Eski Anadolu Türkçesinde {-(y)IsAr} eki, gelecek zaman işaretleyicisidir. Ayrıca, bazen şahıs ekleri alarak çekimli bir fiil gibi de kullanılabilir. Bu ek, iki heceli oluşu, modern Türk dillerinde tanıklanmayışı, çeşitli kiplik işlevleri ve yazı dilinde kullanımının zamanla sona ermesi gibi nedenlerle araştırmacıların ilgisini çekmiştir. Ek, "sıfat-fiil eki" olan {-I (< -gU)} ile "isimden fiil yapım eki" olan "-sa-" ve "-r" geniş zaman ekinin birleşiminden oluşmuş olabilir. Bazı görüşlere göre ise bu ek, Eski Türkçede "-ıgsa-" veya "-igse-" fiil gövdelerine "-r" geniş zaman ekinin eklenmesiyle meydana gelmiş ve kalıplaşmış olmalıdır. {-(y)IsAr} ekinin kullanımı, 16. yüzyılda azalmış, 17. yüzyıldan sonra ise yerini {-(y)AcAK} şekline bırakmıştır.