Osmanlı

Fatih Sultan Mehmet, İstanbul'u birçok stratejik ve siyasi nedenden dolayı aldı: 1. Hz. Muhammed'in Hadisi: Fatih Sultan Mehmet, Hz. Muhammed'in "Kostantiniyye elbette fetholunacaktır. Onu fetheden kumandan ne güzel kumandan, onu fetheden asker ne güzel askerdir" hadisine nail olmak istiyordu. 2. Bizans'ın Engelleyici Rolü: Bizans İmparatorluğu, Osmanlı Devleti'nin Rumeli'de büyümesine engel oluyordu ve iki bölge arasındaki bağlantıyı kesiyordu. 3. Ticaret Yollarının Kontrolü: İstanbul'un fethi ile Osmanlı, Karadeniz'i Akdeniz'e bağlayan ticaret yollarını ele geçirecek ve İpekyolu'nun bir koluna hakim olacaktı. 4. Hristiyan Dünyasının Kışkırtmaları: Bizans, Avrupa'daki Hristiyanları kışkırtarak Haçlı seferlerinin yapılmasını sağlıyor ve Anadolu beyliklerini Osmanlı'ya karşı kışkırtıyordu. 5. Kişisel Hedefler: Fatih Sultan Mehmet, tahta çıktığında zayıf bir padişah olarak görülmüştü.

Seniha Sultan, Sultan Abdülmecid'in kızıdır.

Tımarlı sipahiler, Osmanlı Devleti için oldukça önemliydi çünkü: 1. Askeri Güç: Tımarlı sipahiler, Osmanlı ordusunun en kalabalık ve önemli atlı kuvvetlerini oluşturuyordu. 2. Güvenlik: Barış zamanında bulundukları bölgelerin güvenliğini sağlarlardı. 3. Üretim Sürekliliği: Tımarlı sipahiler, tarım arazilerinin sürekli işlenmesini sağlayarak üretimin devamlılığını garanti ederlerdi. 4. Vergi Toplama: Devlet adına vergileri toplarlardı, böylece hazineye yük olmadan gelir elde edilirdi. 5. Ekonomik Katkı: Tımarlı sipahiler, kendi geçimlerini sağlar ve yanında çalışan işçilerin maaşlarını ödeyerek devletin ekonomik yükünü hafifletirlerdi.

Hatice Sultan Yalısı, Sultan II. Abdülhamit tarafından satın alınarak Sultan V. Murat'ın kızı Hatice Sultan'a hediye edilmiştir.

Otağ-ı Hümayun, Osmanlı padişahlarına mahsus çok büyük ve süslü çadır anlamına gelir.

Anadolu'yu en son Osmanlı İmparatorluğu fethetmiştir. 1453 yılında, Osmanlı Devleti padişahı II. Mehmed komutasındaki Osmanlı birlikleri Konstantinopolis'i (İstanbul) fethederek 1058 yıllık Bizans İmparatorluğu'na son vermiş ve Anadolu'nun da içinde bulunduğu toprakları ele geçirmişlerdir.

Çandarlı Halil Paşa'nın ailesi, Çandarlı ailesidir. Çandarlı Halil Paşa, bu ailenin dördüncü ve son üyesi olarak Osmanlı sadrazamı olmuştur. Ailenin diğer önemli üyeleri: - Çandarlı Kara Halil Hayreddin Paşa. - Çandarlı İbrahim Paşa.

Merzifonlu Kara Mustafa Paşa, II. Viyana Kuşatması'nın başarısızlıkla sonuçlanması üzerine boğularak idam edilmiştir.

Ermenek Kalesi'nin hikayesi şu şekilde özetlenebilir: - Anadolu Selçukluları döneminde 1228 yılında Türklerin Ermenilerden ele geçirdiği Ermenek kalesi, Karamanoğulları'nın ilk başkenti olmuştur. - 13. yüzyılın ortaları ile sonlarına ait tarihi kayıtlarda Ermenek ismi geçmektedir. - Fatih Sultan Mehmet devrinde Karamanoğlu Pir Ahmed Bey'in, Osmanlı ile yaptığı savaşı kaybederek Mennan Kalesi'ne sığındığı, ancak onu takip eden Osmanlı sadrazamı Gedik Ahmed Paşa'nın kaleyi ele geçirdiği bilgisi tarih kaynaklarında bulunmaktadır. - Osmanlı döneminde 16. yüzyıla kadar aktif halde olan kale, Kıbrıs'ın fethinde de önemli bir rol oynamıştır. - Günümüzde kale, tarih, doğa ve fotoğraf severler için eşsiz güzellikler sunmaktadır.

Tuborg Selim ifadesi, Osmanlı padişahlarından III. Selim'i ifade ediyor olabilir.

Buçuktepe İsyanı, Osmanlı Devleti'nde çıkan ilk Yeniçeri isyanı olarak kabul edilir ve II. Murat döneminde gerçekleşmiştir.

Osmanlı İmparatorluğu döneminde en çok gezilen yerler arasında Bursa, İstanbul ve Edirne öne çıkmaktadır. - Bursa: Osmanlı İmparatorluğu'nun ilk başkenti olması nedeniyle, şehirde birçok Osmanlı yapısı ve tarihi mekan bulunmaktadır. - İstanbul: Osmanlı'nın son başkenti olan İstanbul, Ayasofya, Topkapı Sarayı, Sultanahmet Camii ve Kapalıçarşı gibi önemli tarihi yapılarıyla dikkat çekmektedir. - Edirne: Selimiye Camii, Eski Camii ve Üç Şerefeli Camii gibi Osmanlı mimarisinin en güzel örneklerine ev sahipliği yapmaktadır.

Kemal Karpat, Osmanlı'yı modernleşme süreci ve toplumsal değişimler açısından değerlendirir. Karpat'a göre Osmanlı'nın modernleşme döneminde yaşadığı bazı eksiklikler şunlardı: - Merkezi bürokrasinin özerk gruplar tarafından tasfiyesi, dini ve etnik çeşitliliğin azalmasına yol açtı. - Toplumun ileri gelen gruplarına karşı yapılan baskılar, toplumsal dengenin sarsılmasına neden oldu. - Ekonominin tek hakimi haline gelen bürokrasi, sipahiler karşısında ekonomik olarak dezavantajlı duruma düştü. Ayrıca Karpat, Osmanlı'nın laik ve hoşgörülü bir devlet yapısına sahip olduğunu ve milliyetçilik olgusuyla daha erken dönemlerde tanıştığını savunur.

Osmanlı adalet ve hoşgörü politikasına dair bazı örnekler: 1. İstimalet Politikası: Fethedilen topraklarda halkın din ve ibadetinde serbestlik tanınması, eski kuralların bir süre daha geçerli olması ve böylece halkın yeni yönetimi benimsemesinin kolaylaştırılması. 2. Millet Sistemi: Osmanlı Devleti'nin, hakimiyetinde bulunan toplulukları din ya da mezhep esasına göre örgütleyerek yönetmesi, örneğin Ortodoks Hristiyanların bir millet kabul edilmesi. 3. Fatih Sultan Mehmet'in Uygulamaları: İstanbul'un fethinden sonra Ayasofya'daki din adamlarına güvence vermesi, Rum Ortodoks patriğini tayin etmesi ve Ortodoks milletinin haklarını fermanla koruması. 4. II. Bayezit Dönemi: Hristiyanların İspanya'dan kovulması üzerine onlara kucak açılması ve Osmanlı topraklarına yerleştirilmesi. 5. II. Mahmut'un Sözleri: "Ben tebaamdan Müslümanları camide, Hristiyanları kilisede, Musevileri havrada görmek isterim".

Salih Zeki Bey, II. Meşrutiyet döneminde yaşamıştır.

"Devlet-i Aliyye" ifadesi, Osmanlı Devleti'nin Arapça'daki asıl tamlaması olup "büyük Osmanlı devleti" anlamına gelir.

Endonezya, Osmanlı'ya çeşitli dönemlerde yardım etmiştir. 16. yüzyılda, Sumatra adasındaki Müslüman Açe Sultanlığı, Portekizlilere karşı zor durumda kalınca Osmanlı Devleti'nden yardım istemiştir. Ayrıca, 19. yüzyılda Açe Sultanı İbrahim Mansur Şah, Osmanlı Devleti'ne bağımlı bir eyalet olmak için başvuruda bulunmuş, ancak bu talep Osmanlı'nın Avrupa ile ilişkilerini bozmamak için kabul edilmemiştir.

Minyatür resim örnekleri arasında öne çıkan bazı eserler şunlardır: 1. "Şehzade Mustafa'nın Cesedi Teşhir Ediliyor" - Seyyid Lokman tarafından yapılan bu minyatürde, Şehzade Mustafa'nın trajik hikayesi anlatılmaktadır. 2. "Kebir Musavver Silsilename" - Levnî'nin (Abdülcelil Çelebi) çizdiği bu eser, Lale Devri'ndeki batılı estetik ve çizim anlayışını yansıtmaktadır. 3. "Fatih Sultan Mehmet Gül Koklarken" - Nakkaş Sinan Bey'in Fatih Sultan Mehmet'i gül koklarken tasvir ettiği minyatür, İtalyan Rönesans etkisinin izlerini taşır. 4. "Nüzhetü Esrâri'l-Ahbar Der-sefer-i Sigetvar" - Matrakçı Nasuh'un son eseri olan bu minyatürde, Macaristan Kralı John Sigismund, Kanuni Sultan Süleyman'ın otağında görülmektedir. 5. "Hariri Makâmât" - Bu eser, minyatür sanatının çağdaş örneklerinden biridir.

Hoşap Kalesi'nin hikayesi şu şekilde özetlenebilir: - Geçmişi Urartular'a kadar uzanan kale, Osmanlı Devleti'ne bağlı Mahmudi Beyliği'nin Beyi Sarı Süleyman Bey tarafından 1643 yılında yeniden yaptırılmıştır. - Diğer adları Mahmudi Kalesi veya Narin Kale olan yapı, Hoşap suyunun sarp kayalıkları üzerinde yer almaktadır. - 19. yüzyılda terk edilen kalede, içindeki yapıların çoğunu koruyarak günümüze kadar gelmiştir. - Kalenin mimarisi Osmanlı ve İran mimarisinden etkilenmiştir. - Efsanevi hikayesine göre, Hoşap Kalesi'nin sahibi Sarı Süleyman Bey, bir kadına aşık olmuş ancak kadın onu reddetmiştir.

Evliya Çelebi, önemli bir şahsiyettir çünkü: 1. Seyahatnâme'si: Osmanlı İmparatorluğu'nun ve diğer memleketlerin tasvirini yaparak, özellikle halkın günlük yaşantısına dair son derece önemli bilgiler sunmuştur. 2. Kültürel Miras: Seyahatnâme, Osmanlı kültürünü ve tarihini gelecek nesillere taşıyan bir köprüdür. 3. Dil ve Edebiyat: Eserlerinde Osmanlı Türkçesi'ni büyük bir ustalıkla kullanmış ve zaman zaman Arapça ve Farsça kelimelerle eserini süslemiştir. 4. Gözlem Yeteneği: Geniş bir bilgi ve tecrübe sahibi olması, onu bir gözlemci ve tarihçi yapmıştır.