Mezarlar

Tümülüsün içinde oda olmasının nedeni, antik dönemlerde önemli kişilerin ve ailelerinin mezarlarını barındırmak için yapılmış olmasıdır. Bu mezar odaları, ölen kişinin eşyaları ve hazineleri ile birlikte gömülmesi için kullanılırdı.

Dalyan Kral Mezarları, Kaunos Krallığı'na aittir.

Höyük ve tümülüs arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Kullanım Amacı: Höyükler, genellikle yerleşim yerlerinin zamanla toprak veya kum ile örtülmesi sonucu oluşur. 2. Katman Yapısı: Höyükler, her yeni yerleşim döneminde üzerine eklenen katmanlar ile oluşur ve uzun yıllar boyunca birçok medeniyetin izlerini taşır. 3. İsimlendirme: Höyük, Türkçe bir kelime iken, tümülüs latince kökenlidir.

Kral mezarları, Dalyan'da Kaunos Antik Kenti'nde yer almaktadır çünkü bu bölge, antik dönemde önemli bir liman kenti ve tuz üretim merkeziydi. İnanışa göre, kralların ve önemli kişilerin tanrıya yakın olmaları istendiği için mezarları yüksek yerlere yapılmıştır.

Kümbetlerin içinde genellikle şu öğeler bulunur: 1. Mezar: Kümbetin en önemli öğesi, ölünün cesedinin veya küllerinin yer aldığı mezardır. 2. Yazıtlar ve Kitabeler: Mezarın sahibinin kim olduğunu, hangi dönemde yaşadığını ve hayatına dair bilgileri içeren yazıtlar ve kitabeler. 3. Süslemeler: İç mekanlarda kaligrafi, hat sanatı ve geometrik desenlerle yapılan süslemeler. 4. Cenaze Eşyaları ve Hediye Objeler: Cenaze törenlerinde kullanılan bazı objeler veya ölen kişiye ithaf edilen hediyeler. Ayrıca, bazı kümbetlerde fenerler, mumlar, Kur’an-ı Kerim veya dua kitapları gibi dini objeler de yer alabilir.

Kümbet, dört köşeli, çok köşeli veya yuvarlak biçimli, içten kubbe, dıştan piramit veya konik külâhlı çadır sanatının mimariye geçmiş mezar yapısıdır.

Tümülüs, eski dönemlerde önemli kişilerin mezarlarının üzerini örtmek amacıyla yapılan, çoğunlukla toprak yığınından oluşan höyüklerdir. Yapılma nedenleri: 1. Ölen kişinin anısını yaşatmak ve onurlandırmak. 2. Toplumsal statüyü göstermek: Tümülüslerin büyüklüğü ve ihtişamı, o dönemde kişinin toplumsal statüsünün bir göstergesi olarak kabul edilmiştir. 3. Dini ve ritüel işlevleri: Tümülüsler, dönemin ritüellerini, sosyal yapısını ve inanç sistemlerini yansıtan kompleks yapılardır.

Krallar Vadisi'nde toplam 63 kralın mezarı bulunmaktadır.

Tümülüsler, genellikle toplumun üst kademesinden insanlar için yapılırdı.

Mermer mezar modelleri çeşitli tasarım ve özelliklerde olabilir: 1. Klasik Dikdörtgen Mezarlar: En geleneksel ve sade modellerdir, düz veya kavisli üst yapıya sahiptir. 2. Kitabe Şeklindeki Mezarlar: Detaylı yazıtlar ve işçilik gerektirir. 3. Dini Figürlü Mezarlar: Dini semboller ve figürlerle süslenmiştir. 4. Yükseltilmiş Mezarlar: Tabanları yükseltilmiş ve kabartma modellerle süslenmiştir. 5. Minimalist Mezarlar: Modern estetik ve sade hatlarla tasarlanmıştır. 6. Özel Tasarım Mezarlar: Kişinin isteğine göre özelleştirilmiş tasarımlardır. 7. Aile Mezarları: Aile bireylerinin bir arada olmasını sağlayan geniş alanlı ve uyumlu tasarımlardır. Mermer mezarlarda kullanılan yaygın taş türleri arasında Uşak Beyazı, Muğla Beyazı, Afyon Kaplan Postu bulunur.

Çanakçı Kaya Mezarları, Roma İmparatorluğu dönemine aittir.

Sultan I. Murat Hüdavendigar'ın mezarının Kosova'da olmasının nedeni, 1389 yılında Kosova Savaşı'nda şehit düşmesi ve iç organlarının buraya gömülmesidir. Sultan I. Murat'ın cesedi ise Bursa'ya getirilerek Çekirge'de yaptırdığı cami ve külliyenin yanına defnedilmiştir ve oraya da ikinci bir türbe yapılmıştır.

Şaman kadın mezarları farklı bölgelerde farklı tarihlerde bulunmuştur: 1. Mardin, Türkiye'de Çemka Höyük'te keşfedilen olası bir kadın şaman mezarı 12.000 yıl öncesine tarihlenmektedir. 2. İsrail'de bulunan bir kadın şaman mezarı ise 12.000 yıldan daha eski, yaklaşık 18.000 yıl öncesine ait olduğu düşünülmektedir.

Göktürk mezarları, kurgan olarak adlandırılmasının nedeni, bu yapıların anıt mezar işlevi görmesidir. Ayrıca, kurganların arınma ve temizlenme anlamlarına gelen ateşle ilişkilendirilmesi de bu tercihin bir diğer sebebidir.

İngiltere'de ölüler genellikle Westminster Abbey adlı kiliseye gömülür. Bunun yanı sıra, bazı İngiliz kralları ve kraliçeleri York Katedrali ve St. George's Chapel gibi diğer kiliselere de defnedilmiştir. Ayrıca, son yıllarda artan cenaze masrafları nedeniyle bazı aileler ölülerini evlerinin arka bahçesine gömmeyi tercih etmektedir.

Sanduka içinde genellikle şu unsurlar bulunur: 1. Ahşap veya taş lahit: Cenazenin konulduğu ana yapı. 2. Değerli kumaşlar: Sandukanın üzerine, ölüm, ahiret ve cennet hayatıyla ilgili âyetlerin işlendiği değerli kumaşlar örtülür. 3. Başlık ve yazılar: Erkek sandukalarının baş tarafına ağaç konularak üzerine kavuk, taç, sikke gibi başlıklar konulur ve bu başlıkların üzerine yazılar yazılır. 4. Şamdanlar ve parmaklıklar: Sandukaların etrafı gümüş veya sedef, fil dişi kakmalı ağaçtan parmaklıklarla çevrilir ve baş ile ayak ucuna gümüş yahut bakır şamdanlar konulur. Eski Mısır ve Mezopotamya'da sandukalar, önemli kimselerin cesetlerinin çürümemesi için mumyalandığı ve özel mezar odalarında saklandığı yerlerdi.

Kaunos'ta kral mezarları, antik kentin yönetici sınıfının önemli bir sembolü olarak var olmuştur. Ayrıca, kral kaya mezarlarının yüksek yerlere yapılmasının, kralların ve önemli kişilerin tanrıya yakın olma arzusundan kaynaklandığı düşünülmektedir.

Çift halkalı kuyu işareti, genellikle direk mezar işareti olarak yorumlanır. Ayrıca, kuyuların tarih boyunca su temini ve yaşamsal ihtiyaçlar için kullanıldığı da unutulmamalıdır.

Kaya mezarları, ölüleri gömmek ve onlara saygı göstermek amacıyla oyulmuştur. Bu mezarların oyulma nedenleri arasında ayrıca şunlar da yer alabilir: Dini inançlar: Eski inanışa göre, mezarlar ne kadar yüksekte olursa tanrıya o kadar yakın olunur. Mimari anlayış: Kaya mezarları, dönemin mimari estetiğini ve taş işçiliğini yansıtır.

Kral mezarları, iki ana nedenle kapalıdır: 1. Tahribat ve Yapısal Bütünlük Kaybı: Kaya mezarları, doğa koşulları ve insanların hatıra fotoğrafı çektirmek için çıkması nedeniyle tahrip olmaktadır. 2. Tel Örgü ve Seyir Terası Eksikliği: Çandır Mezarlığı ile tarihi bölgeyi ayıracak tel örgü çalışmasının yapılmaması ve seyir terasının tamamlanıp açılmaması, mezarların daha fazla zarar görmesini engellemek için alınan önlemler arasındadır.