Azot

Serbest azot (N₂), aşağıdaki doğal süreçlerle açığa çıkar: Atmosferik olaylar: Yıldırım, şimşek ve volkanik faaliyetler gibi atmosferik olaylar sırasında serbest azot gazı (N₂) açığa çıkar. Biyolojik fiksasyon: Baklagillerin köklerinde yaşayan Rhizobium gibi simbiyotik bakteriler ve Azotobacter, Clostridium gibi serbest yaşayan bakteriler, azotu biyolojik olarak kullanılabilir formlara dönüştürür. Yüksek enerjili fiksasyon: Kozmik radyasyon, meteor sürüklenmeleri ve şimşekler, serbest azotu (N₂) amonyak (NH₃) ve nitrata (NO₃) dönüştürür.

Üre gübresi, bitkilerin azot ihtiyacını karşılamak için kullanılır. Başlıca faydaları: Bitkilerin gelişimini hızlandırır. Boy yapıcı ve kök geliştirici etki gösterir. Meyve ve dane gelişimine olumlu etki yapar. Fotosenteze yardımcı olur. Her türlü bitki ve toprakta kullanılabilir. Nötr pH özelliği sayesinde ekine zarar vermez. Yanıcı değildir, bu yüzden depolama riski yoktur. Ancak, fazla miktarda kullanıldığında toprağın asidik olmasına, verimin azalmasına ve bitkilerin yanmasına neden olabilir.

Azotun atom ağırlığı 28 değildir, 14,0067'dir. Azotun atom ağırlığı, iki atomlu gaz olan N2'nin molekül ağırlığından (28,01 g/mol) değil, tek bir azot atomunun kütlesinden bahsedilmektedir.

Evet, nitroselüloz (nitroselüloz) oldukça yanıcı ve patlayıcı bir bileşiktir. Isı, kıvılcım veya sürtünme ile tutuşabilir. Kuru olduğunda patlayıcıdır. Aşırı ısınmış kuru nitroselüloz konteynerinin, 2015 Tientsin patlamasının ilk nedeni olduğuna inanılmaktadır. Nitroselüloz, kararlı bir madde değildir; ayrışmasıyla oluşan ürünler, katalizör görevi görerek ayrışmayı hızlandırır ve patlamaya yol açabilir. Ancak, saf ve temiz nitroselüloz çoğunlukla stabildir ve güvenli bir şekilde işlenebilir.

N2O5, azot pentaoksit veya diazot pentaoksit olarak bilinen, azot ve oksijen içeren bir kimyasal bileşiktir. Bazı diğer adları: nitrik anhidrat; nitronyum nitrat; nitril nitrat. Özellikleri: beyaz ve katı görünüm; oda sıcaklığında renksiz kristal halde bulunur; 41 °C'de erir, 47 °C'de kaynar (süblimleşir); su ile reaksiyona girerek nitrik asit oluşturur. Kullanım alanları: yüksek yakıtlı roketlerde güçlü oksitleyici olarak kullanılır; su bazlı olmayan çözücülerde, suya karşı hassas moleküllerin nitrasyonunda kullanılır.

Azot (N), fosfor (P) ve potasyum (K) bitkilerde farklı işlevlere sahiptir: Azot (N): Bitkilerin kök, gövde, sürgün, dal ve meyve gelişimi için önemlidir. Fosfor (P): Kök büyümesine destek olur, çiçeklenmeyi teşvik eder ve dane ile meyve tutulumu için gereklidir. Potasyum (K): Bitkinin genel sağlığına ve gelişimine yardımcı olur. NPK gübreleri, bu üç temel besin maddesini bir arada sunarak bitkilerin sağlıklı büyümesini ve yüksek verim elde edilmesini sağlar.

Rumende azot metabolizması iki ana aşamada gerçekleşir: 1. Proteinlerin Rumende Parçalanması: - Hayvan tarafından alınan yem proteininin rumende parçalanma oranı, proteinin hidrolize olma hızına ve rumende kalma süresine bağlıdır. - Proteinin bir kısmı rumende parçalanırken, bir kısmı da ince bağırsağa geçerek kullanılabilir hale gelir. 2. Rumen Mikroorganizmalarının Proteolitik Fermentasyonu: - Rumen mikroorganizmaları, proteinleri parçalayarak amino asitleri ve amonyağı (NH3) elde eder. - Amonyak, rumende mikrobiyal büyüme için önemli bir azot kaynağıdır. Azot metabolizmasını etkileyen bazı faktörler: Osmotik basınç, rumen pH'ı ve boşalma süresi. Rasyondaki kaba yem/kesif yem oranı, besleme sıklığı ve ilave edilen yağ miktarı. Yavaş salınan protein olmayan azot (NPN) katkıları, rumende mikrobiyal protein sentezini artırarak azot metabolizmasını optimize edebilir.

Üre (üre nitrat) ve amonyum nitrat arasındaki bazı farklar: Kimyasal formül: Üre (CO(NH2)2), amonyum nitrat ise (NH4NO3) formülüne sahiptir. Yapı: Üre organik bir molekül olan karbamid iken, amonyum nitrat bir tuzdur. Suda çözünürlük: Amonyum nitrat suda çözündüğünde asidik bir çözelti oluşturur, üre ise ne asidik ne de alkali çözeltiler oluşturur. Kullanım: Amonyum nitrat, tarımsal gübreleme başta olmak üzere çeşitli alanlarda kullanılırken, üre daha çok azot kaynağı olarak gübre üretiminde tercih edilir. Azotun bitkiye emilimi: Amonyum nitrat, bitkide hemen alınabilirken, üre toprakta amonyuma dönüşerek bitki tarafından emilir ve daha yavaş çözünen bir moleküldür. Patlayıcılık: Amonyum nitrat, patlayıcı madde yapımında da kullanıldığı için depolama sırasında dikkatli olunmalıdır.

Evet, amonyum azotunun fazla olması bitkiye zarar verebilir. Bitkide amonyum toksisitesi görülebilir. Amonyum toksisitesinin bazı belirtileri şunlardır: Yapraklarda renk açılması: Bitkinin en genç yapraklarındaki damar aralarında kloroz (renk açılması) görülür. Kök büyümesi: Bitki kök büyümesi yavaşlar ve kök uçları ölebilir. Yaprak kenarları: Yaprak kenarları yukarı veya aşağı kıvrılabilir. Hastalıklara karşı direnç: Bitkinin hastalık etkenlerine karşı direnci azalır. Amonyum toksisitesine en duyarlı bitkiler arasında domates, biber ve patlıcan bulunur. Bitkilerin amonyum toksisitesinden korunması için, azotlu gübrelerin toprak analizi sonuçlarına göre ve doğru miktarlarda verilmesi önerilir.

Azot jeneratörü, atmosferik havadaki azot gazını yüksek saflıkta ve sürekli olarak üreten bir cihazdır. Başlıca kullanım amaçları: Gıda endüstrisi: Gıdaların ambalajlanması sırasında oksidasyonu önlemek ve raf ömrünü uzatmak. Elektronik endüstrisi: Lehimleme işlemlerinde oksijenin neden olduğu korozyonu önlemek. Tıbbi cihaz üretimi: Hassas parçaların korunması ve sterilizasyon için. Otomotiv endüstrisi: Boya ve kaplama işlemlerinde kaliteyi artırmak. Kimya endüstrisi: Reaksiyon ortamını kontrol etmek ve yan ürün oluşumunu engellemek. Azot jeneratörleri, depolama tanklarına ihtiyaç duymadan sürekli azot tedarik ederek işletme maliyetlerini düşürür ve üretim sürekliliğini artırır.

GTS (Gübre Takip Sistemi) ile takip edilen gübreler şunlardır: Tüm gübreler. Nitratlı gübreler. GTS, gübrelerin üretimden tüketiciye ulaşımına kadar olan tüm süreci izler.

Havanın içinde en çok bulunan madde azottur (N2). Kuru havayı oluşturan başlıca gazların oranları şu şekildedir: Azot: %78,084; Oksijen: %20,946; Argon: %0,930; Karbondioksit: %0,034.

DAP (Diamonyum Fosfat) ve TSP (Triple Süper Fosfat) fosforlu gübrelerdir. DAP, %18 azot ve %46 fosfor içerir. TSP, %43-44 oranında fosfor içerir.

N harfi, periyodik tabloda bir metal olan nikeli ifade etmez. N, azot elementinin sembolüdür.

Azot, oksijenden daha fazla bulunur. Atmosferde: Azot %78, oksijen ise %21 oranında bulunur. İnsan vücudunda: Oksijen, kütlece %65 oranıyla en fazla bulunan elementtir.

Yağmur yağmadığında azot kaybı şu şekilde gerçekleşir: 15 gün yağmur yağmazsa. 2-5 gün içinde yağmur yağarsa. Azot kaybı, toprak yapısı, gece düşen çiğe göre değişiklik gösterebilir.

Üre gübresi, özellikle yüksek azot ihtiyacı olan bitkilerde etkili olur. Bu bitkiler arasında: Mısır; Çilek; Hububat; Meyve ağaçları (çiçeklenme öncesi ve sonbaharda); Sebzeler (yarısı dikimden 15 gün sonra, diğer yarısı meyve bağladıktan sonra) bulunur. Üre gübresi, bitkilerin yeşil yaprakları, gövdeleri ve kökleri için gerekli olan azotu temin eder ve fotosenteze yardımcı olur.

Hayır, N (azot) ve O (oksijen) atom numaraları aynı değildir. Azotun atom numarası 7, oksijenin atom numarası ise 8'dir.

N, azot (veya nitrojen) elementinin sembolüdür.

Azot gübreleri, tüm bitkilerde kullanılabilir, ancak kullanım zamanı ve miktarı bitki türüne ve büyüme dönemine göre değişiklik gösterir. Bazı bitkilerde azot gübresi kullanım örnekleri: Tahıllar: Ekimle beraber veya kardeşlenme döneminde, yağış öncesi üre gübresi kullanılır. Meyve ağaçları: Çiçeklenmeden önce veya sonbaharda yapraktan püskürtme yoluyla azotlu gübre uygulanır. Bağcılık: Şubat ve mart aylarında toprak işlenirken şeker gübre, ilk çapalama öncesinde ise üre gübresi verilir. Sebzeler: Dikimden 15 gün sonra ve meyve bağlandıktan sonra toprağa verilir. Bostanlar: Ekimle beraber azot gübresinin yarısı uygulanır, kalan yarısı ise çapa öncesinde toprağa atılır.