Arkeologiya

Jeannine Davis Kimball'un "Savaşçı Kadınlar Amazonlar" kitabı, Amazon kadınlarının gerçekten yaşayıp yaşamadığını ve mezarlarının bugünkü Kazakistan'da olup olmadığını araştırır. Kitapta, Kimball'un Amazon kadınlarına ait olduğu düşünülen kurganlarda yaptığı incelemeler ve DNA analizleri anlatılmaktadır. Kitap, Amazonların mitolojik bir figürden öte, bilimsel bir gerçek olduğunu iddia etmektedir.

İnsan ve gezegen çizimlerinin ne zaman yapıldığına dair spesifik bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, bazı önemli tarihi olaylar ve keşifler hakkında bilgi verilebilir: Nazca Çizgileri: Peru'daki bu dev jeoglifler, MÖ 200 ile MS 600 yılları arasında yaşamış olan Nazca kültürüne atfedilmektedir. Güneş Çizimleri: Johannes Kepler, 1607 yılında Güneş'in detaylı çizimlerini yapmıştır. Bu çizimler, Güneş'in 11 yıllık aktivite döngüsünü anlamada önemli bir rol oynamıştır. Daha spesifik bir insan ve gezegen çizimi tarihi için ek kaynaklara ihtiyaç vardır.

Arslantepe Höyüğü'nde çeşitli uygarlıklara ait eserler bulunmuştur: Hitit İmparatorluğu: MÖ 2000'li yıllarda Arslantepe, Hitit İmparatorluğu'nun bir şehri olarak kullanılmış ve bu döneme ait "Melitia" (veya "Malitiya") adı bulunmuştur. Erken Tunç Çağı: Höyüğün, özellikle MÖ 3000 yıllarına ait katmanlarında, insanlığın devlet kuracak kadar karmaşık bir toplumsal örgütlenme geliştirdiğine dair erken belirtiler bulunmuştur. Neo-Hitit Dönemi: Bu döneme ait aslan heykelleri ve Hitit Kralı Tarhunza'nın heykeli ile çeşitli oyma bloklar da höyükte yer almaktadır. Ayrıca, höyükte MÖ 3600-3500'lere ait bir tapınak, MÖ 3300-3000 yıllarına ait bir kerpiç saray ve iki bini aşkın mühür baskısı gibi eserler de bulunmaktadır.

Gelibolu'da bulunan bazı antik kentler şunlardır: Elaeus. Alopekonnesos. Drabos. Ayrıca, Gelibolu Yarımadası'nda Sestos, Madytus, Lysimachia gibi diğer antik yerleşimler de bulunmaktadır.

Neolitik bir yerleşim merkezinin bazı özellikleri: Yerleşim düzeni: Evler birbirine bitişik olarak planlanır ve sokaklar yerine çatılardan ulaşılır. Malzeme: Genel olarak kerpiç gibi doğal malzemeler kullanılır. Konutlar: Çatalhöyük'te olduğu gibi, evler sıvanmış ve insan ile hayvan sahneleriyle boyanmıştır. Çok odalı yapılar: İkinci evrede, çok bölmeli ve bazı durumlarda iki katlı yapılar ortaya çıkar. Kamu binaları: Ortak kullanıma yönelik yapılar veya tapınaklar bulunur. Toplumsal yapı: Merkezileşmiş bir yönetim veya ruhani sınıfı temsil eden anıtsal yapılar yoktur, eşitlikçi bir yaşam sürdüğü düşünülür. Beslenme: Evcilleştirilen hayvanlar besin kaynağını oluşturur, birçok bitki türü yetiştirilir ve tüketilir. İnanç sistemi: İnanç sistemi gelişir ve Ana Tanrıça Kybele inancı görülmeye başlanır. Takas ticareti: Takas yoluyla ticaret yapılır. Tarım aletleri: İlk değirmen taşı bu dönemde ortaya çıkar.

Kermen Hisarı, Orta Asya ve Orta Doğu kültürlerine ait bir yapıdır. Bu hisarlar, tarih boyunca çeşitli medeniyetler tarafından kullanılmış ve inşa edilmiştir, örneğin: Bizans İmparatorluğu: 6. yüzyılda, bölgeyi Göktürkler'in saldırılarına karşı korumak amacıyla Eski Kermen'i inşa etmiştir. Hazarlar: 7. ve 8. yüzyıllarda Eski Kermen'i fethedip kullanmışlardır. Peçenekler: 11. yüzyıla kadar Eski Kermen'i yönetmişlerdir. Tatarlar: 14. yüzyılda bölgeye hakim olduktan sonra kermen büyük oranda terk edilmiştir. Ayrıca, Kermen Hisarları genellikle yüksek yerlerde, dağlık veya kırsal bölgelerde yer alır ve savunma amaçlı inşa edilmiştir.

Doğru. Çatalhöyük, M.Ö 7400-6200 yılları arasında sürekli yerleşim yeri olarak kullanılmış ve yaklaşık 8000 kişinin yaşadığı kabul edilmektedir. Çatalhöyük, Neolitik Çağ'da yerleşik hayata geçen insanların yarattığı, kentleşme evresini yaşamış bir yerleşim yeridir.

Perge Antik Kenti'nde yaşamış uygarlıklar şunlardır: Hititler. Akhalılar. Helenler. Büyük İskender. Bergama Krallığı. Roma İmparatorluğu. Bizans İmparatorluğu.

Eski Roma mezarları, sosyal sınıf ve ekonomik duruma göre çeşitlilik gösterirdi. Bazı mezar türleri: Anıtsal mezarlar: Tapınak planlı, ev tipi, kule mezarlar, tonozlu ve çokgen taş duvarlı mezarlar. Kaya mezarları: Tapınak cepheli, tek veya çok odalı, columbarium ve catacomblar. Lahitler: Yakılan cesetlerin küllerinin konulduğu vazo şeklindeki kaplar. Basit toprak mezarlar: En basit gömme biçimi, çukura gömme. Özellikler: Ev tipi mezarlar: Sivil halkın yaşadığı evlerin cephe ve çatı özelliklerini taklit ederdi. Kremasyon: Yakma işlemi, lahitlerin kural dışı ve az sayıda kullanıldığı dönemlerde uygulanırdı. Mitolojik motifler: Mezarlarda Yunan mitolojisinden figürler, sunular, kuşlar ve doğa motifleri tasvir edilirdi. Romalılar, ölülerini şehir dışında veya yolları çevreleyen arazilere gömerlerdi.

Göbeklitepe A Yapısı, Göbeklitepe'deki dört farklı yapı tipinden biridir. Göbeklitepe'deki tüm yapılar gibi A Yapısı da, T biçimindeki 10-12 dikilitaşın yuvarlak bir planda dizildiği ve aralarının taş duvarlarla örüldüğü bir plana sahiptir. Göbeklitepe'deki A Yapısı ve diğer yapılar, bilim insanları tarafından bir yerleşim yeri yerine, avcı-toplayıcı toplulukların inanç sistemleri doğrultusunda oluşturdukları bir buluşma noktası veya ritüel ve ibadet amacıyla inşa edilmiş bir yapı olarak kabul edilmektedir.

Yazılıkaya'nın sırrı olarak şu unsurlar öne çıkmaktadır: Astronomik sırlar: Jeoarkeolog Dr. Eberhard Zangger ve arkeoastronom Dr. Rita Gautschy, Yazılıkaya'nın 3200 yıllık bir zaman makinesi olduğunu ve A Odasındaki rölyeflerin kameri ayların, günlerin ve yılların takibinde kullanıldığını iddia etmişlerdir. Kullanım amacı: Yazılıkaya'nın tam olarak hangi amaçla kullanıldığı anlaşılamamıştır. Yazılar: Frig uygarlığına ait Yazılıkaya'daki yazılar henüz çözülememiştir.

Olmekler, Mezoamerika'nın ilk büyük uygarlığını temsil eder ve sonraki medeniyetler olan Maya ve Aztek gibi toplumlar üzerinde derin bir kültürel etki bırakmıştır. Olmeklerin temsil ettiği bazı unsurlar: Sanat: Olmekler, özellikle devasa taş kafalarıyla ünlüdür ve bu kafalar, yöneticileri temsil ettiği düşünülen portreler olarak kabul edilir. Din: Olmeklerin, kozmosun yorumlandığı gelişmiş bir dinleri ve Balık Canavarı, Kuş Canavarı gibi tanrıları vardı. Ticaret: Olmekler, Orta Amerika'dan Meksika Vadisi'ne kadar geniş bir ticaret ağına sahipti ve jadeit, serpantin, timsah derileri gibi çeşitli malzemelerle takas yapıyorlardı. İlkler: Olmekler, ritüel kan alma pratiği yapan ve Mezoamerikan top oyununu oynayan ilk toplumlardan biridir.

İç Anadolu Bölgesi'nin en önemli tarihi eseri konusunda farklı görüşler bulunmaktadır. Bazı önemli tarihi eserler: Kapadokya (Nevşehir). Hattuşaş (Boğazkale, Çorum). Anıtkabir (Ankara). Gordion (Polatlı, Ankara). Mevlana Müzesi (Konya).

Karaz Kültürü, Geç Kalkolitik ve Tunç Çağı dönemlerinde Doğu Anadolu, Transkafkasya, Azerbaycan ve Kuzeybatı İran'a yayıldığı tespit edilen bir kültürdür. Kültürün bazı özellikleri: Çanak Çömlek: Tek renkli (monokrom), astarlı ve açkılıdır; süslemeler genellikle spiral, paralel veya kesişen çizgilerden oluşur. Mimari: Taş temelli, kerpiç duvarlı, dik köşeli tek veya çift odaklı yapılar. Yayılma: Kültür, Elazığ-Malatya hattı üzerinden Kuzey Suriye ve Filistin'e, Urmiye Gölü civarı üzerinden ise Kuzey Mezopotamya'ya yayılmıştır. Etnik Köken: Türk arkeologlara göre kültürün en eski yerleşimleri Doğu Anadolu'da, Erzurum ve çevresindedir ve kültürün etnik kökeninin Hurri olduğu kabul edilir. Karaz Kültürü, 1940 yılında Rus arkeolog Boris Kuftin tarafından tanımlanmış ve Kura-Aras Kültürü olarak adlandırılmıştır.

Denizli Çal Kocain Mağarası'nda ne olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, Antalya'daki Kocain Mağarası'nda bulunan bazı özellikler şunlardır: Dev sarkıt ve dikitler. Tarih öncesi ve arkeolojik kalıntılar. Doğal oluşumlar. Kocain Mağarası, Antalya'nın Döşemealtı ilçesindeki Ahırtaş Mahallesi'nde yer almakta olup, ziyaret gün ve saat sınırlaması bulunmamaktadır.

Göbeklitepe'nin sırlarından bazıları şunlardır: İnşa tarihi ve amacı: Göbeklitepe'nin günümüzden yaklaşık 11.600 yıl önce inşa edildiği düşünülmektedir. İnşaat tekniği: Tonlarca ağırlığındaki taşların nasıl taşındığı ve inşa edildiği gizemini korumaktadır. Buluntular: Sütunlarda yer alan hayvan figürü kabartmaları ve insan kafatası kalıntıları gibi bulgular, dönemin inanç sistemi ve tıbbi uygulamaları hakkında ipuçları sunmaktadır. Kült merkezi: Göbeklitepe'nin, avcı-toplayıcı topluluklar tarafından inanç sistemleri doğrultusunda oluşturulan bir buluşma noktası olduğu düşünülmektedir. Göbeklitepe'nin sırları hala araştırılmaktadır ve yeni bulgular ortaya çıkabilir.

Evet, Göbeklitepe ve Göbekli Tepe aynı yerdir. Göbeklitepe veya Göbekli Tepe, Türkiye'nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi'ndeki Şanlıurfa ilinin 18 km kuzeydoğusunda, Haliliye ilçesine bağlı Örencik köyü yakınlarında yer alan Neolitik bir arkeolojik sit alanıdır.

Kalkolitik dönemde kullanılan bazı aletler: Bakır aletler: Hançer, mızrak ucu, balta, asa/topuz, kalem, keski, delici, bıçak, çuvaldız, iğne, olta. Kemik aletler: Bız, alet sapı, deri tabaklama aleti, kalem, amulet, mobilya aksamı, süs eşyası, kıyafet aksamı, çekiç, perdah. Taş aletler: Ön kazıyıcı, düzeltili dilgi, kenar kazıyıcı, ok ucu, orak-dilgi. Bu dönemde metal kullanımı yaygınlaşmış ve farklı maden filizlerinin karıştırılıp ergitilmesi, döküm tekniği gibi yenilikler ortaya çıkmıştır.

Çanak çömlek, Yakın Doğu Asya uygarlığına aittir. Çanak çömleğin mucidi olarak belirli bir uygarlık veya topluluk gösterilemez, çünkü bu icadı yapan kişinin kim olduğu bilinmemektedir. Çanak çömlek, tarih öncesi dönemlerde Yakın Doğu'da ortaya çıkmıştır. Ayrıca, Anadolu-Suriye-Irak sınır bölgelerinde de erken dönem çanak çömlek örnekleri bulunmuştur.

Çayönü'nde yaşamış olan uygarlıklar arasında yerleşik avcı-toplayıcı topluluklar ve tarım yapan, hayvan yetiştiren toplumlar bulunmaktadır. Çayönü, günümüzden yaklaşık 10 bin yıl önceye, Çanak Çömleksiz Neolitik Dönem'e tarihlenmektedir. Çayönü'nde yaşamış olan topluluklar tarafından kullanılan bazı malzemeler şunlardır: çakmaktaşı; obsidyen; bazalt; doğal bakır. Çayönü'ndeki ilk kazı çalışmaları 1964 yılında Dr. Halet Çambel ve Prof. Dr. Robert J. Braidwood tarafından başlatılmıştır.