• Buradasın

    Eski Türkçede çomak ne demek?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Eski Türkçe'de "çomak" kelimesinin bazı anlamları:
    • ucu topuzlu değnek 13;
    • asa 12;
    • gürz 2;
    • özellikle savaşta düşmana vurup atından devirmek için kullanılan kalın ve uzun sopa 2.
    "Çomak" kelimesi, Moğolca "çokimak" (çekiç, tokmak) ve Orta Çağ Türkçesindeki "çaḳ" (vurmak) sözcükleriyle bağlantılı olabilir 3.
    Kelimenin kökeni, Eski Türkçe "çomak" veya "çokmak" sözcüğüne dayanmaktadır 2.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. etimolojiturkce.com
        1
      2. tr.wiktionary.org
        2
      3. dictious.com
        3
      4. bilgirehberi360.com.tr
        4
      5. 5

    Konuyla ilgili materyaller

    Eski Türkçe kelimeler nelerdir?

    İşte bazı eski Türkçe kelimeler: Çul çürüten: Kaygısı olmayan, rahat kişi. Hissikablelvuku: Olacakları önceden hissetmek, tahmin etmek. Mahşer midillisi: Ortalık karıştıran kimse. Tahayyül: İmgeleme. Vaveyla: Çığlık, yaygara, feryat. Mamafih: Bununla birlikte, durum böyleyken, buna rağmen. Vâkıf: Bilgisi olan. Münferit: Tek, ayrı veya kendi başına olan. Beyhude: Yararı olmayan, anlamdan yoksun. Dilhun: İçi kan ağlayan, kederli, üzüntülü.
    5 kaynak

    Eski Türkçe kelimeler neden kullanılır?

    Eski Türkçe kelimelerin kullanılmasının bazı nedenleri: Kültürel mirasın yaşatılması. Dilin özgünlüğünün korunması. Milli kimlik ve birlik bilincinin güçlenmesi. Edebiyat ve sanatta derinlik.
    5 kaynak

    Eski Türkçe sözlük hangisi?

    Türkçenin bilinen ilk sözlüğü, 1072-1074 yılları arasında Kaşgarlı Mahmut tarafından yazılan Divanü Lügati’t Türk’tür. Bu eser, aynı zamanda Türkçe yazılmış ilk dil bilgisi kitabı, ilk Türk edebiyatı antolojisi ve ansiklopedisi olarak da kabul edilir.
    5 kaynak

    Eski ve yeni Türkçe arasındaki fark nedir?

    Eski Türkçe ile yeni Türkçe arasındaki bazı farklar: Ses değişiklikleri: Günümüzde "g" ile başlayan kelimeler, Eski Türkçede "k" ile başlamıştır. "D" ile başlayan kelimeler, Eski Türkçede "t" ile başlamıştır. "B"nin kullanıldığı bazı kelimelerde, Eski Türkçede "v" kullanılmıştır. Ek ve hâl farklılıkları: İsmin belirtme hâli, Eski Türkçede "-ıg, -ig" ile karşılanmıştır. Vasıta hâli için Eski Türkçede "n" sesi kullanılmıştır. Sıfat-fiil ekleri farklıdır. Dil yapısı: Fiil çekimlerinde şahıs ekleri yerine zamirler kullanılmıştır. Gelecek zaman eki olarak Eski Türkçede "-tacı, -teçi" eki kullanılmıştır. Yabancı unsurlar: 13. yüzyıldan sonra Türkçe'ye Arapça ve Farsça kelimeler girmeye başlamıştır.
    5 kaynak

    Eski Türkçe hangi dildi?

    Eski Türkçe, Türk yazı dilinin ilk dönemidir. Bu dönem, 7. yüzyıldan 12. yüzyıla kadar sürmüş ve üç ana yazı dilini kapsamaktadır: 1. Köktürkçe (Orhun Türkçesi). 2. Uygurca. 3. Karahanlı Türkçesi. Eski Türkçe, 13. yüzyılda Orta Türkçe dönemine dönüşmüştür.
    5 kaynak