Chargaff kuralları, Avusturyalı biyokimyacı Erwin Chargaff tarafından 1949-1951 yılları arasında ortaya konan, DNA'daki çeşitli azotlu bazların miktarları arasındaki ilişkileri ifade eden deneysel kurallardır. Chargaff kurallarının temel ilkeleri: Adenin (A) miktarı timin (T) miktarına, guanin (G) miktarı ise sitozin (C) miktarına eşittir. Pürinlerin miktarı (A + G) pirimidinlerin miktarına (T + C) eşittir. Amino gruplu bazların (A + C) miktarı, keto gruplu bazların (T + G) miktarına eşittir. Ayrıca, farklı biyolojik türlerden elde edilen DNA'daki (A + T): (G + C) oranı farklıdır; bazı türlerde (A + T) baskınken, bazılarında (G + C) daha baskındır.