Ruh

Anne karnında vefat eden bebeğin ruhunun nereye gittiğine dair dini bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, bazı dini kaynaklara göre, çocuk anne karnında canlandıktan sonra düşerse, ahirette tekrar dirileceği ve anne babasına şefaatçi olacağı ümit edilir. Bu tür konular, dini ve kültürel inançlara göre değişiklik gösterebilir.

Ölümsüzlerin günlük hayatının bittiği inancı, ruhların ölümsüzlüğü ve öbür dünya kavramlarına dayanan dini ve spiritüalist inançlarda yer almaktadır. Ancak, modern bilim bu tür bir ölümsüzlüğü kabul etmemekte ve ölümün, biyolojik bir kaçınılmazlık olup çözülebilecek bir bilimsel problem olduğunu savunmaktadır.

"Ervah-ı Ezelde" ifadesi, ruhların en ilk yaratıldığı zaman anlamına gelir. Ayrıca, Aşık Sümmani'nin bir şiirinde geçen "Ervah-ı Ezelde Levh-i Kalemden" dizesi, kader ve alın yazısı temalarını işler ve ruhların kaderlerinin yazılıp muhafaza altına alındığı anı anlatır.

Beden ve ruhun ortak özellikleri şunlardır: 1. Varlık: Hem beden hem de ruh, insanın temel varoluşunu temsil eder. 2. Etkileşim: Beden ve ruh, insanın bütünselliğini oluşturmak için birbirleriyle etkileşim halindedir. 3. Bilinç: Ruh, insanın bilinçli düşüncelerini, duygularını ve ahlaki değerlerini belirler. 4. Sağlık: Beden ve ruh sağlığı, birbirini etkileyen ve tamamlayan unsurlardır. 5. Ölümsüzlük: Felsefi ve dini geleneklerde ruh, ölümsüz olarak kabul edilirken, bedenin ölümle birlikte yok olduğu düşünülür.

Kavramak, anlamak, bilmek ve algılamak kabiliyetleri, ruhun ve nefsin nitelikleri arasında yer alır. Ruh, insanın algılayıcı ve bilici özü olarak tanımlanır ve bu niteliklere sahip olmasını sağlar.

Son Ölüler ifadesi, ölümden sonraki yaşam ve ruhların durumu ile ilgili çeşitli inançları kapsayan bir terimdir. Bu inançlar genellikle üç ana konuda odaklanır: 1. Ruhun Ölümsüzlüğü: Dinsel inançlara göre, insan öldüğünde ruhu bedeninden ayrılarak ölümsüz bir şekilde yaşamaya devam eder. 2. Berzah Alemi: İslam inancında, ölümden sonra ruhların kıyamete kadar beklediği ara bir alem olan berzah alemi vardır. 3. Astral Seyahat ve Rüyalar: Doğaüstü olaylar olarak kabul edilen astral seyahat ve rüyalarda, ölmüş kişilerin ruhlarıyla karşılaşıldığı ve bu ruhların öbür alemde yaşadıkları anlatılır. Bu konular, kutsal kitaplar, metafizik deneyimler ve dinsel öğretiler temelinde şekillenir.

Hem yaşamı hem de ölümü içinde taşıyan şey, insanın ruhudur. Bu görüşe göre, insan öldüğünde bedeni ölür ancak ruhu ölümsüzdür ve başka bir boyuta geçerek yaşamaya devam eder.

"Dehşetin Yankıları" (Stir of Echoes) öldürülmüş bir kadının ruhunun, Chicago'daki mütevazı bir evde dolaşarak kendisini duyabilecek biriyle temas kurma çabasını anlatır. Hikaye, bu ruhla ilk konuşan kişi olan 6 yaşındaki Jake'in ailesi Tom ve Maggie'nin etrafında gelişir. Tom, bu kadına gerçekte ne olduğunu araştırmaya karar verir ve bu süreçte ölümcül bir teorinin de açığa çıkması tehlikesi ile karşı karşıya kalır.

"Günah Çıkarma" (The Confession, 2017) filmi, Fiona'nın evinde bulunan kötü ruhani varlıktan kaçarak kiliseye sığınmasını konu alır. Fiona, günah çıkarma kabininde rahipten yardım isterken, çok daha karanlık bir varlığın yanında oturduğunu fark eder.

Mezar bekçilerinin ölülerle konuşmasının nedeni, ölünün ruhunun cesedine bağlı kalması ve sorgu melekleri olan Münker ve Nekir'in sorularına cevap verirken ona dua ve istiğfar edilmesinin sünnet olmasıdır. Ayrıca, bazı kültürlerde ve inanç sistemlerinde, mezar ziyaretinde ölülerle konuşulmasının, onların ruhlarına saygı göstermek ve özlemi gidermek amacıyla yapıldığı düşünülmektedir.

Marcus Tullius Cicero'nun "Ölüme Övgü" adlı eseri, ölümün korkulacak bir şey olmadığını, ruhun bedenden ayrılarak daha yüksek bir varoluşa ulaşması olarak tanımlar. Kitapta ele alınan bazı konular şunlardır: - Ruhun ölümsüzlüğü: Cicero, ruhun ölümden sonra yok olmadığını, aksine sonsuz bir hayatın başlangıcı olduğunu savunur. - Doğanın kanunu: İnsan doğar, yaşar ve ölür; bu, doğanın bir parçasıdır ve doğaya karşı gelmek anlamsızdır. - Erdemli yaşam: Erdemli bir hayat sürenler için ölüm bir son değil, bir ödüldür. Cicero, bu yaklaşımıyla ölüm korkusunun bilgisizlikten kaynaklandığını ve doğru bir yaşam anlayışıyla aşılabileceğini vurgular.

"Zevc-i ruh-u revanım" ifadesi, "yürüyen ruhumun eşi" anlamına gelir. Ruh-u revan ise Osmanlıca bir terim olup, "ruhun zuhuru, ruhun ferahlığı, ruhun akışı" olarak tanımlanır.

Ruhlar aleminde olduğuna inanılan bazı olaylar şunlardır: 1. Yaşayış ve Faaliyet: Ruhlar, ölümden sonra bir müddet "berzah alemi" adı verilen bir alemde yaşarlar ve bu alemde kendi hayatlarına devam ederler. 2. Birbirleriyle İletişim: Mümin ruhların berzah aleminde birbirleriyle görüştükleri hadislerde belirtilmiştir. 3. Cennet ve Cehennem Manzaraları: Berzah aleminde, müminlere Cennet'e ait pencereler açılır ve en latîf sermedî manzaralar gösterilir. Bu konular, bilimsel olarak kanıtlanmamış ve dini inançlara dayanan hususlardır.

Animizmin temel ilkeleri şunlardır: Doğanın tüm unsurlarının birbirine bağlılığı. Doğada ruhların varlığı. Yaşayan, bilinçli bir dünya. Animizm, yekpare bir inanç sistemi olmayıp, farklı kültürler ve bölgeler arasında önemli farklılıklar gösteren çeşitli uygulamalar ve yorumlar dizisidir.