Mantarlar

Mantarların üreme organı, sporokarp veya meyve veren vücut olarak adlandırılır. Bu organlar, mantarların spor adı verilen üreme hücrelerini ürettiği ve dağıttığı yapılardır.

Mantar hücre duvarı çok katlı bir yapıya sahiptir.

Madde döngüsünde bakterilerin ve mantarların görevleri şunlardır: 1. Bakteriler: - Ayrıştırıcılar olarak, organik maddeleri çürüterek inorganik bileşiklere dönüştürürler. - Nitrojen döngüsünde, atmosferik azotu bağlayarak bitkilerin kullanabileceği formlara dönüştürürler. 2. Mantarlar: - Saprofit olarak, ölü bitki ve hayvan artıklarını ayrıştırarak, besin maddelerini diğer organizmalar için kullanılabilir hale getirirler. - Orman ekosisteminde, CO2 salınımını gerçekleştirerek toprağın yapısını, bitki gelişimine hazır hale getirirler. - Antibiyotik, peynir ve ekmek yapımında kullanılırlar.

Fesleğen mantarı zehirli değildir.

Evelek mantarı zehirli değildir ve yenebilir.

Evet, tek hücreli mantarlar vardır. Tek hücreli mantarlara maya mantarı örnek olarak gösterilebilir.

Mantarlar, solunum süreçlerinde enerji üretimi için oksijen tüketirler. Bu süreçte, glukoz gibi organik bileşikler oksijen ile birleşerek karbondioksit, su ve enerji (ATP) üretir.

Meşe ağacı mantarı (Amanita vaginata) yenilebilir bir mantar türüdür. Ancak, zehirli mantarlarla karıştırılma ihtimali olduğundan, sadece uzman mantar toplayıcıları tarafından toplanması ve tüketilmesi önerilir.

Morchelle mantarı (kuzu göbeği mantarı), genellikle ılıman ormanlarda yetişir. Özellikle aşağıdaki yerlerde bulunabilir: Kireçli araziler ve meşe çevreleri. Çam, meşe, dişbudak gibi ağaçların dipleri ve yakınlarındaki çalılıklar. Yanmış bölgeler ve külle zenginleşen topraklar. Morchelle mantarları, ilkbaharın Nisan ve Mayıs aylarında toplanmaya hazır hale gelir.

Amanita phalloides mantarı, kayın, meşe ve fındık ağacı gibi sert odunlu ağaçlar ile mikorizal (mantar-kök) yapı oluşturur.

Ekmek küfü, mantar grubuna aittir.

Tohumlara iki ana türde ilaç atılır: insektisitler ve fungusitler. 1. İnsektisitler: Ekin kambur ve ekin bambul böceklerine karşı chlorpyrifos-ethyl gibi aktif maddeli ilaçlar kullanılır. 2. Fungusitler: Sürme ve rastık hastalığına karşı tebuconazole aktif maddeli fungusitler tercih edilir. Bunun yanı sıra, herbisitler (yabancı ot mücadelesi için) ve rodentisitler (fare mücadelesi için) de tohum ilaçlamasında kullanılan diğer ilaç türleridir.

Mantarlarda peptidoglikan bulunmaz.

Şapkalı mantar canlıdır çünkü besin üretemez ve hazır besinle beslenir.

Pleurotus eryngii var. ferulae, çakşır mantarı olarak da bilinen, yenilebilir bir mantar türüdür. Özellikleri: - Şapka: 10 ila 30 cm çapında, beyaz veya krem renklerde, bazen düzensiz balık pulunu andıran çıkıntılar bulunur. - Lameller: Beyaz, yetişkin türlerde sarımsı beyaz. - Gövde-sap: Kısa ve sağlam, 3 ila 5 cm uzunluğunda. - Koku: Ayırt edici değildir. - Spor baskısı: Beyazdır. Yetiştiği yerler: Doğu Anadolu bölgesinin yüksek kesimleri (2000 m ve üzeri), yaylalarda, çakşır bitkisinin (Ferula sp) kurumuş köklerinde. Mevsim: İlkbahar ve sonbaharda yağışlı, nemli havalardan sonra görünür.

Trüf mantarı, dünyanın en değerli lale mantarı olarak kabul edilir.

Meşe mantarı, Amanitaceae familyasına ait yenilebilir bir mantar türü olarak sınıflandırılır.

Evet, mantarlar tek hücreli de olabilir, çok hücreli de ve ökaryot hücre yapısına sahiptir.

Evet, mantarlar alemi ökaryottur.

Protista ve mantarlarda hücre duvarı farklıdır çünkü bu iki grubun hücresel yapıları ve biyokimyasal bileşimleri farklıdır. - Protistalarda hücre duvarı varlığı türlere göre değişir. - Mantarlarda hücre duvarı ise kitinden yapılmıştır.