Genel Görelilik Teorisi, 1915 yılında Albert Einstein tarafından geliştirilen, kütleçekiminin geometrik bir teorisidir. Bu teoriye göre, kütleçekimi, uzay-zaman dokusunun eğriliğinden kaynaklanır. Genel Görelilik Teorisi'nin öngörüleri arasında şunlar yer alır: - Zaman genişlemesi: Büyük kütleli cisimler etrafında zaman daha yavaş akar. - Kütleçekimsel merceklenme: Büyük kütleli cisimler, ışığın rota değiştirebilmesine neden olur. - Işığın kırmızıya kayması: Işık, kütleçekimine bağlı olarak kırmızıya kayar. - Kütleçekim dalgaları: Uzay-zaman dokusundaki büyük kütleli cisimler arası etkileşimler, kütleçekim dalgaları yaratır. Bu teori, modern fizikte kütleçekiminin nasıl çalıştığını açıkladığı kabul edilen temel teoridir.