Mantarlar

Mikoriza, bazı bitkilerin kökleriyle ortak yaşam (simbiyoz) ilişkisi geliştirmiş olan mantarlara verilen isimdir. Özellikleri: Kelime anlamı: "Mantar-kök" anlamına gelir. Faydaları: Bitkilerin topraktaki besin elementlerinden daha etkin bir şekilde faydalanmasını sağlar. Türleri: Ektomikoriza, arbusküler mikoriza, ericoid mikoriza, orkide mikorizası gibi çeşitleri bulunur. Ekosistemdeki rolü: Besin döngüsü ve bitki canlılığının devamını sağlar. Mikorizanın bitkiye sağladığı avantajlar: Topraktaki besin elementlerinden daha etkin faydalanma. Bitkinin mikorizaya sağladığı avantajlar: Yaşam ortamı ve tutunma yüzeyi sağlama.

Mikrokonidia ve makrokonidya, mantarların üreme yapılarıdır. Mikrokonidia. Makrokonidya.

Limita mantarı hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, Türkiye'de bulunan bazı yenilebilir mantar türleri şunlardır: Kanlıca Mantarı. Trüf Mantarı. Kuzugöbeği Mantarı. İmparator Mantarı. Porçini Mantarı. Mantarlar, genellikle ormanlık alanlarda, ağaçların altında ve kütüklerde, yılın belirli zamanlarında ise çimenli alanlarda bulunabilir.

Sporla üreme, döllenme özelliği olmayan, monoploit bir üreme hücresiyle gerçekleşen çoğalma şeklidir. Sporla üremenin özellikleri: Spor hücreleri, başka bir hücreyle birleşmeden tek başına yeni bir organizma oluşturabilir. Sporların dış yüzeyinde, onları çevrenin olumsuz şartlarından koruyan bir örtü bulunur. Sporlar, mitoz bölünme yoluyla çoğalır. Sporla üreyen canlılara örnekler: mantarlar; çiçeksiz bitkiler (eğrelti otu, su yosunu, kara yosunu); plazmodiumlar.

Koç mantarı (Russula delica) zehirli bir mantar türü değildir. Ancak, mantar konusunda uzman olmayan kişilerin zehirli mantarları tespit edebilmesi zordur. Bu nedenle, doğada bulunan mantarların tüketilmemesi ve uzman kişilere danışılması önerilir.

Mantarlarda hücre bölünmesi, mitotik faz sırasında gerçekleşir. Mitotik faz, çekirdeğin ve sitoplazmanın bölünerek iki yavru hücrenin oluştuğu evredir. Mitotik faz, sırasıyla şu evrelerden oluşur: Profaz. Prometafaz. Metafaz. Anafaz. Telofaz. Ayrıca, mantarlarda eşeyli ve eşeysiz üreme sırasında da hücre bölünmesi gerçekleşir.

Tas kebabında her türlü mantar kullanılabilir. Tariflerde genellikle 500 gr mantar kullanılır ve bu mantarlar küp küp doğranır. Bazı tariflerde 10 adet mantar da kullanılabilir. En yaygın mantar türleri arasında kültür mantarı ve şitake mantarı bulunur.

Evet, mantarlar ve bakterilerin bir kısmı saprofittir. Saprofitler, ölü bitki ve hayvan atıkları ile birlikte diğer organik atıkların üzerine sindirim enzimleri salgılayarak bu maddeleri parçalayan ve ihtiyaç duydukları organik maddeleri hücrelerine alan canlılardır. Bazı saprofit mantar ve bakteri örnekleri: küf mantarları; çürükçül mantarlar; trüf mantarları; azot fiksasyonu yapabilen bakteriler; güve larvaları; çekirge larvaları; toprak solucanları.

Melki mantarı, halk arasında çıntar veya Kanlıca mantarı olarak da bilinen, Russulaceae ailesinden gelen bir mantar türüdür. Özellikleri: Şapka: Turuncu renkte, kuru bir mantar olup, ıslak ve yapışkan bir yapıya sahiptir. Yetişme ortamı: Genellikle çam ağaçlarının etrafında ve dökülmüş yaprakların arasında, nemli ormanlarda yetişir. Yenilebilirlik: Yenebilen bir mantar türüdür. Çeşitleri: Lactarius salmonicolor. Lactarius deliciosus. Lactarius deterrimus.

Ayrıştıran canlılara iki örnek: 1. Mantarlar. 2. Bakteriler. Ayrıca, böcekler, akarlar ve bazı memeliler de ayrıştırma sürecinde rol oynayabilir.

Kav mantarı (Fomes fomentarius), genellikle meşe, kestane, kayın, gürgen ve karaçam gibi geniş yapraklı ağaçlarda yetişir. Türkiye'de ise kav mantarı, kayın ve huş ağaçlarına ek olarak gürgen, meşe, söğüt, kavak ve ıhlamur gibi yaprak döken ağaçlarda da sıkça görülür. Ayrıca, kav mantarı hem canlı hem de ölü ağaç gövdelerinde yaşayabilir.

Kuzu göbeği mantarı, en iyi ılıman iklimlerde ve nemli topraklarda yetişir. Yetişme koşulları: Ormanlık alanlar: Genellikle çam, kayın ve meşe ağaçlarının yakınında, ağaç diplerinde yetişir. Toprak: Humuslu ve organik madde bakımından zengin toprakları tercih eder. Çevre koşulları: Orman yangınlarından sonra külle zenginleşen topraklarda daha bol bulunabilir. Mevsim: İlkbaharın başlangıcından Haziran'a kadar yetişir, yağmurların arttığı dönemlerde miktarı artar.

Ölüm kapağı mantarı (Amanita phalloides), yenilebilir mantarlara çok benzediği için dikkatli olunmalıdır. İşte bazı özellikleri: Görünüm: Beyazdan yeşile renklidir, beyaz solungaçları vardır ve üst kısmında şemsiye benzeri bir şekil bulunur. Halka: Üst kısmında zarımsı, beyaz veya sarımsı bir halka bulunur. Koku: Koku, iyot veya kerosene benzer ve pişirildiğinde daha yoğun hale gelir. Zehirlenme belirtileri genellikle tüketimden 6 saat sonra başlar ve bulantı, kusma, ishal, karın ağrısı gibi sindirim sistemi sorunlarını içerir. Şüpheli durumlarda en yakın sağlık kuruluşuna başvurulmalıdır.

Evet, mantarlar glikojen depolar. Glikojen, karbonhidratların polisakkaritler grubundan doğal organik bir bileşiktir ve birçok hayvanda enerji depolanmasını sağlar.

Mantarlar, sporlanma (sporulasyon) ile eşeysiz (aseksüel) ve eşeyli (seksüel) olarak üreme yeteneğine sahiptirler. Eşeysiz üreme, genellikle sporların üretimi ve yayılması ile gerçekleşir. Eşeysiz üreme sırasında oluşan bazı spor türleri: Konidiler. Sporangiosporlar. Tallik konidiumlar. Eşeyli üreme, genellikle iki farklı türün hiflerinin (mantarın filamanları) birleşmesi ile gerçekleşir. Eşeyli üreme sırasında oluşan bazı spor türleri: Askosporlar. Basidosporlar. Oosporlar. Zigosporlar.

Evet, Armillaria ostoyae dünyanın en büyük canlı organizmasıdır. Bu mantar türü, 9.650.000 m²'lik bir alanı kaplar ve bugünkü büyüme hızına bakılarak 2.400 yaşında olduğu tahmin edilmektedir. Armillaria ostoyae; rizomorf adı verilen bağcık yapılarla birbirlerine bağlıdır ve tek bir organizma olarak kabul edilir.

"Little Mushroom" (Küçük Mantar) romanı, insanlık ve mutasyon temalarını işler. Hikaye, 2020 yılında insanlığın kozmik radyasyon nedeniyle neredeyse yok oluşunu ve ardından canlıların mutasyona uğramasını anlatır. Roman, insanların bencil ve petty olabileceğini, ancak aynı zamanda şefkat ve zeka gösterebileceğini vurgular.

Diken mantarları (Pleurotus eryngii), özellikle Avrupa'nın Akdeniz bölgeleri ve Orta Doğu'da doğal olarak bulunur. Türkiye'de ise daha çok İç Anadolu Bölgesi'nde yetişir, ancak kırsal ve otlak bölgelerdeki dikenlerin yanında, kendiliğinden de bulunabilir. Diken mantarları, tarım yapılmayan otlaklarda ve boğa dikeni (Eryngium campestre) gibi bitkilerin köklerinde veya kurumuş dallarında parazit olarak yetişir. Genellikle ilkbahar ve sonbahar yağışlarının ardından ortaya çıkar.

Evet, mantarlar eşeyli ve eşeysiz üreme yeteneğine sahiptir. Eşeyli üreme, iki uyumlu mantar hücresinin birleşmesi, çekirdeklerin kaynaşması ve mayoz bölünme ile gerçekleşir. Eşeysiz üreme ise tomurcuklanma, bölünme ve spor oluşturma gibi yöntemlerle gerçekleşir.

Meyve kabuk çürümesine neden olan mantarlar arasında Monilia ve Sclerotinia cinsleri öne çıkar. - Monilia çürümesi, sert ve yumuşak çekirdekli meyvelerde görülür ve Sclerontinia fructigena veya Sclerontinia laxa mantarlarından kaynaklanır. - Sclerotinia çürümesi ise genellikle çilek gibi meyvelerde görülür ve Botrytis cinerea gibi mantarların neden olduğu gri küf olarak bilinir.