Barthes'ın "Yazarın Ölümü" teorisi, geleneksel edebiyat eleştirisinin bir metnin anlamını yazarın niyeti ve biyografisi üzerinden açıklama yöntemine karşı çıkar. Temel ilkeleri: Okurun doğuşu: Yazarın ölümü, okurun doğumunu gerektirir. Çok anlamlılık: Metin, çok merkezli ve çok anlamlı bir alandır. Dilin önceliği: Yazar, metnin anlamını kontrol eden değil, dilin sunduğu imkânları bir araya getiren bir figürdür. Yazarın ikincilliği: Yazar, "scriptor" olarak adlandırılır ve sadece metin üretme işlevine sahiptir, onu açıklama değil. Barthes, bu yaklaşımıyla metnin tarihsel bağlamdan kopma riskini de vurgular.