Motivasyon teorileri genel olarak iki ana kategoriye ayrılır: kapsam kuramları (içerik teorileri) ve süreç kuramları. Kapsam kuramları bireysel ihtiyaçlara ve bu ihtiyaçların davranış üzerindeki etkisine odaklanır. Başlıca kapsam kuramları şunlardır: 1. Maslow'un İhtiyaçlar Hiyerarşisi Teorisi: İnsan ihtiyaçlarının hiyerarşik bir yapıda sıralandığını ve alt düzeydeki ihtiyaçlar karşılandıkça bir üst düzeydeki ihtiyaçların motive edici bir güç kazandığını savunur. 2. ERG Teorisi (Alderfer): İhtiyaçları var olma, ilişki ve büyüme olmak üzere üç kategoride ele alır ve üst düzeydeki bir ihtiyacın karşılanmasında engellenme yaşanması durumunda, alt düzeydeki bir ihtiyacın tekrar motive edici bir güç olarak ortaya çıkabileceğini belirtir. 3. Başarma İhtiyacı Teorisi (McClelland): Başarı, güç ve ait olma olmak üzere üç temel öğrenilmiş ihtiyacın bireylerin motivasyonunu önemli ölçüde etkilediğini ileri sürer. 4. Çift Faktör Teorisi (Herzberg): İş tatminine ve motivasyona yol açan faktörler ile iş tatminsizliğine yol açan faktörleri birbirinden ayırır. Süreç kuramları motivasyonun nasıl ortaya çıktığını, yönlendirildiğini, sürdürüldüğünü ve sonlandırıldığını inceler. Başlıca süreç kuramları şunlardır: 1. Eşitlik Teorisi (Adams): Çalışanların işleriyle ilgili girdileri ve çıktıları karşılaştırarak adalet algısı oluşturduklarını ve bu algıya göre motive olduklarını savunur. 2. Beklenti Teorisi (Vroom): Bireylerin belirli bir davranışı sergileme motivasyonunun, bu davranışın sonucunda elde edecekleri ödülün, bu ödüle ulaşma olasılığının ve bu davranışın istenen sonucu sağlayacağına dair inancın bir fonksiyonu olduğunu ileri sürer. 3. Amaç Teorisi (Locke): Açık, belirli ve zorlayıcı amaçların, bireylerin performansını ve motivasyonunu artırdığını savunur. 4. Pekiştirme Teorisi: Davranışların sonuçlarına odaklanır ve ödüllendirilen davranışların tekrar etme olasılığının arttığını, cezalandırılan davranışların ise azalma olasılığının olduğunu belirtir.