Biyokimya

Proteaz enzimi çeşitli biyolojik süreçlerde önemli işlevler üstlenir: 1. Protein Sindirimi: Proteazlar, proteinleri daha küçük polipeptitlere veya amino asitlere ayırarak sindirimi kolaylaştırır. 2. Hücre Sinyalizasyonu: Hücre döngüsünün ilerlemesi, apoptoz ve sinyal iletimi gibi hücresel süreçlerin düzenlenmesinde rol oynar. 3. Bağışıklık Tepkisi: Yabancı proteinleri parçalayarak bağışıklık tepkilerine katılır. 4. Endüstriyel Kullanımlar: Çamaşır deterjanlarında ve temizlik ürünlerinde protein bazlı lekeleri parçalamak için kullanılır. 5. Araştırma ve Tıp: Moleküler biyoloji, biyokimya ve ilaç geliştirmede araştırma aracı olarak kullanılır.

Steroid hormonlar, kolesterol adlı öncül maddeden sentezlenir.

Enzimlerin yapısı zamanla yüksek sıcaklık nedeniyle bozulur. Bunun nedeni, enzimlerin protein yapılı olmasıdır.

ÇK ve CK farklı anlamlara sahiptir. ÇK (c ve k) dilbilimde bir ses kuralını ifade eder ve /k/ sesinin nasıl yazılacağını belirler. CK ise biyokimyada "creatine kinase" (kreatin kinaz) kısaltmasıdır ve bu, kasların enerji üretmesine yardımcı olan bir enzimdir.

Laktat oksidasyonu, laktatın (laktik asit) vücut tarafından enerji üretimi için kullanılması sürecidir. Bu süreçte laktat, çeşitli yollarla metabolize edilir: 1. Oksidasyon: Laktatın %50-75'i oksidasyon yoluyla enerjiye dönüştürülür. 2. Glukoneogenez ve glikojeneogenez: Laktatın %10-25'i bu yollarla yeni glukoz üretimine katılır. 3. Transaminasyon: Laktatın %5-10'u transaminasyon ile işlenir. Laktat, kas hücrelerinden kana verilerek karaciğer, deri ve kalp gibi diğer doku ve organlara da taşınabilir.

Ürobilin ve ürokrom benzer maddelerdir, ancak tam olarak aynı değildir. Ürobilin, vücudunuz eski kırmızı kan hücrelerini parçaladığında üretilen bir biyokimyasal atık üründür. Ürokrom ise, sidikteki (idrardaki) renk maddesidir ve ürobilin, ürobilinojen veya bilinmeyen yapıda bir peptitten oluşur.

Üç çeşit makromolekül: 1. Organik makromoleküller: Biyopolimerler: DNA, RNA, proteinler, lipitler, karbonhidratlar. 2. İnorganik makromoleküller: Örnekler: grafen, karbon nanotüpler. 3. Sentetik makromoleküller: Örnekler: plastik, sentetik kauçuk.

Şekerin vücutta en önemli görevi, enerji üretimi sağlamaktır.

Kasın kimyasal işleyişi, kas kasılması sırasında gerçekleşen biyokimyasal süreçleri içerir. Bu süreçler şu şekilde özetlenebilir: 1. Motor nöronların uyarılması: Motor sinirlerin akson uçlarından sinaptik boşluğa asetilkolin salgılanır. 2. Kas zarının depolarizasyonu: Asetilkolin, kas hücresindeki reseptörlere bağlanarak zarın Na+ geçirgenliğini artırır ve elektriksel bir değişim başlatır. 3. Kalsiyum iyonlarının serbest kalması: Aksiyon potansiyeli kas lifi boyunca yayılır ve sarkoplazmik retikulumda depolanan Ca+2 iyonları serbest kalır. 4. Aktin ve miyozin ipliklerinin etkileşimi: Ca+2, troponin molekülüne bağlanarak tropomiyozin iplikçiğinin kaymasını sağlar ve miyozin başlarının aktine bağlanmasını mümkün kılar. 5. Kasılma ve gevşeme: Miyozin başlarının hareketi ile aktin iplikleri miyozin iplikleri tarafından çekilir ve kasılma gerçekleşir. Bu süreçler, kasların hem kasılması hem de gevşemesi sırasında enerji harcanmasını gerektirir ve bu enerji öncelikle ATP molekülünden sağlanır.

Etken maddeler genel olarak iki ana gruba ayrılır: 1. Primer Metabolitler: Karbonhidratlar, proteinler, lipitler, mineraller ve vitaminler gibi temel bileşikler. 2. Sekonder Metabolitler: Terpenoitler, fenolikler, azotlu bileşikler (alkaloitler) ve diğerleri. Ayrıca, bitkisel etken maddeler arasında uçucu yağlar, glikozitler, saponinler, flavonoidler ve tanenler gibi spesifik gruplar da bulunur.

Potasyum, protein sentezi, azot ve karbon metabolizmasında görev alan enzimlerin aktivatörüdür.

Plazmin ve plazminojen kanın pıhtılaşma ve fibrinoliz süreçlerinde önemli rol oynayan proteinlerdir. Plazmin, fibrini parçalayan proteolitik bir enzimdir. Plazminojenin görevleri: - Pıhtı oluştuğunda içinde tutulur ve fibrinoliz sürecini başlatır. - Plazmine dönüşerek fibrin molekülünü protein parçalarına ayırır. Plazminin görevleri: - Fibrin yıkım ürünleri olarak bilinen bu protein parçaları, dolaşımdan uzaklaştırılır.

Amargine 100Mg/Ml 200 Ml Oral Solution'un etken maddesi L-Arginine'dir.

Aziz Sancar, biyokimya, moleküler biyoloji, DNA onarımı, kanser araştırmaları ve biyolojik saat gibi bilim dallarında çalışmalar yapmıştır. DNA onarımı: Sancar, DNA'nın nasıl onarıldığını haritalandıran araştırmalarıyla 2015 Nobel Kimya Ödülü'nü kazanmıştır. Biyolojik saat: Biyolojik saatin 24 saatlik süreçte nasıl çalıştığını araştırmıştır. Kanser tedavisi: Kanser tedavisinde sirkadiyen saat kullanımı üzerine çalışmalar yürütmüştür. Sancar, bu çalışmalarının yanı sıra E. coli bakterilerinde morötesi ışığın neden olduğu DNA hasarını onaran fotoliyaz enzimini de keşfetmiştir.

Sitrik asit döngüsünde (Krebs döngüsü) aşağıdaki moleküller üretilir: 1. 3 NADH. 2. 1 FADH₂. 3. 1 ATP (veya GTP). 4. 2 CO₂ (karbon dioksit).

Troponin ve laktoferrin farklı işlevlere sahip proteinlerdir. Troponin, kalp kası hücrelerinde bulunan ve kalp krizi gibi durumlarda kana karışarak kalp hasarını gösteren bir proteindir. Laktoferrin ise, süt ve diğer mukozal sıvılarda bulunan, demir bağlayıcı bir glikoproteindir.

Adenozin, hem tanısal hem de terapötik bir ajan olarak kullanılır. Adenozinin bazı kullanım amaçları: Supraventriküler taşikardinin (SVT) tedavisi. Geniş QRS kompleksli SVT ile VT'nin ayırt edilmesi. Maskelenmiş AF'nin (atriyal fibrilasyon) ortaya çıkarılması. Stres testinde tanısal kullanım. Miyokardiyal perfüzyon stres görüntülemesinde kullanım. Adenozin, doktor gözetiminde ve acil servislerde uygulanmalıdır.

Fosforilasyon örnekleri şunlardır: 1. Oksidatif Fosforilasyon: Gıdaların oksidasyonu sonucu ATP'nin oluştuğu metabolik yol. 2. Fotofosforilasyon: Işık enerjisi ile ATP üretimi, fotosentez yapan hücrelerde gerçekleşir. 3. Substrat Düzeyinde Fosforilasyon: Reaktif bir ara üründen ADP'ye fosfat grubu aktarımı ile ATP'nin üretildiği kimyasal reaksiyon. 4. Kemofosforilasyon: Belirli kimyasal reaksiyonlardan elde edilen enerjiyi kullanarak ATP üretimi, özellikle bazı prokaryotik organizmalarda görülür.

Lipofuscin birikimi, çeşitli hastalıklarda artabilir: 1. Yaşlanma: Lipofuscin, normal yaşlanma sürecinin bir parçası olarak postmitotik hücrelerde (nöronlar, iskelet kası, kalp kası) artar. 2. Denervasyon atrofisi: Küçük, denervated kas liflerinde lipofuscin konsantrasyonu artar. 3. Lipid miyopatileri: Bu tür hastalıklarda lipofuscin granülleri daha belirgin hale gelir. 4. Kronik obstrüktif akciğer hastalığı. 5. Nörojenik hastalıklar: Örneğin, neuronal ceroid lipofuscinosis (Batten hastalığı) gibi genetik bozukluklar, lipofuscin birikimine yol açar.

Glisin, üçte biri kolajenden oluşan ve kolajenin yapısında bulunan bir amino asittir.