Moleküller

Molekül örnekleri şunlardır: Su (H2O); Hidrojen peroksit (H2O2); Karbondioksit (CO2); Karbon monoksit (CO); Oksijen (O2); Azot (N2); Kükürt (S); Fosfor (P); İyot (I). Ayrıca, element molekülleri de molekül örnekleridir ve aynı tür atomların bir araya gelmesiyle oluşurlar.

Basit ve kompleks kelimeleri, farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşır: Basit: Yapısal olarak daha küçük moleküllerden oluşan ve hızla sindirilen karbonhidratları tanımlar. Kompleks: Kimya: Merkezi bir atom veya molekül ile ona zayıf şekilde bağlanmış çevresindeki atom veya moleküllerden oluşan yapıdır. Psikoloji: Kişinin tutum ve davranışını etkileyen, kişinin belli bir konuyla eşleştirdiği bir grup zihinsel faktördür. Taksonomi: Birbiriyle üreyebilen, kesin farklılıkları olmayan türler grubudur. Matematik: a+bi olarak ifade edilen, a ve b'nin gerçek, i'nin ise sanal olduğu sayıdır. Genel anlam: Karmaşık, anlaşılması güç, karmaşa. Ayrıca, "kompleks" kelimesi, "kompleksli" olarak kullanıldığında, çabuk sinirlenen, çok kıskanç ve çabuk kırılan kişileri tanımlamak için kullanılır.

Güçlü etkileşimlere örnek olarak şunlar verilebilir: İyonik bağ: Elektron alışverişi ile oluşan bağdır. Kovalent bağ: Ametal-ametal atomları arasında iki veya daha fazla elektronun ortaklaşa kullanılması ile oluşan bağdır. Metalik bağ: Metal atomlarını bir arada tutan bağdır. Ayrıca, parçacık fiziğinde güçlü etkileşim, kuarklar ve gluonlar arasındaki etkileşimdir ve kuantum renk dinamiği kuramı ile betimlenir.

İzoelektronik türlere bazı örnekler: 11 Na+1 ve 9 F−1 iyonları. 7 N3- ve 11 Na iyonları. P3-, S2-, Cl-, Ar, K+, Ca2+ serileri. Helyum (O2), hidrit iyonu (H−) ve lityum iyonu (Li+). İzoelektronik türler, elektron sayıları aynı olan ancak proton sayıları farklı olan taneciklerdir.

O3 ve O2 arasındaki temel fark, O3'ün üç oksijen atomundan (triatomik), O2'nin ise iki oksijen atomundan (diatomik) oluşmasıdır. O2 (dioksijen), atmosferde %20,8 oranında bulunan, renksiz, kokusuz ve tatsız bir gazdır. Ayrıca, O3'ün molar kütlesi O2'den daha yüksek olduğu için, O3'ün kaynama noktası da O2'den daha yüksektir.

Element molekülleri, aynı tür atomların kimyasal bağlarla bir araya gelerek oluşturduğu moleküllerdir. Bazı element molekülleri: Tek atomlu elementler. Diatomik elementler. Poliatomik elementler. Örnekler: Oksijen molekülü (O2). Azot molekülü (N2). Element molekülleri, elementin fiziksel ve kimyasal özelliklerini belirler.

Hücre zarından geçemeyen maddeler şunlardır: Proteinler. Yağlar. Disakkaritler ve polisakkaritler. Virüs ve bakteriler. Bu maddelerin hücre içine alınabilmesi için endositoz gibi aktif taşıma yöntemleri gereklidir.

Evet, elementler doğada poliatomik bulunabilir. Poliatomik elementler, doğada ikiden fazla atom içeren moleküller halinde bulunan elementlerdir. Bazı poliatomik elementler ve molekül yapıları: Fosfor (P₄). Kükürt (S₈). Ozon (O₃). Ayrıca, periyodik tabloda 15A, 17A ve 18A gruplarına ait elementler de poliatomik elementler arasında yer alır.

Poliatomik moleküller, ikiden fazla atom içeren moleküllerdir. Bazı poliatomik moleküller: Karbondioksit (CO2); Su (H2O); Ozon (O3); Fosfor (P4); Kükürt (S8).

Moleküller, organik ve inorganik olarak ikiye ayrılır. 1. Organik Moleküller: - Karbon atomları içerir ve genellikle hidrojen, oksijen, azot, kükürt, fosfor gibi elementlerle birleşir. - Kompleks yapılar oluşturur ve birçok farklı kimyasal reaksiyona girerler. - Başlıca örnekler: Karbonhidratlar, yağlar, proteinler, vitaminler, hormonlar, enzimler ve nükleik asitler. 2. İnorganik Moleküller: - Karbon atomu içermez ve genellikle mineraller, tuzlar, asitler ve bazlar gibi bileşiklerdir. - Daha basit yapılar oluştururlar ve organik bileşikler kadar çeşitli reaksiyonlara girmezler. - Başlıca örnekler: Su (H2O), tuzlar (NaCl), karbonatlar (CaCO3), kükürt asit (H2SO4). Bu ayrım, moleküllerin yapı ve bileşen elementlerine göre yapılır.

1 karbondioksit (CO₂) molekülünde 3 atom vardır: 1 karbon (C) ve 2 oksijen (O).

Ultrasantrifüj yöntemi ile ayrılan moleküller şunlardır: Hücre ve hücre organelleri. Makromoleküller. Çok küçük boyutlu moleküller. Ultrasantrifüj, molekülleri yoğunluk ve büyüklüklerine göre farklı hızlarda çöktürerek ayırır.

Demir molekülü, kimyasal element olan demirin (Fe) atomlarının bir araya gelmesiyle oluşan yapıdır. Demir, doğada saf halde ya da bileşikler şeklinde bulunan bir metaldir.

K, L ve M molekülleri ile ilgili doğru olabilecek ifadeler, mevcut belgelerde yer almamaktadır. Ancak, bu tür sorular genellikle şu tür bilgileri içerebilir: Özdeş ısıtıcılarla eşit süre ısıtma: K, L ve M maddeleri özdeş ısıtıcılarla eşit süre ısıtıldığında, kütle ve sıcaklık değerleri ölçülerek maddelerin türleri hakkında bilgi edinilebilir. Kimyasal tepkime: Kapalı bir kapta gerçekleşen kimyasal tepkimede, K, L ve M maddelerinin miktar değişimleri ölçülerek, hangi maddelerin giren (reaktant) ve hangi maddelerin ürün olduğu belirlenebilir. Daha fazla bilgi için ilgili kaynakların incelenmesi önerilir.

Organik kimya öneklerinin nasıl okunduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, organik bileşiklerin isimlendirilmesi hakkında bilgi verilebilir. Organik bileşiklerin isimleri, sistematik ve sistematik olmayan şekilde iki farklı yöntemle verilir. Sistematik isimlendirme. Sistematik olmayan isimlendirme. Ayrıca, organik bileşiklerin yapısında kullanılan bazı fonksiyonel gruplar ve genel formülleri şu şekildedir: Alken. Alkin. Alkol. Amino grubu. Karboksil grubu.

Metal molekülleri metalik bağ ile bağlanır. Metalik bağın özellikleri: Elektron denizi: Metal atomlarının değerlik elektronları, kristal yapıda elektron denizi oluşturur. Katyonlar: Metal atomları, değerlik elektronlarını kaybederek pozitif iyon (katyon) gibi olur. Elektrostatik çekim: Negatif elektron denizi ile pozitif çekirdekler arasındaki elektrostatik çekme kuvvetleri, metal atomlarını bir arada tutar. Serbest hareket: Değerlik elektronları, metalin kristal yapısı boyunca serbest hareket eder. Metalik bağ, metallerin yüksek elektrik iletkenliği, dövülebilirliği, sünekliği, ısı iletkenliği ve parlaklığı gibi özelliklerinin nedenidir.

Klor (Cl) elementi, doğada genellikle iki klor atomunun birleşimi olan Cl2 formunda bulunur.

Kovalent bağlı moleküller, aşağıdaki kurallara göre adlandırılır: Latince sayılar kullanılır. Birinci ametalin sayısı bir ise "mono" ön eki kullanılmaz. Önce elektronegatifliği daha düşük olan element, sonra daha yüksek olan element yazılır. Daha yüksek elektronegatifliğe sahip elemente "-ür" ya da "-oksit" eki eklenir. Örnekler: CO → Karbon monoksit; N₂O₅ → Diazot pentaoksit; CO₂ → Karbon dioksit. Bazı istisnalar: Hidrojenin halojenlerle oluşturduğu bileşiklerde halojenin önüne "mono" ön eki koyulmaz. Ses uyumu kuralına dikkat edilir.

Apolar moleküller, molekül genelinde belirgin bir negatif veya pozitif kutuplaşmanın bulunmadığı moleküllerdir. Bazı apolar molekül örnekleri: hidrokarbonlar; metan; etil alkol; oksijen; azot; karbondioksit; yağlar. Apolar moleküllerin özellikleri arasında: Suda çözünürlük: Apolar moleküller, apolar çözücülerde çözünebilirken, polar çözücülerde (örneğin su) çözünmeleri zordur. İntermoleküler güçler: Moleküller arasındaki zayıf London dispersiyon kuvvetleri nedeniyle düşük erime ve kaynama noktaları. Simetrik yapı: Çoğu apolar molekül simetrik bir yapıya sahiptir.

Birleşik atom örnekleri olarak aşağıdaki kimyasal bileşikler verilebilir: Su (H₂O); Amonyak (NH₃); Karbondioksit (CO₂); Sodyum Klorür (NaCl); Kalsiyum Karbonat (CaCO₃); Potasyum Nitrat (KNO₃); Hidrojen Klorür (HCl); Kükürt Dioksit (SO₂); Glikoz (C₆H₁₂O₆). Bileşikler, iki veya daha fazla farklı elementin atomlarının kimyasal bağlarla bir arada tuttuğu moleküllerden oluşur.