PeriyodikTablo

Periyodik tabloda yedi periyot bulunmaktadır.

Periyot ve grup bulmak için periyodik tablo şu şekilde incelenebilir: Periyot. Grup. Periyot ve grup belirlemede şu bilgiler de kullanılabilir: Elektron dizilimi. Değerlik elektron sayısı. Periyodik tablo ve elementlerin sınıflandırılması hakkında daha fazla bilgi için şu kaynaklar kullanılabilir: derslig.com; bikifi.com; kunduz.com.

Periyot ve grup bulmak için periyodik tablo şu şekilde incelenebilir: Periyot. Grup. Periyot ve grup belirlemede şu bilgiler de kullanılabilir: Elektron dizilimi. Değerlik elektron sayısı. Periyodik tablo ve elementlerin sınıflandırılması hakkında daha fazla bilgi için şu kaynaklar kullanılabilir: derslig.com; bikifi.com; kunduz.com.

118 elementin isimleri şu şekildedir: 1. H (Hidrojen); 2. He (Helyum); 3. Li (Lityum); 4. Be (Berilyum); 5. B (Bor); 6. C (Karbon); 7. N (Azot); 8. O (Oksijen); 9. F (Flor); 10. Ne (Neon); 11. Na (Sodyum); 12. Mg (Magnezyum); 13. Al (Alüminyum); 14. Si (Silisyum); 15. P (Fosfor); 16. S (Kükürt); 17. Cl (Klor); 18. Ar (Argon); 19. K (Potasyum); 20. Ca (Kalsiyum). Diğer elementlerin isimleri için periyodik tabloya başvurulabilir.

Aufbau ve Hund kurallarının önemi şu şekilde açıklanabilir: Aufbau İlkesi, elektronların atomun alt kabukları arasındaki dağılımını belirler ve temel durumda elektronların en düşük enerjili konfigürasyonu elde etmek için orbitalleri en düşükten en yükseğe doğru doldurduğunu belirtir. Hund Kuralı, aynı enerji seviyesindeki orbitaller doldurulurken, elektronların önce tek tek ve paralel spinlerle yerleştiğini ifade eder. Bu iki ilke, elektronların atomlardaki yerleşimini anlamak için temeldir ve atom yapısı, periyodik tablo, kimyasal bağlar ve molekül geometrisi gibi konularda bilgi sağlar.

Hayır, silisyum ve silis aynı şey değildir. Silisyum (Si), periyodik tabloda "Si" sembolüyle gösterilen ve atom numarası 14 olan bir kimyasal elementtir. Silis, silisyumun oksijenle tepkimeye girmesi sonucu oluşan ve doğada genellikle kuvars ya da silis olarak adlandırılan silisyum dioksittir (SiO2).

Elektronegatiflik, kimyada bağ yapımında kullanılan elektronların, bağı oluşturan atomlar tarafından çekilme gücüdür. Bir bileşikteki atomun elektronegatifliği ne kadar büyükse, bağ elektronlarını diğerlerine göre o kadar fazla çeker. Elektronegatifliği en büyük olan element flor (F)’dur. Elektronegatiflik ile elektron ilgisi karıştırılmamalıdır.

Yarı metal ve ametal arasındaki temel farklar şunlardır: İletkenlik: Yarı metaller, metallere göre daha az, ametallere göre ise daha çok iletkendir. Fiziksel görünüm: Yarı metaller parlak veya mat olabilirken, ametaller genellikle mat bir yapıya sahiptir. Şekil alma: Yarı metaller işlenip tel veya levha hâline getirilebilirken, ametaller esnek değildir ve bu hâle gelmez. Kimyasal özellikler: Yarı metaller, metallerle tepkime verirken ametal, ametallerle tepkime verirken de metal gibi davranır. Erime ve kaynama noktaları: Ametallerin erime ve kaynama noktaları düşüktür. Kendi aralarında bağ oluşturma: Ametaller kendi aralarında kovalent bağ oluşturabilirken, yarı metaller kendi aralarında bileşik oluşturamaz. Yarı metaller periyodik tablonun sağ tarafında, ametaller ise sağ tarafa yakın bir konumda yer alır.

Periyodik tablonun babası olarak genellikle iki bilim insanı kabul edilir: 1. Dmitri İvanoviç Mendeleyev. 2. Julius Lothar Meyer. Her iki bilim insanı da periyodik tablonun gelişimine önemli katkılarda bulunmuştur.

Hayır, elektronegatiflik ve elektron ilgisi aynı şey değildir. Elektronegatiflik, bir atomun bir kimyasal bağda elektronları kendine çekme yeteneğini ifade eder. Elektron ilgisi, bir atomun gaz halindeyken elektron kazanarak negatif iyon oluşturduğunda ortaya çıkan enerji değişimidir. Elektron ilgi ve elektronegatiflik arasındaki temel fark, ölçtükleri şeydir; elektron ilgi elektron kazanma yeteneğini ölçerken, elektronegatiflik elektron çekme yeteneğini ölçer.

Elementlerin 8'li gruplara ayrılmasının nedeni, benzer kimyasal özelliklere sahip elementlerin aynı grupta yer almasıdır. Aynı grupta bulunan elementlerin; sertlik, parlaklık, iletkenlik, elektron alma ya da elektron verme gibi özellikleri ortaktır. Periyodik sistemde toplam 18 tane grup yer alır.

Metaller, yüksek elektrik ve ısı iletkenliği, kendine özgü parlaklığı olan, şekillendirmeye yatkın elementlerdir. Bazı metal örnekleri: demir (Fe); alüminyum (Al); bakır (Cu); çinko (Zn); nikel (Ni); volfram (W); cıva (Hg). Metaller, kendi aralarında soy metaller (altın, gümüş, platin gibi) ve soy olmayan metaller (demir, çinko, alüminyum gibi) şeklinde sınıflandırılabilir.

90'dan fazla farklı metal türü bulunmaktadır. Metaller, kimyasal ve fiziksel özelliklerine göre çeşitli kategorilere ayrılır. Demirli metaller: Demir (Fe) bileşenine sahip olup, yüksek mukavemet değerleri sunar ve genellikle manyetiktirler (örneğin, çelik, dökme demir). Demirsiz metaller: Demir içermedikleri için paslanmaya daha dirençli olabilirler ve daha hafif, daha yumuşak veya daha iletken olabilirler (örneğin, alüminyum, bakır, pirinç). Ayrıca, hafif metaller, ağır metaller, değerli metaller ve metaloid elementler gibi farklı sınıflandırmalar da mevcuttur.

Helyum, periyodik tabloda en yüksek iyonlaşma enerjisine sahip elementtir. Genel olarak, iyonlaşma enerjisi bir periyot boyunca soldan sağa doğru artar ve bir grup boyunca yukarıdan aşağıya doğru azalır.

PB, "Placenta & Botanicals" kelimelerinin kısaltmasıdır ve PB serum, cilt bakımında kullanılan bir üründür. PB serumun bazı işlevleri: Nemlendirme ve besleme: Cildi derinlemesine nemlendirir ve besler, böylece cildin daha yumuşak, pürüzsüz ve sağlıklı görünmesini sağlar. Anti-aging etki: Kırışıklıkların görünümünü hafifletir, cildin sıkılığını artırır ve gençleşmesine yardımcı olur. Cilt tonunu eşitleme: Ciltteki renk dengesizliklerini azaltır ve daha homojen bir cilt görünümü sağlar. Leke azaltma: Ciltteki lekeleri azaltmaya ve pigmentasyonu düzenlemeye yardımcı olur. Cilt yenilenmesi: Cildin yenilenme sürecini destekler ve hücrelerin daha hızlı bir şekilde yenilenmesine katkıda bulunur. PB serum, farklı çeşitlerde olabilir: low, medium ve high. PB serum kullanmadan önce bir uzmana danışmak önemlidir.

Atom ve element arasındaki temel farklar şunlardır: Tanım: Atom, bir elementin en küçük yapı taşıdır ve kendine özgü bir yapısı vardır. Görünüş: Atomlar o kadar küçüktür ki gözle görülmeleri mümkün değildir. Bileşim: Bir element, yalnızca bir tür atomdan oluşur. Ayrılma: Elementler, daha basit maddelere ayrılamaz. Örneğin, hidrojen elementi tek bir protona sahip atomlardan oluşurken, karbon elementi altı protona sahip atomlardan meydana gelir.

Periyodik tabloda en büyük sayı, atom numarası 118 olan oganesson'dur (Og).

Atom numarasının önemi şu şekilde özetlenebilir: Elementin tanımlanması: Atom numarası, bir elementin proton sayısını ifade eder ve bu, elementi diğerinden ayırt etmeyi sağlar. Periyodik tablo düzeni: Periyodik tablo, elementler artan atom numarasına göre düzenlenir. Özelliklerin belirlenmesi: Atom numarası, bir elementin özelliklerini belirlemede önemli bir faktördür. İzotop ve iyon ayrımı: Proton sayısı değişirse farklı bir element, elektron sayısı değişirse iyon, nötron sayısı değişirse izotop oluşur.

Atom numarası, bir elementin çekirdeğinde bulunan proton sayısını ifade eder ve genellikle "Z" harfiyle gösterilir. Atom numarasını bulmak için: Periyodik tabloda, element sembolünün üzerinde belirtilen sayıya bakılır. Atomun çekirdeğindeki protonları sayarak belirlenir. Yüksüz bir atomda elektron sayısı da proton sayısına eşit olduğundan, elektron sayısı da atom numarasını verir. Atom numarası hesaplama formülü: Nötron sayısı = Kütle numarası - Atom numarası. Örneğin, kalsiyumun atom numarası 20'dir çünkü bir kalsiyum atomunda 20 proton bulunur.

Elektron ilgisini etkileyen faktörler: Atomun büyüklüğü. Nükleer yük. Elektronik yapı. İyonlaşma enerjisi. İstisna olarak, klor (Cl) atomu flor (F) atomundan daha düşük bir elektronegatifliğe sahip olmasına rağmen daha yüksek bir elektron ilgisine sahiptir.