Eski Anadolu Türkçesinde -vuz eki, birinci çokluk şahıs ekidir ve "biz" zamirinin ekleşmesiyle oluşmuştur. Bu ek, istek ve şart kipi çekiminde kullanılmış olup, kullanım sıklığı azalarak XVIII. yüzyıla kadar devam etmiştir. Örnekler: salınsavuz; gitsevüz; idevüz; virevüz; alavuz; kılavuz. -vuz eki, b-v değişikliği ile eski "biz"den çıkmıştır ve Batı Türkçesinde çokluk birinci şahıs ekinin başlangıçta bu ek olduğu düşünülmektedir.