur.

Absisyon tabakasının temel işlevi, yaprak sapının dip kısmında yer alarak yaprak ile gövde arasındaki bağlantıyı zayıflatmaktır. Ayrıca, absisyon tabakasının oluşumundan sonra açık kalan yara yüzeyinde koruyucu bir tabaka oluşur.

Emme kuvvetini etkileyen bazı faktörler: Osmotik basınç: Çözeltideki çözünmüş madde miktarı arttıkça osmotik basınç yükselir ve emme kuvveti oluşur. Turgor basıncı: Hücre içindeki suyun hücre zarına yaptığı basınçtır. Basınç farkı: Emme kuvveti, bir cismin veya yüzeyin etrafındaki havanın veya sıvının daha yüksek basınca sahip olduğu bir ortamda bulunmasıyla oluşur. Kütle: Emme kuvveti, bir nesnenin kütlesi ile doğru orantılıdır. Yüzey alanı: Emme kuvveti, bir nesnenin yüzey alanı ile ters orantılıdır. Hava basıncı: Emme kuvveti, atmosferdeki hava basıncı ile ilişkilidir.

Hidrolik pompa için hangi ağacın kullanıldığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, hidrolik pompaların genellikle dişli, paletli ve pistonlu tiplerde olduğu bilinmektedir. Dişli pompalar: Basit bir yapıya sahiptir ve genellikle 200 bar basınca kadar çıkabilir. Paletli pompalar: Değişken deplasmanlıdır ve düşük gürültü seviyesine sahiptir. Pistonlu pompalar: Yüksek basınç üretebilen ve verimliliği yüksek olan bir pompa tipidir. Hidrolik pompa seçerken, projenin gereksinimlerine göre uygun tipin belirlenmesi önemlidir.

Bitkilerle ilgili bazı konular şunlardır: Bitki Biyolojisi: Bitkilerin fizyolojisi, ekolojisi, sistematiği ve taksonomisi gibi konuları içerir. Bitki Anatomisi ve Morfolojisi: Bitkilerin iç ve dış yapılarını inceler. Bitki Fizyolojisi: Bitkilerde gerçekleşen hayati olayları fizik ve kimya kanunlarına dayanarak inceler. Bitki Ekolojisi: Bitkilerin diğer canlılarla ve yaşadıkları çevre ile olan ilişkilerini araştırır. Bitki Genetiği ve Evrimi: Bitkilerin genetik yapılarını ve zaman içinde nasıl değiştiğini inceler. Fitopatoloji: Bitki hastalıklarını inceler. Paleobotanik: Tarih öncesi dönemlerde yaşamış bitki fosillerini araştırır. Fitocoğrafya: Bitki türlerinin dünya üzerindeki dağılımını, iklim ve toprak özellikleriyle ilişkilendirerek değerlendirir. Etnobotanik: Farklı toplulukların bitkileri hangi amaçlarla kullandığını (beslenme, tıp, ritüel vb.) inceler. Bahçe ve Peyzaj Düzenlemeleri: Estetik açıdan güzel ve işlevsel alanlar yaratmak için bitki seçimi ve bakımını içerir.

Kütiküla tabakasının bazı işlevleri: Su kaybını önleme. Patojenlere karşı koruma. Gaz alışverişini düzenleme. Güneşin zararlı ışınlarından koruma. Kütiküla tabakasının kalınlığı, bitkinin yaşadığı ortama göre farklılık gösterir; kurak ve çöl ortamlarındaki bitkilerde kalın, nemli ortamlarda yaşayanlarda ise incedir.

Oksin hormonu, bitkilerin sürgün uçlarında, genç yapraklarda, gelişmekte olan meyve ve tohumlarda sentezlenir. Ayrıca, bazı bakterilerin de oksin sentezlediği bilinmektedir.

Tuzluluk, bitkilerde su alımını birkaç şekilde olumsuz etkiler: Ozmotik potansiyel artışı. Fizyolojik kuraklık. Toksik etkiler. Toprak yapısının bozulması. Bu etkiler, bitkilerin büyüme, gelişme ve verim potansiyelinde ciddi kayıplara yol açar.

Fasulye, eşeyli üreme ile çoğalır. Eşeyli üreme, erkek ve dişi organlardaki gametlerin birleşmesi sonucu gerçekleşir. Fasulye üreme süreci: 1. Tozlaşma: Erkek üreme organı olan polenler, rüzgâr veya böcekler aracılığıyla bir çiçekten diğerine taşınır ve dişi üreme organının tepecik kısmına gelir. 2. Döllenme: Tozlaşma, dişiçik borusundan aşağı inerek yumurtalığa ulaşır ve döllenme gerçekleşir. 3. Tohum ve Embriyo Oluşumu: Döllenme sonucu zigot oluşur ve bu zigot, mitoz bölünmelerle embriyoya dönüşür. 4. Çimlenme: Uygun koşullarda tohumun çimlenmesiyle yeni bir bitki meydana gelir.

Transpirasyonun (terlemenin) önemi şu şekilde özetlenebilir: Bitkilerin serinlemesi: Transpirasyon, bitkilerin aşırı ısınmasını önleyerek serinlemelerini sağlar. Su ve besin taşınması: Köklerden alınan su, transpirasyon sayesinde bitki boyunca taşınır ve besin maddeleri ile birlikte her bölüme dağıtılır. Mineral emilimi: Topraktan alınan mineraller, transpirasyon sayesinde emilir ve tekrar emilime olanak sağlanır. İklim etkisi: Bitkiler tarafından atmosfere bırakılan su buharı, yağmur ve kar şeklinde yeryüzüne geri döner, böylece iklim ve hava koşulları etkilenir. Fotosentez ve besin alımı: Transpirasyon, fotosentez ve besin alımında önemli bir role sahiptir.

Interception ve transpirasyon farklı kavramlardır: 1. Interception: Yağış sırasında bitkilerin yaprakları ve dalları tarafından suyun tutulmasıdır. Bu, suyun yere ulaşmasını engeller ve suyun bir kısmını buharlaştırır. 2. Transpirasyon: Bitkilerin stomalar aracılığıyla su buharı vermesi olayıdır. Bu süreç, havanın emme kuvveti sayesinde gerçekleşir ve bitkilerin serinlemesine yardımcı olur. Aynı zamanda topraktan su emilimini ve mineral madde alımını kolaylaştırır. Özetle: - Interception: Suyun bitkiler tarafından tutulması. - Transpirasyon: Bitkilerin su buharı vermesi.

Fotosentezde üretilen organik maddeler, bitkinin diğer organlarına floemle taşınır. Floemde organik madde taşınması basınç-akış teorisi ile açıklanır: 1. Floemin yüklenmesi. 2. Floemin boşaltılması. Floemde taşıma çift yönlüdür; yani fotosentez sonucu oluşan glikoz ve amino asitler yapraklardan köke doğru taşınırken, köklerde sentezlenen amino asitler ve diğer azotlu organik moleküller kökten yapraklara doğru taşınır.

Tuz stresi koşullarında fotorespirasyon ve GABA yolu arasındaki ilişki, 2019 yılında Ege Üniversitesi'nde yapılan bir yüksek lisans tez çalışmasında incelenmiştir. Bulgular: Tuz stresi uygulandığında, 14. günden itibaren fizyolojik parametrelerde ve fotosentez-fotorespirasyon parametrelerinde belirgin bir azalma gözlemlenmiştir. Stres uygulama süresinin artmasıyla, ilişkili yolakların enzim aktivitelerinde doğru orantılı bir artış gözlenmiştir. Sonuçlar birlikte değerlendirildiğinde, iki strese yanıt yolağı arasında bir etkileşimin olduğu açıktır. GABA yolu, strese maruz kalan bitki metabolizmasında, TCA döngüsünde kullanılması için piruvat yerine glutamatın kullanılmasıyla hücreye metabolik esneklik sağlayan önemli bir yolaktır.

Bitkilerde çevreye direnci sağlayan faktörler şunlardır: Fiziksel bariyerler. Kimyasal savunmalar. Hipersensitif yanıt. Sistemik edinilmiş direnç (SAR). Turgor. Genetik direnç. Biyostimülanlar. Besin maddeleri ve gübreleme.

Epigenomun bitkiye etkileri şunlardır: Çevresel uyum: Epigenetik mekanizmalar, bitkilerin öngörülemeyen ortamlarda hayatta kalıp çoğalmasına olanak tanır. Gelişim ve adaptasyon: Epigenetik, bitkilerin gelişim süreçlerini, yaşam tarzlarını ve evrimsel adaptasyonlarını düzenler. Transpozon kontrolü: Epigenetik, "sıçrayan genler" olarak bilinen transpozonların aktivasyonunu kontrol ederek bitki genomunun bütünlüğünü korur. Bitkilerde epigenetik regülasyon, DNA metilasyonu, histon modifikasyonları ve kodlanmayan RNA'lar gibi mekanizmalar aracılığıyla gerçekleşir.

Stomanın kapanma durumu, geçici ve kalıcı stoma ayrımına göre değişiklik gösterir: Geçici stoma: Bağırsakların iyileşme sürecine destek olmak amacıyla uygulanır ve iyileşme tamamlandığında kapatılır. Kalıcı stoma: Kalın bağırsağın rektal bölgesini etkileyen kanser türleri, divertikül iltihabı ve makat bölgesindeki kasların işlev kaybı gibi durumlarda, hastanın yaşam kalitesini korumak ve sağlık sorunlarını yönetmek için uygulanır.

Buharlaşma (terleme), bitkilere şu faydaları sağlar: Su dengelemesi. Soğutma. Mineral taşınması. Fotosentez. Besin alımı.

Bitkilerde mineral emilimi şu şekilde gerçekleşir: Aktif Taşıma: Mineraller, metabolik olaylara bağlı olarak üretilen ATP’nin harcanması sonucu aktif taşıma ile emici tüyler tarafından alınır. Osmoz: Kök hücreleri aktif taşıma ile topraktan mineral aldığında, kök emici tüy hücrelerinin ozmotik basıncı artar. Minerallerin bitkiler tarafından alınabilir hâle dönüşmesi, topraktaki mikroorganizmaların faaliyeti, toprağın havası ve sıcaklığı gibi birçok faktöre bağlıdır.

Kc, bitki su tüketiminde bitki katsayısı anlamına gelir. Bitki katsayısı, bitki su tüketiminin kıyas (referans) bitki su tüketimine oranı olarak tanımlanır. Kc değerini etkileyen temel faktörler şunlardır: bitki cinsi; ekim veya dikim zamanı; büyüme mevsimi uzunluğu; büyüme mevsimi içinde bitkinin gelişme devresi; iklim koşulları. Tek yıllık bitkilerde, ekim veya dikim tarihinden son hasat tarihine kadar olan büyüme mevsimi, bitki katsayıları açısından dört devreye ayrılabilir: 1. Başlangıç devresi. 2. İlk gelişme devresi.

Bitki hücrelerinde glikojen depolanmaz. Glikojen, hayvanlarda ve bazı mikroorganizmalarda bulunan bir enerji depolama molekülüdür. Bitkiler, karbonhidratlarını glikojen yerine nişasta formunda depolar.