Otizm

Otizmli çocukların konuşmama nedenleri çeşitli olabilir: 1. İletişim Kurma Zorluğu: Otizmli çocuklar, dili nerede, ne zaman, nasıl ve kime karşı kullanacaklarını bilmekte zorlanabilirler. 2. Dil Gelişimi Gecikmesi: Dil yeteneği kazanmaları zaman alır ve yaşıtlarına göre yavaş ilerlerler. 3. Ekolali: Duydukları kelimeleri veya cümleleri tekrar edebilirler, bu durum normal kabul edilse de bazı çocuklarda devam edebilir. 4. Kavram ve Dil Bilgisi Eksikliği: Soyut anlamları kavramakta zorluk çekerler ve fiillere ek koyma, kişi zamirlerini kullanma gibi konularda problem yaşarlar. 5. Duyusal Hassasiyet: Çevrelerindeki uyaranlara aşırı tepki verebilirler ve bu da konuşma becerilerini etkileyebilir. Erken müdahale ve dil terapileri, otizmli çocukların konuşma becerilerini geliştirmelerine yardımcı olabilir.

AQ testi (Otizm Spektrum Anketi Testi), otizm spektrumuyla ilişkili özellikleri ölçmek amacıyla yapılır. Bu test, yetişkinlerde, özellikle ortalama veya ortalamanın üzerinde zekaya sahip olanlarda, otizmle ilgili belirtileri değerlendirmeye yardımcı olur. AQ testinin kullanım amaçları arasında: - Araştırmalarda popülasyonlar arasında otizm özelliklerini incelemek; - Klinik ortamlarda ön tarama aracı olarak kullanmak yer alır. Ancak, AQ testi kesin bir tanı aracı değildir ve yalnızca lisanslı bir profesyonel tarafından yapılan kapsamlı bir değerlendirme ile resmi bir tanı konulabilir.

Otizm belirtileri genellikle ilk üç yaş içinde ortaya çıkar. Erken tanı ve müdahale önemlidir, çünkü erken dönemde başlanan eğitim ve terapiler otizm belirtilerini hafifletebilir ve çocuğun gelişimini destekleyebilir. Otizm şüphesi durumunda, çocuğun gelişimsel taramalardan geçirilmesi ve uzman bir doktor tarafından değerlendirilmesi gereklidir.

"Yağmur Adam" filmi, otizm spektrum bozukluğu olan bir kardeşle yaşayan sıradan bir adamın hikayesini anlatarak farkındalık yaratmayı amaçlar. Filmin temel mesajları: - Aile bağları: Kardeşlerin arasındaki ilişki ve ailenin bireyi koruma çabası. - Toplumsal önyargı: Otistik bireylerin yetenekleri ve yaşadıkları zorluklar. - Kişisel keşif: Ana karakterlerin kendilerini ve birbirlerini tanıma süreçleri.

Otizm, beynin gelişimini etkileyen ve sosyal etkileşim, iletişim ve davranış kalıplarında zorluklara yol açan nörogelişimsel bir farklılıktır.

Otizm spektrum bozukluğunun (OSB) belirtileri genellikle yaşamın ilk yıllarında ortaya çıkar ve her bireyde farklılık gösterebilir. İşte bazı yaygın belirtiler: 1. Sosyal İletişim ve Etkileşim Sorunları: - Göz teması kurmaktan kaçınma. - Duyguları anlama ve ifade etmede zorluk. - Sosyal oyunlara katılmama ve arkadaş edinmede zorluk. 2. Tekrarlayan Davranış Kalıpları: - El çırpma, parmak şıklatma gibi tekrarlayan hareketler. - Rutinlere aşırı bağlılık ve günlük değişikliklerden rahatsızlık. - Belirli ritüelleri takip etmede ısrar. 3. Sınırlı ve Yoğun İlgi Alanları: - Belirli konulara veya nesnelere yoğun ilgi duyma. - Aynı oyuncağı tekrar tekrar kullanma. 4. Diğer Belirtiler: - Konuşma ve dil gelişiminde gecikme veya zorluk. - Öğrenme güçlüğü, hiperaktivite, impulsivite. - Uyku ve beslenme sorunları. Bu belirtilerden şüphelenildiğinde, bir çocuk doktoru, çocuk psikiyatristi veya çocuk nöroloğuna başvurulması önerilir.

Temple Grandin ismi, otizmli bir kadının hayatını ve başarılarını anlatan bir biyografik filmi ifade eder. Film, hayvan bilimi uzmanı ve Colorado Devlet Üniversitesinde profesör olan Temple Grandin'in hikayesini konu alır. Ayrıca, filmde Temple Grandin'in otizmle mücadelesi, eğitim hayatı, sosyal ilişkileri ve kariyerindeki zorluklar da anlatılmaktadır.

Otizmi olan biri, çeşitli alanlarda zorluklar yaşayabilir ve bazı aktiviteleri gerçekleştirmekte zorlanabilir. Yapamayacağı veya yapmakta zorlanacağı bazı şeyler şunlardır: Sosyal etkileşim ve iletişim: Göz teması kurmakta zorluk çeker, sosyal ipuçlarını anlamakta ve empati kurmakta güçlük çeker. Dil ve konuşma: Konuşma gelişiminde gecikme yaşar, sınırlı veya tekrarlayıcı bir konuşma tarzına sahip olabilir. Tekrarlayıcı davranışlar: El çırpma, belirli rutinlere aşırı bağlılık gibi tekrarlayan hareketler sergileyebilir. Duyusal hassasiyetler: Yüksek sesler, parlak ışıklar veya belirli dokular gibi duyusal uyarıcılara karşı aşırı hassasiyet gösterebilir. Oyun ve hayal gücü: Sembolik oyun ve hayal gücüne dayalı aktivitelerde zorlanabilir.

Otizm genellikle doğuştan gelen bir nörogelişimsel bozukluktur ve sonradan ortaya çıkmaz. Otizmin kökenleri genetik ve nörobiyolojik faktörlere dayanır ve bebeklik veya erken çocukluk dönemlerinde belirgin hale gelir.

Otizm, beynin gelişimini etkileyen ve sosyal etkileşim, iletişim ve davranış kalıplarında zorluklara yol açan nörogelişimsel bir farklılıktır. Otizmin diğer anlamları: - Otizm spektrum bozukluğu (OSB): Otizmin farklı şiddet seviyelerinde görülebilen geniş bir yelpazeyi ifade eder. - Otizm spektrum bozukluğu tanısı: Bu tanı, çocuk psikiyatristleri, gelişim nörologları veya otizm konusunda uzmanlaşmış diğer sağlık profesyonelleri tarafından konur. Otizmin nedenleri tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik ve çevresel faktörlerin rol oynadığı düşünülmektedir.

"Kaplan Kapanı" (Burning Bright) filmi, genç bir kadın ve otizmli küçük kardeşinin bir kasırga sonrası sığındıkları evde aç bir kaplanla mücadelesini konu alır.

Kanye West'in hastalığı otizm olarak teşhis edilmiştir.

Kanye West'in hastalığı otizm olarak teşhis edilmiştir.

Spektrum veya tayf, renklerin, seslerin, elektromanyetik dalgaların ya da diğer fiziksel gerçeklerin, belli bir değer kümesi ile sınırlanmadan birbiri ardına süreklilik içinde sonsuz değişmesi durumudur. Diğer anlamları: - Bilim alanında: Işık veya elektromanyetik radyasyonun dalga boyları kümesi. - Otizm alanında: Otizm özelliklerinin çok çeşitli şekilde farklılık gösterebilmesi.

Otizmin en ağır seviyesi, üçüncü düzeydir. Bu düzeyde otizm tanısı alan bireyler, sözel olan ve olmayan iletişimde büyük sorunlar yaşarlar. Ayrıca, davranışları esnek değildir ve çok tekrar eder, değişimlere sert tepki verebilirler.

Tohum Türkiye Otizm Vakfı, İstanbul'da Şişli ilçesinde, Merkez Mahallesi, Sıracevizler Caddesi, No:25 adresinde bulunmaktadır.

Otizmli çocukların sosyalleşmekte zorlanmalarının birkaç nedeni vardır: 1. İletişim Becerileri: Otizmli çocuklar, iletişim ve sosyal etkileşim alanlarında güçlük çekerler. 2. Tekrarlayıcı Davranışlar: Belirli konulara odaklanma ve tekrarlayan davranışlar, sosyal etkileşimlere ve günlük işleyişe müdahale edebilir. 3. Duyusal Hassasiyetler: Bazı otizmli çocuklar, belirli dokulara veya seslere karşı aşırı duyarlı olabilirler, bu da sosyal ortamlarda rahatsızlık yaşamalarına neden olabilir. 4. Sosyal Ortamların Algılanması: Otizmli çocuklar, bildikleri ve tanıdıkları ortamları tercih ederler, bu nedenle yeni ortamlarda sosyalleşmek onlar için daha zor olabilir.

Otizm spektrum bozukluğu dört ana çeşide ayrılır: 1. Kanner Sendromu. 2. Rett Sendromu. 3. Çocukluk Çağı Dezintegratif Bozukluğu. 4. Başka Türlü Adlandırılamayan Yaygın Gelişimsel Bozukluk (PDD-NOS).

Otizm ve otizm spektrum bozukluğu (OSB) terimleri farklı anlamlar taşır: - Otizm, sosyal etkileşim, iletişim ve davranışlarda farklılıklarla kendini gösteren nörogelişimsel bir bozukluktur. - Otizm spektrum bozukluğu (OSB) ise, otizmin farklı derecelerde şiddetle seyreden geniş bir yelpazeyi ifade eder.

Otizm taraması için çeşitli testler ve değerlendirme araçları kullanılır. En yaygın olanlar şunlardır: 1. M-CHAT (Modified Checklist for Autism in Toddlers): 6-30 aylık çocuklar için otizm taraması yapar, ebeveynler tarafından doldurulan bir ankettir. 2. ADOS (Autism Diagnostic Observation Schedule): Çocuğun sosyal etkileşimleri, iletişim becerileri ve oyun davranışlarını gözlemleyen yapılandırılmış bir değerlendirme aracıdır. 3. ADI-R (Autism Diagnostic Interview-Revised): Aile üyeleriyle yapılan bir görüşme üzerinden çocuğun gelişim geçmişi, davranışları ve sosyal etkileşimleri hakkında bilgi toplar. 4. CARS (Childhood Autism Rating Scale): Çocukların otizm belirtilerini değerlendiren bir ölçektir, gözlem yoluyla uygulanır. 5. SCQ (Social Communication Questionnaire): 4 yaş ve üzerindeki çocuklar için tasarlanmış bir tarama aracıdır, aileler tarafından doldurulur. Bu testler, genellikle bir çocuk psikiyatristi veya gelişimsel psikolog tarafından yapılır.