Ruh-u revan, Osmanlıca bir terim olup, "ruhun zuhuru", "ruhun ferahlığı" ve "ruhun akışı" anlamlarına gelir. Ayrıca, "ruh-i revanım" ifadesiyle kullanıldığında, "akan/yürüyen ruhum" anlamına gelir ve sevgiliye yönelik mükemmel bir iltifat olarak kabul edilir. Türk tasavvufunda ise bu terim, öte bir aşk ile bağlanılan tanrıya erişme fikriyle ilişkilendirilir.