Belgü, Eski Türkçe'de "alamet", "nişan", "im" ve "belge" anlamlarına gelir. Ayrıca, Budist Uygur metinlerinde Sanskritçe "lakṣaṇa" ifadesine karşılık gelen belgü, "Buddha'nın 32 Özelliği"ni göstermede kullanılır ve bu bağlamda "işaret, gösterge, alamet" anlamlarında bir varlığın tanımlayıcı özelliklerine ya da ana özelliklerine atıfta bulunur. İslam dininde ise belgü, Arapça "āyet" kelimesine denk gelerek "delil", "açık alamet", "veri" ve "işaret" gibi anlamlara sahiptir.