Bakteriler

Kazıklı humma (tetanos), Clostridium tetani adı verilen gram-pozitif, anaerobik bir basil bakterisinden kaynaklanır.

Denitrifiye edici bakteriler, azot döngüsünün bir parçası olarak nitrat (NO₃⁻) ve nitrit (NO₂⁻) gibi azotlu bileşenleri daha düşük oksidasyon durumlarındaki azot formlarına, özellikle azot gazına (N₂) dönüştüren mikroorganizmalardır. Bu bakteriler arasında Pseudomonas, Paracoccus ve Bacillus türleri bulunur. Denitrifikasyon sürecinin aşamaları: 1. İlk aşamada, azot bileşenleri denitrifiye edici bakteriler tarafından redüklenir. 2. Daha sonra, bu bileşikler azot oksitlerine (NO, N₂O) dönüşür. 3. Son olarak, azot oksitleri azot gazı haline getirilir ve atmosferdeki azot döngüsüne geri kazandırılır.

MAD7 (ErCas12a) nükleazı, Eubacterium rectale bakterisinden elde edilir.

Hayvan leşi, çürümeye başlayan vücut dokuları nedeniyle kokar.

Epididimite çoğunlukla gonore veya klamidya gibi bakteriler neden olur. Bunun dışında, epididimite yol açabilecek diğer bakteriler arasında prostatit, idrar yolu enfeksiyonu ve kabakulak virüsü bulunur.

Mantarlar ve bakteriler farklı beslenme yöntemlerine sahiptir. Mantarlar, heterotrof canlılar olarak, besinlerini diğer canlılardan veya ölü organizmaların biyokütlesinden sağlarlar. Bakteriler ise, ototrof ve heterotrof olarak iki ana gruba ayrılır: 1. Ototrof bakteriler, kendi besinlerini sentezleyebilirler. 2. Heterotrof bakteriler, organik maddeleri dışarıdan alarak besin ihtiyaçlarını karşılarlar.

Bakteriyofaj (veya faj), bakterileri enfekte eden virüslere verilen isimdir. Özellikleri: - Sadece DNA veya RNA'dan birine sahiptirler. - Kapsid gibi viral yapılara da sahip olabilirler. - Yapısına, şekline ve nükleik asit içeriğine göre çeşitli şekillerde sınıflandırılırlar. Kullanım alanları: - Tedavide aşı ve antibiyotiklerle birlikte kullanılırlar. - Moleküler biyoloji ve biyoteknolojide enzim üretiminde kullanılırlar.

Pişmiş kuzu kellesi, sağlık açısından bazı riskler taşıdığı için yenmemelidir. Kuzu eti, Staphylococcus aureus, Salmonella enteritidis ve Campylobacter gibi patojenler içerebilir ve bu bakteriler gıda kaynaklı hastalıklara neden olabilir. Etin tamamen pişirilmesi, bu zararlı bakterilerin ve virüslerin yok olmasını sağlar.

Kükürt kokulu tavuk genellikle birkaç nedenden kaynaklanır: 1. Bakteriyel Büyüme: Salmonella ve Escherichia coli gibi bakteriler, hidrojen sülfür gazı üreterek tavukta kötü kokuya neden olabilir. 2. Yanlış Kullanım ve Depolama: Tavuğun doğru sıcaklıkta saklanmaması, bakterilerin hızla çoğalmasına ve kokunun artmasına yol açar. 3. Son Kullanma Tarihi Geçmiş veya Bozulmuş Tavuk: Proteinlerin parçalanması sonucu hidrojen sülfür gazı açığa çıkar. 4. Diyet: Tavukların yüksek kükürtlü bir diyetle beslenmesi veya sülfür içeren amino asitler tüketmesi de kokuya katkıda bulunabilir. 5. Stresli veya Hasta Tavuklar: Tavukların kuyruklarının altındaki üropigial bezden gelen salgılar, stres veya hastalık durumunda kükürt benzeri bir kokuya sahip olabilir. Kükürt kokusu güçlü ise, tavuğun tüketilmesi önerilmez ve gıda kaynaklı hastalıklardan kaçınmak için atılması en iyisidir.

Turşuda laktik asit bakterileri oluşur. Bu bakteriler arasında en sık görülenler şunlardır: Enterococcus faecalis ve Leuconostoc mesenteroides. Lactobacillus brevis ve Pediococcus cerevisiae. Lactobacillus plantarum. Ayrıca, fermantatif mayalar (Torulopsis, Hanseluna, Saccharomyces) ve oksidatif mayalar (Debaryomyces, Pichia, Candida) da turşuda bulunabilir.

Çıplak gözle görülebilen bakteriler arasında Thiomargarita magnifica adı verilen dev bakteri bulunmaktadır. Ayrıca, petri kaplarında uygun sıcaklık ve besin koşullarında çoğalan bakterileri de çıplak gözle görmek mümkündür. Bu durumda bakteriler koloni oluşturarak görünür hale gelirler.

Tıpta "pilus" terimi iki farklı bağlamda kullanılır: 1. Bakterilerde Pilus: Bakterilerin yüzeyinde bulunan ince, ipliksi yapılardır ve iki ana türü vardır: fimbriya ve koni (seks pilusları). İşlevleri şunlardır: - Tutunma: Bakterilerin konak hücrelere veya diğer yüzeylere yapışmalarını sağlar. - Genetik Transfer: Bakteriler arasında genetik materyalin transferini kolaylaştırır. - Hareket: Bazı bakteriler pilusları kullanarak yüzeylerde hareket edebilir. - Biyofilm Oluşumu: Bakterilerin bir arada kümelenerek biyofilm oluşturmasına olanak tanır. - Hücresel İletişim: Kimyasal sinyallerin iletimine yardımcı olarak hücresel iletişimi kolaylaştırır. 2. İlaç Olarak Pilus: "Pilus" adıyla bilinen bir ilaç, benign prostat hiperplazisi (BPH) ve erkek tipi saç dökülmesi gibi durumların tedavisinde kullanılır.

Bakteriler, üç alem altında sınıflandırılır: Bakteriler (Bacteria), Arkeler (Archaea) ve Ökaryotlar (Eukarya).

Rhizobium bakterileri, azot fiksasyonunu baklagil bitkileriyle simbiyotik ilişki kurarak gerçekleştirir. Bu süreç şu şekilde işler: 1. Azotun Alınması: Rhizobium bakterileri, atmosferdeki azot gazını (N₂) alır. 2. Dönüşüm: Bakterilerin enzim sistemleri aracılığıyla azot, amonyağa (NH₃) dönüştürülür. 3. Kullanım: Oluşan amonyak, baklagil bitkisi tarafından kullanılarak amino asitler ve proteinlerin yapısına katılır. Bu süreç, bitkilerin azot ihtiyacını karşılamasına ve toprak verimliliğini artırmasına yardımcı olur.

Bakterisidal ve bakteriyostatik etki, antibiyotiklerin bakterileri nasıl etkilediğini tanımlayan iki temel terimdir. - Bakterisidal etki: Antibiyotiklerin bakterileri doğrudan öldürmesi veya yok etmesidir. - Bakteriyostatik etki: Antibiyotiklerin bakterilerin üremesini ve çoğalmasını yavaşlatması veya durdurmasıdır.

Enfeksiyöz endokarditin en sık nedeni bakteriyel enfeksiyonlardır. Bu enfeksiyonlara en sık olarak streptokoklar, stafilokoklar ve enterokoklar gibi bakteriler yol açar.

Bakterilerde histonlar doğrudan bulunmaz, ancak histon benzeri proteinler DNA'nın düzenlenmesinde ve gen ifadesinin kontrolünde önemli işlevler üstlenir. Bu proteinlerin bazı görevleri: - DNA paketleme: Bakteriyel DNA'nın kompakt bir yapı oluşturmasını sağlar. - Gen ekspresyonu: Belirli genlerin aktivasyonunu veya baskılanmasını etkileyebilir. - DNA onarımı: DNA hasarına karşı korunma ve onarım süreçlerine katılabilir.

Laktoz fermentasyonu yapan bazı bakteriler şunlardır: Escherichia coli; Citrobacter; Enterobacter; Klebsiella; Lactobacillus (laktik asit fermentasyonunda ticari olarak en önemli cins).

Ototrof canlılara örnek olarak şunlar verilebilir: Bitkiler. Mavi-yeşil algler (siyanobakteriler). Amonyum oksitleyici bakteriler. Ayrıca, algler, yosunlar, su bakterileri ve fitoplanktonlar da ototrof canlılara örnek olarak gösterilebilir.

Yoğurt ekşi olmamasının birkaç nedeni vardır: 1. Starter Kültürler: Endüstriyel yoğurt üretiminde, laktik asit bakterilerini içeren starter kültürler kullanılır. 2. Sütün Kuru Maddesi: Yoğurda işlenecek sütün kuru maddesi, su oranı düşük olacak şekilde ayarlanır. 3. Hijyenik Koşullar: Yoğurt, hijyenik şartlarda el değmeden üretilir. 4. Mayalama Sıcaklığı: Yoğurt mayalanırken sıcaklık 43-45°C arasında olmalıdır.