Mikroorganizmalar

EN 374-5 eldiven, kullanıcıyı mikro-organizmalara karşı korumak amacıyla tasarlanan koruyucu eldivenlerdir. Bu standart, özellikle bakteriler, mantarlar ve virüsler gibi mikroorganizmalar ile temas riskleri açısından koruyucu eldivenlerin sahip olması gereken kriterleri açıklar. EN 374-5 standardına sahip eldivenlerde, mikroorganizmalara karşı korumanın sınıflandırılması için iki kategori bulunur: Bakteri ve mantarlara karşı koruma. Bakteri, mantar ve virüslere karşı koruma. Bir eldivenin, bakteri ve mantarlara karşı koruma açısından EN 374-5'e göre onaylanması için, nüfuz direncinin belirlenmesi açısından EN 374-2'ye göre onaylanması gerekir. EN 374-5 standardı, sağlık hizmetleri, laboratuvarlar, temizlik sektörü gibi mikroorganizmalara maruz kalma riski yüksek olan işlerde çalışan kişiler için önemlidir.

KNIK BIO fermentörü, biyoteknoloji endüstrisinde mikrobiyal fermantasyon süreçlerini optimize etmek için kullanılır. KNIK BIO fermentörlerinin bazı özellikleri: Gelişmiş kontrol sistemleri: Hassas sıcaklık kontrolü, çalkalama sistemleri ve otomatik izleme yetenekleri. Çeşitli tipler: Batch, sürekli, daldırma ve katı ortam fermentörleri gibi farklı süreçlere uygun modeller. Kapsamlı destek: Kurulum, eğitim ve satış sonrası servis. KNIK BIO, fermentörlerin yanı sıra biyoreaktörler ve santrifüj gibi biyofarmasötik süreç modülleri de sunmaktadır.

Arkelerin DNA'sı, tıpkı ökaryotlar gibi, proteinlerin etrafına sarılarak paketlenir. Arkelerin DNA'sı, çok daha fazla histonlu yığınların çevresinde sarmallaşarak, farklı uzunlukta sopa gibi yapılar oluşturur. Ayrıca, arkelerin DNA'sını paketlemek için kullandıkları histonların yapısı da ökaryotlardan farklıdır.

Hastane enfeksiyonlarına neden olan bazı mikroorganizmalar: Bakteriler. Virüsler, mantarlar ve parazitler. Hastane enfeksiyonlarının gelişimini etkileyen faktörler: Mikroorganizmanın özellikleri. Hastanın duyarlılığı. Hastane enfeksiyonları, hijyen eksiklikleri, tıbbi cihazların yanlış kullanımı ve uzun süreli yatış nedeniyle ortaya çıkabilir.

Fokal enfeksiyon, vücudun herhangi bir bölgesinde bulunan mikroorganizmaların diğer bölgelere yayılarak hastalık oluşturmasıdır. Fokal enfeksiyonun ortaya çıkması için iki mekanizma vardır: 1. Bakteriyemi: Mikroorganizmalar kan veya lenf dolaşımı yoluyla yayılır. 2. İmmün mekanizma: Mikroorganizmaların antijenleri ve antijen-antikor kompleksleri doku hasarına yol açar. Fokal enfeksiyonun bazı nedenleri: kronik apandisit; çenelerin kronik iltihap odakları; kronik tonsillit; kronik sinüzit. Fokal enfeksiyon, birçok sistemik hastalığa sebep olabilir veya bu hastalıkların şiddetini artırabilir.

Arkeler ve bakteriler fotosentezi farklı şekillerde gerçekleştirir: Bakteriler: Bakteriler, kloroplast olmadan fotosentez yapar. Bakterilerin sitoplazmasında bulunan klorofil sayesinde fotosentez gerçekleşir. Yeşil ve mor renkli bakteriler fotosentez yapar ve bu süreçte suya ihtiyaç duymazlar. Arkeler: Arkeler, klorofil içermedikleri ve organik madde sentezi yapmadıkları için fotosentez yapmazlar. Ancak, bazı türler fotosentetik olabilir ve bunu klorofil olmadan yaparlar. Özetle, bakteriler fotosentezi klorofil kullanarak gerçekleştirirken, arkeler fotosentez yapmaz; bunun yerine kemosentez yapabilirler.

Mikrobiyoloji, bakteriler, virüsler, mantarlar ve parazitler gibi mikroorganizmaların yapısını, işlevlerini, genetik özelliklerini, çevreyle etkileşimlerini ve insan sağlığı üzerindeki etkilerini inceleyen bilim dalıdır. Bakteriyoloji ise bakterilerin incelendiği uzmanlık alanıdır. Mikrobiyoloji, sağlık, tarım, gıda, çevre ve sanayi alanlarında kritik bir role sahiptir.

Kateter enfeksiyonlarında en sık görülen mikroorganizmalar şunlardır: Gram-pozitif koklar. Gram-negatif basiller. Mayalar. Ayrıca, kateter enfeksiyonlarına neden olan mikroorganizmalar arasında Corynebacterium spp. de bulunabilir. Kateter enfeksiyonlarının patojenik belirleyicileri arasında cihazın yapıldığı malzeme, kateterin etrafında oluşan fibrin ve fibronektin gibi proteinler ve mikroorganizmalar tarafından üretilen hücre dışı polimerik maddeler yer alır.

Arkeleri ökaryotlardan ayıran bazı özellikler şunlardır: Hücre Duvarı: Arkelerin hücre duvarında peptidoglikan bulunmaz, bunun yerine sahte-peptidoglikan (pseudopeptidoglycan veya pseudomurein) bulunur. Metabolik Süreçler: Arkelerdeki metabolik süreçler, özellikle RNA'nın yazılması (transkripsiyon) ve okunması (translasyon) süreçleri, ökaryotlara benzer. Hücre Zarı: Arkelerin hücre zarında eter bağları bulunurken, bakterilerde ester bağları bulunur. Antibiyotiklere Tepki: Arkeler, kanamycin, chloramphenicol, rifampicin ve anisomycin gibi antibiyotiklere bakterilerden farklı tepkiler gösterir. DNA Başlatıcı Yapısı: Arkeler ve bakterilerde DNA kopyalanmasını başlatan (promoter) yapı farklıdır. Fotosentez: Bazı arkeler fotosentetiktir ancak klorofil kullanmadan fotosentez yaparlar. Üreme: Arkeler aseksüel biçimde ürer ve sporla üreme görülmez.

Mikro buzullar, küçük boyutlarına rağmen büyük ekosistemleri barındıran buz kütleleridir. Özellikleri: Oluşum: Karın yıl boyunca yerde kalması ve yavaş yavaş buza dönüşmesiyle oluşur. Yaşam Alanı: Çeşitli mikroorganizmalar (bakteriler, algler, virüsler, mikroskobik mantarlar) için yaşam alanıdır. İklim Değişikliği Etkisi: Artan sıcaklıklar, mikro buzulların daha hızlı erimesine ve mikroorganizmaların yaşam alanlarının değişmesine neden olur.

Akut sinüzitte görülen bazı mikroorganizmalar: Virüsler. Bakteriler. Mantarlar. Sinüslerden doğrudan kültür almak zor olduğundan, tedaviye genellikle bu üç bakteriyi kapsayan standart antibiyotiklerle başlanır.

Bakteriler ve mantarların madde döngüsündeki bazı görevleri: Bakteriler: Azot döngüsü: Havadaki azotu (N2) bitkilerin kullanabileceği formlara dönüştürür (azot fiksasyonu), organik azotu tekrar kullanılabilir hale getirir (denitrifikasyon). Karbon döngüsü: Organik maddeleri ayrıştırarak karbondioksite (CO2) dönüştürür. Fosfor ve kükürt döngüsü: Bu elementlerin toprağa kazandırılmasında rol oynar. Mantarlar: Karbon döngüsü: Organik atıkları ve ölü organizmaları ayrıştırarak organik karbon moleküllerini karbondioksite dönüştürür. Toprak ve ekosistem sağlığı: Besin maddelerinin geri kazanılmasını sağlar, toprağın mineralce zenginleşmesine katkıda bulunur. Bu mikroorganizmalar, ekosistemlerin dengesini korumada kritik öneme sahiptir.

Antibiyotikler, genellikle mikroorganizmalar tarafından üretilir. Küf mantarları, örneğin Penicillium cinsi, antibiyotik üretebilir. Bakteriler, özellikle Bacillus ve Streptomyces türleri antibiyotik üretme kapasitesine sahiptir. Günümüzde birçok antibiyotik sentetik yollarla da üretilmektedir.

İnfeksiyöz hastalıklar, mikroorganizmaların vücuda girip çoğalmasıyla oluşan hastalıklardır. Başlıca infeksiyöz hastalık türleri: Bakteriyel enfeksiyonlar: İdrar yolu enfeksiyonları, zatürre, menenjit, tüberküloz, cilt enfeksiyonları, sepsis. Viral enfeksiyonlar: Grip, nezle, COVID-19, hepatit türleri, kızamık, suçiçeği. Mantar enfeksiyonları: Candida (pamukçuk, vajinal enfeksiyonlar), ayak mantarı, saçlı deri mantarı, tırnak mantarı. Paraziter enfeksiyonlar: Sıtma, şarbon, brusella. Ayrıca, enfeksiyonlar solunum yolu, temas, kan ve vücut sıvıları, besin ve su yoluyla bulaşabilir.

Yüksek düzey dezenfektanların bazı dezavantajları şunlardır: Sağlık çalışanları için risk: Gluteraldehit gibi yüksek düzey dezenfektanlar, solunum irritasyonu ve ciddi göz hasarına yol açabilir. Çevresel etkiler: Çevre için zararlı etkileri olabilir. Klinik kullanım sınırlaması: Klinik kullanımı sınırlıdır. Malzeme uyumu sorunu: Bakır, çinko, nikel/gümüş kaplama aletlerde kozmetik ve fonksiyonel uyumsuzluk problemlerine neden olabilir. Stabilite sorunu: Dilüe edilmiş formunun stabilitesi düşüktür; örneğin, %1’lik PA solüsyonu aktivitesinin yarısını 6 gün içinde kaybeder. Temizlik gerekliliği: Dezenfeksiyon öncesi uygun temizlik yapılmalıdır, aksi takdirde dezenfektan etkili olamaz.

Düşük düzey dezenfeksiyon, genellikle evlerde ve kişisel hijyen ürünlerinde kullanılır. Kullanım alanları: eller ve cilt; banyo ve mutfak yüzeyleri; kişisel hijyen ürünleri. Düşük düzey dezenfektanlar, mikroorganizmaların çoğunu öldürebilir ancak yüksek düzeyde patojen mikroorganizmalarla başa çıkmak için yeterince güçlü değildir.

Phyllosphere, bitkilerin toprak üstü kısımlarının oluşturduğu, mikroorganizmalar için bir yaşam alanıdır. Özellikleri: Konum: Yapraklar başta olmak üzere, bitkinin gövde, çiçek ve meyve gibi tüm hava ile temas eden yüzeylerini kapsar. Çeşitlilik: Bakteri, mantar, arke ve protist gibi çeşitli mikroorganizmaları barındırır. Dinamiklik: Atmosfer, bitki ve mikroorganizmalarla doğrudan etkileşim içinde olduğu için dinamik bir bölgedir. Fonksiyonlar: Bitkilerin dış dünyaya karşı ilk savunma hattı olarak görev yapar ve fotosentez, biyokütle üretimi ile üreme gibi ekolojik işlevlere katkıda bulunur. Phyllosphere, rhizosphere (kök çevresi) ve endosphere (bitki iç dokusu) ile etkileşim halindedir.

Glikojen, aşağıdaki canlılar tarafından üretilir: Omurgalılar. Bakteriler ve mantarlar. Glikojen üretimi, vücuda alınan karbonhidratların sindirimi sonrasında gerçekleşir.

Biyosidal ürünler, içerdikleri aktif madde ya da maddeler sayesinde zararlı olarak kabul edilen bakteri, virüs, mantar gibi mikroorganizmalar, hamam böceği, kene, karasinek, sivrisinek gibi böcekler, fare ve sıçan gibi kemirgenler üzerinde kimyasal veya biyolojik etki gösterirler. Biyosidal ürünlerin bazı kullanım amaçları: Dezenfeksiyon. Haşere kontrolü. Koruyucu etki sağlama. Biyosidal ürünler, kullanım amacına göre “dezenfektan, antiseptik, antiviral, insektisit, rodentisit, antibakteriyel” gibi isimler alır.

Nem ve su nedeniyle oluşan bazı mikroorganizmalar: Bakteriler: Escherichia coli, Shigella dysenteriae, Vibrio cholera, Salmonella enterica, Yersinia enterocolitica, Legionella pneumophila. Funguslar (mantarlar): Küfler ve mayalar. Protozoalar: Cryptosporidium parvum, Giardia lamblia. Bu mikroorganizmalar, su kaynaklarının kirlenmesine ve çeşitli hastalıkların bulaşmasına neden olabilir.