Mantarlar

Mantarların nasıl çoğaldığını anlatan bulmaca cevabı "sporlanma (sporulasyon)"dur. Mantarlar, eşeysiz (aseksüel) ve eşeyli (seksüel) olarak sporlanma yoluyla çoğalırlar. Eşeysiz üreme: Artrosporlar, blastosporlar, klamidosporlar, konidiosporlar ve sporangiosporlar gibi çeşitli aseksüel sporların oluşumuyla gerçekleşir. Eşeyli üreme: Gamet veya seksüel organların hücrelerinin oluşumu, bu hücrelerin birleşmesi ve haploid kromozomların birleşmesiyle seksüel sporların meydana gelmesiyle gerçekleşir.

Fungisitler, mantar hastalıklarının kontrolünde kullanılır ve çeşitli bitkilerde uygulanabilir. Bazı bitki türleri: Domates ve patates: Mildiyö ve erken yaprak yanıklığı gibi mantar hastalıklarına karşı kullanılır. Soya fasulyesi: Kök çürümesi ve yaprak hastalıklarına karşı etkilidir. Bağ: Mildiyö mücadelesinde kullanılır. Fungisitler, genellikle tarımsal üretimde ve süs bitkisi yetiştiriciliğinde kullanılır. Fungisit kullanmadan önce, ürünün etiketinde belirtilen bitki ve zararlı organizmalara uygun olduğundan emin olunmalıdır.

Mantarda kitin, hücre duvarının yapısında bulunur ve burada selülozun yerine geçer. Kitin, mantarlara şu faydaları sağlar: Çevre koşullarına uyum: Mantarların, bakterilerin dayanamayacağı kadar yüksek şeker konsantrasyonlarına sahip solüsyonlara direnç göstermesine yardımcı olur. Koruma: Mantar hücrelerini korur. Ayrıca, kitin tıbbi ve endüstriyel amaçlarla da kullanılır; örneğin, cerrahi iplik yapımında kullanılır.

Kavak mantarında bulunan bazı vitaminler şunlardır: B grubu vitaminler. B12, B2, B3 vitaminleri. D vitamini. Ayrıca, kavak mantarı potasyum, magnezyum, fosfor ve selenyum gibi mineraller de içerir.

Kanlıca mantarı, genellikle sonbahar yağmurlarından sonra oluşur ve özellikle çam ağaçlarının yoğun olduğu ormanlık alanlarda yetişir. Lactarius salmonicolor, Lactarius deliciosus ve Lactarius deterrimus gibi türler, Türkiye'de genel olarak Kanlıca mantarı olarak bilinir. Gölgelik yerlerde ve dökülmüş yaprakların arasında kolayca yetişebilir. Nemli bölgeleri sever ve yüksek rakımlı alanlarda daha verimli olur. Kanlıca mantarı, kesildiğinde turuncu-kırmızı renkte bir sıvı salar. Doğada mantar toplarken dikkatli olunmalı ve uzman olmayan kişilerin tanımadıkları mantarları toplamaması önerilir.

Ayı mantarları genellikle zehirli değildir ve tüketilebilir. Ayı mantarının zehirli olup olmadığını anlamak için dikkat edilmesi gereken bazı noktalar şunlardır: Görünüm: Küf veya böceklenme olan mantarlar zehirli olabilir. Hasar: Fazla büyük veya az gelişmiş mantarlar toplanmamalıdır. Hayvan Isırıkları: Hayvanlar tarafından ısırılmış veya topraktan koparılmış mantarlar toplanmamalıdır. Ayı mantarı, toplandıktan sonra hızlı bozulabildiği için aynı gün içinde tüketilmelidir.

Köygöçüren mantarı, içerdiği amanitin ve phalloidin maddeleri nedeniyle son derece zehirli ve tehlikelidir. Köygöçüren mantarının tehlikeli olmasının diğer nedenleri: Benzerliği. Yüksek toksisite. Hızlı etki. Köygöçüren mantarı zehirlenmesi durumunda, belirtilerin ortaya çıkış zamanı çok önemlidir. Doğada rastgele bulunan mantarlar bilinçsizce toplanmamalı ve kesinlikle tüketilmemelidir.

Küf mantarları, özellikle havada bulunan sporları nemli ve besinli ortamda çoğalarak meydana gelen mantar türüdür. Bazı yaygın küf mantarları: Alternaria; Aspergillus; Cladosporium; Fusarium; Mucor; Penicillium; Rhizopus; Stachybotrys; Trichoderma. Küf mantarları, besinlerin bozulmasına sebep olur ve insanlarda alerjik reaksiyonlar ile çeşitli hastalıklara yol açabilir.

Mantarlarda hücre duvarı çok katlı olabilir. Örneğin, kalıp mantarlarında hücre duvarı selüloz ve kitin gibi biyomoleküllerden oluşur ve bu katmanlar oldukça serttir. Hücre duvarının katmanı, mantar türüne ve hücre tipine göre değişiklik gösterebilir.

Mantarlarda üreme organları, sporlar ve gametangia olarak adlandırılır. Sporlar: Mantarlar, eşeyli (askospor, bazidiyospor, zigospor) ve eşeysiz (konidyum, sporangiospor) olarak çeşitli şekillerde sporlar üretir. Gametangia: Zygomycetes sınıfında, seksüel üreme sırasında + ve - hücreler birleşerek zigosporu oluşturur.

Fesleğen mantarı zehirli değildir. Ancak, doğada yetişen mantarları tanımlamadan ve uzman birine danışmadan tüketmemek gerekir, çünkü zehirli mantarlarla karışabilirler.

Bakteriler ve mantarların madde döngüsündeki bazı görevleri: Bakteriler: Azot döngüsü: Havadaki azotu (N2) bitkilerin kullanabileceği formlara dönüştürür (azot fiksasyonu), organik azotu tekrar kullanılabilir hale getirir (denitrifikasyon). Karbon döngüsü: Organik maddeleri ayrıştırarak karbondioksite (CO2) dönüştürür. Fosfor ve kükürt döngüsü: Bu elementlerin toprağa kazandırılmasında rol oynar. Mantarlar: Karbon döngüsü: Organik atıkları ve ölü organizmaları ayrıştırarak organik karbon moleküllerini karbondioksite dönüştürür. Toprak ve ekosistem sağlığı: Besin maddelerinin geri kazanılmasını sağlar, toprağın mineralce zenginleşmesine katkıda bulunur. Bu mikroorganizmalar, ekosistemlerin dengesini korumada kritik öneme sahiptir.

Evelek mantarı zehirli değildir ve yenebilir. Ancak, doğada zehirsiz olan evelek mantarının benzer görünümlü zehirli mantarlarla karışma riski vardır, bu da ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Mantar tüketirken her zaman bir uzmana danışılması önerilir.

Amanita phalloides (ölüm meleği) mantarı, genellikle aşağıdaki ağaç türleriyle mikorizal ilişki kurar: Geniş yapraklı ağaçlar: Meşe, kayın, kestane, huş, fındık, gürgen. İğne yapraklı ağaçlar: Çam ve ladin. Avrupa'da yaygın olan bu mantar, Kuzey Amerika, Avustralya, Güney Amerika, Tanzanya, Güney Afrika ve Şili gibi bölgelere de tanıtılmıştır.

Mantarlar, aerobik solunum adı verilen bir süreçle oksijen tüketir. Bazı mantar türleri, oksijenin sınırlı olduğu ortamlarda anaerobik solunum yapabilir.

Morchella (kuzu göbeği) mantarı, genellikle ormanlarda tek tek veya küçük gruplar halinde bulunur. Bulunabileceği bazı yerler: meşe, kayın, akçaağaç, karaağaç, dişbudak, çınar, defne, ladin ve göknar ormanları; yanmış alanlar; çam, sedir, göknar, meşe, kestane ve ardıç ormanları. Morchella mantarının zehirli türleri ile karıştırılma riski olduğundan, toplama sırasında dikkatli olunmalıdır.

Meşe mantarı (Amanita vaginata) yenilebilir bir mantar türüdür. Meşe mantarı, özellikle Uzakdoğu'da şifa kaynağı olarak bilinen ve sağlık açısından faydalı bir mantar olarak kabul edilir. Mantar toplamak ve tanımlamak uzmanlık gerektiren bir konudur. Bu nedenle, mantar tüketirken dikkatli olunması ve gerekirse bir uzmana danışılması önerilir.

Ekmek küfü, mantarlar (Fungi) alemine aittir. Küf mantarları, mikroskopla görülebilen, genellikle meyve, ekmek, peynir gibi besinlerin üzerinde yaşayan mantar türleridir.

Şapkalı mantarlar canlıdır çünkü: Hücre ve dokularında fazla glikozu glikojen formunda depolarlar. Zarlı organelleri ve çok sayıda çekirdekleri vardır. RNA (mRNA, rRNA, tRNA) sentezleyebilirler. Vücutları lifler ve ipliklerden (hif) oluşur. Hiflerin büyümesi, kalınlaşması ve birleşmesiyle miselyumlar meydana gelir. Doğadaki kirliliğin temizlenmesine önemli katkılar sağlarlar. Ekosistemlerde önemli bir rol oynar, parçalanma ve döngülerin sürdürülmesine katkıda bulunurlar. Ancak, şapkalı mantarlar kloroplast organeli taşımazlar ve fotosentez yapamazlar.

Tohumlara atılabilecek bazı ilaçlar şunlardır: Fungusitler: Mantar hastalıklarına karşı koruma sağlar. İnsektisitler: Böceklere karşı etkilidir. Besin elementleri ve gübreler: Tohumların ilk gelişim aşamalarında güçlü çıkış sağlamak için kullanılır. Tohum ilaçlaması yaparken, ilacın tohumun her tarafına homojen şekilde dağılmasını sağlamak önemlidir. Tohum ilaçlaması yapmadan önce, bir tarım uzmanına danışılması önerilir.