Yeni ontoloji, kurucusu ve temsilcisi Nicolai Hartmann olan, varlığı temel alan bir felsefe akımıdır. Temel ilkeleri: Varlığın çokluk içinde birlik olması. Varlığın katmanları ve varoluş biçimleri. Felsefi yöntemi: Betimleyici-fenomenolojik yöntem. Aporetik yöntem (olgu ve gerçekliklerin görünmeyen çelişkilerini irdeleme). Varlık anlayışı: Reel varlık (kişiler, olaylar, eylemler). İdeal varlık (değişime kapalı, tinsel varlıklar). Öz boyutu. Varoluş boyutu. Yeni ontoloji, 20. yüzyıl felsefesinde etkili olmuş, ancak yaygın bir kabul görmemiştir.