BorçlarKanunu

Türk Borçlar Kanunu (TBK) 100. madde, borçlunun faiz veya giderleri ödemede gecikmemiş olması durumunda, yaptığı kısmi ödemenin ana borçtan düşülebileceğini düzenler. Hesaplama şu şekilde yapılır: 1. Gider ve faiz mahsubu: Eğer borçlu gider ve faiz borcunu ödemede gecikmişse, yaptığı ödeme öncelikle bu borçlara mahsup edilir. 2. Ana borç mahsubu: Eğer gider ve faiz borçları ödenmişse, kalan ödeme ana borca sayılır. 3. Birden fazla borç durumu: Ödeme, borçlunun beyanına göre veya kanunen muaccel olan borca mahsup edilir. Önemli nokta: Alacaklı, belirli bir kısım için kefalet, rehin veya başka bir güvence almışsa, borçlu yaptığı ödemeyi bu güvenceli kısma mahsup edemez.

Madde 437, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda (HMK) yer alan ve "Hakem Kararının Tavzihi, Düzeltilmesi ve Tamamlanması" başlıklı maddedir. Bu maddenin içeriği şu şekildedir: Maddi hataların düzeltilmesi. Kararın tavzihi. Tamamlayıcı hakem kararı. Süre uzatımı. Kararların bildirilmesi.

6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun amacı, taraflar arasında yapılan borç ilişkilerinin ifa edilmemesi veya gereği gibi ifa edilmemesi durumunda, sözleşmeye eklenen ceza koşulu ile bir yaptırım öngörerek borçluyu borcunu zamanında ve eksiksiz yerine getirmeye teşvik etmek ve alacaklının haklarını korumaktır.

6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 396. maddesine göre, işçinin sır saklama yükümlülüğü, iş ilişkisinin sona ermesinden sonra da işverenin haklı menfaatinin korunması için gerekli olduğu ölçüde devam eder. İş ilişkisinin sonlanmasıyla beraber sır saklama yükümlülüğünün devam edip etmeyeceği, iş ilişkisinin sona eriş biçimine göre belirlenebilir: Bildirim sürelerine uyulmadan feshedilen belirsiz süreli sözleşmelerde işçinin sır saklama yükümlülüğü devam eder. Sözleşmenin haklı nedenle işveren tarafından feshedildiği hallerde de yükümlülük devam eder. Tarafların anlaşmasıyla iş ilişkisinin sona erdirildiği durumlarda ise sır saklama yükümlülüğünden söz edilemez. Ayrıca, rekabet yasağı sözleşmesi imzalanması durumunda, bu sözleşmede belirlenen süre ve koşullar doğrultusunda da sır saklama yükümlülüğü devam edebilir.

BK, "Eski Borçlar Kanunu" anlamına gelebilir. 22.04.1926 tarih ve 818 sayılı Borçlar Kanunu, 11.01.2011 tarihinde 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun kabulüyle yürürlükten kaldırılmıştır.

Kira hukuku için temel kaynak, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 299-378. maddeleri arasında yer alır. Ayrıca, kira hukuku ile ilgili şu kaynaklar da faydalı olabilir: İzmir Barosu'nun kira hukuku uygulamaları ile ilgili raporu. Avukat Melda Karahan'ın kira hukuku ile ilgili bilgileri. Rodos Legal Hukuk & Danışmanlık'ın kira hukuku makaleleri. Avukat Kira'nın kira hukuku ile ilgili yazıları.

Evet, 5 sene sonra dava açılabilir. Kira tespit davası: Türk Borçlar Kanunu'na göre, kira tespit davası için bir zaman dilimi yoktur; her zaman açılabilir. Hizmet tespit davası: Sigortasız çalıştırıldığını iddia eden işçi, 5 yıllık hak düşürücü süre içinde dava açmak zorundadır; ancak işveren sigorta bildiriminde bulunmuş ama prim ödememişse, bu süre işlemez ve işçi daha sonra da dava açabilir. Ceza davası: Türk Ceza Kanunu'na göre, bazı suçlar için belirlenen dava zamanaşımı süresi 5 yıldır; ancak bu süre suçun işlendiği günden itibaren işlemeye başlar ve her kesilme nedeninden sonra yeniden işlemeye devam eder.

Borç olmadığı halde ödenmiş olan edimin geri istenmesine ilişkin diğer kanun hükümleri, Türk Borçlar Kanunu'nun 78. maddesinde belirtilmiştir: Zamanaşımına uğramış borçların ifası. Ahlaki ödevlerin yerine getirilmesi. Diğer kanun hükümleri.

Türk Borçlar Kanunu'nda (TBK) düzenlenen kusursuz sorumluluk halleri şunlardır: Hakkaniyet sorumluluğu. Özen sorumluluğu. Tehlike sorumluluğu. Kusursuz sorumlulukta, kusur koşulu aranmadan haksız fiil nedeniyle doğan zarar sebebiyle maddi ve manevi tazminat talep edilebilir.

Evet, kira sözleşmesi Borçlar Kanunu'na tabidir. 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 299. maddesinde kira sözleşmesi, "Kiraya verenin bir şeyin kullanılmasını veya kullanmayla birlikte ondan yararlanılmasını kiracıya bırakmayı, kiracının da buna karşılık kararlaştırılan kira bedelini ödemeyi üstlendiği sözleşme" olarak tanımlanmıştır. Kira sözleşmeleri, adi kira, taşınmaz ve çatılı iş yeri kirası, ürün kirası olarak üçe ayrılır.

Türk Borçlar Kanunu (TBK) kapsamında mal değişim sözleşmesi, tarafların karşılıklı olarak belirli veya belirlenebilir nesnelerin zilyetlik veya mülkiyetini devretmeyi taahhüt ettiği bir sözleşme türüdür. Bu sözleşmede: Her iki taraf da hem satıcı hem de alıcı konumundadır. Bir malın bedeli para ile değil, başka bir mal ile ödenir. Sözleşmenin geçerliliği, tarafların anlaşma sağladıkları malın özellikleri, durumu ve geçerli şartlar ile birlikte düzenlenmiş bir sözleşme ile belgelenmesine bağlıdır. Mal değişim sözleşmesi için genel olarak belirli bir şekil şartı aranmamakla birlikte, sözleşmeye konu olan malın mülkiyet ve zilyetliğinin devri için kanunen bir şekil şartı öngörülmüşse, mal değişim sözleşmesi de bu şartlara uygun yapılmadıkça geçerli olmaz.

Evet, döviz kurundaki artış nedeniyle sözleşmelerin uyarlanması mümkündür. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 138. maddesi, "aşırı ifa güçlüğü" başlığı altında, dövizle yapılan sözleşmelerin uyarlanmasını düzenler. Bu maddeye göre, sözleşmenin uyarlanması için aşağıdaki koşulların birlikte gerçekleşmesi gerekir: Sözleşmenin yapıldığı sırada taraflarca öngörülmeyen ve öngörülmesi de beklenmeyen olağanüstü bir durum ortaya çıkmış olmalıdır. Bu durum borçludan kaynaklanmamış olmalıdır. Bu durum, sözleşmenin yapıldığı sırada mevcut olguları, kendisinden ifanın istenmesini dürüstlük kurallarına aykırı düşecek derecede borçlu aleyhine değiştirmiş olmalıdır. Borçlu, borcunu henüz ifa etmemiş veya ifanın aşırı ölçüde güçleşmesinden doğan haklarını saklı tutarak ifa etmiş olmalıdır. Bu koşulların varlığı halinde, borçlu mahkemeye başvurarak sözleşmenin uyarlanmasını talep edebilir.

İsimsiz sözleşmeler, kanunda açıkça düzenlenmemiş olmasına rağmen, tarafların iradeleriyle oluşturulan ve Türk Borçlar Kanunu’nun genel hükümlerine göre geçerli kabul edilen sözleşme türleridir. İsimsiz sözleşme türleri: Bileşik sözleşmeler: Birden fazla hukuki ilişkinin bir araya getirildiği ve tek bir sözleşme içerisinde düzenlendiği sözleşme türleridir. Karma sözleşmeler: Farklı sözleşme türlerinin unsurlarını içeren ve bu unsurların birleşimiyle ortaya çıkan sözleşmelerdir. Sui generis sözleşmeler: Belirli bir türe sokulamayan, benzersiz yapıya sahip sözleşmelerdir. İsimsiz sözleşmelere örnek olarak yazılım lisansı, sponsorluk, gizlilik sözleşmesi, iş birliği sözleşmesi, proje bazlı danışmanlık sözleşmeleri verilebilir.

Türk Borçlar Kanunu (TBK) Madde 542, alım veya satım komisyonculuğunda komisyoncunun haklarını düzenler. Maddeye göre, komisyoncuya verilen malın satılamaması veya satış emrinden cayılması durumunda, vekalet veren, malı geri almakta ya da o malla ilgili başka işlem yapmakta aşırı ölçüde gecikirse, komisyoncu, malı bulunduğu yer mahkemesinden karar alarak açık artırmayla sattırabilir. Ancak, mal borsada kayıtlıysa veya piyasa fiyatı varsa ya da yapılacak masrafa oranla değeri azsa, hakim satışın başka bir yolla yapılmasına da karar verebilir. Ayrıca, malın bulunduğu yerde vekalet veren veya temsilcisi hazır bulunmazsa, satış kararı vekalet veren dinlenmeksizin de verilebilir. Malın hızla değer kaybetmesi hali dışında, artırmanın yer ve zamanının mahkemece vekalet verene bildirilmesi zorunludur.

TBK 113, Türk Borçlar Kanunu'nun 113. maddesini ifade eder: > "Yapma borcu, borçlu tarafından ifa edilmediği takdirde alacaklı, masrafı borçluya ait olmak üzere edimin kendisi veya başkası tarafından ifasına izin verilmesini isteyebilir; her türlü giderim isteme hakkı saklıdır." Ayrıca, yapmama borcuna aykırı davranan borçlunun, bu aykırı davranışının doğurduğu zararı gidermekle yükümlü olduğu belirtilir. Bu madde, genellikle kat karşılığı inşaat sözleşmelerinden doğan uyuşmazlıklarda uygulanır.

TBK 502, Türk Borçlar Kanunu'nun 502. maddesini ifade eder. TBK 502'nin içeriği: Vekalet sözleşmesinin tanımı. Vekalete ilişkin hükümlerin uygulanması. Ücretin belirlenmesi.

TBK 146, Türk Borçlar Kanunu'nun 146. maddesini ifade eder. Madde gerekçesi, 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 125. maddesini karşıladığını belirtir. Örnek bir kullanım: "Asıl işverenin, alt işverene karşı açacağı rücu davalarında TBK’146 gereği 10 yıllık zamanaşımı süresi uygulanır".

İİİK 349 ve 350 ile 339 ve 331 arasındaki farka dair bilgi bulunamadı. Ancak, İİK 331 ve 339 ile ilgili bazı bilgiler şu şekildedir: İİK 331. İİK 339.

45. madde değişikliğinden kastınız hangi kanuna ait bir değişiklik ise, o kanunun adını belirterek daha detaylı bilgi alabilirsiniz. Ancak, 29 Mayıs 2024 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanan 7511 Sayılı Kanun ile 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun’un 45. maddesinin ikinci fıkrasında yapılan değişiklikten bahsediyor olabilirsiniz. Bu değişiklikle, Rekabet Kanunu’nun “Tebligat ve Cevap Verme” başlıklı 45. maddesinin ikinci fıkrasında geçen “Bu Kanunu ihlal ettiği belirlenenlere” ifadesi “taraflar” olarak değiştirilmiştir. Söz konusu hükümlerdeki değişiklik, Resmî Gazete yayım tarihi olan 29 Mayıs 2024 tarihi itibariyle yürürlüğe girmiştir.

Vekalet sözleşmesi, Türk Borçlar Kanunu'nun (TBK) 9. bölümünde düzenlenmektedir. 502. maddede ise vekalet sözleşmesinin tanımı yapılmaktadır: > "Vekalet sözleşmesi, vekilin vekalet verenin bir işini görmeyi veya işlemini yapmayı üstlendiği sözleşmedir".