Hücreler

Çekirdeksiz hücreler, yani prokaryotlar, ikiye bölünerek çoğalır. Bu süreçte: DNA döngüsü kopyalanır. Bir kopya, hücrenin her iki tarafına hareket eder. Bu yöntem, çekirdek zarı olmadığı için çekirdek bölünmesi (mitoz) gerektirmez.

Alveoller iki ana kategoriye ayrılır: Tip I alveoler hücreler ve Tip II alveoler hücreler.

Tek hücreli canlıların bir araya gelmesiyle koloniler oluşur. Koloniler, farklı özellik ve sayıda hücrenin bir araya gelmesiyle meydana gelir. Pandorina. Volvox.

Tohum, genellikle üç ana kısımdan oluşur: 1. Tohum kabuğu (testa). 2. Besin dokusu (endosperm). 3. Embriyo. Embriyo, kotiledonlar, plumula, radikula, hipokotil ve epikotil gibi kısımlardan oluşur. Bazı tohumlarda ayrıca nusellus artığı bulunabilir.

Kondrositler, kıkırdak dokusunda bulunur. Kondrositlerin bulunduğu bazı yerler: Eklem kıkırdağı: Uzun kemiklerin eklem yüzeylerinde. Perikondriyum: Kıkırdağın hemen altındaki tabakalarda. Burun ve trake: Burun kıkırdağı ve trake duvarlarında. Menisküs: Diz eklemi içindeki yataklarda. Omurlar arası diskler: Omurlar arası disklerde. Tendon ve ligament bağlantıları: Tendonların kemiklere birleşme noktalarında.

Hücre şekilleri çeşitlilik gösterir ve bu şekiller, hücrelerin fonksiyonlarına, yerel mekanik faktörlere ve içinde bulundukları hücreler arası ortamın şartlarına bağlı olarak değişebilir. Bazı hücre şekilleri: Yuvarlak. Köşeli (prizmatik, izoprizmatik, poligonal). Fuziform (mekik biçiminde). Uzantılı (yıldız şeklinde). En büyük hücre, dişi gamet hücresidir ve büyüklüğü 200 µm'dir. İnsan hücrelerinde büyüklük 3-5 µm ile 200 µm arasında değişir.

11. sınıf biyoloji dersinde makrofajların nerede bulunduğuna dair bilgi, bilimgenc.tubitak.gov.tr ve biyolojiportali.com sitelerinde mevcuttur. Makrofajlar, vücudun birçok dokusunda ve bağışıklık organlarında bulunur. Ayrıca, makrofajlar hem mikropları yok eder hem de doku onarımında önemli rol oynar.

Ekle menüsündeki Hücreler komutu ile aşağıdaki işlemler yapılabilir: Sütun ekleme. Satır ekleme. Hücre ekleme. Ayrıca, Ekle menüsündeki Hücreler komutu ile hücreleri sağa veya aşağı kaydırarak yeni hücreye yer açmak ve verileri düzenlemek de mümkündür.

Merkezi sinir sisteminde (MSS) bulunan bazı hücreler: Nöronlar. Mikrogliyalar. Oligodendrisitler. Epinimal hücreler. Radyal gliyalar. Uydu hücreler. Schwann hücreleri. Enterik gliyalar.

Canlılar, altı ana âleme ayrılır: 1. Monera (bakteriler). 2. Arkeler. 3. Protista. 4. Fungi (mantarlar). 5. Bitkiler. 6. Hayvanlar. Canlıların ortak özellikleri: Hücresel yapı: Tüm canlılar hücrelerden oluşur. Metabolizma: Beslenme, solunum, boşaltım gibi yaşamsal süreçleri içerir. Homeostazi: İç dengeyi koruma yeteneği. Büyüme ve gelişme: Tek hücrelilerde hücre sayısının artması, çok hücrelilerde ise hücrelerin bölünmesi ve farklılaşması ile gerçekleşir. Çoğalma (üreme): Nesillerin devamını sağlar. Çevresel uyarılara tepki: Fiziksel ve kimyasal uyarılara karşı tepki gösterirler. Adaptasyon: Kalıtsal özellikler sayesinde yaşam şanslarını artırma.

Yuvarlak (küresel) şekle sahip hücrelerden bazıları şunlardır: Dişi üreme hücresi. Bağırsağın iç yüzünü döşeyen emici epitel hücreleri. Böbreğin idrar süzücü borucuklarının belli bölümlerini döşeyen epitel hücreleri. Hücrelerin şekli, fonksiyonuna, yerel mekanik faktörlere ve içinde bulunduğu hücreler arası ortamın şartlarına bağlı olarak değişebilir.

Makrofaj ve monosit aynı şey değildir, ancak aynı hücrenin farklı evrelerini ifade ederler. Monosit, kemik iliğinde üretilen ve kan dolaşımında bulunan bir tür beyaz kan hücresidir. Makrofaj, monositlerin dokulara yerleşip farklılaşmasıyla oluşan, bağışıklık sisteminin önemli bir hücresidir.

Devekuşu yumurtası, yaklaşık 15 cm çapıyla dünyanın en büyük hücresidir. Bu hücre, aynı zamanda en büyük hayvan hücresi olarak kabul edilir.

Displastik hücreler kanser değildir, ancak ileride kansere dönüşme riski taşıyan anormal hücrelerdir. Displazi, hücrelerin şekil, boyut ve düzeninde değişikliklere yol açan bir durumdur ve genellikle bir kanser öncüsü olarak kabul edilir. Düşük dereceli displazinin kanserleşme ihtimali, yüksek dereceli displaziye göre daha düşüktür.

Target hücreleri, aynı zamanda codocyte veya leptocyte olarak da bilinir, kırmızı kan hücrelerinin (RBC) merkezi bir hemoglobin alanı ve onu çevreleyen daha soluk bir halka ile karakterize edilen benzersiz bir morfolojisidir. Target hücrelerinin bazı nedenleri ve klinik önemi: Karaciğer hastalıkları. Hemoglobinopatiler. Demir eksikliği anemisi. Karaciğer nakli sonrası. Hemolitik bozukluklar. Target hücreleri, periferik kan yayması veya otomatik kan hücresi analizörleri ile tespit edilebilir.

Kanserli hücrelerin şekli ve büyüklüğü şu şekilde tanımlanabilir: Şekil: Kanser hücrelerinin çekirdeği genellikle büyük ve düzensizdir, dış hatları da düzensiz olabilir. Büyüklük: Kanser hücreleri, normal hücrelerden daha büyük olabilir. Ayrıca, kanser hücreleri heterojen bir yapıya sahiptir, yani aynı tümör içinde farklı yapısal özelliklere ve moleküler bozukluklara sahip hücreler bulunabilir. Kanserli hücrelerin görünümü, mikroskop altında yapılan incelemelerle belirlenebilir.

Fibroblastik hücreler kendi başlarına kanser değildir. Her durumda, kesin tanı ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Epidermisten türeyen yapılar şunlardır: Keratinositler. Melanositler. Langerhans hücreleri. Merkel hücreleri. Ayrıca, epidermis stratum corneum, stratum lucidum, stratum granulosum, stratum spinosum ve stratum basale gibi katmanlardan oluşur.

Diffüz nöroendokrin sistem (DNS), solunum ve sindirim sistemi yollarında, diğer salgı hücreleri arasında yer alan endokrin özellikli hücrelerden oluşan bir sistemdir. Bu sistemin hücreleri, çeşitli parakrin ve endokrin hormonları üretir. DNS’in polipeptit salgılayan hücrelerinden türeyen tümörler sonucu gelişen kanser türüne apudoma denir.

Sertoli ve Leydig hücreleri, testislerde bulunan hücre türleridir. Sertoli hücreleri: Destek hücreleridir. Kan-testis bariyerini oluştururlar. Spermatogenez sürecinde germ hücrelerinin olgunlaşmasına yardımcı olurlar. Çeşitli hormonlar ve salgılar üretirler (örneğin, androjen bağlayıcı protein, inhibin, anti-Müllerian hormon). Leydig hücreleri: Seminifer tübülleri çevreleyen bağ dokuda yer alırlar. Testosteron ve az miktarda östrojen üretirler. Luteinleştirici hormon (LH) tarafından uyarılırlar. Her iki hücre türü de üreme sürecinde önemli işlevler üstlenir.