Azot

Azot en çok baklagillerde bulunur. Azot içeren bazı besinler: Hayvansal ürünler: kırmızı et, tavuk, balık, yumurta. Süt ve süt ürünleri: peynir, yoğurt, süt. Tam tahıllar: bulgur, yulaf, kepekli ekmek. Sebzeler: ıspanak, brokoli, lahana, bezelye, patates. Azot miktarı, bitkinin türüne ve yetiştiği toprağa bağlı olarak değişebilir.

Amonyum nitrat, çeltik tarımı hariç, tüm tarla bitkilerinde, yazlık ve kışlık sebzelerde, zeytin, bağ ve tüm meyve ağaçlarında bitkilerin gelişme dönemlerine göre 2 ila 5 kez kullanılabilir. Özellikle yeşil yapraklı sebzeler ve mısır gibi azot ihtiyacı yüksek olan bitkilerde yaygın olarak kullanılır. Ancak, amonyum nitratın kullanımı, patlayıcı madde yapımında kullanılabilmesi nedeniyle birçok ülkede sıkı denetim altındadır.

Bitkilerde azot eksikliğinin bazı belirtileri: Yaprak rengi: Yapraklar soluk yeşil veya sarımsı bir renk alır, yaşlı yapraklarda renk açılıp kırmızıya dönebilir. Yaprak ve bitki gelişimi: Bitki küçük kalır, sürgün sayısı az ve sürgün boyu kısa olur. Kök gelişimi: Kök gelişimi ve özellikle köklerde dallanma zayıflar. Genel görünüm: Bitki büyümesi yavaşlar, çalımsı bir görünüş alır. Meyve ve çiçek oluşumu: Tohum, çiçek ve meyve oluşumu azalır. Azot eksikliği belirtileri görüldüğünde, doğru teşhis ve tedavi için bir tarım uzmanına danışılması önerilir.

Amonyum nitrat gübresi, bitkilerin gelişimi için temel bir azot kaynağı olarak kullanılır. Başlıca işlevleri: Bitki büyümesi: Azot, protein, klorofil ve diğer biyokimyasal bileşenlerin oluşumunda önemli bir rol oynar. Verimlilik artışı: Bitkilerin yaprak, gövde ve kök oluşumunu, su alımını, çiçeklenmeyi, meyve oluşumunu ve olgunlaşmasını teşvik eder. Uzun süreli etki: Diğer azotlu gübrelere göre daha uzun süre etki gösterir. Amonyum nitrat gübresi, tarımsal amaçlı kullanımı yasaklanmış olup, patlayıcı özelliği nedeniyle sıkı denetim altındadır.

N harfi, periyodik tabloda azot (nitrojen) elementini temsil eder. Azot elementinin N harfiyle ifade edilmesinin sebebi, "Nitrogène" kelimesinin baş harfinin N olmasıdır.

Denitrifikasyon, nitrat ve nitrit bileşiklerinin, anaerobik koşullarda mikroorganizmalar tarafından redüksiyona uğratılarak elementer azota dönüştürülmesi olayıdır. Bu süreç, azot döngüsünde önemli bir rol oynar ve şu şekilde gerçekleşir: 1. Toprakta nitratların birikimi. 2. Mikroorganizmaların anoksik ortamlarda aktifleşmesi. 3. Nitratın nitrite dönüşümü. 4. Nitritin nitrojen gazına dönüşmesi. 5. Atmosfere nitrojen gazı salımı. Denitrifikasyon, su kalitesini artırmak, toprak verimliliğini korumak ve ekosistem dengesini sağlamak açısından büyük önem taşır.

Toprakta maya kullanılmasının bazı nedenleri: Toprak yapısını iyileştirme. Mikroorganizma aktivitesini artırma. Organik madde ekleme. Azot ve besin elementlerinin salınımını artırma. Toprağın pH dengesini iyileştirme. Bitki bağışıklığını artırma.

N2 (azot gazı) molekülünün Lewis yapısı, iki azot atomu arasında bir üçlü bağ ve bu atomlardan birinde iki yalnız çiftten oluşur. Adım adım çizim yöntemi: 1. Toplam değerlik elektron sayısının belirlenmesi. 2. Merkezi atomun belirlenmesi. 3. Atomların üçlü bağ ile bağlanması. 4. Kalan elektronların dağıtılması. 5. Oktet kuralının kontrol edilmesi. 6. Lewis yapısının tamamlanması. Lewis yapısı, molekülün sadece iki boyutlu elektron paylaşımını gösterir.

NPK oranı yüksek olan gübrelerden bazıları şunlardır: NPK 25-5-10. NPK 10-20-20. NPK 20-20-20. Gübre seçimi, toprak analizi sonuçlarına, ekimin türüne ve bölgenin iklim koşullarına göre yapılmalıdır. Gübre kullanımı uzmanlık gerektirdiğinden, bir tarım uzmanına danışılması önerilir.

Azotu en çok üreten doğal süreç, azot fiksasyonu olarak adlandırılan ve atmosferdeki serbest azotu biyolojik olarak kullanılabilir formlara dönüştüren süreçtir. Azot fiksasyonunun yanı sıra, azotun en önemli kaynağı, beşte dördü moleküler azot (N2) olan havadır.

Azotun atmosfere dönüşü, denitrifikasyon süreciyle gerçekleşir. Denitrifikasyon, nitratların (NO₃⁻) tekrar gaz halindeki azota (N₂) dönüşmesi ve atmosfere salınmasıdır.

Azot döngüsü, azotun atmosferden toprağa, canlılara ve tekrar atmosfere geri dönüş sürecini kapsayan bir doğa olayıdır. Bu döngüde, azot gazı (N2) çeşitli doğa olayları ve azot bağlayıcı bakteriler aracılığıyla yeryüzüne aktarılır, bitkiler tarafından organik maddelere dönüştürülür, daha sonra beslenme yoluyla diğer canlılara geçer.

Nitrit (NO₂⁻) ve nitrat (NO₃⁻) arasındaki temel farklar şunlardır: Kimyasal yapı: Nitrit, bir azot ve iki oksijen atomundan oluşurken, nitrat bir azot ve üç oksijen atomundan oluşur. Doğada bulunma şekli: Nitrat, toprak, su ve bitkilerde doğal olarak bulunurken, nitrit daha az yaygın olup nitratın bir türevi olarak bulunur. Gıdalardaki rolü: Nitrat, doğal olarak gıdalarda yer alırken, nitrit genellikle işlenmiş et ürünlerinde koruyucu olarak eklenir. Sağlık etkisi: Her ikisi de aşırı tüketildiğinde risk oluşturabilir; nitrit, mide asidiyle birleştiğinde kanserojen olabilecek nitrozaminlere dönüşebilir. Her iki bileşik de azot döngüsünün doğal bir parçasıdır.

Üren Transport, canlı hayvan tedarik ve taşımacılığı alanında faaliyet göstermektedir. Üren Tarım hakkında ise herhangi bir bilgi bulunmamaktadır.

Azot molekül ağırlığı 28,01 g/mol'dur.

46 azotlu gübrenin ne zaman atılması gerektiği, bitkinin büyüme ve gelişme dönemine göre belirlenir. 46 azotlu gübrenin atılabileceği bazı zamanlar şunlardır: Dişi organ oluşumundan Temmuz başına kadar. Temmuz başı ile Ağustos sonu arası. Çiçeklenmeden önce veya sonbaharda. Azotlu gübre kullanmadan önce bir uzmana danışılması önerilir.

NH4, amonyum iyonu anlamına gelir ve azot (N) ve hidrojen (H) elementlerinden oluşur. - Azot: 1 atom (N) - Hidrojen: 4 atom (H) Amonyum iyonu, amonyağın (NH3) bir proton (H+) ile birleşmesiyle oluşur.

NH3 (amonyak) molekülünün geometrisi, üçgen piramidaldir çünkü: Azot atomunun elektron dizilimi: Azot, beş değerlik elektronuna sahiptir ve üç hidrojen atomuyla bağ yapar. Ortaklanmamış elektron çifti: Azotun üzerinde, bağ yapımına katılmayan bir çift elektron (lone pair) bulunur. VSEPR teorisi: Bu çift elektron, diğer hidrojen atomlarını iterek molekülün üçgen piramidal bir şekil almasına neden olur. Bağ açıları: Bu düzenleme, bağ açılarını yaklaşık 107°'ye düşürür, bu da tetrahedral düzenlemenin (109,5°) daha küçük bir versiyonudur.

Atmosferik azot ürik asit hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, ürik asit, vücutta pürin adı verilen maddelerin parçalanması sonucunda oluşan doğal bir atık üründür. Ürik asit, kan yoluyla böbreklere taşınır ve burada süzülerek idrarla vücuttan atılır. Yüksek ürik asit seviyeleri, gut hastalığı, böbrek taşı ve bazı böbrek hastalıkları gibi sağlık sorunlarına yol açabilir.

1 dönüm araziye 13,2 kilogram üre gübresi atılması gerekmektedir. Bu hesaplama, toprak analiz raporunda belirlenen saf madde ihtiyacının 2,2 ile çarpılması yöntemiyle yapılır. Örneğin, gerekli azot miktarı saf madde olarak 6 kilogramsa, üre miktarı 6 x 2,2 = 13,2 kilogram olarak hesaplanır. Gübre kullanımı ve miktarı, toprak tipi, bitki türü ve mevcut toprak besin seviyeleri gibi faktörlere bağlı olarak değişebilir.