Planlı Davranış Teorisi (PDT), Icek Ajzen tarafından geliştirilen ve insan davranışlarını açıklamada kullanılan bir sosyal-psikolojik modeldir. Teorinin temel varsayımı, bir davranışı gerçekleştirme kararının en önemli belirleyicisinin, o davranışı yapmayı planlama niyeti olduğudur. PDT, üç ana bileşenden oluşur: 1. Tutum: Bireyin belirli bir davranışın iyi ya da kötü olduğuna dair genel değerlendirmeleri. 2. Öznel norm: Bireyin sosyal çevresindeki önemli kişilerin davranışı gerçekleştirme konusundaki beklentileri ve bireyin bu beklentilere uyma motivasyonu. 3. Algılanan davranışsal kontrol: Bireyin bir davranışı gerçekleştirme konusundaki yeterliliği ve kontrol hissi. Bu teori, sağlık davranışları, fiziksel aktivite, çevre dostu davranışlar gibi çeşitli alanlarda uygulanmakta ve müdahale programlarının planlanmasında temel alınmaktadır.