EskiTürkçe

Eski Türkçe'de "ışık kaynağı" anlamına gelen kelime "yaruk" olarak geçmektedir.

Eski Türkçede alıntı kelimelerin ayırt edilmesi, ses uyumu ve yazılış özellikleri dikkate alınarak yapılır. Ses uyumu açısından, alıntı kelimeler genellikle Türkçe'nin ünlü uyumuna uymaz. Yazılış özellikleri açısından ise, bazı Batı kökenli kelimelerde "g" ünsüzü korunur ve değişiklik yapılmadan yazılır: arkeolog, jeolog.

Kantik kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Eski Türkçe terim olarak "kandırıcı, işveli" ve "uzakta, gurbette olan" anlamlarına gelir. 2. Edebiyat ve söz sanatı terimi olarak ise "dinsel şarkı" veya "herhangi bir duyguyu anlatan şarkı" anlamında kullanılır.

Eski Türkçede "çomak" kelimesi "asa, gürz, savaşta düşmana vurup atından devirmek için kullanılan kalın ve uzun sopa" anlamına geliyordu.

Eski Türkçede "buluşma yeri"ne "toplanma yeri" veya "karşılaşma yeri" denirdi.

Eski Türkçede "doğum yapmak" ifadesi "toġu" veya "toġsuġ" kelimeleriyle karşılanmaktaydı.

"Çok mutluyum" ifadesinin eski Türkçe karşılığı "seadet" olarak ifade edilebilir.

Divan-ı Lügat'it Türk, Türkçenin bilinen en eski sözlüğüdür.

Eski Türkçede "efkârlanmak" kelimesi "tasalanmak, kaygılanmak, üzülmek" anlamına gelir.

"Yurt" kelimesinin eş kökeni, Eski Türkçe "yurt" kelimesine dayanmaktadır.

Osmanlıca'da cümle yapısı, Türkçe cümle altyapısı üzerinde Arapça ve Farsça unsurların serbestçe kullanılmasıyla karakterize edilir. Nazım dilinde, yani şiirde, cümleler genellikle kısa, sade ve Türk cümlesine uygun bir yapıdadır. Nesir dilinde ise durum farklıdır; cümleler uzun ve karmaşıktır, cümle unsurları gelişigüzel bir şekilde genişletilmiştir.

Aşık ve maşuk terimleri, eski Türkçede "seven" ve "sevilen" anlamlarına gelir. Detaylı açıklamalar: - Aşık: Bir kimseye veya bir şeye karşı aşırı sevgi ve bağlılık duyan, tutkun kimse. - Maşuk: Aşık olunan, sevilen (erkek).

Eski dilde "armağan" kelimesi, hediye veya bağış anlamına gelir ve Eski Batı Türkçesinde "yarmakan" veya "yarmak" sözcüğünden türetilmiştir.

Eski Türkçe'de olasılık bildiren ek, "erinç" olarak kullanılırdı.

Boğaziçi eski Türkçe'de "Symplēgades" olarak adlandırılmıştır.

Eski Türkçe dil sözcüğü olarak "Türk" kelimesi kabul edilir.

Eski Türkçede "arslan" kelimesi kullanılmıştır.

Türklerin ilk yazılı dil bilgisi, Göktürkçe olarak bilinen Eski Türkçe dönemine aittir.

Twitter'da "kav ateş" ifadesi, eski Türkçede "kav" kelimesinin farklı anlamlarından biri olan "ateş yakmaya yarayan kuru kabukların yapıldığı ağaç mantarı" anlamında kullanılmış olabilir.

Eski Türkçede "ısar" kelimesi iki farklı anlamda kullanılmıştır: 1. Keçi memesine takılan kese, torba. 2. Cömertlikle verme, ikram.