Mikroskopi

Kedilerde mantar enfeksiyonunun mikroskopta anlaşılmasına yönelik bazı yöntemler şunlardır: Wood Lambası Testi: Özel bir ultraviyole lamba, mantar sporlarının sarı-yeşil renkte parlamasını sağlar. Mikroskop Altında İnceleme: "Microsporum" adı verilen mantar sporları, mikroskop altında özel bir mor leke ile görülebilir. Kesin tanı ve uygun tedavi için bir veteriner hekime başvurulması önerilir.

Elektron mikroskopta görülebilen yapılar, kullanılan mikroskobun türüne ve inceleme yöntemine bağlı olarak değişir. Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) ile numune yüzeyindeki topografi ve kompozisyon hakkında bilgi edinilebilir. Bazı yapılar ve örnekler: Stomalar. Kırkayak başı. İnsan saç teli. Kireç taşı ve granit. Karbon nanotüpler. Elektron mikroskopları, çok ince detayların incelenmesine olanak tanır ve standart mikroskoplara göre daha yüksek büyütme oranları sunar.

Sanal mikroskopi yapmak için aşağıdaki çevrimiçi platformlar kullanılabilir: Labster. Lifescienceart.com. Hacettepe Üniversitesi Sanal Mikroskopi Platformu. Ayrıca, "Kendin Yap Mikroskop" başlıklı YouTube videosu, webcam kullanarak nasıl mikroskop yapılabileceğini göstermektedir. Sanal mikroskopi yapmadan önce, bu teknolojinin kullanım amaçları ve yöntemleri hakkında bilgi sahibi olmak için ilgili kaynakları incelemek faydalı olabilir.

Bazofillerin neden noktalandığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, bazofillerin özellikleri hakkında bilgi verilebilir. Bazofiller, beyaz kan hücreleri arasında yer alır ve bağışıklık sistemi tepkilerinde önemli roller oynarlar. Üretim Yeri: Bazofiller, kemik iliğinde üretilir. Kanda Dolaşım: Olgun bazofiller, kan dolaşımına salınır ve toplam beyaz kan hücrelerinin yaklaşık %0,5 ila %1'ini oluşturur. Görevi: Alerjenlere maruz kaldığında histamin gibi kimyasallar üretir ve parazit enfeksiyonlarına karşı bağışıklık savunmasını destekler. Enzimler: Histamin ve heparin salgılar; histamin kan damarlarını genişletirken, heparin kanın pıhtılaşmasını önler.

Mikroskopla çekilmiş görüntülerden bazıları şunlardır: Siyanobakteriler. Mitokondri. Küf mantarları. Diyatomeler. Stomalar. Solucanlar. Sinüsler. İnsan saç teli. Kırkayaklar. Öğütülmüş kahve. Mikroskopla çekilmiş görüntülere şu sitelerden ulaşılabilir: bilimgenc.tubitak.gov.tr; webtekno.com; takvim.com.tr; istockphoto.com.

Preparatta görülebilecek yapılar, kullanım amacına ve preparatın türüne göre değişiklik gösterebilir. Mikroskobik preparatlarda genellikle şu yapılar incelenir: Mikroorganizmalar: Bakteriler, virüsler, riketsiyalar, mantarlar ve protozoonlar. Hücre yapıları: Hücre duvarı, kapsül, spor, flagella ve hücre içi zemin. Örnekler: Siyanobakteriler, kayaç örnekleri (örneğin, kireç taşı, granit). Anatomik preparatlarda ise, organik yapılar (doku, organ, kemik vb.) incelenir.

Mikroskobik canlıları ilk gören kişi, Hollandalı tüccar ve bilim insanı Antonie van Leeuwenhoek'tur. Leeuwenhoek, 1670'li yıllarda kendi geliştirdiği mikroskopla bakterileri keşfetmiş ve mikroskobik canlıları incelemiştir.

Mikroskobik gözlemde kullanılan bazı filtreler: Eksitasyon (uyarı) filtresi. Emisyon filtresi (bariyer filtresi). Dikroik ayna. Ayrıca, floresan mikroskoplarda yüksek basınçlı cıva lambası ile elde edilen ultraviyole (UV) ışınları filtrelenerek sadece 420 nm dalga boyundaki mavi ışığın geçmesine izin veren bir filtre kullanılır. Mikroskobik gözlemde kullanılan filtreler, gözlem yapılacak mikroskop türüne ve inceleme yöntemine göre değişiklik gösterebilir.

Element Scan yöntemi, farklı alanlarda kullanılmaktadır: Tam Ortodonti ve Pediatrik Diş Hekimliği: Bu alanda, Itero Element Scanning Technology, web sayfalarının CSS stillerini fare imleciyle üzerine gelindiğinde analiz etmeye olanak tanıyan bir Chrome uzantısıdır. Mikroanaliz: TEAMTM WDS yazılımında, Element Scan rutinleri, veri toplamayı belirli bir hedefe göre özelleştirmeye olanak tanır: ince tepe ayrımı veya iz element tespiti. Genomik Araştırmalar: ME-Scan olarak bilinen Mobil Element Tarama yöntemi, insan genomundaki aktif mobil elementlerin (AluYb, L1HS, SVA) polimorfik ekleme bölgelerini tanımlamak için kullanılır.

TEM (Transmission Electron Microscopy) ve SEM (Scanning Electron Microscopy) analizi arasındaki temel farklar şunlardır: Görüntü Oluşturma: SEM, yüzeydeki elektronların saçılmasını analiz ederek görüntü oluşturur. TEM, numunenin içinden geçen elektronları tespit ederek görüntü oluşturur. Numunenin Yapısı: SEM, numunenin yüzeyi ve bileşimi hakkında bilgi verir. TEM, numunenin iç yapısı, morfolojisi, kristal yapısı ve stres durumu gibi detayları sunar. Numunenin Kalınlığı: SEM için numune kalınlığı konusunda bir kısıtlama yoktur. TEM için numune çok ince (genellikle 150 nm'den ince) olmalıdır. Çözünürlük: SEM'in çözünürlük sınırı yaklaşık 0,5 nm'dir. TEM, 0,1 nm'ye kadar çözünürlük sağlayabilir. Kullanım Alanı: SEM, yüzey analizi, tozlar, cilalanmış ve aşındırılmış mikro yapılar, IC yongaları ve kimyasal ayrışma için kullanılır. TEM, nanoteknoloji, yarı iletkenler, malzeme bilimi ve elektronik gibi alanlarda, özellikle dislokasyonlar, küçük çökeltiler, tane sınırları ve diğer kusur yapılarının görüntülenmesinde kullanılır.

Mikrografi terimi farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir: Mikrograf. Mikrografi (yazı bozukluğu). Mikrografi (bilim dalı). Mikrografi (teknik).

TEM analizi, "transmisyon elektron mikroskopisi (transmission electron microscopy, TEM)" anlamına gelir ve maddedeki en küçük yapıları görselleştirmek için kullanılan analitik bir tekniktir. TEM analizinin bazı kullanım alanları: Malzeme bilimi. Biyoloji. Nanoteknoloji. Kimya. TEM analizi, yüksek enerjili bir elektron ışınının, genellikle 100 nm’den daha ince olan son derece ince bir numuneden geçirilmesiyle yapılır.

Spermlerin mikroskobik görüntülerine şu platformlardan ulaşılabilir: YouTube. Spermler, çıplak gözle görülemeyecek kadar mikroskobiktir.

Floresan boyalar, mikroskobik görüntülemede optik mikroskopta görülemeyen örneklerin incelenmesine olanak tanımak için kullanılır. Floresan boyalar, insan gözünün görme sınırı altındaki dalga boylu ışıklarla uyarılarak daha yüksek dalga boyunda ışık yayarlar. Floresan boyalarla boyama yöntemleri arasında floresan boyalarla etiketleme veya biyolojik numuneler söz konusu olduğunda, bir floresan proteinin ekspresyonu yer alır. Floresan boyaların kullanıldığı bazı mikroskopi teknikleri şunlardır: Floresan mikroskobu. İmmünofloresan.

Floresan mikroskobu ile çeşitli yapılar ve moleküller görüntülenebilir, bunlar arasında: Hücrelerin ve dokuların spesifik proteinleri. Hücre içi yapılar. İyon yoğunluğu. Ayrıca, floresan mikroskobu klinik tanı ve araştırma alanlarında da yaygın olarak kullanılır, örneğin immünoloji, patoloji, mikrobiyoloji ve sitogenetik gibi alanlarda.

Sitoplazma ve organeller çeşitli boyama yöntemleriyle boyanabilir. İşte bazı yaygın yöntemler: 1. Gram Boyama: Bakteriyolojide kullanılır ve bakterilerin gram pozitif veya gram negatif olarak sınıflandırılmasını sağlar. 2. Hematoksilin ve Eozin (H&E) Boyama: Patoloji alanında yaygın olarak kullanılır, hücrelerin çekirdeklerini mavi, sitoplazmayı ise pembe renkte boyar. 3. Giemsa Boyama: Trichomonas gibi protozoaların iç yapılarını net olarak görmek için kullanılır, nükleusu kırmızı, sitoplazmayı menekşe-mor renginde boyar. 4. Flüoresan Boyama: Belirli moleküllerin veya hücresel bileşenlerin belirgin hale getirilmesi için kullanılır, genellikle proteinlerin veya DNA'nın görüntülenmesinde tercih edilir. Boyama işlemi genellikle şu adımları içerir: 1. Numune Hazırlama: İnce bir kesit alınır ve mikroskop lamına yerleştirilir. 2. Boyama Çözeltisi Uygulama: Uygun boya çözeltisi ile numune boyanır ve belirli bir süre bekletilir. 3. Durulama: Boya işlemi tamamlandıktan sonra numune durulanır. 4. Mikroskop Altında Gözlem: Boyanmış numune flüoresan mikroskop altında incelenir.

Lökosit mikroskopi, kan örneklerinde bulunan beyaz kan hücrelerinin (lökositlerin) mikroskobik incelemesini ifade eden bir laboratuvar yöntemidir. Bu teknik, enfeksiyon, iltihap ve çeşitli hastalıkların tanısında kritik rol oynar.

17. yüzyılda havuz suyunu mikroskopla inceleyen bilim insanı Antonie van Leeuwenhoek'tir. Leeuwenhoek, kendi yaptığı tek lensli mikroskopları kullanarak suyun içindeki organizmaları ve kan hücrelerini incelemiştir.

Robert Hooke ve Anton van Leeuwenhoek'in hücreye katkıları şunlardır: 1. Robert Hooke: 1665 yılında, yapmış olduğu basit mikroskopla mantar tıpasını inceleyerek "hücre" terimini ilk defa kullanmıştır. 2. Anton van Leeuwenhoek: Kendi yaptığı mikroskoplarla sucul ortamlardan alınan örneklerde mikroorganizmaları keşfetmiş ve insan kanının hücrelerini gözlemlemiştir.

Mikroskop altında yumurta sarısının siyah görünmesinin nedeni, yumurtada bulunan ve özellikle gram pozitif bakterilere etkili olan lizozim enzimidir. Bu enzim, yumurta akında yer alır ve mikroorganizmaların gelişimini engeller.