Bozukluklar

Otizm spektrum bozukluğunun (OSB) belirtileri genellikle yaşamın ilk yıllarında ortaya çıkar ve her bireyde farklılık gösterebilir. İşte bazı yaygın belirtiler: 1. Sosyal İletişim ve Etkileşim Sorunları: - Göz teması kurmaktan kaçınma. - Duyguları anlama ve ifade etmede zorluk. - Sosyal oyunlara katılmama ve arkadaş edinmede zorluk. 2. Tekrarlayan Davranış Kalıpları: - El çırpma, parmak şıklatma gibi tekrarlayan hareketler. - Rutinlere aşırı bağlılık ve günlük değişikliklerden rahatsızlık. - Belirli ritüelleri takip etmede ısrar. 3. Sınırlı ve Yoğun İlgi Alanları: - Belirli konulara veya nesnelere yoğun ilgi duyma. - Aynı oyuncağı tekrar tekrar kullanma. 4. Diğer Belirtiler: - Konuşma ve dil gelişiminde gecikme veya zorluk. - Öğrenme güçlüğü, hiperaktivite, impulsivite. - Uyku ve beslenme sorunları. Bu belirtilerden şüphelenildiğinde, bir çocuk doktoru, çocuk psikiyatristi veya çocuk nöroloğuna başvurulması önerilir.

Konuşma bozukluğu olanlar, aşağıdaki yöntemlerle düzelme sağlayabilirler: 1. Ses ve Konuşma Terapisi: Dil ve konuşma terapistleri, bireysel ihtiyaçları göz önünde bulundurarak terapi uygularlar. 2. Diksiyon Eğitimi: Diksiyon kurslarında, konuşma ve ses bozukluğunu giderecek dersler verilir. 3. Ayna Karşısında Egzersiz: Ayna karşısında konuşma provaları yaparak, konuşmanın nasıl göründüğünü ve düzeltilmesi gereken durumları belirlemek mümkündür. 4. Kitap Okuma ve Tekerleme Söyleme: Kelime dağarcığını genişletmek ve telaffuzu düzeltmek için kitap okumak ve tekerlemeler söylemek faydalıdır. 5. Profesyonel Destek: Konuşma bozukluğu yaşayan kişiler, gerginlik, utanç veya depresyon gibi ek sorunlar yaşıyorlarsa, bir uzmandan psikolojik destek alabilirler.

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan çocuklar aşağıdaki zorlukları yaşayabilirler: Akademik başarıda düşüş. Arkadaş ilişkilerinde zorluk. Aşırı hareketlilik. Unutkanlık. Görevleri sonuna kadar sürdürememe. DEHB tanısı ve tedavisi için bir uzmana başvurulması önerilir.

Psikoloji terimleri arasında en yaygın olanlar şunlardır: 1. Kaygı: Gelecekle ilgili belirsizliklere karşı duyulan endişe hali. 2. Stres: İnsanların hayatındaki zorlayıcı olaylara verilen tepki. 3. Depresyon: Sürekli mutsuzluk, ilgi kaybı ve enerji düşüklüğü ile karakterize edilen ruh hali bozukluğu. 4. Anksiyete Bozuklukları: Aşırı endişe, korku ve panik ataklarının yaşandığı psikolojik bozukluklar. 5. Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB): Tekrarlayan düşünceler ve zorlayıcı davranışlarla kendini gösteren bozukluk. 6. Kişilik Bozuklukları: Kişinin davranışları, duygusal tepkileri ve düşünce süreçlerinde istikrarsızlık ve tutarsızlık sergileyen bozukluklar. 7. Psikoterapi: Kişinin zihinsel sağlığını iyileştirmek için terapistler tarafından uygulanan tedavi yöntemleri. 8. Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT): Düşünceleri, davranışları ve duyguları değiştirmek için kullanılan psikoterapi türü. 9. Psikosomatik Hastalıklar: Zihinsel sağlık ile vücut sağlığı arasındaki ilişkiyi gösteren hastalıklar. 10. Sosyal Psikoloji: İnsanların birbirleriyle etkileşimlerini ve sosyal davranışlarını inceleyen psikoloji dalı.

Mental hastalıkların bazı çeşitleri şunlardır: 1. Anksiyete Bozuklukları: Genelleştirilmiş anksiyete bozukluğu, panik bozukluk, sosyal anksiyete bozukluğu ve spesifik fobi gibi durumları içerir. 2. Mood Bozuklukları: Depresyon, bipolar bozukluk ve siklotimik bozukluk gibi duygusal dalgalanmalarla karakterizedir. 3. Psikotik Bozukluklar: Şizofreni gibi, çarpık farkındalık ve düşünme ile ilgili bozuklukları kapsar. 4. Yeme Bozuklukları: Anoreksiya nervoza, bulimia nervoza ve binge eating bozukluğu gibi, kilo ve yiyecekle ilgili aşırı duyguları içerir. 5. Dürtü Kontrol ve Bağımlılık Bozuklukları: Pyromania, kleptomania ve kompulsif kumar gibi, zararlı davranışlara karşı koyamama durumlarını kapsar. 6. Kişilik Bozuklukları: Antisosyal kişilik bozukluğu, obsesif-kompulsif kişilik bozukluğu ve paranoid kişilik bozukluğu gibi, esnek olmayan ve toplumun beklentilerinden farklı kişilik özelliklerini içerir. 7. Travma Sonrası Stres Bozukluğu (TSSB): Cinsel veya fiziksel saldırı, doğal afet gibi travmatik olayların ardından gelişir. Bu hastalıkların teşhisi ve tedavisi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

DEHB'de duygu düzenleme güçlüğü, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan bireylerin duygularını kontrol etmekte ve ifade etmekte yaşadıkları zorlukları ifade eder. Bu durum, duygusal dalgalanmaların sık görülmesine ve bazen ani, keskin veya aşırı tepkilere yol açabilir. Duygu düzenleme becerilerinin geliştirilmesi, bireyin kendi duygusal tepkilerini tanıması ve anlaması yoluyla mümkündür.

DEHB'nin (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) en belirgin özellikleri üç ana kategoride toplanabilir: 1. Dikkat Eksikliği: Odaklanmakta zorlanma, görevleri tamamlamada güçlük çekme, kolayca dikkatin dağılması gibi durumları içerir. 2. Hiperaktivite: Aşırı hareketlilik, yerinde duramama, sürekli el ve ayak hareketleri, aşırı konuşma gibi davranışları kapsar. 3. Dürtüsellik: Düşünmeden hareket etme, ani tepkiler verme, sabırsızlık ve sıra beklemekte zorluk çekme gibi davranışları içerir.

Aleksi ve agrafi iki farklı nörolojik bozukluktur: 1. Aleksi: Okuma yeteneğinin kaybıdır. 2. Agrafi: Yazma yeteneğinin kaybıdır.

Sheldon Cooper'ın hastalığı olarak iki durum öne çıkmaktadır: 1. Asperger Sendromu: Sheldon'ın yüksek IQ'su ve sosyal etkileşim zorlukları, Asperger Sendromu belirtilerine uymaktadır. 2. Obsesif Kompulsif Bozukluk: Sheldon'ın tekrarlayan davranışları ve takıntıları, bu bozukluğun belirtileri arasındadır.

Otizm spektrum bozukluğu (OSB) belirtileri şunlardır: 1. Sosyal İletişim ve Etkileşim Sorunları: Göz teması kurmaktan kaçınma, isimlerine tepki vermeme, yalnız oynamayı tercih etme. 2. Dil ve Konuşma Gecikmesi: Konuşma dilinin gecikmesi veya hiç gelişmemesi, tekrarlayıcı konuşmalar. 3. Kısıtlı ve Tekrarlayıcı Davranışlar: Belirli rutinlere bağlılık, el çırpma, sallanma gibi hareketler, belirli nesnelere aşırı ilgi. 4. Duyusal Hassasiyetler: Artmış veya azalmış duyusal hassasiyetler, belirli seslere veya dokulara karşı tepki verme. Bu belirtiler, her çocukta farklılık gösterebilir ve tanı için bir uzmana danışılması önemlidir.

Dürtü kontrol bozukluğunun belirtileri şunlardır: 1. İmpulsivite: Aniden ve düşünmeden davranma eğilimi, kontrolsüz tepkiler verme. 2. Öfke problemleri: Küçük tetikleyicilerle kendini gösteren hızlı ve şiddetli öfke patlamaları. 3. Risk alma davranışları: Tehlikeli veya sorumsuz davranışlar sergileme, riskli eylemlerde bulunma. 4. Sabırsızlık: Beklemeye karşı tahammülsüzlük, anlık tatmin ve doyum arayışı. 5. Dikkat dağınıklığı: Dikkat eksikliği, odaklanma güçlüğü, hiperaktivite belirtileri. 6. Sosyal problemler: İlişkilerde sorunlar yaşama, diğer kişilere karşı düşüncesiz davranma. 7. Düşünmeden harcama: Kontrolsüz alışveriş, aşırı para harcama eğilimi. 8. Bağımlılık: Madde ve alkol kullanımı, kumar oynamak gibi bağımlılık riski taşıyan davranışlara yönelme. 9. Sorumluluk almama: Yapılan hataların veya olumsuz sonuçların kabul edilmemesi, başkalarını suçlama eğilimi.

İşeme bozukluğu, mesanenin idrar depolama veya boşaltma işlevlerinde yaşanan sorunlar nedeniyle ortaya çıkar. Bu durumun nedenleri çeşitli faktörlere bağlı olabilir: 1. Fizyolojik Nedenler: Mesane kaslarının aşırı kasılması veya yetersiz kasılması, üretra darlıkları, mesane kapasitesinin küçük olması, nörolojik hastalıklar (örneğin spina bifida, multipl skleroz). 2. Psikolojik ve Davranışsal Nedenler: Tuvalet alışkanlıklarının yanlış kazandırılması, stres ve kaygı, çocuğun tuvaletini tutma alışkanlığı. 3. Genetik ve Yapısal Nedenler: Ailede işeme bozukluğu öyküsü, doğuştan gelen mesane veya idrar yolu anomalileri. 4. Diğer Nedenler: İdrar yolu enfeksiyonları, hormonal dengesizlikler, bağırsak sorunları. İşeme bozukluğunun teşhisi ve tedavisi için bir uzmana başvurulması önerilir.

Erkeklerde ejakülasyon bozukluğunun nedenleri fiziksel ve psikolojik olmak üzere ikiye ayrılır: Fiziksel nedenler: Hormonal dengesizlikler. Sinir hasarı. Prostat sorunları. İlaç yan etkileri. Genel sağlık sorunları. Psikolojik nedenler: Stres ve kaygı. Depresyon. İlişki sorunları. Cinsel performans konusunda endişe.

Lakrimal bezin diğer bozuklukları şunlardır: 1. Kuru Göz Sendromu: Gözlerin yeterince gözyaşı üretmemesi veya gözyaşlarının hızlı buharlaşması. 2. Dakriyoadenit: Lakrimal bezin iltihaplanması, ağrı, şişlik ve kızarıklık gibi belirtilere neden olur. 3. Lakrimal Bez Tümörleri: İyi veya kötü huylu tümörler. 4. Lakrimal Kistler: Lakrimal bezde sıvı dolu keseciklerin oluşması. 5. Lakrimal Sistem Tıkanıklıkları: Gözyaşı kanallarının tıkanması, göz sulanması ve çapaklanmaya yol açar. Tedavi, bozukluğun türüne ve şiddetine göre değişir ve göz doktoru tarafından belirlenir.

Afazi ve agrafi farklı nörolojik bozukluklardır: 1. Afazi: Beyindeki konuşma merkezlerinde hasar oluşması sonucu ortaya çıkan bir rahatsızlıktır. 2. Agrafya: Yazma yeteneğinin kaybıdır.

Duyusal bozukluklar, beynin duyusal bilgileri alma, işleme ve uygun tepkiler verme yeteneğindeki zorlukları ifade eder. Bu bozukluklar üç ana kategoride incelenir: 1. Duyusal Modülasyon Bozuklukları: Beynin duyusal girdiyi uygun şekilde filtreleyememesi sonucu ortaya çıkar. 2. Motor Becerilerle Bağlantılı Duyusal Bozukluklar: Vestibüler ve proprioseptif sistemlerin etkilenmesiyle bireyin dengenin sağlanması, koordinasyon ve motor becerilerde zorluk çekmesi. 3. Duyusal Ayırt Etme Bozuklukları: Beynin, görsel, işitsel veya dokunsal bilgileri hassas bir şekilde analiz etme ve ayırt etme yeteneğindeki eksikliklerdir. Diğer durumlarla birlikte görülse de, bu bozukluklar bağımsız olarak da ortaya çıkabilir.

Delüzyonal düşünce, gerçeklikle çelişen, mantıksal temeli olmayan ve kişinin ısrarla doğru olduğuna inandığı düşünceler olarak tanımlanır. Bu tür düşünceler, kişinin günlük yaşamını ve sosyal ilişkilerini olumsuz etkileyebilir ve çeşitli psikolojik bozuklukların belirtisi olabilir. Bazı yaygın delüzyon türleri: - Perseküsyon delüzyonu: Kişinin takip edildiği veya zarar verilmek istendiği inancı. - Grandyöz delüzyon: Kişinin olağanüstü yeteneklere sahip olduğuna inanması. - Erotomanik delüzyon: Bir başkasının kişiye aşık olduğuna dair yanlış inanç. Delüzyonal düşüncelerin tedavisi genellikle psikoterapi ve ilaç tedavisini içerir.

Paralojik düşünce, bir kişinin tüm gerçekleri ve argümanları bilmesine rağmen mantıksal bir sonuca veya soruna çözüm üretememesi durumudur. Bu tür düşünme, çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir, bunlar arasında: - stres; - yorgunluk; - bilgi eksikliği; - görevin yanlış anlaşılması. Ayrıca, paralojik düşünce psikiyatrik bozukluklarda da görülebilir ve bireyin düşünceleri kendi içinde bir mantık barındırsa bile gerçek mantık kurallarına uymaz.

Katatonik stupor — katatoni sendromunun bir parçası olarak ortaya çıkan, kişinin çevresindeki uyarıcılara karşı belirgin bir duyarsızlık ve tepkisizlik gösterdiği bir durumdur. Diğer katatonik stupor belirtileri: uzun süre hareket etmeden bir pozisyonda kalmak; ses, dokunma veya diğer çevresel uyarıcılara tepki vermemek; bilinç kaybı; sosyal izolasyon; normal fizyolojik tepkilerin azalması veya tamamen ortadan kalkması. Katatonik stupor, genellikle şizofreni, bipolar bozukluk veya diğer ağır psikiyatrik bozukluklarla ilişkilidir. Teşhis ve tedavi için bir sağlık profesyoneline başvurmak gereklidir.

4. sınıf hafif düzey otizm, otizm spektrum bozukluğunun destek gereksinimi olarak sınıflandırılan ilk seviyesini ifade eder. Bu düzeyde otizmli çocuklar: Sosyal iletişimde hafif zorluklar yaşarlar ve bu açıdan desteğe ihtiyaç duyarlar. Başkalarıyla konuşma başlatmakta güçlük çekebilirler ve uygun olmayan şekillerde cevap verebilirler. Rutinlerdeki değişikliklere uyum sağlamakta zorlanabilirler. Bu çocuklar, eğitsel destek ile iletişim becerileri ve diğer alanlarda hızlı bir gelişim gösterebilirler.