Farabi'nin erdemli devlet anlayışı, "El-Medinetü'l-Fazıla" (İdeal Devlet) adlı eserinde anlattığı erdemli şehir kavramına dayanır. Bu anlayışın temel özellikleri şunlardır: Mutluluğun önemi: Erdemli şehir, mutluluğun elde edilmesi amacıyla kurulmuş bir siyasi ve sosyal birliktir. Yardımlaşma ve iş bölümü: İnsanlar, ihtiyaçlarını karşılayabilmek için bir araya gelir ve her biri kendi görevini yerine getirir. Adalet ve bilgelik: Erdemli şehrin yöneticisi, felsefi bilgeliğe sahip olmalı ve adaleti sağlamalıdır. Toplumsal yapı: Devlet, organlar arası hiyerarşik bir düzenle işleyen bir organizma olarak görülür. Erdemli toplum: Erdemli şehir, alim ve erdemli kişilerin bulunduğu, toplum üyelerinin birbirine yardım ettiği bir yerdir. Farabi, erdemli olmayan şehirleri ise cahil, fasık, sapkın ve değişken olarak sınıflandırır.