Fenomenoloji

Fenomenolojinin bazı temsilcileri: Edmund Husserl. Martin Heidegger. Jean-Paul Sartre. Alfred Schütz. Eugen Fink, Edith Stein, Max Scheler, Simone de Beauvoir, Maurice Merleau-Ponty, Emmanuel Levinas, Paul Ricoeur, Michel Henry, Jan Patocˇka, Hannah Arendt ve Jacques Derrida.

Maurice Merleau-Ponty, Gestalt psikolojisini şu şekilde yorumlar: Algı Fenomenolojisi. Psikolojik ve Felsefi Bir Kavram. Anlamın Doğrudan Algının Kendisinde Ortaya Çıkışı. Duyusal Alanın Organizasyonu. Merleau-Ponty, Gestalt psikolojisinin, algının entelektüel bir işlem olmadığını ve belirli bir iç organizasyona sahip olmayan bir madde ile entelektüel bir formu algı içinde birbirinden ayırt etmenin imkânsız olduğunu gösterdiğini belirtir.

Fenomenoloji ve Örnek Olay Deseni arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Fenomenoloji: - Odak: Bireylerin belirli bir fenomene yönelik deneyimlerinin anlamını keşfetmeyi amaçlar. - Yaklaşım: Betimleyici veya yorumlayıcı olabilir. Betimleyici fenomenolojide fenomeni tanımlamak ve anlamını ortaya çıkarmak önemlidir, yorumlayıcı fenomenolojide ise fenomeni tecrübe edenlerin görüşlerini yorumlamak yapılır. - Veri Toplama: Mülakat ve gözlem gibi yöntemlerle veri toplanır. 2. Örnek Olay Deseni: - Odak: Tek bir olayı veya birkaç olayı derinlemesine incelemek. - Yaklaşım: Olayın bütüncül bir şekilde anlaşılmasını sağlar. - Veri Toplama: Gözlem ve görüşme en çok kullanılan tekniklerdir. Özetle, fenomenoloji daha çok bireylerin deneyimlerine ve bu deneyimlerin anlamına odaklanırken, örnek olay deseni belirli bir olayın veya durumun detaylı analizini yapmayı hedefler.

Beden fenomenolojisine giriş, bedenin dünya içindeki varlık olduğu tespitiyle klasik zihin-beden düalizmi karşısında eleştirel bir tavır alan fenomenolojik yaklaşımı içerir. Bu yaklaşım, bedeni birinci şahıs açısından ele alarak öznelliğini vurgular ve yaşayan, "öz-beden"e odaklanır. Beden fenomenolojisinin bazı temel kavramları: Leib ve Körper: "Leib", deneyimi mümkün kılan canlı organizmayı; "Körper" ise fiziksel ve maddi bedeni ifade eder. Geştalt: Bedeni, organların birliğine indirgenemeyen bir bütün olarak ele almayı sağlar. Yönelimsellik: Her bilinçli eylemin bir şeye yönelik olduğunu ifade eder. Önemli temsilciler: Edmund Husserl: Beden fenomenolojisine özel bir çalışması olmasa da, bu alanın temellendirilmesinde önemli rol oynamıştır. Maurice Merleau-Ponty: Beden fenomenolojisini detaylı bir şekilde geliştirmiştir.

Edmund Husserl'in fenomenolojisi, özün kendisini göstermesi, fenomen olması imkânını araştıran ve sağlayan bir bilimdir. Husserl'in fenomenolojisinin temel özellikleri: Yönelimsellik: Bilinç, nesnenin algısını zihinde kurar ve evrenle kesintisiz bir ilişki içindedir. İndirgeme (Reduktion): Fenomenolojik indirgeme ile varlığın özünü meydana getirmeyen somut özellikler ayıklanır. Sezgi: Öz, sezgi sayesinde doğrudan bilinebilir. Yaşama dünyası: Bilimlerin de nesnelerini soyutlamak zorunda olduğu ana kaynaktır. Husserl'in fenomenolojisi, hem “öz”ün bilinebileceğini ileri süren bir öğreti hem de “öz”e ulaşmak için kullanılan bir yöntemdir.

Bedenin fenomenolojisi, bedenin dünya ile ilişkisini ve insan deneyimindeki rolünü ele alır. Bazı temel noktalar: Leib ve Körper ayrımı. Yönelimsellik. Geştalt kavramı. Bedenin düşüncedeki rolü. Bu yaklaşım, özellikle Merleau-Ponty'nin çalışmalarında detaylı bir şekilde ele alınmış ve zihin felsefesi, bilinç süreçleri gibi alanlarda etkili olmuştur.

Fenomenolojik indirgeme, Edmund Husserl'in fenomenoloji yönteminde, bilgi için açık bir temel oluşturmak amacıyla dünyanın ve öznenin ön yargılardan arındırılarak askıya alınması işlemidir. Retansiyon kavramına dair bilgi bulunamamıştır. Daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynaklar incelenebilir: tr.frwiki.wiki'deki "Réduction phénoménologique" maddesi; tr.wikipedia.org'daki "Fenomenoloji" maddesi; felsefe.gen.tr'deki "Fenomenoloji (Görüngübilim) Nedir?" maddesi.

Fenomenolojik yaklaşım, bireylerin bir fenomen veya kavramla ilgili anlayışlarını, duygularını, bakış açılarını ve algılarını ifade etmelerini sağlayan nitel bir araştırma yöntemidir. Örnekler: Çalışma yaşamında mobbing. Karaciğer nakli bekleyen hastaların deneyimleri. Fenomenolojik yaklaşımın diğer bir örneği, Carl Rogers'ın kişilik kuramında görülebilir.

Varlık ve Hiçlik, fenomenolojik ontoloji denemesi olarak sınıflandırılır. Jean-Paul Sartre tarafından 1943 yılında yazılan bu eser, varoluşçuluk felsefesinin önemli metinlerinden biri olarak kabul edilir.

Fenomenolojiye göre gerçeklik, her zaman kendine yönelmiş bir bilinç tarafından bilinen ve algılanan bir şeydir. Bazı temel özellikler: Görecelik: Fiziksel dünya, herkes için aynı anlamı taşıyan ve bağımsız bir gerçekliğe sahip değildir; anlamlar kişiden kişiye farklılık gösterir. Özün önemi: Gerçeklik, özlerin betimlenmesi ile anlaşılabilir. Bilinç ve deneyim: Gerçeklik, kişisel algılamalara dayanır ve zamanla değişebilir. Sınıflandırma: Nesneler, insan zihni tarafından sınıflandırılır ve bu sınıflandırma nesnel değildir.

Tamamlama ilkesi, algı ve Merleau-Ponty bağlamında şu şekilde açıklanabilir: Algı, Merleau-Ponty'ye göre, özne-nesne arasında gerçekleşen bilinç etkinliklerinin temelini oluşturur. Tamamlama ilkesi ise, Merleau-Ponty'nin felsefesinde, algı ve beden arasındaki ilişkiyi anlamak için kullanılır. Merleau-Ponty'ye göre, beden hem özne hem de nesnedir; başkasının bedeni, bir kültür nesnesi olarak benim için herhangi bir nesne değildir. Bu bağlamda, tamamlama ilkesi, algı ve beden arasındaki bu karşılıklı ilişkiyi ve bağımlılığı ifade edebilir. Algı, bedeni ve dünyayı anlamanın temelidir ve beden, algının öznesi olarak işlev görür.

Evet, görüngücülük ve fenomenoloji aynı şeyi ifade eder, çünkü fenomenoloji, görüngü bilimi olarak da bilinir. Fenomenoloji, kurucusu Edmund Husserl olan ve 20. yüzyılın ilk çeyreğinde gelişen bir felsefe akımıdır.

Fenomenolojik hareket, kurucusu Edmund Husserl olan ve 20. yüzyılın ilk çeyreğinde gelişen bir felsefe akımıdır. Temel özellikleri: Yönelimsellik. Paranteze alma (askıya alma). Öz bilgisi. Öznellik. Fenomenolojik hareket, gerçekliğin bilincimiz tarafından nasıl inşa edildiğini anlamaya çalışır ve pozitivizm ile ampirizme karşı çıkar.

Edmund Husserl'in felsefesinde öznelerarasılık, ben ve başkası arasındaki ilişkinin iç içe geçmesinin gerekliliği ve bunun ancak öznelerarasılık ile mümkün olabileceği anlamına gelir. Husserl'e göre, nesnel bir realitenin varlığı, tecrübe eden öznenin, başka ve ona yabancı olan bir özneyi tecrübe etmesiyle mümkündür. Husserl, öznelerarasılığı şu şekilde tanımlar: İki ya da daha fazla bireyin belirli bir konu hakkında aynı kanıya sahip olması. Üçlü bir grupsallık içinde, özne, öznelerarasılık ve dünya arasında kurulan ilişki. Husserl, ayrıca "yaşamdünyası (Lebenswelt)" kavramıyla, diğer iki tür öznelerarasılık durumunu da içeren bir öznelerarasılık tarzından bahseder.

Fenomenolojik araştırma kapsamında katılımcı algılarını ölçmek amacıyla kullanılan soru kalıpları genellikle açık uçlu ve genel sorular şeklindedir. Bazı soru örnekleri: "Fenomenle ilgili hangi deneyimleri yaşadınız?"; "Hangi ortam veya durumlar fenomenle ilgili yaşadığınız deneyimleri etkilemiştir?"; "Bu deneyimi yaşadığınızda nasıl hissettiniz?"; "Bu deneyim sizin için ne anlama geliyor?". Bu sorular, katılımcıların deneyimlerini derinlemesine anlamayı ve fenomenin özüne ulaşmayı hedefler.

Bedia Akarsu'ya göre çağdaş felsefenin temel akımları arasında şunlar yer alır: Dil felsefesi. Ahlak felsefesi. Aydınlanma felsefesi. Çağdaş felsefe akımları. Bedia Akarsu'nun çalışmaları, dil, kültür ve ahlak felsefeleri üzerine yoğunlaşır.

Gaston Bachelard'ın "Mekânın Poetikası" adlı kitabı, mekanın zaman ve zihin tarafından, dil aracılığıyla nasıl doldurulduğunu, dondurulduğunu ve katılaştırıldığını analiz eder. Bachelard, mekanın şiirsel imgelem yoluyla anlamlandırılmasını inceler ve bu süreçte şu konuları ele alır: ev, tavanarası, çekmece, dolaplar, sandıklar; yuva, kabuk, köşeler, minyatür ve uçsuz bucaksızlık. Ona göre, dil anlamlandırma yaparken, poetik hayal gücü bu süreçlere direnerek varlığın açılmasını sağlar. Kitap, değişimin ve sürekliliğin kıskacında, düşüncenin dil-gerçeklik, zaman-mekân, sonlu-sonsuz, içsellik-dışsallık, büyük-küçük gibi diyalektikler aracılığıyla kendisine poetik bir yer inşa etme girişimini de yansıtır.

Edmund Husserl, bilginin özüne ulaşmak için paranteze alma yöntemini kullanan filozoftur. Husserl'e göre, varlıkların özüne ulaşabilmek için o varlığın var oluşu ile ilgili her tür bilgi, düşünce ve ön yargılar paranteze alınmalıdır.

Fenomen psikolojinin işe yaradığı bazı alanlar şunlardır: Klinik psikoloji. Eğitim. Sosyoloji. Psikoterapi. Fenomen psikoloji, insan davranışlarını anlamak ve açıklamak için kullanılan bir yaklaşım olup, bireylerin deneyimlerini ve bu deneyimlerin ardındaki anlamları keşfetmeyi amaçlar. Fenomen psikolojinin işe yaradığı başka alanlar da olabilir. Fenomen psikoloji ile ilgili bir uzmana danışmak için fenomenpsikoloji.com veya psikolojiseansi.com.tr gibi siteler ziyaret edilebilir. Herhangi bir psikolojik sorun durumunda bir uzmana başvurulması önerilir.

Bilinç, her zaman bir şeye yönelik olan ve dışa açılan bir yapıdır. Fenomenolojinin temel özellikleri: Varoluşu açıklamaz, betimler. Doğrudan deneyime döner. Yönelimliliği temel alır. Anlam oluşumuna odaklanır. Fenomenolojinin kurucusu Edmund Husserl'dir. Fenomenoloji, gerçekliğin göreliliğini savunur: Fiziksel dünya, bireylerden bağımsız değildir ve anlamı, insanların ona yüklediği yorumlarla şekillenir.