TarlaBitkileri

Hububat çeşitleri şunlardır: 1. Buğday (Triticum spp.). 2. Arpa (Hordeum vulgare). 3. Mısır (Zea mays). 4. Pirinç (Oryza sativa). 5. Yulaf (Avena sativa). Bunun yanı sıra kinoa, amarant, teff gibi az bilinen hububat türleri de bulunmaktadır.

Yetiştirici eleman, farklı alanlarda çalışarak üretim ve bakım süreçlerini yönetir: 1. Hayvan Yetiştiricisi: Çiftlik veya tarım işletmelerinde besi hayvanlarının üretimi, bakımı ve yetiştirilmesinden sorumludur. 2. Meyve Yetiştiricisi: Fidan üretimi, toprağı dikime hazırlama, dikim yapma, kültürel bakım işlemlerini yürütme, meyvelerin hasadını yapma ve budama işlemlerini gerçekleştirme gibi görevleri vardır. 3. Tarla Bitkileri Yetiştiricisi: Büyük ölçekli tarla bitkilerinin (buğday, arpa, mısır vb.) ekim, bakım ve hasat süreçlerini yönetir.

Canavar otu, çeşitli bitkilere zarar verebilir: Mavi çiçekli canavar otu: Domates, patates, tütün ve patlıcana zarar verir. Beyaz çiçekli canavar otu: Mercimek ve baklaya zararlıdır. Boğumlu canavar otu: Ayçiçeğini tercih eder. Ayrıca, canavar otu genel olarak kültür bitkilerinin verimini düşürür, onları susuz kalmış gibi sararıp solmalarına ve kalitelerinin düşmesine neden olur.

Amonyum nitrat, çeltik tarımı hariç, tüm tarla bitkilerinde, yazlık ve kışlık sebzelerde, zeytin, bağ ve tüm meyve ağaçlarında bitkilerin gelişme dönemlerine göre 2 ila 5 kez kullanılabilir. Özellikle yeşil yapraklı sebzeler ve mısır gibi azot ihtiyacı yüksek olan bitkilerde yaygın olarak kullanılır. Ancak, amonyum nitratın kullanımı, patlayıcı madde yapımında kullanılabilmesi nedeniyle birçok ülkede sıkı denetim altındadır.

NPK 15 15 15 gübre, bitkilerin büyüme mevsimine bağlı olarak çeşitli zamanlarda atılabilir: Tarla bitkileri için, gübre ekim öncesi veya ekim sırasında toprağa karıştırılabilir. Zeytin ve meyve ağaçları için, gübreleme dallar tomurcuklanmadan 2 hafta önce, taç iz düşümüne gelecek şekilde yapılmalıdır. Sebzelerde, fide dikiminden 1-2 hafta önce kullanılması önerilir.

Sebzelerde en çok görülen zararlılar şunlardır: 1. Böcekler: Yeşil yaprak biti, kırmızı örümcek, Colorado patates böceği, meyve sineği, elma iç kurdu, kabuklu bitler ve tuta absoluta. 2. Nematodlar: Kök-ur nematodu ve kök-şiş nematodu. 3. Gastropodlar: Sümüklü böcekler ve salyangozlar. 4. Memeliler: Tavşanlar ve fareler. 5. Virüsler: Beyaz sinek, sebzelerden meyvelere virüs taşıyabilir. Bu zararlıların yönetimi, zararlı türüne ve sebzenin türüne göre değişiklik gösteren fiziksel bariyerler, biyolojik mücadele ve kimyasal mücadele gibi yöntemlerle yapılabilir.

Şeker gübresi (amonyum sülfat), özellikle aşağıdaki bitkilerde yaygın olarak kullanılır: Tahıllar: Buğday, arpa, mısır. Yağlı tohumlar: Pamuk, ayçiçeği. Meyve ve sebzeler: Soğan, sarımsak, karnabahar, lahana, brokoli, havuç, turp. Yem bitkileri: Kanola, haşhaş. Ayrıca, şeker gübresi çay ve çeltik ürünleri için de idealdir.

Iron-MN adlı bitki besleme ürünü, bitkilerin demir ve mangan ihtiyacını karşılamak amacıyla kullanılır. Bu ürünün faydaları şunlardır: Verim ve kaliteyi artırır: Demir ve mangan, kloroplast oluşumuna yardımcı olur ve eksikliklerinde yapraklarda sarı lekeler görülür. Meyve rengini iyileştirir: Meyve renginde gözle görülür katkılar sağlar. Kullanım alanları: Tarla bitkileri, bağ, zeytin, sert ve yumuşak çekirdekli meyveler gibi çeşitli bitkilerde kullanılabilir.

6.16.6 gübresi, başta ayçiçeği, mısır, pamuk, patates ve kanola olmak üzere birçok bitkide başlangıç gübresi olarak kullanılır. Kullanım dozajı, bitkiye ve uygulama şekline göre değişiklik gösterir: Buğday, arpa, ayçiçek, çeltik için topraktan uygulamada (ekim öncesi) 40-50 kg/da. Mısır, pamuk için 50-60 kg/da. Şeker pancarı, soğan, yer fıstığı için 40-50 kg/da. Karpuz, kavun, havuç, turp, çilek için 40-50 kg/da. Patates için 50-60 kg/da. Açık tarla sebzelerinde 40-50 kg/da, seralarda 50-60 kg/da. Sert ve yumuşak çekirdekli meyve ağaçları için yaşına göre 1-4 kg/ağaç. Gübreleme yapmadan önce toprak analizi yapılması ve bitkinin ihtiyaç duyduğu besin elementlerinin belirlenmesi önerilir.

Narince çiçeği, külleme ve mildiyö gibi hastalıklara karşı ilkbahar aylarında ilaçlanmalıdır. İlaçlama takvimi: 1. Birinci ilaçlama: Çiçeklenmeden önce ve sürgünlerin 20-25 cm boya ulaştığı devrede yapılmalıdır. 2. İkinci ilaçlama: Çiçek taç yapraklarının döküldüğü ve korukların saçma tanesi iriliğine ulaştığı devrede uygulanmalıdır. 3. Diğer ilaçlamalar: Kullanılan ilacın etki süresine bağlı olarak 1 hafta ya da 10 gün aralar ile hastalığın durumuna göre yapılmalıdır. İlaçlamalarda, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı'nın ilgili uzmanlarına danışılması ve teknik talimatlara uyulması önerilir.

Tarla bitkileri formasyonları, çayırlık formasyonları içinde yer alır ve başlıca türleri şunlardır: 1. Step (Bozkır) Çayırlıkları: Karasal iklimin etkisi altında, yazın kuru ve sıcak, kışın soğuk geçen bölgelerde yaygındır. 2. Tropikal Çayırlıklar: Tropikal iklimde, geniş alanlarda yayılan otlaklardır. 3. Savan: Tropikal ve subtropikal bölgelerde, otlakların baskın olduğu ancak seyrek ağaçların da bulunduğu geniş alanlardır. Bu formasyonlar, genellikle insanlar tarafından hayvancılık için kullanılır.

Blue N gübresi, aşağıdaki bitkilerde kullanılabilir: Bahçe bitkileri: pazı, sarımsak, enginar, kereviz, brokoli, soğan, yeşil soğan, lahana, karnabahar, hindiba, beyaz kuşkonmaz, yeşil kuşkonmaz, ıspanak, bezelye, bakla, şeker pancarı, rezene, marul, kavun, pırasa, turp, Romanesco, karpuz ve havuç. Tarla bitkileri: kışlık tahıllar, bahar tahılları, yağlı tohumlar, çeltik, pamuk, ayçiçeği, mısır, soya fasulyesi, baklagiller ve sorgum. Ağaç bitkileri: fındık ağaçları, sert çekirdekli meyve ağaçları, yumuşak çekirdekli meyve ağaçları ve narenciye ağaçları. Sebze yamasındaki bitkiler: domates, patlıcan, kabak, salatalık, kırmızı biber ve biber. Ayrıca, BlueN biyolojik azot gübresi, bitkilerin yapraklarına üstten sprey şeklinde uygulanarak da kullanılabilir.

Toros OP gübresi, tüm tarla ve bahçe bitkilerinde emniyetle kullanılabilir. Özellikle aşağıdaki bitkilerde tercih edilir: Şeker pancarı, mısır, pamuk, ayçiçeği, soya, kanola, yer fıstığı, patates gibi tarla bitkileri; Domates, biber, kışlık ve yazlık sebzeler; Bağ, zeytin, turunçgiller, sert ve yumuşak çekirdekli meyveler.

Isabion gübresi, meyve ağaçları, sebzeler ve tarla bitkileri dahil olmak üzere çeşitli bitkilerde kullanılır. Bazı örnekler: Meyve ağaçları: Citrus, üzüm, mango, elma, nar. Sebzeler: Domates, biber, patlıcan, soğan, patates, kabak. Diğer bitkiler: Çilek, fındık, badem, zeytin.

Buğdayda bor eksikliğinin belirtileri şunlardır: 1. Yapraklarda Sararma: Genç yapraklarda sararma ve sarı-kırmızı renk oluşumu görülür. 2. Küçük ve Biçimsiz Yapraklar: Yapraklar küçük ve deforme olur. 3. Gövde ve Yaprak Damarlarında Çatlama: Yaprak sapında, gövde ve yaprak damarlarında çatlama meydana gelir. 4. Çalılaşma: Bitki çalılaşmış bir görünüm kazanır. 5. Büyüme Uçlarında Kısalma: Boğum araları kısalır ve büyüme uçları kısalır. 6. Çiçek ve Meyve Oluşumunun Engellenmesi: Çiçek ve meyve oluşumu engellenir. Bu belirtiler, borun bitkinin büyüme noktalarına zarar vermesi sonucu ortaya çıkar.

Tarla bitkilerini inceleyen bilim dalına "botanik" denir.

Organomineral gübre, geniş bir bitki yelpazesinde kullanılabilir ve çeşitli tarım alanlarında tercih edilir. Başlıca kullanım alanları: Tarla bitkileri: Buğday, mısır, arpa, çavdar, pirinç, pamuk gibi bitkiler. Sebzeler: Domates, biber, salatalık, havuç, patates, marul. Meyve ağaçları: Elma, armut, şeftali, kiraz, erik, kayısı. Bağ ve bağlı bitkiler: Üzüm bağları. Süs bitkileri ve çiçekler. Ayrıca, organomineral gübreler yumrulu bitkiler ve yağlı tohumlar gibi ürünlerde de önerilir.

Sıvı deniz yosunu, geniş bir bitki yelpazesinde kullanılabilir. Bunlar arasında: Sebzeler: domates, biber, patlıcan, salatalık, hıyar, kavun, karpuz, kabak. Meyveler: elma, armut, kayısı, şeftali, kiraz, zeytin, narenciye, üzüm, nar. Tarla bitkileri: pamuk, mısır, kolza, pirinç, buğday, soya fasulyesi, yer fıstığı, tütün. Ayrıca, sıvı deniz yosunu süs bitkilerinde ve iç mekan bitkilerinde de kullanılabilir.

Buğday yapraktan beslenmesi, bitkinin büyüme dönemlerine göre planlanmalıdır: 1. Çimlenme dönemi: Tohum ekiminden sonra, çimlenme sürecinin başlangıcında, azot, fosfor ve potasyum içeren gübreler kullanılarak yaprak gübresi uygulaması yapılır. 2. Vejetatif dönem: Bitkinin yaprak ve sap gelişiminin en yoğun olduğu bu dönemde, azot ağırlıklı gübreler tercih edilir. 3. Generatif dönem: Buğdayın başaklanma dönemine girdiği bu aşamada, mikro besin elementleri içeren gübreler kullanılarak yaprak gübresi uygulaması, başakların kalitesini artırmak için yapılır. 4. Olgunlaşma dönemi: Hasat öncesi, bitki stres altında ise (kuraklık, hastalık vb.), potasyum ve fosfor açısından zengin yaprak gübreleri kullanılarak bitkinin sağlıklı bir şekilde olgunlaşması desteklenir.

Güvercin gübresi, mercimek, kavun, fasulye, karpuz, pamuk, Antep fıstığı, lahana, mısır gibi bitkilerin yetiştiriciliğinde en çok kullanılır. Ayrıca, ortanca, lale, küpe çiçeği, salon çamı gibi süs bitkilerinin üretiminde de güvercin gübresi tercih edilir.