Mikroorganizmalar

Flora, hem coğrafi hem de biyolojik anlamda önemli işlevlere sahiptir: Biyolojik çeşitlilik ve sürdürülebilirlik: Flora, bir bölgedeki bitki türlerini ifade eder ve bu bitkiler, diğer canlılarla birlikte biyolojik çeşitliliği oluşturur. Oksijen üretimi: Bitkiler, fotosentez yaparak oksijen üretir, bu da fauna (hayvanlar) için solunum kaynağı sağlar. Ekolojik denge: Flora, patojen mikroorganizmalarla savaşan bir yapıdır; azalması veya yok olması durumunda ilgili alan bu mikroorganizmalar tarafından işgal edilebilir. Sağlık: İnsan vücudunda bulunan flora, sindirim sistemi ve genel sağlık için gereklidir; bağışıklık sistemine destek olur. Ayrıca, flora, turizm ve yerel ekonomilere de katkı sağlar.

Fermente, kelime anlamı olarak mayalanma ya da fermantasyon sürecini ifade eder. Fermantasyon, mikroorganizmaların (genellikle bakteri, maya ve mantar) gıdalardaki şeker gibi organik bileşenleri parçalayıp alkol, asit veya gaz gibi yeni maddelere dönüştürmesiyle gerçekleşen doğal bir süreçtir. Fermente işlemi, aynı zamanda bir sıfat olarak da kullanılır ve besinleri nitelemek için başına getirilir.

Fermantasyon (mayalanma) ve mayalanma aynı şey değildir, ancak birbiriyle ilişkili süreçlerdir. Fermantasyon, genel anlamda mikroorganizmaların (maya veya bakteriler) besin maddelerini metabolize ederek enerji üretmesi sürecidir.

Kemosentezi, kemoototrof olarak adlandırılan bazı bakteri ve arkeler gerçekleştirir. Kemosentez yapan canlılardan bazıları: Kükürt bakterileri; Azot bakterileri; Demir bakterileri; Hidrojen bakterileri; Metan bakterileri.

Fermantasyon, hücre içinde oksijen yokluğunda meydana gelen metabolik bir süreçtir. Fermantasyonun bazı özellikleri: Amaç: Glikoz gibi besin moleküllerinin anaerobik metabolik parçalanması ile enerji elde etmek. Ürünler: Fermantasyon, tamamen oksitlenmemiş bileşikler üretir; örneğin, alkol, asit ve gazlar. Kullanım Alanları: Gıda ve içecek üretimi (turşu, yoğurt, şarap, bira), probiyotik üretimi ve biyoyakıt elde edilmesi gibi alanlarda kullanılır. Çeşitleri: Laktik asit fermantasyonu, alkol fermantasyonu ve propiyonik asit fermantasyonu gibi türleri bulunur. Enzim Üretimi: Endüstriyel amaçlar için enzim üretme yöntemidir. Fermantasyon, mikroorganizmalar tarafından gerçekleştirilir ve glikoliz için NAD+ tedarikini yenileyerek glikolizin devam etmesini sağlar.

Cappy'nin içinde "canavar" olarak adlandırılan şey, aslında küftür. Meyve suları, içerdikleri besin öğelerinden dolayı mikro organizmalar için çok ideal bir ortamdır ve çabuk bozulabilirler. "Cappy canavarı" ilk olarak, bir kullanıcının meyve suyu kutusunun içinden çıkan bir cismi ilgili şirketi etiketleyerek sosyal medyada paylaşmasıyla gündeme gelmiştir. İlgili marka tarafından bu durum henüz teyit edilmemiştir.

Evet, "levure" ve "maya" aynı şeyi ifade eder. Fransızca'da "levure" kelimesi, İngilizce'de "yeast" olarak adlandırılan ve fermantasyon olayında kullanılan mikro organizmayı tanımlar.

Arkeler, biyolojik ve ekonomik önemleri nedeniyle önemlidir. Biyolojik önemi: Ekstrem koşullarda yaşayabilme: Çok sıcak, çok soğuk ya da çok tuzlu ortamlarda hayatta kalabilirler. Madde döngüsü: Doğada karbon, azot ve sülfür gibi elementlerin döngüsünde rol oynarlar. Hastalık yapıcı etkileri: Bilinen hastalık yapıcı arkeleri yoktur. Sindirim sistemine katkıları: Karıncaların ve otobur canlıların sindirim sistemlerinde selüloz sindirimine yardımcı olurlar. Ekonomik önemi: Endüstriyel kullanım: Enzimleri, endüstride atık metallerin zehirli etkilerinin azaltılması, düşük kaliteli metallerin zenginleştirilmesi ve atık suların arıtılmasında kullanılır. Besin endüstrisi: Bazı çok tuzcul arkeler, salamura balık ve etlerin üzerinde yaşayarak besin endüstrisinde önemlidir. Biyoteknolojik kullanım: Zarları, lipozom sentezinde kullanılarak ilaç ve aşıların daha etkili hale getirilmesinde rol oynar.

Mikrop, mikroskopla görülebilen, çürümeye, mayalanmaya ve hastalıklara yol açan tek hücreli canlıdır. Mik terimi ise belgelerde veya kaynaklarda rastlanmayan, bilinmeyen bir terimdir. Ayrıca, "mik" kelimesi konuşma dilinde, kendisinden kötülük ve zarar gelen kişiyi veya bir kişiden etrafındaki insanlara yayılan davranış veya huyu ifade etmek için de kullanılır.

Sterilizasyon, bir ürünün içindeki ya da bir cismin üzerindeki bütün mikropları kesin bir şekilde öldürmek anlamına gelir. Sterilizasyon, çeşitli yollarla yapılabilir: Isı. Kimyasal maddeler. Işınlama. Filtrasyon. Sterilizasyon, dezenfeksiyondan farklıdır; dezenfeksiyon sadece zararlı mikroorganizmaları yok ederken, sterilizasyon tüm canlıları hedefler.

Petri kapları, mikroorganizmaların kültürlenmesi sırasında istenmeyen organizmaların büyümesini ve deneysel sonuçların güvenilirliğini tehlikeye atabilecek kontaminasyonu önlemek için sterilize edilir. Sterilizasyon, çeşitli yöntemlerle yapılabilir, bu yöntemler arasında otoklavlama, kurutma ısı sterilizasyonu veya kimyasal sterilizasyon ajanlarının kullanımı yer alır. Petri kaplarının sterilize edilmesi gereken bazı durumlar şunlardır: Kullanım öncesi. Kültür ekimi sonrası. Agar hazırlığı. Plastik Petri kapları, sterilizasyon sorunları sebebiyle genellikle tek kullanımlık olarak kullanılırken, cam Petri kapları sterilize edilerek yeniden kullanılabilir.

Bakteriler, tek hücreli ve prokaryot yapıya sahip mikroorganizmalardır. Biyoloji ise, canlı organizmaları inceleyen bilim dalıdır. Dolayısıyla, bakteriler biyolojisi, bakterilerin yapısını, işlevlerini, türlerini ve yaşam koşullarını inceleyen bir bilim dalıdır. Bakteriler, toprakta, suda, havada ve insan vücudunda dahil olmak üzere çeşitli ortamlarda bulunurlar.

İlk oksijen üreten canlı olan siyanobakteriler, yaklaşık 3,5 milyar yıl önce ortaya çıkmıştır. Oksijenli fotosentezin başlangıç tarihi ise daha tartışmalıdır; bazı araştırmacılar bu tarihi 3,2 milyar yıl öncesine kadar götürmektedir. Büyük Oksidasyon Olayı olarak bilinen atmosferdeki oksijen seviyesinin artışı ise 2,4 milyar yıl önce başlamıştır.

Mikroorganizmaların vücuda giriş yolları şunlardır: Sindirim sistemi: Kirli su veya gıdalar yoluyla alınan mikroorganizmalar sindirim sisteminde enfeksiyona yol açabilir. Solunum sistemi: Virüs veya bakteri içeren solunum damlacıkları havada asılı kalabilir ve solunduğunda bulaşabilir. Ürogenital sistem: İdrar yolu enfeksiyonları ve cinsel yolla bulaşan hastalıklar bu yolla ortaya çıkar. Deri: Derideki yaralar veya mikroskobik hasarlardan girebilirler. Göz ve kulak mukozası: Konjonktiva yoluyla da mikroorganizmalar bulaşabilir. Dolaşım sistemi: Bazı mikroorganizmalar kan veya lenf sıvısında taşınabilir. Meme: Doğum sırasında anneden bebeğe geçiş olabilir.

Plazmodyum, omurgalılar ve böceklerin zorunlu paraziti olan tek hücreli ökaryot bir cinstir. Plazmodyumun bazı özellikleri: Hastalık: İnsanlarda sıtma hastalığına neden olur. Yaşam döngüsü: Parazit, sivrisinek gibi kan emen bir böcek konak aracılığıyla omurgalı bir konakçıya bulaşır. Üreme: Spor oluşturarak çoğalır. Türleri: İnsanlarda hastalığa yol açan türler arasında Plasmodium falciparum, Plasmodium vivax, Plasmodium malariae ve Plasmodium knowlesi bulunur. Plazmodyum, genellikle insandan insana doğrudan temas veya cinsel yolla bulaşmaz; ancak kan nakli, organ nakli ve hamilelik sırasında enfekte kişiden bebeğe geçebilir.

Bakterilerde bazı organeller bulunur, ancak zar kaplı organeller yoktur. Bakterilerde bulunan organeller: Ribozom. Mezozom. Bakterilerde bulunmayan organeller: Çekirdek (nükleus). Mitokondri, kloroplast, lizozom, endoplazmik retikulum, golgi cisimciği.

Paramesyumun bazı işlevleri: Beslenme: Dış ortamda hazır bulunan besinlerle heterotrof bir şekilde beslenir. Hareket: Vücudunu kaplayan kirpiklerin kamçı benzeri hareketleriyle hareket eder. Üreme: Genellikle eşeysiz olarak enine bölünerek ürer, ancak yeterli besin maddelerinin bulunmadığı ortamlarda konjugasyon yoluyla cinsel olarak da çoğalabilir. Ozmoregülasyon: Ozmos basınçla emilmiş olan suyu aktif olarak dışarı çıkaran kontraktif kofullar sayesinde ozmoregülasyon gerçekleştirir. Paramesyum, tek hücreli bir canlı olmasına rağmen, yiyecek, üreme ve sindirme gibi yaşam süreçlerine katılabilir.

Toprakta maya kullanılmasının bazı nedenleri: Toprak yapısını iyileştirme. Mikroorganizma aktivitesini artırma. Organik madde ekleme. Azot ve besin elementlerinin salınımını artırma. Toprağın pH dengesini iyileştirme. Bitki bağışıklığını artırma.

Virüsler ve bakteriler arasındaki bazı farklar şunlardır: Yapısal farklılıklar: Bakteriler: Tek hücreli, prokaryot mikroorganizmalardır; hücre zarı, sitoplazma ve DNA (veya RNA) içeren bir hücre yapısına sahiptir. Virüsler: Hücre yapısı yoktur, sadece bir protein kılıf içinde DNA veya RNA’dan oluşur. Çoğalma yöntemleri: Bakteriler: İkiye bölünerek çoğalırlar. Virüsler: Canlı bir hücreye bağlanarak konak hücreyi kullanarak çoğalır. Antibiyotiklere duyarlılık: Bakteriler: Antibiyotiklerle tedavi edilebilirler. Virüsler: Antibiyotiklerden etkilenmezler, aşılarla kontrol altına alınabilirler. Hastalıklar: Bakterilerin neden olduğu hastalıklar: Zatürre, verem, besin zehirlenmesi. Virüslerin neden olduğu hastalıklar: Grip, COVID-19, HIV/AIDS, kuduz.

Mikroorganizmalar hem faydalı hem de zararlı olabilir. Faydalı mikroorganizmalar: Çevreyi temizler ve toprağı zenginleştirir. Sindirime yardımcı olur. Fermantasyon süreçlerinde rol alır (yoğurt, peynir, sirke üretimi gibi). Hastalıkları kontrol eder, patojenleri baskılayarak doğal bir savunma mekanizması oluşturur. Zararlı mikroorganizmalar (patojenler): Hastalık yapar, insanları, bitkileri ve hayvanları etkiler. Gıdaların bozulmasına neden olur, ekonomik kayıplara yol açar. Dolayısıyla, mikroorganizmaları faydalı veya zararlı olarak sınıflandırmak mümkün değildir; çünkü onların etkisi, çevresel şartlara, çoğalma oranlarına ve bulundukları ortama bağlı olarak değişebilir.