Azot

Azot en çok baklagillerde bulunur. Diğer azot kaynakları arasında kırmızı et, tavuk, balık, yumurta, süt ve süt ürünleri, tam tahıllar ve bazı sebzeler (ıspanak, brokoli, lahana) yer alır.

Amonyum nitrat gübresi, özellikle mısır, buğday, arpa, patates, soya fasulyesi ve pamuk gibi bitkiler için uygundur. Bu bitkiler, büyümeleri için bol miktarda azota ihtiyaç duyarlar ve amonyum nitrat gübresi bu gereksinimi karşılar.

Azot eksikliğinin belirtileri bitkilerde şu şekilde ortaya çıkar: 1. Yaprak Rengi: Yapraklar soluk yeşil veya sarımsı bir renk alır, yaşlı yapraklarda ise renk açılıp kırmızıya dönebilir. 2. Yaprak ve Bitki Gelişimi: Bitki küçük kalır, sürgün sayısı az ve sürgün boyu kısa olur. 3. Kök Gelişimi: Kök gelişimi ve özellikle köklerde dallanma zayıflar. 4. Genel Görünüm: Bitki büyümesi yavaşlar, çalımsı bir görünüş alır. 5. Meyve ve Çiçek Oluşumu: Tohum, çiçek ve meyve oluşumu azalır. Azot eksikliğini tespit etmek için bitkinin toprak ve yaprak analizi yapılması önerilir.

Amonyum nitrat gübresi, bitkilerin büyümesi için gerekli olan azotun toprağa eklenmesini sağlar. Bu gübrenin başlıca faydaları şunlardır: Yüksek verimlilik: Bitkilerin büyümesini hızlandırarak daha yüksek verim elde edilmesini sağlar. Toprak asitliğini azaltma: Toprağı alkali hale getirerek bitkilerin büyümesine uygun bir ortam oluşturur. Bitki gelişimine katkı: Azotun yanı sıra diğer besin maddelerini de içererek bitkilerin gelişimini destekler. Amonyum nitrat gübresi, özellikle mısır, buğday, arpa, patates, soya fasulyesi ve pamuk gibi ürünler için uygundur. Güvenlik notu: Amonyum nitrat gübresi patlayıcı özelliklere sahip olduğu için dikkatli kullanılmalıdır.

N harfi, periyodik tabloda azot elementini temsil eder.

Denitrifikasyon, biyosferde nitrat iyonunun bakteri faaliyeti ile canlılar için kullanılamaz şekli olan moleküler azota indirgenmesi olayıdır. Bu süreç, topraktaki nitratların atmosfere salınan azot gazına dönüştürülmesi olarak da tanımlanabilir.

Toprakta maya kullanılmasının birkaç nedeni vardır: 1. Toprak yapısını iyileştirme: Maya, topraktaki organik maddeleri parçalar ve ayrıştırır, bu da toprağın yapısını iyileştirir, hava geçirgenliğini artırır ve su tutma kapasitesini optimize eder. 2. Mikroorganizma aktivitesini artırma: Maya, toprakta bulunan faydalı mikroorganizmaların aktivitesini artırarak besin maddelerini çözer ve bitkilerin daha iyi beslenmesini sağlar. 3. Azot ve diğer besin elementlerinin salınımını artırma: Maya, topraktaki azot ve diğer besin elementlerinin bitkiler tarafından daha iyi alınabilir hale gelmesine yardımcı olur. 4. Bitki bağışıklığını artırma: Maya, bitki kökleriyle etkileşime geçerek bitki bağışıklığını artırır, böylece bitkilerin hastalıklara ve zararlılara karşı daha dayanıklı olmalarını sağlar. 5. Toprak pH dengesini iyileştirme: Maya, toprak pH’ını dengeleyerek bitkilerin besinleri daha iyi emmelerine yardımcı olur.

N2 molekülünün Lewis yapısı şu şekildedir: - Üçlü bağ iki azot atomu arasında yer alır. - Her azot atomunda bir tane yalnız çift bulunur.

NPK oranı yüksek olan gübreler arasında şunlar bulunmaktadır: 1. Unicit K-35: Yüksek oranda potasyum içeren, özel kompleks yapıya sahip bir sıvı gübre. 2. Fosin: Bitkilerin fosfor ihtiyacını giderirken çiçeklenmeyi ve meyve tutumunu artıran bir gübre. 3. Nitromax: Bitkilerin azot ihtiyacını en etkili şekilde karşılamak için tasarlanmış bir sıvı gübre. 4. 15-30-15 Gübre: %15 azot, %30 fosfor ve %15 potasyum içeren, bitkilerin çiçeklenme ve meyve verme dönemlerinde tercih edilen bir gübre. Gübrelerin seçimi, bitkilerin türüne, toprağın durumuna ve mevsime göre yapılmalıdır.

Azotu en çok üreten doğal süreç, azot fiksasyonu olarak adlandırılan ve atmosferdeki serbest azotu biyolojik olarak kullanılabilir formlara dönüştüren süreçtir. Bu süreç, toprakta ve sucul ekosistemlerde yaşayan bakteriler tarafından gerçekleştirilir.

Azotun atmosfere dönüşü, denitrifikasyon süreci ile gerçekleşir. Bu süreçte, topraktaki bazı bakteriler nitratları tekrar azot gazına (N₂) dönüştürür ve bu gaz atmosfere geri salınır.

Azot döngüsü, azotun ekosistemde sürekli olarak hareket etmesi sürecidir. Bu döngü şu aşamalardan oluşur: 1. Fiksasyon: Atmosferdeki azot gazı, bakteriler ve yıldırım gibi doğal olaylar sayesinde nitrit ve nitrata dönüşür. 2. Bitki Alımı: Nitratlar, bitkiler tarafından emilir ve organik bileşiklere dönüştürülür. 3. Tüketim: Bitkiler, otçul ve etçil canlılar tarafından tüketilir. 4. Ayrışma: Ölü bitki ve hayvanlar, ayrıştırıcılar tarafından parçalanır ve azot tekrar amonyağa dönüştürülür. 5. Nitrifikasyon: Amonyak, mikroorganizmalar tarafından önce nitrite, ardından nitrata çevrilir. 6. Denitrifikasyon: Nitratın bir kısmı atmosfere geri salınır.

Nitrit ve nitrat arasındaki temel fark, kimyasal bileşimlerindeki oksijen atomlarının sayısında yatmaktadır. - Nitrat: Kimyasal formülü NO3- olan, bir azot atomuna bağlı üç oksijen atomu içerir. - Nitrit: Kimyasal formülü NO2- olan, bir azot atomuna bağlı iki oksijen atomu içerir. Diğer farklılıklar arasında: - Geometri şekli: Nitrat, trigonal düzlemsel geometriye sahipken, nitrit bükülmüş moleküler geometriye sahiptir. - Asit kuvveti: Nitrat, güçlü nitrik asit oluştururken, nitrit zayıf nitröz asit oluşturur. - Stabilite: Nitrat daha stabil, nitrit ise daha az stabildir.

Üre, tarımda aşağıdaki işlevleri yerine getirir: 1. Gübre olarak. 2. Hayvan yemi katkı maddesi olarak. Ayrıca, endüstriyel ortamlarda üre, plastikler, reçineler ve yapıştırıcıların üretiminde hammadde olarak hizmet eder.

Azotun (N) molekül ağırlığı 14.0067 g/mol'dür.

46 azotlu gübre, genellikle ilkbahar aylarında meyve ağaçları ve dut çalıları üzerinde büyümeye başladıklarında kullanılır. Ayrıca, yaz aylarında çiçekli mahsuller (domates, kabak gibi) için de azot takviyesi olarak kullanılabilir. Gübre uygulama zamanı, toprağın durumu ve hava koşullarına göre değişebilir. En doğru bilgi için bir tarım uzmanına danışılması önerilir.

NH4 formülü, azot (N) ve hidrojen (H) elementlerini içerir.

Atmosferik azot ve ürik asit farklı kavramlardır. Ürik asit, pürin adı verilen maddelerin (DNA ve RNA yapısındaki bazı bileşenler) vücutta parçalanması sonucu oluşan son üründür. Azot ise, proteinlerin ve nükleik asitlerin yapı taşlarından biridir ve atmosferde bol miktarda bulunur.

NH3 molekülünün geometrisi üçgen piramidaldir çünkü azot atomu (merkez atom) üzerinde üç hidrojen atomu eşit aralıklarla yerleşmiş ve bir çift bağ yapmamış elektron bulunmaktadır. Bu düzenleme, molekülün VSEPR (Valence Shell Electron Pair Repulsion) teorisine göre şekillenmesine neden olur; yani değerlik elektron çiftleri birbirini iter ve mümkün olduğunca uzakta yerleşir.

1 dönüm araziye ne kadar üre gübresi atılacağı, toprak analizi sonucuna göre belirlenir. Genel olarak, üre gübresi kullanılacaksa analizden elde edilen saf madde miktarı 2,2 ile çarpılır: - Örneğin, gerekli azot miktarı saf madde olarak 6 kilogram ise, üre miktarı 6 x 2,2 = 13,2 kilogram olarak hesaplanır. - Buna göre, bir dönüme 13,2 kilogram üre gübresi uygulanması gerekir.