DEHB

Behçet hastalığının (Beh) tanısı için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Tıbbi Geçmiş ve Belirtilerin Değerlendirilmesi: Doktor, hastanın tıbbi geçmişini alır ve mevcut belirtileri değerlendirir. 2. Fizik Muayene: Hastanın vücudundaki yaralar ve diğer belirtiler incelenir. 3. Kan Testleri: Otoimmün hastalıkları ve iltihaplanmayı göstermek için kan örnekleri alınır. 4. Göz Muayenesi: Gözlerdeki iltihaplanmayı tespit etmek için uzman bir göz doktoru tarafından yapılır. 5. Dermatolojik Muayene: Derideki yaraların ve döküntülerin değerlendirilmesi. DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) tanısı ise şu şekilde konur: 1. Psikiyatrik Görüşme: Çocuğun veya gencin davranışları izlenir, dikkati toplama, planlama ve organizasyon becerileri değerlendirilir. 2. Psikolojik Testler ve Soru Formları: Anne-baba, öğretmen ve çocuk tarafından doldurulan testler ve soru formları kullanılır. 3. Aile ve Çevre Değerlendirmeleri: Ebeveynlerin ve öğretmenlerin gözlemleri, çocukta görülen belirtilerin sürekliliği ve şiddeti hakkında bilgi verir. Tanı koyma yetkisi yalnızca psikiyatristlere aittir.

En zor dikkat testi olarak değerlendirilebilecek birkaç test şunlardır: 1. MOXO Dikkat Testi: 6-12 yaş arasındaki çocuklara ve 13-65 yaş arasındaki yetişkinlere uygulanan, dikkat, dürtüsellik, zamanlama ve hiperaktivite gibi dört kategoride değerlendirme yapan bir testtir. 2. D2 Dikkat Testi: 9-60 yaş aralığındaki kişilerin öğrenme düzeyini, psikomotor hızını ve seçici dikkatini ölçen bir testtir. 3. Frankfurter Dikkat Testi: 5-6 yaş aralığındaki çocuklara uygulanan ve dikkat seviyesini ölçen bir testtir. Bu testler, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) gibi durumların tespitinde kullanılır ve uzman gözetiminde yapılmalıdır.

DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) olan biri, polis veya memur olamaz. Bu durum, Emniyet Teşkilatı Sağlık Şartları Yönetmeliği'ne göre polislik mesleğine engel teşkil eden psikiyatrik hastalıklar arasında yer almaktadır.

DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) tanısı için en az 6 kriter karşılanmalıdır. Bu kriterler iki ana kategoriye ayrılır: 1. Dikkatsizlik: 16 yaşına kadar olan çocuklar için 6 veya daha fazla, 16 ve üzeri ergenler ve yetişkinler için 5 veya daha fazla dikkatsizlik belirtisi. 2. Hiperaktivite ve Dürtüsellik: 16 yaşına kadar olan çocuklar için 6 veya daha fazla, 16 ve üzeri ergenler ve yetişkinler için 5 veya daha fazla hiperaktivite-dürtüsellik belirtisi. Ayrıca, semptomların 12 yaşından önce başlamış olması, en az 6 aydır devam etmesi ve iki veya daha fazla ortamda (örneğin, evde ve okulda) görülmesi gereklidir.

2014 yapımı "Anne" (Mommy) filmi, Quebec'te yaşayan bekar bir anne olan Diana'nın, DEHB'si olan oğlu Steve'i bir ıslahevinden almasını konu alır. Filmde anlatılan ana olaylar şunlardır: 1. Steve'in Islahevinden Kaçışı: Steve, bir yangın çıkardığı için ıslahevinden atılır ve hastaneye kaldırılır. 2. Annenin Kararlılığı: Diana, oğlunun hayatını kurtarmak için onu yanına almaya karar verir ve bu süreçte oğluyla zorlu bir ilişki geliştirir. 3. Komşu Kayla ile Tanışma: Diana'nın komşusu öğretmen Kayla, Steve'e yardım etmeye başlar ve anne-oğul arasındaki bağı güçlendirir. 4. Aile İçi Çatışmalar: Diana'nın iş kaybı ve oğlunun tekrar suç işlemeye başlaması, aile içinde yeni sorunlara yol açar. 5. Steve'in İntihar Girişimi: Diana, oğlunu bir psikiyatri kliniğine yatırmak zorunda kalır ve bu durum aile için yeni bir dönüm noktası olur. Film, Xavier Dolan tarafından yönetilmiş ve 2014 Cannes Film Festivali'nde Jüri Ödülü kazanmıştır.

Atipik otizm ve DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) farklı bozukluklardır, ancak bazı benzer semptomları paylaşabilirler. Atipik otizm, otizm spektrum bozukluğunun daha hafif seyreden bir türüdür ve sosyal etkileşim ve iletişim becerilerinde zorluklarla karakterizedir. DEHB ise dikkat, dürtüsellik ve öz düzenlemeyle ilgili sorunlarla kendini gösterir ve hiperaktivite de eşlik edebilir. Her iki bozukluk da yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir ve tedavi gerektirebilir. Doğru tanı ve uygun destek için bir uzmana danışmak önemlidir.

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan öğrencilerin sınavlarda başarılı olmaları için aşağıdaki stratejiler uygulanabilir: 1. Beklentileri Açıkça Belirtin: Sınıf kuralları net ve basit olmalı, kurallar kolayca görülebilecek bir yere asılmalıdır. 2. Zaman Yönetimi: Pomodoro tekniği gibi zamanlayıcı kullanarak çalışma sürelerini planlamak ve düzenli ara vermek faydalı olabilir. 3. Dikkat Dağıtıcıları Azaltın: Gürültüsüz ve düzenli bir çalışma ortamı sağlamak, dikkat dağınıklığını azaltır. 4. Sık Geri Bildirim: İyi davranışlar için anında geri bildirim ve övgü kullanmak motivasyonu artırır. 5. Fiziksel Aktivite: Sınav öncesi ve sırasında kısa molalar vererek hareket etmek, odaklanmayı iyileştirir. 6. Görsel ve İşitsel Destek: Renkli kartlar, animasyonlar ve sesli hikayeler gibi destekleyici materyaller kullanmak öğrenmeyi kolaylaştırır. Ayrıca, DEHB'li öğrencilerin psikolojik destek alması ve bir uzmana danışmaları da önemlidir.

DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) testi, DEHB tanısını koymak için kullanılan bir değerlendirme sürecidir. Bu test, genellikle şu adımları içerir: 1. Öykü Alımı: Uzman, hastanın veya çocuğun ve ailenin tıbbi ve psikososyal öyküsünü alır. 2. Fiziksel Muayene: Diğer tıbbi durumların belirtileri etkileyip etkilemediğini dışlamak için yapılır. 3. Davranışsal Değerlendirme: Uzman, hastanın davranışlarını ve semptomlarını gözlemler. 4. DEHB Ölçekleri: Semptom şiddetini değerlendirmek için standart DEHB ölçekleri kullanılır. 5. Diğer Testler: Gerekirse, semptomların diğer durumlarla ilişkili olup olmadığını belirlemek için ek testler yapılır. Test sonuçları, sadece tanı koymakla kalmaz, aynı zamanda bireyin güçlü ve zayıf yönlerini anlamasına da yardımcı olur.

Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) hakkında bilgi edinmek ve başa çıkma stratejileri öğrenmek için aşağıdaki kitaplar önerilir: 1. "Driven to Distraction" - Edward M. Hallowell ve John J. Ratey. 2. "Taking Charge of ADHD" - Russell A. Barkley. 3. "The ADHD Effect on Marriage" - Melissa Orlov. 4. "Çocuklarda ve Yetişkinlerde Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu" - Astrid Neuy-Bartmann. Ayrıca, "5. Çocuğum DEHB'li, Şimdi Ne Yapmalıyım?" - Şahika Özkan ve "Beyin Eğitimi" - Prof. Dr. Nevzat Tarhan gibi kitaplar da DEHB konusunda faydalı kaynaklar olabilir.

Hiper-reaktivite, aşırı hareketlilik veya yerinde duramama durumunu ifade eder. Hiper-reaktif davranışlar, motor yanıtları düzenlemede ve gereksiz ya da istenmeyen hareketlerden kaçınmada yaşanan zorlukları içerir.

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan çocuklar, hareket etmelerine olanak tanıyan ve görsel-işitsel destekleyici materyaller kullanılan derslerde daha başarılı olabilirler. Ayrıca, kısa ve molalı ders çalışma yöntemleri, bu çocukların dikkatini taze tutarak öğrenme süreçlerini iyileştirebilir. DEHB'li öğrencilerin bireysel farklılıkları göz önünde bulundurularak, onlara uygun eğitim stratejileri geliştirilmesi önemlidir. Bu konuda uzman bir psikolog veya eğitimciye danışılması önerilir.

DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) olan bir kişinin ehliyet alıp alamayacağı, durumunun araç sürme kabiliyetini etkileyip etkilemediğine bağlıdır. Sürücü adayları ve sürücülerde aranacak sağlık şartlarına dair yönetmeliğe göre, duygu ve heyecanı düşünceyi bozan sürekli hastalıkları olanlar sürücü belgesi alamamaktadır. Bu nedenle, DEHB'li olmak ehliyet almaya engel teşkil edebilir.

DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) raporu, DSM-5 (Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı) gibi tanı kılavuzlarına uygun olarak tıbbi ve psikolojik değerlendirme sistemleri üzerinden görünür. Türkiye'de DEHB tanısı koyma yetkisi sadece psikiyatristlere aittir ve tanı süreci, bireyin semptomlarının ayrıntılı değerlendirilmesi ve çeşitli testlerin kullanılmasıyla gerçekleştirilir.

DEHB'nin (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) en büyük nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik, biyolojik ve çevresel faktörlerin bir kombinasyonunun rol oynadığı düşünülmektedir. Bazı önemli nedenler şunlardır: - Genetik yatkınlık: Aile geçmişinde DEHB veya diğer nörogelişimsel bozukluklar olan bireylerde görülme olasılığı daha yüksektir. - Beyin yapısı ve işlevi: Beynin dikkat, planlama ve dürtü kontrolü ile ilgili bölgelerinde farklılıklar olduğu gözlemlenmiştir. - Çevresel faktörler: Gebelikte sigara veya alkol kullanımı, erken doğum, düşük doğum ağırlığı ve çocukluk döneminde maruz kalınan toksinler (örneğin kurşun) DEHB riskini artırabilir. DEHB tanısı ve tedavisi için bir uzmana danışmak önemlidir.

DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) olan bir çocukta otizm belirtileri görülebilir, ancak bu durumlar birbirinden ayrı nörogelişimsel bozukluklardır. DEHB'de ön planda dikkat eksikliği, hiperaktivite ve dürtüsellik yer alırken, otizmde sosyal etkileşim ve iletişim farklılıkları, tekrarlayan davranışlar ve duyusal hassasiyetler baskındır. Her iki durumun birlikte görülmesi mümkündür ve bu duruma "AuDHD" denir.

“Kelebek Zihinli Çocuk” kitabı, DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) ve mükemmeliyetçilik konularını işleyen bir eserdir. Kitabın konusu: Jamie'nin tek dileği normal olmak, Elin'in ise mükemmel olmaktır. Kitap, empati duygusu uyandırmanın yanı sıra, aile, arkadaşlık, zorbalık ve önyargıları yıkma gibi temaları da ele almaktadır.

DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) tanısı ve tedavisi için aşağıdaki psikiyatri uzmanlarına başvurulabilir: 1. Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Uzmanları: Çocuklarda DEHB tanısı ve tedavisi için ilk başvurulacak uzmanlardır. 2. Yetişkin Psikiyatrisi Uzmanları: Yetişkin DEHB'si olan bireyler için tanı ve tedavi süreçlerini yürüten uzmanlardır. 3. Nörologlar: Bazen nörolojik değerlendirme gerektiren durumlarda başvurulabilir. Ayrıca, psikologlar da DEHB'si olan bireylere ve ailelerine terapi ve destek sağlayabilir.

DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) tedavisinde bütüncül yöntemler genellikle aşağıdaki bileşenleri içerir: 1. İlaç Tedavisi: Dikkat, dürtüsellik ve hiperaktivite gibi belirtileri kontrol altına almak için uyarıcı ve uyarıcı olmayan ilaçlar kullanılır. 2. Davranış Terapileri: Bilişsel-davranışçı terapi ve aile terapisi gibi yöntemlerle bireylerin sosyal becerilerini geliştirmeleri, dürtü kontrolünü artırmaları ve olumsuz davranışları azaltmaları hedeflenir. 3. Eğitim Desteği: Okul ortamında bireysel eğitim planları ile öğrencilerin ihtiyaçlarına uygun eğitim alması sağlanır. 4. Yaşam Tarzı Değişiklikleri: Düzenli egzersiz, sağlıklı beslenme, yeterli uyku ve zaman yönetimi gibi yaşam tarzı düzenlemeleri tedavi sürecini destekler. 5. Destek Grupları: DEHB'li bireyler ve aileleri için bilgi paylaşımı ve duygusal destek sağlayan gruplar oluşturulur. Tedavi planı, bireyin yaşına, semptomların şiddetine ve yaşam koşullarına göre uzman bir psikiyatrist veya psikolog tarafından kişiselleştirilmelidir.

Hiperaktif çocukların durumu, tedavi ve destekle birlikte genç yaşlarda düzelebilir. DEHB'nin belirtileri genellikle 3-7 yaş arasında fark edilir ve bu dönemde tedavi süreci başlar. Çocuğunuzda hiperaktivite belirtileri fark ederseniz, kesin teşhis ve uygun tedavi için bir uzmana danışmanız önemlidir.

DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) genellikle çocukluk döneminde ortaya çıkar, ancak bazı durumlarda yetişkinlikte de teşhis edilebilir. Yetişkinlikte DEHB'nin ortaya çıkmasının nedenleri arasında, çocukluk döneminde belirtilerin fark edilmemiş veya teşhis edilmemiş olması yer alabilir. DEHB'nin sonradan ortaya çıkıp çıkmadığı konusunda kesin bir görüş birliği yoktur.