Biyokimya

Biyokimyanın Temel İlkeleri adlı kitap, Leyla Kalaycıoğlu ve diğer yazarların katkılarıyla Nobel Yayın Dağıtım tarafından 2013 yılında 5. baskı olarak yayımlanmıştır ve 670 sayfadan oluşmaktadır.

Temel ve klinik biyokimyanın ilkeleri şunlardır: 1. Biyokimyasal Reaksiyonlar: Biyokimya, biyolojik organizmaların içindeki kimyasal reaksiyonları inceler ve bu reaksiyonları hızlandıran enzimler gibi katalizörleri araştırır. 2. Genetik ve Nükleik Asitler: DNA ve RNA gibi nükleik asitler, genetik bilginin depolanması ve aktarılmasında rol oynar. 3. Metabolizma: Biyokimya, enerji üretimi, madde alışverişi ve hücresel metabolizma gibi yaşamsal süreçleri inceler. 4. Tıbbi Tanılar: Biyokimya, kan ve idrar gibi biyolojik örnekler üzerinde yapılan testlerle hastalıkları teşhis etmeye yardımcı olur. 5. Tedavi Yönlendirmesi: Biyokimyasal testler, hastalıkların seyrini izlemek ve tedaviyi yönlendirmek için kullanılır. 6. İlaç Geliştirme: Biyokimya, ilaçların hedef moleküllere nasıl etki ettiğini anlamamıza yardımcı olur ve yeni ilaçların tasarımında önemli bir rol oynar. 7. Genetik Hastalıkların İncelenmesi: Genetik hastalıkların nedenlerini ve mekanizmalarını anlamada biyokimya önemli bilgiler sunar. Klinik biyokimya ayrıca, enfeksiyon hastalıklarının teşhisi ve nörolojik hastalıkların moleküler temellerinin anlaşılması gibi alanlarda da önemli katkılarda bulunur.

Glikolitik yol, 10 basamaktan oluşur.

"Biyokimya" kitabı, Leyla Kalaycıoğlu ve ark. tarafından Nobel Akademik Yayıncılık'tan 5. baskı olarak 2013 yılında yayımlanmış olup, toplam 654 sayfadan oluşmaktadır.

C6H12O6 (glikoz) bir şekerdir, asit veya baz özellikleri göstermez.

Amino grubu, 20 çeşit amino asitten oluşur. Bu amino asitler, esansiyel, yarı esansiyel ve esansiyel olmayan olarak üç gruba ayrılır. Esansiyel amino asitler: Vücut tarafından üretilemez, dışarıdan alınmalıdır. Esansiyel olmayan amino asitler: Vücut tarafından üretilir. Yarı esansiyel amino asitler: Normal şartlarda gerekli değildir, ancak hastalık gibi durumlarda ihtiyaç duyulur. Ayrıca, doğada 300 kadar farklı amino asit bulunduğu belirtilmiştir.

Kimyasal sindirimin amacı, büyük moleküllü besin maddelerinin su ve enzimler yardımıyla yapı taşlarına ayrılarak hücre zarından geçebilecek hale getirilmesidir.

Alanin (L-alanin), proteinlerin yapı taşlarından biridir ve vücutta çeşitli önemli işlevler üstlenir: Protein sentezi: Alanin, protein sentezine hammadde sağlar. Enerji üretimi: Kas pirüvatı alanine dönüşür; bu alanin karaciğere taşınarak pirüvata geri dönüştürülür ve glukoneogenez için glikoza çevrilir. Asit-baz dengesi: Alanin, karaciğerin üre döngüsünde serbest amonyak tamponlanmasına yardımcı olur ve asit-baz dengesinin korunmasında rol oynar. Bağışıklık sistemi: Lenfosit çoğalmasında temel karbon-azot iskeleti sağlar. Beta alanin ise, karnozin üretimine yardımcı olan esansiyel olmayan bir amino asittir. Amino asit takviyeleri, hastalık tedavisi iddiası taşıyamaz ve etiketlerinde yalnızca ürünün besin öğesi beyanı yapılabilir.

İmmünoglobulin M (IgM), en ağır immünoglobulin olarak kabul edilir.

Biyomoleküllerin özellikleri şunlardır: 1. Kompozisyon: Biyomoleküller, esas olarak karbon atomlarından ve hidrojen, oksijen, azot, kükürt ve fosfor gibi diğer atomlardan oluşur. 2. Yapı: Karbon atomları, halka veya zincir yapısında moleküller oluşturur ve bu yapı, molekülün üç boyutlu konformasyonunu belirler. 3. Fonksiyonel gruplar: Karbon iskeletine bağlanan fonksiyonel gruplar, biyomoleküllerin özelliklerini ve işlevlerini belirler. 4. Sınıflandırma: Biyomoleküller, organik ve inorganik olarak sınıflandırılır. 5. Stabilite ve işlevsellik: Biyomoleküllerin stabilitesi, kovalent ve kovalent olmayan etkileşimlerle sağlanır ve çevresel koşullardan etkilenir.

Kimyasal sindirimde yapı taşları şunlardır: 1. Karbonhidratlar: Monosakkaritlere (örneğin, glikoz) ayrılır. 2. Proteinler: Amino asitlere parçalanır. 3. Yağlar: Yağ asitleri ve gliserole dönüştürülür.

Transkripsiyonda görev alan ana enzim RNA polimerazdır. Ayrıca, transkripsiyon sürecinde şu enzimler de rol oynar: TFIID, TFIIA, TFIIB ve TFIIH. Aminoaçil sentetaz.

Yağların kimyasal sindirimi ince bağırsakta gerçekleşir. Bu süreçte izlenen adımlar şunlardır: 1. Safra Salgılanması: Kolesistokinin hormonu, karaciğeri uyararak safra suyunun salgılanmasını sağlar. 2. Yağların Parçalanması: Safra, büyük yağ moleküllerini küçülterek fiziksel olarak sindirir ve yüzey alanlarını artırır. 3. Enzim Etkisi: Pankreastan gelen lipaz enzimi, yağ damlacıklarına etki ederek onları yağ asitleri ve gliserole parçalar. Bu sayede yağlar, hücre zarından geçebilecek kadar küçük yapı taşlarına ayrılır.

İntegrin ve integral protein kavramları farklıdır, ancak integrin bir tür integral protein olarak kabul edilebilir. İntegral protein, biyolojik zarlara kalıcı olarak gömülü olan ve zarın yapısını ve işlevini sürdüren bir protein türüdür. İntegrin ise, hücre yapışmasından ve bazı durumlarda sinyal iletiminden sorumlu olan, integral proteinlerin bir alt kategorisidir.

Evet, steroitler yağ asidi içerir.

Enzimin özgüllüğü ve substrat kavramları şu şekilde açıklanabilir: 1. Enzimin Özgüllüğü: Enzimler, sadece belirli maddeler arasındaki belirli reaksiyonları katalize eder. 2. Substrat: Enzimin etki ettiği maddeye denir.

RNA'da saç tokası, bazların karşılıklı eşleşmesi sonucu oluşur. Saç tokası görüntüsü, özellikle haberci RNA (mRNA) ve transfer RNA (tRNA) gibi RNA moleküllerinde sıkça gözlemlenebilir.

Düz kas, miyozin başlarındaki ATPaz aktivitesinin daha yavaş olması nedeniyle yavaş kasılıp yavaş gevşer. Ayrıca, düz kasın kasılma ve gevşeme süreçlerinin daha yavaş olmasının diğer nedenleri arasında çapraz köprü döngüsünün daha yavaş olması ve kullandığı ATP miktarının daha az olması yer alır.

Alfa-glikozidaz enzimi, ince bağırsağın fırçamsı yüzeyinde bulunur. Ayrıca, alfa-glikozidaz enzimleri arasında glukoamilaz, sukraz, maltaz, izomaltaz ve laktaz da bulunur.

İmmünglobulinlerin (Ig) molekül ağırlıkları şu şekildedir: - IgG: 150.000 dalton. - IgM: 900.000 dalton. - IgA: 170.000 dalton. - IgD: 180.000 dalton. - IgE: 190.000 dalton.